۱۰ واقعيت باورنكردني در مورد مثلث برمودا

گفته مي‌شود بيشتر از ۵۰ كشتي و ۲۰ هواپيما در اين منطقه ناپديد شده‌اند. گرچه بسياري از گزارش‌ها از اين منطقه، اغراق‌آميز يا دروغ بوده است اما واقعيت‌هايي نيز وجود دارند، همراه اخبار تخصصي، علمي، تكنولوژيكي، فناوري مرجع متخصصين ايران باشيد.

مثلث برمودا منطقه‌اي در بخش غربي اقيانوس آتلانتيك شمالي شامل سه راس برمودا، فلوريدا و پورتوريكو است. مساحت اين ناحيه ۱۳۰۰ تا ۳۹۰۰ هزار كيلومترمربع برآورد مي‌شود و يكي از پرترافيك‌ترين مناطق دريايي و هوايي به شمار مي‌آيد.

شهرت مثلث برمودا پس از اين واقعه جهاني شد؛ در سال ۱۹۴۵ اسكادران شماره‌ي ۱۹ نيروي دريايي ايالات متحده شامل پنج هواپيماي بمب افكن مجهز به اژدر در طول يك تمرين يادگيريي معمولي در اين منطقه به‌طور كامل ناپديد شدند. اين هواپيماها قبل از پرواز كاملاً مجهز و چك شده بودند و آنچه بيشتر اين حادثه را مرموز مي‌كند ناپديدشدن اين اسكادران در هواي صاف و در زمان صلح است.

قبلِ از دست دادن تماس راديويي با سواحل جنوب فلوريدا، رهبر پرواز ۱۹ گزارش‌هاي مرموزي را مخابره مي‌كند. به گفته‌ي وي همه‌چيز و حتي اقيانوس، حالت عجيبي به خود گرفته و آن‌ها در حال ورود به آب‌هاي سفيد هستند، زماني‌كه هيچ چيز درست به‌انديشه متخصصين نمي‌رسد. با وجود تحقيقات طولاني دولت، هيچ خبري از اين پنج هواپيما و ۱۴ خدمه‌ي آن پيدا نشد و بدين‌ترتيب، نام شبح‌وار مثلث برمودا در ذهن‌ها تثبيت شد. گفته مي‌شود آب‌هاي سفيد حتي از فضا هم قابل مشاهده هستند.

اعتقاد بر اين است كه مثلث برمودا مسئول ناپديد شدن بيشتر از ۵۰ كشتي و ۲۰ هواپيما در طول قرن گذشته بوده است. در ۱۷ ژانويه ۱۹۴۹ هواپيماي ستاره‌ي آريل متعلق به بريتيش ايرويز آمريكاي جنوبي درحالي‌كه از كيندلي به سمت كينگستون جامائيكا پرواز مي‌كرد، در شرايط آب‌و‌هوايي كاملاً آرام در اين منطقه ناپديد شد و تاكنون هيچ اثري از هواپيما و ۷ خدمه و ۱۳ مسافر آن يافت نشده است.

Sulphur Queen تانكر حمل گوگرد مذاب متعلق به نيروي دريايي آمريكا بود كه با ۳۹ خدمه در ۴ فوريه سال ۱۹۶۳ و بعد از فرستادن يك پيام راديويي عادي براي هميشه ناپديد شد. پس از بي‌فايده بودن تلاش‌ها براي تماس با اين كشتي تيم‌هاي جست‌وجو به محل اعزام شدند؛ اما با بيشتر از دو هفته تلاش و جست‌وجو فقط چند تكه‌اي كه در تصوير بالا مي‌بينيد از اين كشتي يافت شد. نگراني اصلي از آنجا مي‌آيد كه اين كشتي نيز در مثلث شيطان ناپديد شده است.

U.S.S. Cyclops كشتي عظيم زغال‌سنگ بود كه در سال ۱۹۱۸ پس از ترك بارابادوس به سمت بالتيمور بدون به‌جاي گذاشتن هيچگونه اثري همراه‌با ۳۰۶ خدمه و مسافرش ناپديد شد. اين بزرگ‌ترين ضربه‌اي است كه تاكنون به نيروي دريايي آمريكا بدون نبرد وارد شده است.

USS Nereus يكي از چهار كشتي زغال‌سنگ است كه براي شركت در جنگ جهاني اول در خدمت نيروي دريايي آمريكا قرار گرفته بود. نام اين كشتي از الهه‌ي يوناني حافظ ملوانان مي‌آيد. زماني پس از ۱۰ نوامبر ۱۹۴۱ در راه بازگشت به پورتلند از سنت توماس در جزاير ورجين اين كشتي همراه‌با ۶۱ خدمه در همان مسيري كه كشتي خواهرش، پروتئوس يك ماه پيش ناپديد شده بود، ناپديد شد.

USS Proteus كشتي زغال‌سنگ نيروي دريايي آمريكا است كه به كشتي تجاري تبديل شده بود. در ۲۳ نوامبر ۱۹۴۱ زماني‌كه پروتئوس از سنت توماس در جزاير ورجين، عازم بندري در ساحل شرقي ايالات متحده بود، اين كشتي ۱۶۵ متري حامل ۵۸ خدمه و محموله‌اي از سنگ معدن بوكسيت آلومينيوم بدون هيچ ردي ناپديد شد. دو خواهر از سه خواهر ديگر اين كشتي نيز به سرنوشتي همانند پروتئوس دچار شدند.

انديشه متخصصينيه‌هاي مرموز زيادي در تلاش براي توضيح ناپديد شدن‌ها در اين منطقه ارائه شده است، از آدم‌ربايي بشقاب‌پرنده‌ها، سفر در زمان، دروازه‌هايي به ابعاد ديگر و ناهنجاري‌هاي ميدان مغناطيسي تا پديده‌هاي ژئوفيزيكي و حباب‌هاي عظيم گاز متان. انديشه متخصصينيه‌ي محبوب ديگري نيز به استقرار شهر از دست‌رفته‌ي افسانه‌اي آتلانتيس در زير آب‌هاي اين منطقه و تداخل تكنولوژي پيشرفته‌ي آن با وسايل نقليه نزديك به آن اشاره مي‌كند.

در‌واقع بسياري از ناپديد‌شدن‌ها در مثلث برمودا شبيه حوادثي است كه در مناطق ديگر جهان نيز روي مي‌دهد. شواهدي مبني بر تأثير غيرعادي اين منطقه بر تعداد زيادي از وسايل نقليه‌ي گذرا از آن وجود ندارد، طوفان‌هاي غير قابل پيش‌بيني در اين منطقه به وجود مي‌آيند و طبق گزارش نيروي دريايي، جريان اقيانوسي گرم و قوي گلف استريم در اين منطقه مي‌تواند باعث تغييرات سريع و خشن آب و هوايي شود؛ همچنين اين جريان مي‌تواند به‌سرعت هرگونه شواهدي از وسايل نقليه را نيز پاك كند.

يافتن كشتي‌ها و هواپيماهايي كه در اين منطقه غرق شده‌اند كاري بسيار دشوار است. قسمت‌هايي از مثلث برمودا در عميق‌ترين بخش اقيانوس اطلس قرار گرفته است، جايي كه عمق آب به حدود ۹۲۰۰ متر مي‌رسد بنابراين نبايد انتظار يافتن غرق شدگان در اين منطقه را به‌سادگي داشته باشيم. تصوير بالا كشتي غرق شده‌ي كارائيب را كه توسط محققان سازمان ملي اقيانوسي و جوي ايالات متحده در سال ۲۰۱۱ كشف شد، نشان مي‌دهد.