امكان عكاسي در تاريكي از بدن انسان به‌دليل خاصيت بيولومينسانس آن

آيا مي‌دانستيد بدنتان خاصيت بيولومينسانس دارد؟ بدن انسان نور مرئي ساطع مي‌كند و با استفاده از دوربين فوق‌حساس، مي‌توان در تاريكي مطلق از آن عكس گرفت. گروهي از پژوهشگران ژاپني به سرپرستي ماساكي كوباياشي در مؤسسه‌ي فناوري توهوكو و هنگام انجام مطالعه‌اي در سال ۲۰۰۹ به اين كشف عجيب رسيدند.

در آن مطالعه، پنج داوطلب مرد هر ۳۰ ساعت يك‌بار بين ساعت‌هاي ۱۰ تا ۲۲، لباس‌هايشان را درمي‌آوردند و پوستشان را تميز مي‌كردند و وارد اتاقكي كاملا تاريك مي‌شدند كه هيچ نوري به آن وارد نمي‌شد و ۲۰ دقيقه در آنجا مي‌ماندند. پژوهشگران با استفاده از دوربيني ويژه و فوق‌حساس از داوطلبان عكس مي‌گرفتند كه در دماي ۱۲۰- درجه‌ي سانتي‌گراد نگه‌داري مي‌شود و مي‌تواند فوتون‌هاي منفرد را شناسايي كند.

نتايج به‌دست‌آمده از آن مطالعه نشان مي‌دهد بدن داوطلبان در تمام طول روز و در قالب چرخه‌اي منظم، فوتون‌هاي مرئي ساطع مي‌كرده است. براساس اين نتايج، پيشاني و گونه‌ها و گردن درحدود ساعت ۱۶، بيشترين نور را ساطع مي‌كردند و كمترين فوتون‌ها در شب مشاهده مي‌شدند.

اختلال در الگوهاي خواب داوطلبان سبب بي‌نظمي تابش بدن آن‌ها مي‌شد. براساس اين مشاهده، پژوهشگران نتيجه گرفتند ساعت دروني بدن افراد الگوي تابش بدن آن‌ها را كنترل مي‌كند. به‌باور اين پژوهشگران، واكنش‌هاي شيميايي توليدكننده‌ي راديكال‌هاي آزاد منشأ اين تابش هستند. وقتي مولكول‌هاي دخيل در واكنش‌هاي شيميايي با تركيبات شيميايي داراي قابليت نشر فوتون، يعني فلوروفور، واكنش مي‌دهند، نور مرئي ايجاد مي‌شود.

شدت بيولومينسانس بدن انسان هزار مرتبه كمتر از حساسيت چشم انسان به نور است؛ اما شايد در آينده‌اي نه‌چندان دور، حساسيت دوربين‌هاي معمولي به‌حدي برسد كه عكاسان بتوانند از تابش بدن سوژه‌هايشان در اتاقك‌هاي تاريك عكس بگيرند.