چرا فشردهسازي و اندازه لنز در عكاسي طبيعت اهميت دارند؟
مفهوم فشردهسازي بيشتر در عكاسي پرتره استفاده ميشود و هركدام از لنز دوربينها باتوجهبه فاصلهي كانونيشان ميتوانند تصاوير مختلفي از سوژه مدانديشه متخصصين بدهند. كيتلين مكلاكلن عكاس طبيعت و مانديشه متخصصينه اهل كانادا است. در اين مقاله، او با استفاده از لنزهاي مختلف از درختي عكس ميگيرد و نقش فشردهسازي لنز را در عكاسي طبيعت توضيح ميدهد. آنچه درادامه ميخوانيد، از زبان او نوشته شده است.
بيشتر اوقات در عكاسي از مناظر، از دوربين EF 16-35mm f/4L IS و EF 70-200mm f/4L IS كانن استفاده و در سفرهاي جادهاي، با كانن EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II عكاسي ميكنم. اين دوربين علاوهبر لنز قدرتمند، قابليت لرزشگير (stabilization) نيز دارد و عكسهاي بسيار باكيفيتي ميگيرد؛ ولي اشكال اينجا است كه براي من اندازهي اين دوربين بزرگ و وزنش سنگين است.
در سفر اخيري كه به كوههاي راكي كانادا رفتم، با دوربين كانن EF 100-400mm f/4.5-5.6L IS II از درختي در پارك ملي بانف عكس گرفتم تا آن را با لنزهاي ديگر مقايسه كنم. از اين درخت در حالت پرتره (عمودي) عكس گرفتم و سپس هشت عكس جداگانه را در حالت پاناروماي عمودي باهم ادغام كردم تا تصوير با وضوح بهتر و ديد گستردهتر ايجاد شود.
در بين عكسهايي كه گرفتم، لنز ۴۰۰ ميليمتري تصوير بهتري از لنزهاي با فاصلهي كانوني ۱۶-۳۵ و ۷۰-۲۰۰ ميليمتر داد. فاصلهي بين من و درخت زياد بود و روي سوژه اخبار تخصصي كردم تا فشردهسازي ايجاد شود و درخت در عكس بزرگتر بهانديشه متخصصين برسد. فشردهسازي لنز در فاصلههاي كانوني بيشتر ايجاد ميشود.
فشردهسازي لنز چيست؟
فشردهسازي لنز به فاصلهي كانوني بستگي دارد و با كمك آن ميتوانيم در فاصلهي دورتر از سوژهي مدانديشه متخصصين قرار بگيريم و اخبار تخصصي كنيم. در عكسي كه از فشردهسازي حاصل ميشود، پسزمينه نزديكتر و بزرگتر از واقعيت بهانديشه متخصصين ميرسد. بايد گفت نور در زواياي كم و فاصلههاي دورتر بهصورت موازي به دوربين برخورد ميكنند و تصوير مسطحشده ميدهند. پس در عكسي كه با لنز ۱۰۰-۴۰۰ ميليمتري كانن گرفته شده است، عناصر موجود در عمق صحنه درمقايسهبا واقعيت بههم نزديكتر ديده ميشوند و تصوير مسطح است؛ اما در لنزهاي وايد، عكس اين حالت اتفاق ميافتد؛ يعني در لنزهاي با زاويهي وايد، بايد به سوژه نزديكتر شويم تا سوژه بزرگتر ديده شود. حالا براي درك بهتر به عكسهاي زير دقت كنيد. اين عكسها در فاصلههاي كانوني مختلف گرفته شده است.
عكس ثبتشده با لنز ۲۰ ميليمتر كانن
عكس ثبتشده با لنز ۳۵ ميليمتر كانن
عكس ثبتشده با لنز ۷۰ ميليمتر كانن
عكس ثبتشده با لنز ۲۰۰ ميليمتر كانن
عكس ثبتشده با لنز ۴۰۰ ميليمتر كانن
همانطوركه در عكسهاي بالا مشاهده ميكنيد، در عكسهايي كه با لنز ۲۰ و ۳۵ ميليمتري گرفته شده، ميتوانيم فضاي اطراف درخت وسط را ببينيم و درختهاي پسزمينه و پيشزمينه و اطراف جاده دورتر از آن بهانديشه متخصصين ميرسند. در لنز ۲۰ ميليمتري، درخت اصلي كوچكتر بهانديشه متخصصين ميآيد.
فشردهسازي در لنزهايي با حداقل فاصلهي كانوني ۷۰ ميليمتري ديده ميشود. در اين لنزها، هرچه فاصلهي خود را از سوژه و فاصلهي كانوني لنز افزايش دهيم، صحنه مسطحتر و درختان بيشتر در اطراف جاده در عكس ديده ميشوند. با اينكه در عكس آخر با لنز ۴۰۰ ميليمتري حدود ۱۰۰ متر از سوژه فاصله داشتم، درختان پشت سوژه نيز در عكس ديده ميشوند و فاصلهي زياد از سوژه محسوس نيست.
عكس پاناروماي عمودي پس از ادغام عكسهاي ثبتشده. اين ادغام از صحنه تصويري با ديد گستردهتر و واضحتر ميدهد.
فشردهسازي لنز بيشتر در عكسهاي پرتره بهكار ميرود. فشردهسازي در فاصلهي كانونيهاي بيشتر ايجاد ميشود و اين قابليت را دراختيار ما قرار ميدهد كه عناصر نزديك بههم ديده شوند و تصوير مسطح و با اعوجاج كمتر خلق كنيم.
هم انديشي ها