هر آنچه از هدست واقعيت تركيبي اپل انتظار داريم

در سال‌هاي اخير شايعات مبني بر پروژه مخفي و يك هدست معرفي‌نشده از سوي اپل به‌شدت جديد شده است. گزارش‌ها حاكي از آن است كه نخستين هدست اپل به ‌جاي استفاده‌ي مستقل از فناوري واقعيت افزوده يا واقعيت مجازي، تلفيقي از هر دو فناوري را به‌عنوان محصولي شاخص و مشخصات سخت‌افزاري بسيار قوي ارائه مي‌دهد. در اين مقاله قصد داريم با نگاهي به تمامي شايعات، به‌صورت موشكافانه‌اي هدست واقعيت تركيبي و نقشه‌ي راه اپل را مورد برسي قرار بدهيم. در ادامه با اخبار تخصصي، علمي، تكنولوژيكي، فناوري مرجع متخصصين ايران همراه باشيد.

سال‌ها پيش، اپل نخستين كامپيوتر تجاري و متعاقب آن، نخستين ماوس، سيستم‌عامل گرافيكي و موبايل هوشمند را براي بازار مصرفي رونمايي و روانه‌ي بازار كرد؛ حال بعد از چندين سال سكون و به‌نوعي به حاشيه رفتن نوآوري در اين شركت چندتريليون دلاري، به‌انديشه متخصصين مي‌رسد كه اهالي كوپرتينو در حال آماده شدن براي محصول بزرگ بعدي خود هستند؛ محصولي كه شايد بي‌راه نباشد بگوييم شمشيري دو لبه براي شركت تحت رهبري تيم كوك خواهد بود!

اپل واچ نخستين ساعت هوشمند بازار نبود و ايرپاد نيز به همچنين، اما مي‌توان گفت هر دو نقش بسزايي در گسترش و شناساندن اين محصولات به متخصصان ايفا كرده‌اند؛ به‌طوري كه با ورود آن‌ها فروش ساعت‌هاي هوشمند و هدفون‌هاي بي‌سيم به ميليون‌ها نسخه در سال رسيده و صنعت پوشيدني‌ها نيز به‌صورت روزافزون در حال رشد است. هدست واقعيت تركيبي اپل مي‌تواند همين رويه را پيش بگيرد و بار ديگر اين محصولات طردشده را از نو تعريف كند.

براي تقريباً پنجاه سال، مفهوم و هويت كامپيوتر تا حد زيادي ثابت مانده و مدت‌ها است كه ما در حال مشاهده سيستم‌‌عامل روي نمايشگر دوبعدي هستيم كه ازطريق ماوس و صفحه‌كليد كنترل مي‌شود؛ اما با استفاده از فناوري واقعيت افزوده و به‌ويژه ظهور عينك‌هاي AR كه در چند سال آينده عرضه خواهند شد، اين فرصت وجود دارد كه ازطريق سيستم‌عامل متكي بر ژست‌هاي حركتي روي سطوح و هوا، نحوه تعامل ما با رايانه از نو تعريف شود.

پس از گذشت پنج دَهه، آي‌مك‌ها و ساير كامپيوترهاي شخصي از انديشه متخصصين سخت‌افزار و طراحي، رشد نمايي تجربه كرده‌اند؛ اما ماهيتِ عملكرد و تعامل آن‌ها با متخصصان تغيير خاصي نكرده است و درست مانند Apple II، هنوز با ماوس و صفحه‌كليد كنترل مي‌شوند و محتواي تصويري را روي نمايشگر دوبعدي نمايش مي‌دهند. در شرايطي كه مفهوم كلي رايانه‌ ثابت مانده است، الزامات و چالش‌هاي متخصصها به‌طور مداوم در حال افزايش و نوآوري در موبايل‌هاي هوشمند نيز به‌طور مداوم در حال كاهش است و اغلب شركت‌ها خود را وارد بازي اعداد و ارقام كرده‌اند.

با اين اوصاف، شايد واقعيت افزوده و واقعيت مجازي در كنار هوش مصنوعي مهم‌ترين تكنولوژي‌هاي آينده و ناجي حفظ نوآوري باشند كه مي‌توانند استانداردهاي جديدي در صنعت ايجاد كنند. البته از اين نكته نبايد غافل شد كه شركت‌ها براي رسيدن به اين مهم، بايد چالش‌هاي متعددي را پشت سر بگذارند.

اگر اخبار را دنبال كرده باشد، قطعاً مي‌دانيد اپل سال‌ها است كه روي فناوري يادشده كار مي‌كند و گنجينه‌اي از پتنت‌هاي مرتبط با فناوري AR و VR را در اختيار دارد.

اولين زمزمه‌ها در رابطه هدست واقعيت مجازي اپل به زمان رونمايي از آيفون ۶ بازمي‌گردد و برخي پتنت‌ها در آن مقطع، دستگاهي را نشان مي‌دادند كه از موبايل آيفون به‌عنوان نمايشگري براي تعامل با دنياي مجازي بهره مي‌گرفت. بااين‌حال، به‌انديشه متخصصين مي‌رسد كه تنها چند روز تا معرفي جديدترين محصول سخت‌افزاري اپل فاصله داريم و شايعات نشان مي‌دهند كه كوپرتينويي‌ها براي به رخ كشيدن قدرت اين فناوري، قصد دارد اولين محصول خود را با مشخصات فوق پيشرفته‌اي معرفي و روانه‌ي بازار كند.

تاكنون، اطلاعات متعددي از برخي تحليلگران مبني بر چارچوب‌هاي زماني براي معرفي هدست واقعيت تركيبي اپل منتشر شده است و اغلب آن‌ها بر يك اصل واحد متمركز بوده‌اند؛ اپل سرانجام در رويداد WWDC 2023 طرافدرانش را با رونمايي از هدست مذكور هيجان‌زده خواهد كرد!

تقريباً تمامي افشاگران معروف اعلام كرده‌اند كه اپل مي‌تواند از هدست در كنفرانس توسعه‌دهندگان (WWDC) امسال رونمايي و سپس عرضه آن را به اواخر سال موكول كند. افزون‌براين، ادعا مي‌شود اپل اين هدست را با برچسب ارزشي ۲ تا ۳ هزار دلار روانه‌ي بازار خواهد كرد؛ بنابراين متأسفانه بسياري از ما ايراني‌ها توانايي خريد و تجربه جديدترين محصول اپل را نخواهيم داشت.

براساس اطلاعات منتشرشده، اپل ظاهراً بر ارائه‌ي بازي‌‌ها يا احتمالاً بهره‌وري و ارائه برنامه‌هاي يادگيريي تمركز كرده است. از قرار معلوم، بسياري از برنامه‌هاي موجود در iOS و iPadOS مي‌توانند در هدست نيز اجرا شوند كه در نوبه‌ي خود بي‌نظير است.

در توسعه و ارائه‌ي دستگاه‌هاي مبتني بر واقعيت افزوده يا واقعيت مجازي نكته‌ي حائز اهميت چگونگي غوطه‌ور‌ كردن متخصص در دنياي خيالي اين محصولات و در عين حال تعامل با دنياي حقيقي است؛ بنابراين، هدست بايد به‌خوبي فرامين متخصص را شناسايي و آن‌ها را در محيط پر جزئيات خود اعمال كند؛ از اين‌رو، گفته مي‌شود اپل در حال توسعه‌ي مكانيزم‌هاي كنترل براي دريافت فرامين متخصصان است. براي مثال، دستگاهي همچون حلقه روي انگشت متخصص مي‌تواند به او امكان كنترل نرم‌افزار بدهد.

افزون‌براين، گفته مي‌شود هدست واقعيت تركيبي مورد انتظار اپل، شامل چندين ماژول حسگر سه‌بعدي بسيار حساس به‌منظور ارائه يك رابط متخصصي مبتكرانه و تشخيص حركات دست و اشياء خواهد بود.

به‌منظور دستيابي به اين مهم، انتظار مي‌رود اپل چهار مجموعه از حسگرهاي سه‌بعديِ پيشرفته‌تر از نمونه‌هاي به‌كاررفته در موبايل‌هاي آيفون پيكربندي كند. در حقيقت، كيفيت رابط متخصصي را مي‌توان كليد موفقيت هدست واقعيت تركيبي اپل دانست؛ هدستي كه احتمالاً از تكنولژي‌هاي پيشرفته‌اي همچون كنترل ژست‌هاي حركتي، تشخيص اشيا، رديابي چشم، تشخيص عنبيه، كنترل صدا، تشخيص پوست، تشخيص بيان بهره خواهد گرفت.

براساس اطلاعات منتشرشده، اپل قصد دارد نخستين نسل از هدست واقعيت تركيبي‌اش را به تعداد زيادي دوربين آراسته كند و به‌موجب آن، تكنولوژي واقعيت افزوده و واقعيت تركيبي پيشرفته‌اي ارائه‌ بدهد. احتمال مي‌رود كه تمامي نسخه‌ها از فناوري لايدار (LiDAR) بهره بگيرند كه اپل قبلاً در موبايل‌هاي آيقون و آيپد پرو از آن براي نقشه‌برداري سريع اشياء و محيط استفاده كرده است.

لايدار از فناوري‌هاي سنجش از راه دور است كه با تاباندن پرتوهاي ليزري به هدف و تجزيه‌وتحليل نور بازتاب‌شده، فاصله را اندازه مي‌گيرد. درواقع، فناوري مذكور مشابه رادار عمل مي‌كند و حتي گاهاً به رادار ليزري نيز معروف است. اختلاف اصلي لايدار و رادار، طول موج‌هاي تابشي مورد استفاده است. رادار از طول موج‌هايي در ناحيه راديويي استفاده مي‌كند؛ درحالي‌كه لايدار طول موج‌هاي ليزري بكار مي‌برد.

مينگ‌چي كو ادعا مي‌كند كه غول دنياي فناوري در‌مجموع پانزده دوربين را در بطن هدست واقعيت تركيبي‌اش جاي خواهد داد. در مقام مقايسه، سخت‌افزار هدست‌هاي واقعيت مجازي كنوني معمولاً از دو تا پنج دوربين براي تعامل با محيط اطراف و انتقال تصوير به متخصص تشكيل شده است. همچنين، انتظار مي‌رود هشت ماژول دوربين براي ارائه‌ي قابليت‌ها واقعيت مجازي در اطراف هدست تعبيه شود. فناوري نهفته در اين دوربين‌ها با ارائه‌ي تصاوير خارجي روي نمايشگر داخلي به متخصصان اجازه مي‌دهد محيط اطرافشان را ببينند.

مينگ‌چي كو معتقد است كه شش ماژول بيومتريك نيز در كنار هشت دوربين يادشده هدست واقعيت تركيبي كوپرتينويي‌ها را تغذيه خواهند كرد؛ البته بايد به اين نكته اشاره كرد كه نحوه‌ي استفاده از حسگرها بيومتريك در هاله‌اي از ابهام قرار دارد. اين احتمال نيز وجود دارد كه اپل آن‌ها را مانند فيس آي‌دي براي تشخيص هويت متخصص در پرداخت‌هاي ديجيتال يا حتي توانايي ضبط ويژگي‌هاي صورت و حركات بدن ساير افراد براي ايجاد تجربه‌اي شبيه‌سازي‌شده استفاده كند. درنهايت، پيش‌بيني مي‌شود كه يك ماژول تك‌دوربين نيز براي اهداف تشخيص محيط در اين هدست نصب شود.

تصاوير مفهومي از نمونه‌ي اوليه‌ي محصول در مراحل انتهايي توسعه، نشان مي‌دهد كه اين هدست از زبان طراحي منحني شكل بهره مي‌گيرد و با استفاده از مواد مشبك و سربندهاي قابل تعويض روي صورت متخصص متصل مي‌شود. يك نمايشگر روبه‌روي دستگاه مي‌تواند اطلاعات متخصص را هنگام استفاده از آن نشان بدهد. شواهد حاكي از آن است كه سربندهاي قابل تعويض از فناوري صوتي فضايي (صداي ۳۶۰ درجه) مانند ايرپاد مكس يا ايرپاد پرو برخوردار هستند.

درواقع، طراحي آن به‌نوعي يادآور ساير محصولات اپل است. براي مثال، هدبند و شيشه بيروني نمايشگر بسيار شبيه به بندها و محافظ نمايشگر اپل واچ به‌انديشه متخصصين مي‌رسد؛ درحالي‌كه مشبك‌ها ما را به ياد ايركاپ‌هاي گران‌ارزش ايرپاد مكس مي‌اندازند. اين اولين‌بار نيست كه مي‌بينيم يك دستگاه اپل مؤلفه‌هاي طراحي خود را از ساير محصولات اين شركت الهام مي‌گيرد. به‌عنوان مثال، ايركاپ‌هاي هدفون ايرپاد مكس از پارچه‌اي مشابه با هوم‌پاد ميني و دكمه‌ي Digital Crown آن از اپل واچ وام گرفته شده است.

به‌طور كلي، يكي از چالش‌هاي بزرگ اپل و ساير شركت‌ها در فرايند توسعه‌ي هدست، وزن سنگين آن‌ها بيان مي‌شود؛ اگر هدست سنگين باشد، استفاده از آن در طولاني‌مدت بسيار ناخوشايند خواهد بود و باعث خستگي سَر متخصص مي‌شود. اين در حالي است كه با ظهور متاورس، برخي از متخصصان ممكن است انتظار داشته باشند كه براي ساعت‌هاي طولاني در جلسات مجازي باشند. پيش‌بيني مي‌شود اپل براي كاهش وزن دستگاه، از پارچه به‌جاي پلاستيك و آلمينوم سنگين در قاب و فريم دستگاه استفاده كند. تصاوير رندر نيز به‌خوبي نشان مي‌هند دستگاه طوري طراحي شده است كه وزن بسيار كمي داشته باشد.

اين فقط نماي خارجي هدست اپل نيست كه اميدواركننده به انديشه متخصصين مي‌رسد؛ زيرا بطن اين محصول مي‌تواند با برخي ويژگي‌هاي چشمگير همراه باشد. نمايشگر يكي ديگر از اجزاي بسيار مهم و رابط ميان متخصص و دنياي خيالي هدست‌ها محسوب مي‌شود. كوپرتينويي‌ها قصد دارند نخستين نسل از هدست واقعيت تركيبي خود را به پيشرفته‌ترين نمايشگر موجود مجهز كنند. پيش‌بيني مي‌شود كه هدست مذكور نخستين بار در محصولات اپل براي ارائه‌ي محتوا از نمايشگرهاي فوق ‌پيشرفته‌ي micro LED ساخت سوني و با وضوح خيره‌كننده 8K بهره مي‌گيرد. براي مقايسه، هدست HTC Vive Cosmos Elite تقريباً وضوح ۱۴۴۰ در ۱۷۰۰ پيكسل را ارائه مي‌دهد.

به‌طوركلي، برخلاف پنل‌هاي IPS سُنتي و OLED، فناوري micro OLED وضوح و كارايي چشمگير در ابعادي جمع‌وجور نويد مي‌دهد. اين نوع نمايشگرها به ‌جاي لايه‌هاي شيشه‌اي مستقيما روي ويفرها ساخته شده‌اند؛ مكانيزمي كه باعث مي‌شود به‌طور چشمگيري نازك و كوچك‌تر از نمايشگرهاي معمولي باشند.

جالب است بدانيد كه چندي پيش، در گزارشي ادعا شد غول دنياي فناوري براي غوطه‌وركردن متخصصان در محتواي بصري قصد دارد هدست واقعيت تركيبي‌اش را به سه نمايشگر مجهز كند. از قرار معلوم، پيكره‌ي اين دستگاه شامل دو نمايشگر ميكرو OLED به‌همراه يك پنل OLED خواهد بود و همان‌طور‌كه پيش‌بيني مي‌شد، سوني دو نمايشكر Micro OLED را تأمين خواهد كرد.

به‌انديشه متخصصين مي‌رسد كه نمايشگر اصلي دستگاه همان نمونه‌هاي ميكرو OLED هستند و در اين مقطع، مشخص نيست كه نمايشگر اولد چه متخصصدي خواهد داشت. بااين‌حال، ممكن است اپل از آن براي ديد محيطي با وضوح كم بهره ببرد.

سوني اخيراً صفحه‌نمايش 4K با تراكم سرسام‌آور ۴ هزار پيكسل در هر اينچ را به‌نمايش گذاشته كه براي استفاده در هدست‌هاي واقعيت مجازي طراحي شده است. گفته مي‌شود سوني نمايشگر مذكور را به‌طور اختصاصي براي اپل طراحي كرده است و اين احتمال وجود دارد كه نسخه‌ي نهايي رزولوشن بيشتري داشته باشد. در‌صورت صحت اين ادعا، آرايه‌ي فرضي مي‌تواند ۴۰۰۰ در ۴۰۰۰ پيكسل باشد كه متعاقبا نمايشگر هدست به‌صورت مورب ۱/۴ اينچ خواهد بود.

تاكنون، اطلاعات زيادي از ميزان نوسازي و ميدان ديد نمايشگر محصول منتشر نشده است؛ اما با توجه به نزديكي نمايشگر به چشم، نرخ نوسازي بايد به‌قدري بالا باشد كه تأخير محتوا در حداقل ممكن برساند. هدست‌هاي رقيب معمولاً از نمايشگرهاي ۹۰ هرتز يا بالاتر استفاده مي‌كنند‌. بايد منتظر بمانيم و ببينيم اپل در اينجا چه گزينه‌اي را انتخاب مي‌كند.

يكي از قابليت‌هاي مهم هدست واقعيت تركيبي اپل بهره‌گيري از فناوري رديابي چشم است كه به‌عنوان وسيله‌اي براي تشخيص فرامين ورودي متخصص استفاده مي‌شود. گفته مي‌شود هدست واقعيت تركيبي اپل از يك فرستنده و گيرنده‌ي ويژه براي تشخيص حركات چشم، چشمك زدن و اطلاعات فيزيكي مرتبط استفاده خواهد كرد.

سيستم رديابي چشم اپل از انديشه متخصصين تئوري قادر به استفاده از داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از حركت چشم براي تعيين تعاملات متخصص با يك محيط AR شبيه‌سازي‌شده است. به‌عنوان مثال، هنگام اسكن يك محيط خارجي نمايش داده‌شده، مي‌توان تصاوير و محتواي روي صفحه را هم‌زمان با چشم متخصص حركت داد.

رديابي چشم همچنين به‌عنوان يك حالت بصري از عملكرد رابط متخصصي عمل مي‌كند؛ زيرا متخصصان مي‌توانند با چشمك زدن مكرر منوها را فعال يا با خيره شدن طولاني‌مدت، به اطلاعات مربوط به يك موضوع ملموس دسترسي پيدا كنند. دستگاه مجهز به اين فناوري مي‌تواند با مشاهده موقعيت چشم متخصص، مناطق مشاهده را بهينه كند و اين امكان را به سيستم مي‌دهد كه وضوح صفحه را در مناطقي كه فوكوس فوري ندارند، كاهش بدهد و به موجب آن، نيازهاي پردازش را حداقل برساند.

اپل سال‌ها است كه قدرتمندترين تراشه‌هاي مبتني بر معماري آرم را طراحي مي‌كند كه كمتر شركتي توان رقابت با آن‌ها را دارد؛ به‌طوري كه غول دنياي فناوري در كامپيوترهاي مك نيز به‌تازگي تراشه‌هاي اينتل را كنار گذاشته و از پردازنده‌ي اختصاصي خود بهره مي‌گيرد؛ بنابراين، تأمين قدرت پردازشي هدست واقعيت تركيبي كار دشواري براي اپل نخواهد بود.

به‌انديشه متخصصين مي‌رسد كه اين هدست در بطن خود پذيراي ۲ تراشه براي انجام وظايف و پردازش‌هاي متفاوت باشد. پردازنده اصلي و رده‌بالاتر برپايه تراشه M2 خواهد بود. اين تراشه وظيفه پردازش‌هاي سنگين مربوط به محتواي AR و VR را برعده خواهد داشت؛ درحالي‌كه پرازنده دوم ضعيف‌تر خواهد بود و پردازش‌هاي مربوط به مديريت حسگرها به آن محول مي‌شود.

از اين‌رو انتظار مي‌رود هدست واقعيت تركيبي اپل سطح پردازشي بسيار پيشرفته‌اي در بازي‌ و ساير محتوا ارائه بدهد. از سوي ديگر، معماري تراشه مبتني بر آرم و طراحي اختصاصي اپل بسيار بهينه است؛ به‌حدي كه مك‌بوك اير حتي به فن نيز احتياج ندارد و اين موضوع براي خنك نگه‌داشتن يك دستگاه جمع‌و‌جور مانند هدست واقعيت تركيبي بسيار حائز اهميت است.

با نگاهي به مشخصات ذكرشده، اپل هدست خود را به بسياري از ويژگي‌هاي عالي مجهز كرده است؛ اما هنوز چند مورد اضافي وجود دارد كه نمي‌توان از آن غافل شد. يكي از اين موارد به شارژدهي باتري مربوط مي‌شود. فرض كنيد كه بعد از چند دقيقه بازي كردن با هدست، شارژ آن تمام شود؛ قطعاً اين موضوعي ناخوشايند براي متخصصان خواهد بود. به هر حال، بايد منتظر بمانيم و ببنيم كه اپل چه راه‌حلي براي افزايش شارژدهي دستگاه اتخاذ خواهد كرد.

با استناد به گفته‌ي منابع آگاه از سياست‌هاي اپل، اين شركت با اشكالات مربوط به گرماي بيش از حد و همچنين اشكالات نرم‌افزاري و تعبيه‌ي دوربين‌هاي متعدد روي هدست دست‌وپنجه نرم مي‌كند. از قرار معلوم، چالش‌هاي حرارتي به اين دليل است كه اپل قصد دارد از دو تراشه‌ي پردازشي در اين محصول استفاده كند و اشكال وقتي خود را نشان مي‌دهد كه يكي از تراشه‌ها قدرتي نزديك به تراشه‌ي به‌ كار ر‌فته در مك‌بوك پرو دارد!

براي درك بهتر اين موضوع، تراشه‌هاي به‌‌ كار رفته در مك‌بوك پرو با سيستم خنك‌كننده‌ي فعال (فن‌دمنده) و غير فعال (هيت‌سينك) خنك مي‌شوند؛ اما در نقطه‌ي مقابل، نمي‌توان سيستم خنك‌سازي مشابهي را در هدست تعبيه كرد يا اين كار حداقل بسيار چالش‌برانگيز و دشوار خواهد بود. از قرار معلوم، همين موضوع باعث تغيير برنامه‌ي عرضه‌ي اپل شده است تا بتواند اشكال را به كلي برطرف كند.

سيستم‌عامل بستري فراهم مي‌سازد كه در آن انبوهي از نرم‌افزارهاي متخصصدي اجرا مي‌شوند و متخصصان از خدمات آن استفاده مي‌كنند. همان‌طور كه مي‌دانيد، اپل جزو معدود شركت‌هايي محسوب مي‌شود كه توانايي ساخت و توسعه‌ي سيستم‌عامل برخوردار است؛ بنابراين، انتظار مي‌رود كه هدست اپل از سيستم‌عامل بر پايه‌ي iOS و بهينه‌شده با محيط هدست بهره بگيرد.

گفته مي‌شود اپل در حال توسعه يك سيستم‌عامل ويژه با نام احتمالي rOS يا حتي realityOS است كه هدست را هدايت مي‌كند و برنامه‌ها و بازي‌ها بايد روي اين سيستم اجرا شوند. همچنين اميد مي‌رود كه به دليل معماري رايج تراشه‌ها در هدست و ساير دستگاه‌هاي اپل، يك اكوسيستم يكپارچه و سازگار را از لحاظ نرم‌افزاري شاهد باشيم. بياييد با ارائه‌ي يك مثال اين موضوع را بهتر درك كنيم. فرض كنيد هدست بتواند تشخيص بدهد متخصص مثلاً در اپل تي‌وي يا كامپيوتر مك خود بازي مي‌كنيد و سپس در صورت همراهي بازي از قابليت‌هاي VR محتوا را با ويژگي واقعيت تركيبي در هدست ارائه بدهد.

يكپارچگي محيط نرم‌افزاري يك برگ برنده براي اپل خواهد بود و معدود شركت‌هايي از اين برتري برخوردار هستند. به‌طوركلي، پسنديده نخواهد بود اگر اپل هدست را محدود به كار فقط با بازي‌ها و برنامه‌هاي سازگار با ROS كند؛ زيرا ممكن است توسعه‌دهندگان از ساخت مجدد بازي براي سيستم‌عامل جديد منصرف شوند.

سيستم‌عامل جديد با بهره‌گيري از فناوري واقعيت افزوده و با استفاده‌ي بهينه از محيط فيزيكي متخصص، مي‌تواند دوره‌ي جديدي از بهره‌وري تعريف كند. براي مثال، در اين سيستم مي‌توان از فضاي نامحدودي به‌ گستره‌ي ديد متخصص و انبوهي از ابزارك‌ها براي بهبود تجربه بهره گرفت. ابزارك‌هاي يادشده در حالت دسكتاپ قرار مي‌گيرند و امكان دسترسي آسان به اطلاعات مهم و مفيد بدون نياز به فضاي فيزيكي زياد فراهم مي‌كنند. براي كاهش بيشتر فضاي فيزيكي، گروه‌هاي ويجت چندين ابزارك را براي استفاده كارآمدتر از فضا تركيب و اين امكان را فراهم مي‌كنند كه با فشار دادن انگشت اشاره به‌راحتي با ويجت‌ها تعامل برقرار كرد.

در بخش‌هاي قبل به شرح مشخصات هدست واقعيت تركيبي اپل پرداختيم و متوجه شديم كه فناوري واقعيت مجازي و واقعيت افزوده تا چه حد مي‌توانند مفيد باشند. به انديشه متخصصين مي‌رسد كه اپل در صدد توسعه‌ي بلندمدت فناوري‌هاي مذكور است و با نگاهي به فعاليت‌هاي اخير اين شركت مي‌توان به‌صورت واضح اهميت فناوري واقعيت افزوده را متوجه شد.

طبق شنيده‌ها، اپل قصد دارد عينك واقعيت افزوده‌ي خود را با ارزش ۴۰۰ دلار در سال ۲۰۲۵ عرضه كند. عينك اپل اطلاعاتي از قبيل پيام‌هاي متني و نقشه‌ها را روبه‌روي متخصص قرار مي‌دهد و ظاهراً متخصصان مي‌توانند عينك را با دستيار صوتي هوشمند سيري كنترل كنند.

پيش‌بيني مي‌شود كه اين محصول به منبع پردازشي موبايل‌هاي آيفون متكي است؛ به‌طوري كه اساسا به‌عنوان نمايشگر قابل حمل و ثانويه در انديشه متخصصين گرفته خواهد شد و پردازش‌هاي اصلي و حتي اتصال آن به اينترنت ازطريق آيفون صورت خواهد گرفت. اين امر به آن دليل است كه اپل گلس بايد دقيقاً مانند يك عينك ظريف و سبك باشد و براي تحقق آن، بايد قطعات پردازشي سنگين و جاگير حذف شود و عمليات پردازشي در دستگاه ثانويه صورت بگيرد.

جاه‌طلبي بلندمدت اپل به اينجا ختم نمي‌شود و پيش‌بيني مي‌شود اين شركت پس از سال ۲۰۳۰، يكي از مهم‌ترين و كليدي‌ترين فناوري‌هاي آينده را در قالب لنز چشمي (لنز تماسي)، با قابليت‌هاي واقعيت افزوده راه‌اندازي كند. به گفته‌ي تحليگران، اين محصول لوازم الكترونيكي را از دوران محاسبات مرئي به محاسبات نامرئي مي‌رساند. با‌ توجه به اينكه فاصله‌ي زماني بسيار زيادي با عرضه‌ي اين محصول باقي مانده، جزئيات ديگر از آن منتشر نشده است؛ اما براي ارائه‌ي ديدي كلي و پتانسيل اين تكنولوژي، تصور كنيد كه با استفاده از يك لنز كوچك روي چشمانتان، مي‌تواند در گستره‌ي ديد خود از فناوري AR بهره بگيريد و در آن غوطه‌ور شويد‌.

در اين مقاله سعي داشتيم كه به تمامي اخبار و شايعات در مورد هدست‌ واقعيت تركيبي بپردازيم و ديدي نسبي از دورنماي فعاليت اپل در اين حوزه ارائه بدهيم. به انديشه متخصصين مي‌رسد كانون توجه اپل به توسعه‌ي چنين محصولاتي معطوف شده است و اميد مي‌رود كه محصولات مبتني بر فناوري AR و VR، پاي خود را به بازار مصرفي باز كنند و بيشتر از گذشته در زندگي روزمره به كار گرفته شوند.

به‌طوركلي، مشخص است كه فناوري‌هاي مذكور از پتانسيل بسياري برخوردار هستند و شايد بتوان آينده‌اي مانند فيلم‌هاي علمي تخيلي متصور بود كه در دنياي غني و خيالي اين نوع هدست‌ها غرق مي‌شويم، يادگيري مي‌بينيم و در صنعت و كارهايمان از آن بهره مي‌گيريم. آيا تابه‌حال فكر كرده‌ايد كه شايد جسم فيزيكي شما در يك دنياي ديگر باشد و بُعد كنوني شما به واسطه‌ي تكنولوژي واقعيت مجازي و شبيه‌سازي كامپيوتري ايجاد شده باشد؟ شايد اكنون جواب اين سؤال بسيار مبهم و غيرقابل درك باشد؛ اما دور از انتظار نخواهد بود در دَهه‌هاي آينده به آن سمت حركت كنيم.