HDR در دوربين و صفحات نمايش چه تفاوتي با يكديگر دارند
HDR؛ اصطلاحي كه ممكن است بارها با آن مواجه شده باشيد؛ حتي ممكن است تنها مدتي قبل از مطالعهي اين مقاله اين اصطلاح را شنيده يا در جايي ديده باشيد. به انديشه متخصصين ميرسد HDR در همه جا يافت ميشود و همه دربارهي آن صحبت ميكنند. اما HDR واقعا چيست؟ احتمالا اين اصطلاح را در تلويزيون و موبايلهاي هوشمند نيز مشاهده كردهايد. اين اصطلاح حتي در دوربين نيز استفاده ميشود؛ اما آيا بين HDR در دوربين و صفحات نمايش تفاوتي وجود دارد؟ و اينكه حتي منظور از دامنهي رنگ چيست؟ زماني كه ميگويند سفيدها سفيدتر هستند و مشكيها مشكيتر منظور چيست؟ و اينكه در نهايت «دالبي ويژن» Dolby Vision چيست؟ براي دريافت پاسخ سوالات بالا در اين مقاله با اخبار تخصصي، علمي، تكنولوژيكي، فناوري مرجع متخصصين ايران همراه باشيد.
درك محدودهي ديناميكي
براي آشنايي با HDR يا «محدودهي ديناميكي گسترده» ابتدا بايد عبارت محدودهي ديناميكي را درك كنيم؛ محدودهي ديناميكي هر چيزي تفاوت بين بالاترين و پايينترين ارزش آن چيز است. درحالي كه اين عبارت متخصصدهاي مختلفي دارد؛ اما محدودهي ديناميكي مورد مباحثه در مقالهي پيش رو، مربوط به نور است.
محدودهي ديناميكي يك سيستم نوري، تفاوت بين بيشترين و كمترين مقدار يا شدت نوري است كه ميتواند تشخيص دهد. هر چه اين محدوده وسيعتر باشد، سيستم جزئيات بيشتري را ميتواند دريافت كند. يك سيستم با محدودهي وسيع، يك سيستم با «محدودهي ديناميكي گسترده» يا HDR ناميده ميشود.
چشم انسان به مقدار كافي داراي محدودهي ديناميكي گستردهاي است. با چشمان خود ميتوانيم به يك صحنه نگاه كنيم و جزئيات در مناطق روشن و مناطق كمنور را با سهولت نسبي ببينيم. اين تنها زماني است كه يك مانديشه متخصصينه كاملا روشن در يك صحنه قرار دارد كه چشم ما مجبور است با تنگكردن عنبيه، خود را با اين صحنه تطبيق دهد، در اين صورت چشم تنها ميتواند مانديشه متخصصينه روشن را ببيند و ديگر نقاط تاريك اطراف قابل رؤيت نيست. اگر چشمان ما محدودهي ديناميكي گستردهتري داشت، مجبور نبوديم تا براي مشاهدهي بخشهاي روشن صحنه خيلي روي آنها تمركز كنيم و ميتوانستيم بهراحتي آنها را ببينيم. همچنين، مجبور نبوديم چشمانمان را در تاريكي خيلي به زحمت بياندازيم، درحاليكه حيواناتي نظير موشها بهراحتي قادرند در نور كم ببينند.
حال اجازه دهيد همان منطق را براي يك دوربين اعمال كنيم. درست مانند چشم، محدودهي ديناميكي يك دوربين بيشترين و كمترين مقدار نوري است كه سيستم ميتواند در هر لحظه، ضبط كند. دوربينهايي با محدودهي ديناميكي گسترده قطعا بهتر هستند؛ اما برچسب ارزشي بسيار بالاتري نيز دارند. برعكس، دوربينهاي ارزانتر يا نمونههايي كه از انديشه متخصصين ابعاد، كوچكتر هستند (براي مثال؛ دوربين موبايلهاي هوشمند) بهطور معمول، محدودهي ديناميكي پايينتري دارند.
محدودهي ديناميكي در دوربينها مهمتر از چيزي است كه دربارهي چشمانمان تصور ميكنيم. با چشم، تنها ميتوانيم روي يك مانديشه متخصصينهي خاص در يك زمان نگاه و تمركز كنيم. حتي اگر تمام صحنه را ببينيم، چشم ما تنها روي مانديشه متخصصينهاي كه در مركز قرار دارد تمركز ميكند؛ بنابراين اگر حتي چيزي در گوشهها قرار دارد كه به اندازهي كافي روشن نيست، اهميت چنداني ندارد؛ چرا كه به محض تغيير نگاه خود به آن سمت چشمان ما به سرعت خود را با آن تطبيق ميدهند. با گرفتن يك عكس انتخاب ميكنيم كه بخشهاي مختلفي از عكس را ببينيم و به اين دليل كه آنها با تعدادي پارامترهاي خاص به صورت دائمي گرفته ميشوند، به راحتي قابل تنظيم نيستند؛ زيرا شما انتخاب ميكنيد كه نقاط مختلفي در تصوير را ضبط كنيد.
محدودهي ديناميكي يك سيستم نوري، تفاوت بين بيشترين و كمترين شدت نوري است كه تشخيص ميدهد
به همين دليل، محدودهي ديناميكي گسترده يكي از ويژگيهاي بسيار پرطرفدار در دوربينها به شمار ميرود. يك دوربين با كيفيت بايد قادر باشد تا نوردهي را براي مناطق تاريك صحنه به خوبي مناطق روشن بهطور صحيح تنظيم كند. سنسور تصوير در يك دوربين خوب ميتواند جزئيات كافي را در هر دو شرايط تاريك و روشن ثبت كند. تمام اطلاعات دربارهي نور نيز اغلب در فايل RAW ذخيره ميشود كه پس از آن ميتواند براي استخراج جزئيات در بخش هايلايت (روشنترين بخشهاي تصوير) و سايهها (تاريكترين بخش تصوير) با كم و زياد كردن آنها مورد استفاده قرار گيرد.
با اين حال، محدوديتي در اين روش وجود دارد كه باعث ميشود تا دوربين تنها قادر به ثبت جزئيات بسيار زياد در يك قسمت از تمام نقاط تصوير باشد. اين همان جايي است كه «انتقال تُن» (Tone Mapping) بهكار ميآيد.
كاربرد حالت HDR در دوربين تلفن همراه
همهي ما با دكمهي HDR در اپليكيشن دوربين موبايلهاي هوشمند خود روبهرو شدهايم. امروزه دوربين بيشتر موبايلهاي هوشمند به قابليت HDR مجهز هستند و اغلب ترجيح ميدهيم اين گزينه را هميشه روي حالت «On» يا «Auto» قرار دهيم. اين حالت HDR در حقيقت يك نام تجاري براي فناوري «Tone Mapping» يا انتقال تن است. كاري كه اين فناوري انجام ميدهد، خلق تصاوير درخشاني است كه جزئيات آن در بخشهاي تاريك و روشن تصاوير به يك اندازه است. اين فناوري قادر است تا چنين كاري را از طريق پردازش همان تصوير با كيفيت بالا يا اغلب توسط ثبت چندين تصوير در شرايط نوردهي مختلف و تركيب آنها با يكديگر انجام دهد.
در روش دوم، عكاس ابتدا ميزان نوردهي (عمدتا سطح روشنايي) عكس را روي Low يا كم تنظيم ميكند و عكس ميگيرد. درحالي كه عكاس دوربين را ثابت نگه داشته است، بهتدريج سطح نوردهي را افزايش ميدهد، سپس چند عكس ديگر گرفته ميشود. حال چندين عكس با نوردهيهاي مختلف در اختيار داريد كه شامل عكسهاي با نوردهي كم و بيشترين جزئيات در مناطق روشن عكس است؛ اما تمامي قسمتهاي تيرهتر به طور كامل سياه هستند و عكسهاي گرفته شده با نوردهي زياد با بيشترين جزئيات در مناطق تاريك و كم نور عكس هستند؛ اما تمامي قسمتهاي روشن عكس ازبين رفتهاند. احتمالا ميدانيد بعد از اين مرحله به كجا خواهيم رفت. سپس عكاس تمامي اين عكسها را به يك نرمافزار ويرايش تصوير منتقل ميكند و آنها را روي يكديگر قرار ميدهد كه اين موضوع سبب خلق يك تصوير نهايي با تمام جزئيات در بخشهاي تاريك و روشن آن ميشود.
دوربين موبايلهاي هوشمند جديد تمام اين فرآيند را براي ما بهطور خودكار انجام ميدهد. آنها تعدادي از تصاوير را در شرايط نوردهي مختلف ثبت ميكنند و در نهايت تصاوير ثبتشده را به منظور خلق يك تصوير HDR با يكديگر تركيب ميكنند. برخي ممكن است تصميم بگيرند كه يك تصوير معمولي را ثبت كنند و با تغيير برخي از تنظيمات دوربين به نتيجهاي مشابه HDR دست پيدا كنند؛ اما هيچيك از اين موارد، HDR واقعي نيستند.
در عكس بالا مشاهده ميكنيد با وجود اينكه عكس در سايهها و هايلايتها داراي جزئيات بيشتري است؛ اما تصوير به شكل مصنوعي درآمده است. دليل چنين اشكالي اين است كه بسياري از ما نمايشگري با قابليت همراهي از HDR در اختيار نداريم؛ بنابراين تمام محتويات با محدودهي ديناميكي گسترده بايد درحدي فشرده شود تا متناسب با محدودهي ديناميكي محدود نمايشگر ما باشد. همچنين به اين دليل كه محدودهي ديناميكي گستردهي تصوير بهطور طبيعي، بالا نيست؛ اما همچنان داراي جزئيات در سايهها و هايلايتها است، تصوير غيرطبيعي و بيش از حد پردازششده به انديشه متخصصين ميرسد.
با نمايشگر مجهز به محدودهي ديناميكي گستردهي واقعي، قادر خواهيد بود تا بهراحتي جزئيات را در بخشهاي پُرنورتر و سايهها در تصوير بالا كه با فرمت RAW ثبت شده است، مشاهده كنيد؛ اما به دليل اينكه بيشتر ما نمايشگر مجهز به فناوري HDR نداريم؛ از اين رو مجبوريم تا بخشهاي پرنورتر تصوير را بهطور مصنوعي كاهش دهيم و سايهها را به منظور تطبيق با محدودهي ديناميكي پايين صفحه نمايشهاي خود بالا ببريم.
HDR در صفحه نمايش
قطعا با برخي از توليدكنندگان تلويزيون كه در آخرين تلويزيونهاي 4K خود ادعاي همراهي از فناوري HDR را ميكنند، آشنايي داريد. حتي موبايلهاي هوشمند نيز اكنون با نمايشگر HDR عرضه ميشوند. اولين محصولي كه سال گذشته به صفحه نمايش HDR مجهز شده بود، موبايل بداقبال گلكسي نوت ۷ بود؛ اما از آن زمان به بعد محصولات ديگري نظير گلكسي اس 8 و گلكسي تب 3، اكسپريا ايكس زد پريميوم و اكسپريا XZ1، الجي G6 و V30 و اخيرا آيفون ۱۰ (iPhone X) نيز با اين نوع از صفحه نمايشها عرضه ميشوند. بنابراين صفحه نمايش HDR چيست؟
يك صفحه نمايش HDR داراي سه مزيت نسبت به صفحات نمايش با محدودهي ديناميكي استاندارد يا به اصطلاح SDR است:
اولين و دومين مورد در ارتباط نزديك با يكديگر قرار دارند. صفحه نمايش قادر به نمايش جزئيات بيشتر در مناطق روشنتر و تاريكتر صفحه است. اين همان جايي است كه شعار «سفيدها سفيدتر هستند و مشكيها مشكيتر » مطرح ميشود.
هنگامي كه شما با يك صفحه نمايش HDR، محتواي HDR را تماشا ميكنيد و آن را دقيقا در كنار محتواي SDR در يك صفحه نمايش SDR مقايسه ميكنيد، متوجه خواهيد شد كه مناطق روشنتر تصوير در صفحه نمايش HDR بسيار درخشان هستند؛ با اين حال، ميتوانيد جزئيات بسيار زيادي را نيز در آن بخش مشاهده كنيد. براي مثال، اگر عكسي از فردي كه در كنار پنجرهاي ايستاده كه از آن نور وارد اتاق ميشود گرفته شود، سمتي از چهره كه رو به پنجره قرار دارد در يك صفحه نمايش SDR بيش از حد روشن به انديشه متخصصين خواهد رسيد و فقط هالهي سفيد مشاهده خواهد شد؛ با وجود اينكه همان نقطه در صفحهنمايش HDR حتي روشنتر به انديشه متخصصين خواهد رسيد؛ در عين روشنايي تمام جزئيات و بافت پوست بدون ايجاد هالهي سفيد روي آن قابل مشاهده خواهد بود.
همين موضوع براي سايهها نيز صادق است. براي مثال هنگامي كه تصويري را كه در تاريكي شب گرفته شده است، در يك صفحه نمايش SDR مشاهده كنيد، بخشهاي تاريك عكس نظير مو يا كت مشكي تنها به رنگ مشكي نمايش داده ميشوند و جزئيات زيادي در آن قابل رؤيت نيست؛ اما همين عكس در يك صفحه نمايش HDR داراي جزئيات و بافت بيشتري است.
و دليل چنين قابليتي در صفحات نمايش HDR، روشنايي بالا است. روشنايي بالا كيفيت كل تصوير را ارتقاء ميدهد و اجازه ميدهد تا جزئيات بيشتري را ببينيد. ممكن است بپرسيد كه چرا نميتوان همين كار را با صفحات نمايش SDR انجام داد؛ در نمايشگرهاي SDR با بالا بردن ميزان روشنايي هيچگونه تغييري در افزايش جزئيات تصوير رخ نميدهد و تنها سبب بيروح شدن تصاوير ميشود.
جنبهي سوم، محدودهي رنگي گستردهتر در صفحه نمايش HDR است. چشمان ما قادرند طيف مشخصي از رنگها را ببينند. متأسفانه به دليل محدوديتهاي مختلف در انتقال داده، چه از طريق تلويزيون يا اينترنت، در تصاويري كه روي صفحات نمايش ميبينيم، از زيرمجموعههاي بسيار كوچكتري از رنگها در مقايسه با آنچه چشمان ما ميتوانند ببينند، استفاده شده است. با فناوري HDR، به طور مؤثر در حال افزايش محدودهي رنگها در تصاوير هستيم. با وجود اينكه نسبت به SDR بسيار جلو رفتهايم؛ اما هنوز با محدودهي توانايي چشم خود در تشخيص رنگها فاصلهي بسياري داريم.
بنابراين، تصاوير در صفحه نمايش با وجود فناوري محدودهي ديناميكي گسترده بسيار طبيعيتر به انديشه متخصصين خواهند رسيد. براي مثال گوجه در دنياي واقعي به شدت قرمز و براق به انديشه متخصصين ميرسد؛ اما همين گوجه در صفحه نمايش به دليل نبود گسترهي رنگ كافي به منظور بازتوليد دقيق رنگ شيء، رنگي ملايمتر دارد. اگرچه با فناوري HDR رنگها به دنياي واقعي نزديكتر شدهاند؛ اما همچنان با آنها يكسان نيستند.
براي روشن شدن بيشتر موضوع بايد گفت كه محدوده وسيعتر رنگ به معناي اشباع رنگها يا افزايش غلظت رنگ در صفحه نمايش نيست. افزايش غلظت صرفا شدت رنگ را افزايش ميدهد و لاخبار تخصصيا رنگ بيشتري را نمايش نميدهد. محدودهي وسيعتر رنگ به شما اجازه ميدهد كه طيف گستردهتري از رنگ را مشاهده كنيد كه با افزايش غلظت رنگ قادر به دستيابي به آنها نيستيد. اين موضوع در حقيقت تفاوت اصلي ميان يك صفحه نمايش با رنگهاي بيش از حد اشباع شده با يكي صفحه نمايش مجهز به محدودهي وسيعتر رنگ است.
با توجه به مطالب گفته شده در بخشهاي بالا به اندازهي كافي دربارهي صفحه نمايش اطلاعات كسب كرديم، حالا نوبت به محتوا ميرسد كه در ادامه به مباحثه دربارهي آن خواهيم پرداخت.
آشنايي با فرمتهاي HDR
يك صفحه نمايش HDR زماني HDR است كه در آن محتواي HDR به نمايش درآيد، در غير اين صورت صرفا يك صفحه نمايش SDR خوب است. محتواي HDR درحال حاضر با دو فرمت اصلي HDR-10 و Dolby Vision در دسترس است. درحالي كه از اين دو به عنوان فرمت ياد ميكنند؛ اين استانداردها از كدكهاي موجود نظير H.264 و HEVC يا فرمتهاي قديميتر نظير MP4 يا MOV استفاده ميكنند؛ اما اين فرمتها داراي فرادادههاي اضافي هستند تا خود را با سيستمهاي HDR تطبيق دهند. هنگامي كه يك فايل با فرمت HDR روي صفحه نمايش SDR پخش ميشود به دليل عدم توانايي سيستم در نمايش اطلاعات رنگ و روشنايي بيش از محدودهي خود، تصاوير داراي كنتراست پايين و رنگ كم و بسيار يكنواخت خواهند بود.
HDR-10 يك استاندارد صنعت باز است كه توسط انجمن فناوري مصرفكنندگان ايجاد شده است، درحاليكه دالبي ويژن يك استاندارد اختصاصي ايجاد شده توسط شركت دالبي است. براي درك بهتر تفاوت ميان آنها، HDR-10 را به عنوان USB-C و دالبي ويژن را به عنوان لايتنينگ (Lightning) تصور كنيد، سپس به موضوع پي خواهيد برد. HDR-10 در مقايسه با دالبي ويژن فرمت رايجتري محسوب ميشود؛ چرا كه رايگان است و همان كار را انجام ميدهد. هر محصولي كه ادعا ميشود از HDR همراهي ميكند از فرمت HDR-10 استفاده ميكند، اين درحالي است كه برخي محصولات ديگر علاوه بر همراهي از HDR-10 از دالبي ويژن نيز همراهي ميكنند.
شكايتي كه ميتوان از HDR داشت اين است كه در اين فناوري، محتوا بايد به شيوهي خاص خود توليد شود. درحالي كه محتواهاي موجود با تغييراتي پس از توليد ميتوانند به HDR تبديل شوند؛ اما مانند محتواي 3D بهترين راه دستيابي به محتواي HDR ضبط تصاوير بر پايهي خود اين فناوري است. در حال حاضر هيچ نوع دوربين HDR وجود ندارد؛ اما تمام دوربينهاي فيلمبرداري فوق پيشرفته نظير دوربينهاي RED ،ARRI يا Blackmagic كه توسط متخصصان حرفهاي مورد استفاده قرار ميگيرند، محدودهي ديناميكي و جزئيات رنگ كافي را به طور پيشفرض ثبت ميكنند كه بهراحتي قابليت تبديل به HDR را دارد. در هنگام ويرايش، اين محتوا معمولا در حد توانايي محدودهي ديناميكي و محدودهي رنگ SDR فشرده ميشود؛ اما براي توليد محتواي HDR، متخصص كارشناس تدوينگر قادر است ميزان زيادي از محدودهي ديناميكي و جزئيات رنگ را به حالت غيرفشرده در ويرايش نهايي باقي بگذارد. بسته به اينكه آنها چه فرمتي را انتخاب ميكنند، نتيجهي نهايي ميتواند به صورت HDR-10 يا دالبي ويژن باشد.
يكي از ويژگيهاي منحصر بهفرد دالبي ويژن اين است كه اين شركت به طور مستقيم با توليدكنندگان محتوا كار ميكند و محتوا را بر اساس اينكه كجا و چگونه قرار است پخش شود آماده ميكند، از اين رو كنترل كاملي بر محتوا دارد. با HDR10 در تنظيمات بيشمار صفحه نمايش سردرگم خواهيد شد؛ اما با دالبي ويژن تنظيمات روي حالتي قفل شدهاند كه دالبي ميخواهد. همچنين در اين فناوري تنظيمات تصوير براي هر صحنه به صورت پويا با استفاده از فرادادههاي از پيش تعيين شده براي خلق بهترين كيفيت تصوير تغيير ميكنند. دالبي همچنين الزامات بيشتري براي سختافزار دارد، چرا كه صفحهنمايشهاي دالبي نسبت به HDR 10 نياز به رنگ خاص و روشنايي بيشتري دارند.
با وجود كنترل دقيق روي فرآيند و حداقل الزامات، به طور كلي كيفيت در محتواي دالبي ويژن بالاتر است، اما در كل اين امر باعث كاهش محتوا نيز ميشود. به همين دليل است كه حدود هشت تلفن همراه با قابليت HDR در مدت زمان يك سال و تنها يك تلفن همراه با قابليت دالبي ويژن در همين مدت زمان عرضه شده است. همچنين تنها تعداد انگشتشماري از تلويزيونهاي گرانارزش و بالارده داراي قابليت دالبي ويژن هستند.
دريافت محتواي HDR
امروزه محتواي HDR را ميتوان از طريق ديسكهاي بلوري (Blu-ray) و سرويسهاي استريم دريافت كرد. با استفاده از بلوري مخصوصا بلوري 4K ميتوان بهترين كيفيت حال حاضر را دريافت كرد. ديسكهاي بلوري حاوي ويدئوها و فايلهاي صوتي هستند كه فشرده نشدهاند، به همين دليل مطلوبترين راه براي لذت بردن از فيلمها و برنامههاي تلويزيوني هستند.
با اين حال، افراد زيادي در نهايت سرويسهاي استريم را ترجيح ميدهند، به اين دليل كه اين سرويسها تنها گزينه موجود براي تلفنهاي همراه ميباشند. شركتهايي نظير نتفليكس، آمازون و يوتيوب در حوزهي سرويسهاي استريم حكمراني ميكنند. به طور خاص، نتفليكس داراي يكي از بزرگترين پايگاههاي محتواي HDR در اينترنت است. همچنين نتفليكس تنها شركتي است كه داراي محتواي HDR- 10 و دالبي ويژن است.
آمازون نيز با هولو بعد از شركت نتفليكس در ردهي دوم قرار دارد. يوتيوب نيز اخيرا از محتواي HDR همراهي ميكند وگوگل نيز برخي از فيلمهاي HDR را به سرويسهاي فيلم گوگل پلي خود اضافه كرده است. همچنين اپل اخيرا با معرفي اپل تيوي 4K، آيفون ۱۰ و محتواي 4K آيتيونز پا در عرصهي توليد محتواي 4K HDR گذاشته است.
اما، با وجود تعداد زيادي از خدمات در اختيار شما، ميزان محتواي HDR همچنان محدود است. يكي از دلايل چنين مسألهاي، HDR نبودن تمام محتواي سرويسهاي يادشده است. حتي براي استفاده از محتواي 4K و دسترسي به پايگاه محتواي 4K در طرح چهار نفره نتفليكس مجبور هستيد هزينه پرداخت كنيد، حتي اگر تنها فردي هستيد كه از اين محتواها استفاده ميكنيد. همچنين بسته به منطقهاي كه در آن زندگي ميكنيد بيشتر اين محتواي محدود در پايگاه سرويسهاي مورد مباحثه در بعضي مناطق قابل دسترسي نيستند. بعضي از شركتها در برخي مناطق تاكنون محتواي HDR خود را عرضه نكردهاند.
به اين ترتيب دسترسي به محتواي HDR كار چندان راحتي نيست. با اين حال، شرايط كمكم در حال بهتر شدن است و از آنجايي كه سختافزارهاي HDR در حال گسترش در ميان متخصصان هستند وضعيت محتوا نيز بايد بهبود يابد.
به عنوان يك جايگزين، راه سوم ديگري براي دريافت محتواي HDR وجود دارد، و آن هم در بازيهاي رايانهاي است. در حال حاضر، ايكسباكس وان و ايكسباكس وان ايكس، پلياستيشن ۴ و برخي كامپيوترها از بازيهاي HDR همراهي ميكنند كه اين نوع بازيها نيز تمام مزاياي گفته شده در بخشهاي قبلي براي فيلمهاي HDR را دارند؛ اما همچنان بازيهاي HDR براي تلفنهاي همراه وجود ندارد.
جمعبندي
به طور خلاصه HDR تنها براي افزايش كيفيت محتواي شما توسعه داده شده است. پيشرفتهاي قبلي در فناوريهاي ويدئويي عمدتا روي افزايش رزولوشن صورت ميگرفت؛ اما HDR چيزي است كه پيشرفت در آن در سطح پيكسل اتفاق ميافتد، بدين مفهوم كه تمركز در فناوري HDR روي تعداد پيكسل بيشتر نيست بلكه روي كيفيت بهتر پيكسلها است. تصاوير روشنتر، پوياتر و درخشانتر HDR در مقايسه با ديگر تصاوير حتي براي افراد مبتدي كاملا مشهود است. براي تماشاي محتواي HDR فاصله معنا ندارد؛ چرا كه حتي در نزديكترين فاصلهي چشم با صفحه نمايش آنها همچنان فوقالعاده به انديشه متخصصين ميرسند.
البته بايد اشاره كرد كه كيفيت محتواي HDR همچنان به دو فاكتور مهم كيفيت دستگاه پخشكنندهي HDR و نحوهي توليد خود محتوا بستگي دارد. تلويزيونهاي ارزانتر HDR قطعا بهخوبي تلويزيونهاي گران ارزش مجهز به اين فناوري نيستند و دقيقا مشابه محتواي 3D بعضي از محتواي HDR نيز به خوبي توليد نميشوند و داراي رنگهاي غير طبيعي و كنتراست پايين هستند.
با اين حال به دليل الزامات HDR، حتي يك پنل نسبتا خوب HDR بهطور خودكار بهتر از يك پنل SDR است و در مورد موبايلهاي هوشمند، با در انديشه متخصصين گرفتن اين موضوع كه تنها در موبايلهاي پرچمدار از اين فناوري استفاده ميشود، بهطور كلي ميتوان نتيجه گرفت كه كيفيت آنها بايد خوب باشد. چنانچه تصميم داريد تا به دنبال فناوري دالبي ويژن برويد، به دليل تلاشهاي دالبي، ميتوانيد از كيفيت آن بهطور كامل اطمينان داشته باشيد.
دوباره تكرار ميكنيم كه فناوري و نمايشگرهاي HDR هيچ ارتباطي با دكمهي HDR در اپليكيشن دوربين موبايلهاي هوشمند ندارد. اميدواريم در اين مقاله توانسته باشيم برخي از سردرگميهاي پيرامون فناوري HDR را براي شما برطرف كنيم. در آيندهي نزديك شاهد پيشرفتهاي بيشتري از اين فناوري خواهيم بود؛ اما در حال حاضر اين فناوري بسيار فوقالعاده است و صرفا يك ترفند تبليغاتي از جانب شركتهاي سازنده نيست. البته بايد دوباره اشاره كنيم كه به منظور حداكثر استفاده از مزاياي اين فناوري بايد از دستگاهها و محتواي باكيفيت استفاده كنيد.
انديشه متخصصين شما در اين باره چيست؟ آيا تجربه استفاده از فناوري HDR را داشتهايد؟ لطفا هم انديشي ها خود را با در ميان بگذاريد.
هم انديشي ها