خودروهاي برقي مدرن با طراحي دهه ۱۹۶۰

اين روزها، آينده‌ي خودروسازي را در مدل‌هاي برقي و پاك با آلايندگي صفر مي‌بينيم. در دهه‌ي ۲۰۱۰ مقدمات ورود به دنياي برقي به ‌لطف جسارت‌هاي تسلا و ايلان ماسك شدت بيشتري گرفت و پرچمدارهاي اين صنعت مثل تويوتا و هوندا از ژاپن، فولكس واگن و دايملر (شركت مادر مرسدس بنز) از اروپا و فورد و جنرال موتورز از آمريكا  به ‌ميدان آمدند.

برخلاف باور بسياري از افراد، خودروي برقي مفهوم جديدي نيست؛ بلكه ريشه‌هاي حمل‌ونقل با استفاده از قدرت برق به سال‌ها پيش در دهه‌ي ۱۸۳۰ باز مي‌گردد. در آن دوران مخترعان به‌ دنبال كالكسه‌هاي برقي بودند و با توليد اولين خودرو، در دهه‌ي ۱۹۰۰ ايده‌ي برق حتي بيشتر از ماشين بخار محبوب بود. اما خودروي برقي در آن سال‌ها به محصولي متخصصدي تبديل نشد و بيش از يك قرن طول كشيد تا مدلي كاملا پاك (البته نه در فرايند توليد و فراهم كردن مواد اوليه) به ‌دست مردم برسد.

طرفداران قديمي دنياي خودرو، دوران طلايي طراحي را از دهه‌ي ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۰ توصيف مي‌كنند؛ اما همه توافق دارند كه هيجان‌انگيزترين طراحي‌ها در دهه‌ي ۱۹۶۰ انجام شد. Chasing Cars با انتخاب چند نمونه طراحي از خودروهاي دهه‌ي ۱۹۶۰، رندرهايي جالب منتشر كرده است كه در اين مقاله به‌اشتراك مي‌گذاريم. هفت خودروي برقي جذاب اين روزها، با طراحي دهه‌ي ۱۹۶۰ چه ظاهري خواهند داشت؟

كوپه و كروك اسپرت بي‌ام‌و i8 يكي از جذاب‌ترين خودروهاي برقي چند سال گذشته محسوب مي‌شود كه طراحيِ كاملا آينده‌نگرانه دارد. بي‌ام‌و i8 شايد در نگاه اول براي افرادي كه اطلاعات كاملي از آن ندارند، مشابه سوپراسپرت‌هاي گران‌ارزش و قدرتمند باشد؛ اما زير پوسته‌ي فضايي i8، يك خودروي اسپرت پلاگين هيبريد آلماني با پيشرانه‌ي سه سيلندر ۱٫۵ ليتري، سيستم توربوشارژر، موتور برقي و پك باتري با ظرفيت ۱۱٫۷ كيلووات ساعت قرار دارد.

رندر i8 قديمي، تركيب فناوري مدرن خودروساز باواريا را با بي‌ام‌و 507 نشان مي‌دهد. بي‌ام‌و 507 كروك زيباي آلماني‌ها به ‌دليل ارزش بالا، تنها در ۲۵۲ دستگاه بين‌ سال‌هاي ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰ توليد شد و از انديشه متخصصين تجاري، پروژه‌ي موفقي نبود. اما نمي‌توان زيبايي 507 را انكار كرد؛ يكي از زيباترين خودروهاي بي‌ام‌و در تركيب با فناوري i8 ايده‌اي جذاب و البته غير ممكن است. طراح اين رندر، بدنه‌ي i8 را با چراغ‌هاي دايره‌اي 507، جلوپنجره‌ي قلوه‌اي كوچك‌تر و سپرجلوي كرومي تزئين كرده؛ اگر اين محصول توليد مي‌شد، احتمالا باز هم ارزش بالايي داشت.

پيش از اينكه تسلا مدل 3 نبض بازار را به ‌دست بگيرد، نيسان ليف پرفروش‌ترين خودروي برقي جهان بود. خودروي برقي ژاپني‌ها كه افتخارات زيادي مثل عنوان برترين مدل پاك سال ۲۰۱۰، بهترين خودروي اروپا در سال ۲۰۱۱، بهترين خودروي جهان در سال ۲۰۱۱ و بهترين خودروي ژاپن در سال‌هاي ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ دارد، سعي كرده است طراحي متفاوتي داشته باشد. البته نسل دوم ليف بسيار زيباتر از مدل ۲۰۱۰ است؛ اما باز هم مي‌توان با تركيب طراحي قديمي و جذاب سري مدل‌هاي داتسون اسپرتس (Datsun Sports)، آن را واقعا خاص كرد. تيم طراحي Chasing Cars، مدل ۱۹۶۷ داتسون 2000 را با فناوري جديد ليف تصور كرده است. اين مدل ماندگار رودستر بود؛ اما در اين رندر شيب سقف ليف به‌خوبي با بخش‌هاي ديگر هماهنگ شده است. چراغ‌هاي گرد، سپر كرومي و قالپاق‌هاي اين رندر كاملا مشابه نمونه‌ي اصلي داتسون در دهه‌ي ۱۹۶۰ هستند.

اولين خودروي تمام‌برقي پورشه، يك محصول تمام‌عيار است و در كلاس مدل‌هاي چهاردر اسپرت و لوكس، دنبال رقيب مي‌گردد. فرديناند پورشه فقيد، اولين خودروي برقي‌اش را سال ۱۸۹۸ و اولين مدل هيبريد را در اوايل دهه‌ي ۱۹۰۰ طراحي كرد؛ بااين‌حال، پورشه نمي‌توانست اين ايده را به‌راحتي به بازار تزريق كند و بايد چند دهه صبر مي‌كرد.

در رندر پورشه تايكان با طراحي دهه‌ي ۱۹۶۰، اولين خودروي توليدي اين شركت يعني 356 ديده مي‌شود. پورشه 356 به‌عنوان يكي از تأثيرگذارين خودروهاي تاريخ، در سال‌هاي ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۵ در انواع مدل كوپه، كروك و رودستر توليد شد. تايكان خودرويي كوپه با چهاردر بوده؛ بنابراين كاملا با طراحي قديمي 356 هماهنگ است؛ در واقع مفهوم «تكامل طراحي» كه در شركت پورشه و به‌خصوص مدل 911 وجود دارد، به‌خوبي در اين رندر مشاهده مي‌شود. اين رندر را مي‌توان اساسا پورشه 356 با دو در بيشتر، فاصله‌ي محوري و شيب سقف بيشتر تعريف كرد.

ريمك كه اين روزها تأمين‌كننده باتري و سيستم انتقال قدرت است و ابرخودرو هم توليد مي‌كند، سال ۲۰۰۹ پس از تبديل موفق يك دستگاه بي‌ام‌و E30 به مدل تمام‌برقي شكل گرفت. تنها دو سال بعد پروژه‌ي ابرخودروي برقي Concept One آغاز و سريع‌ترين خودروي برقي جهان در سال ۲۰۱۳ رونمايي شد. Concept S مدل سبك‌تر و قدرتمندتر كانسپت وان محسوب مي‌شود كه در رندر Chasing Cars با مدل اصلي و طراحي قديمي پيونده خورده است. اساس طراحي اين رندر را فورد GT40 تشكيل مي‌دهد كه شايد به‌جز چراغ‌ها و جلوپنجره، ديگر بخش‌هاي آن جذاب شده باشد.

شركت ۱۲ ساله‌ي ريوين (Rivian) يك پلتفرم متخصصدي عرضه مي‌كند كه مي‌توان آن را براي توليد انواع خودرو استفاده كرد. پيكاپ R1T و شاسي‌بلند R1S خودروهاي مورد انتظار ريوين براساس اين پلتفرم هستند كه از شاسي اسكيت‌برد بهره مي‌برند. رندر پيكاپ ريوين با طراحي وانت‌هاي قديمي آمريكايي تركيب شده است كه حاصل كار، چندان زيبا به‌ انديشه متخصصين نمي‌رسد. طراح اين رندر، سه خودروي ريوين R1T، اينترنشنال سري A و شورولت سري C/K را روي شاسي اسكيت‌برد قرار داده است.

بدون ذكر محصولي از تسلا و ايلان ماسك، بدون شك نمي‌توان مطلبي در مورد خودروهاي برقي منتشر كرد. براي اين رندر، تسلا مدل X انتخاب شده و با دو مدل سايبرتراك و اينترنشنال هاروستر در يك قاب قرار گرفته است. پيكاپ آينده‌ي تسلا با الهام از خودروهاي اسپرت در دهه‌ي ۱۹۶۰ طراحي شده؛ بنابراين خودرويي جديد است كه طراحي آينده‌نگرانه را با گذشته در هم آميخته. رندر تسلا مدل X دهه‌ ۱۹۶۰، شبيه خودروي دلورين است؛ اما در مقايسه با ديگر رندرهاي اين مقاله جذاب نيست.

تويوتا با توليد پريوس دنياي خودرو و فراتر از آن را تكان داد. به‌عنوان يكي از پرفروش‌ترين خودروهاي هيبريد و برقي جهان، تويوتا پريوس به‌خصوص در سه نسل اول اصلا طراحي نفس‌گيري ندارد. براي زيبا كردن پريوس، طراحان Chasing Cars تويوتا كرونا محصول سال ۱۹۶۴ را دركنارش قرار داده‌اند. نمي‌توان بدون ديدن نماي عقب، طراحي پريوس را قضاوت كرد اما اين رندر بيشتر از هر چيزي دهه ۱۹۶۰ را نشان مي‌دهد تا سال ۲۰۲۰ و قطعا مشتري‌هاي خودش را پيدا مي‌كند.

به ‌انديشه متخصصين شما كدام رندر طراحي زيباتري دارد و نسخه‌ي موفقيت‌آميز فرمول تركيب طراحي دهه‌ي ۱۹۶۰ با مدل ۲۰۲۰ را نشان مي‌دهد؟