فرزندان كوسه‌هاي باستاني غول‌پيكر خواهر و برادران خود را در رحم مادر مي‌خوردند
مگالودون بزرگ‌ترين كوسه‌ي درنده‌اي كه تاكنون كشف شده و با فيلم محبوب «مگ» در سال ۲۰۱۸ به شهرت رسيد، موجود اسرارآميزي بوده است. به‌گزارش وب‌سايت The Conversation، مگالودون بين ۱۵ تا ۳/۶ ميليون سال پيش زندگي مي‌كرد و طولش به حداقل ۱۴ متر مي‌رسيد كه بيش از دو برابر اندازه‌ي كوسه‌ي سفيد بزرگ بالغ است. به‌‌دليل اسكلت غضروفي نرم، تنها بخش‌هاي معدودي از بدن كوسه ازجمله دندان‌ها و جمجمه و ستون فقرات حفظ شده است. براين‌اساس، سوابق فسيلي اين جانور بسيار ضعيف است و تعجبي ندارد كه دندان‌هاي ۱۷ سانتي‌متري اين شكارچي موجب جلب توجه پژوهشگران شده است.
در مطالعه‌اي تازه، پروفسور كنشو شيمادا، از دانشگاه دپال آمريكا و همكارانش در جاي ديگري به‌دنبال سرنخ بودند. پژوهشگران با مطالعه ستون فقرات اين مگالودون منقرض‌شده دريافتند نوزاداني به طول دو متر را به‌دنيا مي‌آورد كه بزرگ‌تر از يك انسان بالغ متوسط است. دليل اينكه بچه‌هاي آن‌ها تا اين حد بزرگ مي‌شدند، احتمالا به هم‌نوع‌خواري (كانيباليسم) بازمي‌گردد و آن‌ها برادران و خواهران تفريخ‌نشده (از‌تخم‌خارج‌نشده) را در رحم مادر مي‌خوردند.
اسرار ستون فقرات
كوسه‌ها نيز همچون انسان ستون فقراتي دارند كه از اجزاي زيادي به نام مهره تشكيل شده است كه با بزرگ‌ترشدن جانور رشد مي‌كنند. پژوهشگران مهره‌ي مگالودون از دوران ميوسن را اندازه‌گيري كردند. اين دوران از ۵ تا ۲۳ ميليون سال پيش ادامه داشت. پژوهشگران با مقايسه‌ي آن با كوسه‌ي سفيد بزرگ تخمين زدند كه مگالودون صاحب مهره در زمان زندگي حدود ۹ متر طول داشته است.
كوسه‌ها هر سال حلقه‌هايي از بافت سخت را روي مهره‌هاي خود اضافه مي‌كنند و مانند تنه‌ي درخت مي‌توان از اين حلقه‌ها براي تخمين سن استفاده كرد. برش‌دادن و شمردن حلقه‌ها موجب واردشدن آسيب دائمي به فسيل مي‌شد. راه‌حل استفاده از اسكن اشعه‌ي ايكس براي مطالعه‌ي ساختارهاي درون بدون ايجاد هيچ آسيبي به نمونه گران‌بها بود. نتيجه‌ي اين مطالعه نشان داد كوسه در ۴۶ سالگي مرده است.
بچه‌هاي مگالودون با خوردن خواهران و برادرانشان در رحم مادر، از انسان‌هاي بالغ بزرگ‌تر مي‌شدند
پژوهشگران با مطالعه لايه‌هاي مهره مي‌توانستند اندازه‌ي مهره را هنگام تولد كوسه مشخص كنند. به‌طرز حيرت‌آوري، تخمين اندازه‌ي اولين حلقه‌ي رشد نشان مي‌داد كوسه هنگام تولد دو متر و بزرگ‌تر از انسان بالغ متوسط بوده است.
برخي از كوسه‌ها تخم‌گذاري مي‌كنند؛ درحالي‌كه برخي ديگر نوزاد به‌دنيا مي‌آورند. اگرچه در بيشتر كوسه‌ها تخم‌ها درون بدن مادر تفريخ مي‌شوند كه در آن فرزندان از زرده‌ي تخم و مايعاتي تغذيه مي‌كنند كه مادر ترشح مي‌كند تا كاملا شكل بگيرند و متولد شوند.
برآورد اندازه‌ي تولد بزرگ اين مگالودون خاص شواهد محكمي را فراهم مي‌كند كه اين گونه نيز همين شيوه‌ي توليدمثل را داشته و هدفش توليد تعداد كمتري فرزند بزرگ‌تر بوده است. راز تاريك مگالودون اين است كه براي رسيدن به اين اندازه بدن درون رحم، فرزندان در حال رشد بايد غذاي زيادي مي‌خوردند.
خوردن خواهر و برادرها
مطالعه جديد چنين استدلال مي‌كند كه به‌احتمال زياد، دليل رشد زياد فرزندان اين بوده است كه تخم‌هاي تفريخ‌نشده را مي‌خوردند. دقيقا مشخص نيست چند رويان مگالودون توليد مي‌شد. در كوسه‌ي آسوده امروزي ميليون‌ها تخم در تخمدان توليد و براي باروري به اويداكت منتقل مي‌شود. رويان‌هايي كه از تخم خارج مي‌شوند، شروع به خوردن تخم‌هاي اطراف مي‌كنند و در برخي مواقع، مانند كوسه‌ي ببري‌شني رويان‌هاي ديگر را نيز مي‌خورند. كوسه‌ها مي‌توانند يك يا تعداد بيشتري بچه را درون هر يك از دو رحم خود نگه‌داري كنند؛ بنابراين، احتمالا حداقل دو مگالودون هر بار متولد مي‌شدند.
اين مكانيسم وحشتناك بقا نادر نيست. تمام كوسه‌هاي زنده‌ي راسته‌ي كوسه‌سانان كه كوسه‌ي سفيد بزرگ و كوسه‌ي ماكو و كوسه دم‌دراز را شامل مي‌شوند، از اين استراتژي استفاده مي‌كنند كه حداقل براي ۷۰ ميليون سال وجود داشته است.
مطالعه‌ي جديد با استفاده از داده‌هاي ستون فقرات و الگوهاي رشد دندان‌ها، اميد به زندگي گونه‌ي مطالعه‌شده را حدود ۸۸ تا ۱۰۰ سال تخمين مي‌زند. سن تخمين زده‌شده با سن كوسه‌ي سفيد بزرگ و كوسه‌نهنگ مطابقت دارد، فقط به حد كوسه‌هاي ۵۰۰ ساله گرينلند نمي‌رسد كه در درياهاي سرد شمالي زندگي مي‌كنند.
هم انديشي ها