گوزنهاي آزمايششده در ميشيگان در معرض ويروس كرونا قرار گرفتهاند
اخيرا وزارت كشاورزي ايالات متحده (USDA) اخبار نسبتا نگرانكنندهاي منتشر كرده است: مطالعه جمعيت گوزنهاي وحشي نشان داده است كه تعداد زيادي از اين حيوانات در معرض ويروس عامل كوويد ۱۹ يعني SARS-CoV-2 قرار گرفتهاند. بر اين اساس، جمعيت بزرگي از حيوانات وحشي در آمريكا وجود دارد كه حتي اگر گردش ويروس در جمعيت انسان تحت كنترل درآيد، ميتواند بهعنوان مخزن ويروس عمل كند.
سرويس بازرسي بهداشت حيوانات و گياهان وزارت كشاورزي آمريكا بهمنظور شناسايي گونههايي كه ممكن است بهعنوان مخزن يا ميزبان ويروس عمل كنند و نيز بهمنظور درك منشأ ويروس و پيشبيني تأثيرات آن روي حيات وحش و خطرات انتقال بين گونهها در حال مطالعهي گونههاي مختلف است. آنها همان گروهي هستند كه سرايت اين ويروس را به مينك وحشي در سال ۲۰۲۰ شناسايي كردند.
وزارت كشاورزي آمريكا قبلاً با استفاده از جمعيت گوزن در اسارت، نشان داده بود گوزنها ميتوانند به ويروس كرونا آلوده شوند؛ اما علائمي نشان نميدهند؛ بنابراين اگرچه تعامل مستقيم گوزنها و انسانها نسبتا محدود است، مطالعه جمعيتهاي وحشي اين حيوان معقول به انديشه متخصصين ميرسيد. در اين مطالعه جمعيت گوزنها در ۳۲ شهرستان در چهار ايالت مختلف مطالعه شد و براي جستجوي آنتيباديهاي خاص SARS-CoV-2 از گوزنها نمونهي خون گرفته شد.
آنتيباديها كاملا رايج بودند و از كمترين حد كه برابر ۷ درصد بود در نمونههاي ايلينوي، تا ۶۰ درصد در نمونههاي مربوط به ايالت ميشيگان متغير بود. بهطوركلي، يكسوم گوزنهاي آزمايششده داراي آنتيباديهاي عليه SARS-CoV-2 بودند.
وزارت كشاورزي آمريكا اقدامات احتياطي براي اطمينان از صحت دادهها انجام داد. دانشمندان اين آژانس نمونههايي از پيش از دنياگيري را آزمايش كردند تا تأييد كنند نرخ مثبت كاذب پايين است (اينطور بود).
پژوهشگران آزمايشهاي آنتيبادي را با استفاده از دو دستگاه مختلف انجام دادند تا مطمئن شوند نتيجهگيري آنها به دليل اشكال دستگاه نبوده است (اينطور نبود)؛ بنابراين، بهاحتمال زياد تعداد زيادي از گوزنها در معرض اين ويروس قرار گرفته بودند.
پژوهشگران زمان زيادي صرف مطالعهي نحوهي انتشار SARS-CoV-2 كردهاند و مشخص شده است كه مواجههي طولانيمدت با قطرات تنفسي مؤثرترين روش انتقال ويروس است. شرايط زيادي وجود ندارد كه در آن اين نوع مواجهه بين انسان و گوزن وحشي رخ بدهد. اين احتمال وجود دارد كه اين اعداد توسط انتقال نادري به گوزن ايجاد شده باشد كه با گسترش وسيعي درون آن جمعيت همراه بوده است. از طرف ديگر، گونهاي ديگر (احتمالا حيواني اهلي) ممكن است ويروس را ميان انسانها و گوزنها جابهجا كند. درك نحوهي رخ دادن اين انتقال براي تعيين اين مسئله بسيار مهم است كه آيا وجود مخزن ويروسي بزرگ در گوزنها تهديدي براي انسانها ايجاد ميكند.
هيچ نشانهاي در اين زمينه وجود ندارد كه انسان از طريق گوزنها به عفونت كوويد مبتلا شود؛ اما ويروس آنقدر در جمعيت آمريكا شيوع دارد كه رد كردن احتمال انتقال انسان به انسان و عنوان كردن منشأ ديگري براي عفونتها بسيار دشوار است. البته اگر آمريكا در كنترل شيوع ويروس موفق عمل كند، آگاهي از مسيرهاي جايگزين عفونت ايدهي خوبي خواهد بود.
مسئلهي ديگر آن است كه ويروس ميتواند جهشهايي به دست آورد كه به او در سازگاري با گوزن بهعنوان ميزبان كمك كند و اگر ويروس دوباره به انسانها منتقل شود، براي انسانها خطرناك خواهد بود. تاكنون تنها موردي كه در اين زمينه شناسايي شده، سويهاي از SARS-CoV-2 است كه در حال سازگار شدن با مينكها است. اين ويروس در آلوده كردن انسانها كارايي كمتري دارد؛ اما به شكلي در حال تغيير است كه باعث ميشود در برابر پاسخ ايمني حاصل از واكسنها يا عفونتهاي پيشين حساسيت كمتري داشته باشد. البته هيچ دليلي وجود ندارد كه فكر كنيم SARS-CoV-2 كه در گوزنها سازگاري پيدا ميكند، مسير مشابهي را دنبال خواهد كرد.
هر دوي اين مسائل (وجود مخزني با كنترل دشوار و چشمانداز تكامل بيشتر ويروس) بدان معنا هستند كه درك نحوهي رسيدن ويروس به جمعيت گوزنها و اينكه آيا در حال انتشار ميان گوزنها است، اهميت بسيار دارد.
هم انديشي ها