تماشا كنيد: انقلاب بعدي كامپيوتر مك مي‌تواند با اپل گلس شكل بگيرد
مدتي است كه مي‌دانيم اپل براي توسعه‌ي پلتفرم واقعيت افزوده (AR) و واقعيت مجازي (VR) بسيار مصمم است. گزارش‌ها حاكي از آن است كه اولين پوشيدني اپل متمركز بر فناوري AR با نام احتمالي اپل گلس (Apple Glass)، وارد مرحله‌ي سوم توسعه و طراحي شده است و سال ۲۰۲۱ رونمايي و روانه‌ي بازار مي‌شود. WccfTech با استناد به تصاوير مفهومي منتشرشده توسط طراحي به نام دومِنيك هوفاكر، گزارشي تدوين كرده است كه پيش‌نمايش نسل بعدي سيستم‌عامل عينك AR موسوم به macOS Reality را به نمايش مي‌گذارد و ظاهرا اين عينك‌ها با استفاده از سيستم‌عامل شخصي‌سازي‌شده‌ي مك مي‌توانند جايگزيني براي كامپيوتر سنتي و مانيتور دوبعدي باشند.
براي تقريبا پنجاه سال، مفهوم و هويت كامپيوتر تا حد زيادي ثابت مانده است. مدت‌ها است كه ما در حال مشاهده سيستم عامل روي نمايشگر دوبعدي هستيم كه از طريق ماوس و صفحه‌كليد كنترل مي‌شود. اما با استفاده از فناوري واقعيت افزوده و به‌ويژه ظهور عينك‌هاي AR كه در چند سال آينده عرضه خواهند شد، اين فرصت وجود دارد كه از طريق سيستم‌عامل مبتني بر ژست‌هاي حركتي روي سطوح و هوا، نحوه تعامل ما با رايانه از نو تعريف شود.
در آوريل ۱۹۹۷، غول دنياي فناوري از Apple II رونمايي كرد كه از آن به‌عنوان اولين رايانه‌ي عمومي بسيار موفق ياد مي‌شود و به‌نوعي مي‌توان گفت اين محصول انقلاب صنعت ريزرايانه‌ها را پايه‌گذاري كرد. به‌طور كلي، تمامي پيشرفت رايج در كامپيوترهاي كلاسيك، به انتقال از بزرگ‌رايانه به ميني‌كامپيوتر و در نهايت، شكل‌گيري رايانه‌ي شخصي خلاصه مي‌شود.
سال‌ها پيش از آن‌كه اپل به شركتي چند تريليون دلاري تبديل شود و صدها ميليون دستگاه مختلف در سال به فروش برساند، محصولي عرضه كرد كه از دوران خود جلوتر بود و در موفقيت و محبوبيت اكوسيستم آينده‌ي اپل نقش به‌سزايي داشت. اپل پيش از آن محصول ديگري كه «Apple-I» (بخوانيد اپل وان) نام داشت معرفي كرده بود؛ اما اين دستگاه هيچ‌گاه به موفقيت و فروش بالايي دست پيدا نكرد و بيشتر حكم دستگاهي براي دوست‌داران صنعت الكترونيك و خوره‌هاي فناوري داشت.
پس از گذشت پنج دَهه، آي‌مك‌هاي كنوني از انديشه متخصصين سخت‌افزار و طراحي، رشد نمايي تجربه كرده‌اند؛ اما ماهيتِ عملكرد و تعامل آن‌ها با متخصصان تغيير خاصي نكرده است و درست مانند Apple II، هنوز با ماوس و صفحه‌كليد كنترل مي‌شوند و محتواي تصويري را روي نمايشگر دوبعدي نمايش مي‌دهند. در شرايطي كه مفهوم كلي رايانه ثابت مانده است، الزامات و چالش‌هاي محل كار به‌طور مداوم در حال افزايش است. اين الزامات باعث مي‌شود كاركنان هرچه بيشتر از زمان خود استفاده كنند و درعين‌حال با فشارهاي روزافزون كارفرمايان رو‌به‌رو شوند كه خود چالش بيشتري ايجاد مي‌كند.
سال ۲۰۲۰ با ورود مهماني ناخوانده به نام ويروس كرونا، شركت‌ها را مجبور به دوركاري كرد و بسياري از آن‌ها به دليل مزاياي دوركاري به‌طور كامل و دائمي در حال تغيير مسير به اين سمت هستند. با وجود اين مزايا، كارفرمايان و متخصصان تلاش مي‌كنند با انبوهي از چالش‌ها مقابله كنند كه بسياري از آن‌ها به تعامل با كامپيوتر بازمي‌گردد. درحالي‌كه تقاضاي محيط كار و بهره‌وري به‌سرعت تغيير مي‌كند، فناوري نمي‌تواند با اين تقاضا مطابقت داشته باشد و گويا از گردونه‌ي رقابت و پيشرفت باز مانده است. برخي از اشكالات ايجادشده براي افراد عبارت‌اند از ارتباط تيمي پراكنده، اصطكاك هنگام تلاش براي چندوظيفگي و دسترسي نداشتن به سخت‌افزار مناسب مانند نمايشگرهاي متعدد يا به‌طور كلي، چالش‌هاي لجستيكي كه به دليل همه‌گيري ويروس كرونا افزايش يافته است.
افراد به‌طور فزاينده‌اي در محيط‌هاي مختلف آغاز به كار مي‌كنند و محل كار آن‌ها بايد بسيار انعطاف‌پذير باشد. انديشه متخصصينسنجي گارتنر از ۳۱۷ مدير و رهبران امور مالي در تاريخ ۳۰ مارس ۲۰۲۰ (۱۱ فروردين ۱۳۹۹) نشان مي‌دهد كه ۷۴ درصد مديران، حداقل ۵ درصد از نيروي كار قبلي خود را حتي پس از اتمام همه‌گيري به دوركاري سوق مي‌دهند. شواهد حاكي از آن است كه تعداد كاركنان دوركار ايالات متحده طي ۱۲ سال گذشته ۱۵۹ درصد افزايش يافته و انتظار مي‌رود در سال‌هاي آينده اين روند ادامه داشته باشد. به لطف اين شرايط، كارفرمايان مي‌تواند بيش از ۱۱ هزار دلار به‌ازاي هر فرد، در سال صرفه‌جويي كنند و اگر اين امر براي افرادي كه مي‌توانند و مي‌خواهند از خانه كار كنند گسترش يابد، پس‌انداز كارفرمايان به‌طور بالقوه مي‌تواند به ۶۹۰ ميليون دلار در سال برسد.
مدتي است كه نوآوري در موبايل‌هاي هوشمند به‌طور مداوم در حال كاهش است و اغلب شركت‌ها خود را وارد بازي اعداد و ارقام كرده‌اند. در اين ميان، غول‌هاي فناوري مي‌كوشند عينك واقعيت افزوده خود را به‌عنوان بخشي از شرط‌بندي براي آينده در چشم‌اندازي ۳ تا ۵ ساله رونمايي و روانه‌ي بازار كنند. با اين اوصاف، سؤال اصلي اين است: در آينده، كامپيوترهاي شخصي در كجاي چرخه‌ي محصولات قرار مي‌گيرند؟ خوشبختانه پاسخ اين است كه آن‌ها كاملا در اكوسيستم قرار خواهند گرفت؛ اما نه به آن مفهوم سنتي و هميشگي. در عوض، كامپيوترهاي آينده مي‌توانند مكمل ارائه‌ي تجربه‌ي بديع عينك AR باشند.
گفته مي‌شود كامپيوترها ديگر به‌عنوان دستگاه مستقل مجهز به نمايشگر عمل نخواهند كرد و فقط قدرت محاسباتي براي كارهاي حرفه‌اي فراهم مي‌كنند و عينك AR به‌عنوان نمايشگر بسيار گسترده‌ي آن‌ها به كار گرفته خواهند شد. اين ممكن است دورنماي كامپيوترهاي مك در آينده باشد؛ زيرا عينك AR همانند موبايل هوشمند در جريان اصلي صنعت پذيرفته مي‌شود. دستيابي به اين مهم، امكانات تقريبا نامحدود و فرصت‌هاي زيادي براي افزايش بهره‌وري در كنار بسياري از مزاياي ديگر براي مصرف‌كنندگان ايجاد خواهد كرد.
به گفته‌ي دومنيك هوفاكر، طرح مفهومي macOS Reality يك سيستم‌عامل متمركز بر بهره‌وري است كه از فناوري واقعيت افزوده به شكل عينك AR استفاده مي‌كند. برخلاف realityOS كه سيستم عامل AR متمركز بر موبايل هوشمند مانند iOS است، سيستم‌عامل مبتني بر كامپيوتر مك بر وظايف حرفه‌اي و بهره‌وري مشابه macOS در مك‌هاي سنتي متمركز است.
به ادعاي هوفاكر، طرح مفهومي مورد مباحثه با بهره‌گيري از فناوري واقعيت افزوده و با استفاده‌ي بهينه از محيط فيزيكي متخصص، دوره‌ي جديدي از بهره‌وري تعريف مي‌كند. براي مثال، در اين سيستم مي‌توان از فضاي نامحدودي به گستره‌ي ديد متخصص و انبوهي از ابزارك‌ها براي بهبود تجربه بهره گرفت. ابزارك‌هاي يادشده در حالت دسك‌تاپ قرار مي‌گيرند و امكان دسترسي آسان به اطلاعات مهم و مفيد بدون نياز به فضاي فيزيكي زياد فراهم مي‌كنند. براي كاهش بيشتر فضاي فيزيكي، گروه‌هاي ويجت چندين ابزارك را براي استفاده كارآمدتر از فضا تركيب و اين امكان را فراهم مي‌كنند كه با فشار دادن انگشت اشاره به‌راحتي با ابزارك‌ها تعامل برقرار كرد.
فيس‌تايم (Facetime) غوطه‌ورتر از هميشه خواهد بود و حتي وقتي جسم متخصص در يك مكان قرار ندارد، يك آواتار هولوگرام سه‌بعدي كه با استفاده از اسكن بدن از طريق آيفون يا به‌صورت الكترونيك فقط با استفاده از يك تصوير عمودي ايجاد شده است، اين امكان را براي متخصصان فراهم مي‌كند تا با ديگران تعامل داشته باشد؛ به‌طوري كه گويا در آن مكان قرار دارند. علاوه بر اين، آواتار سه‌بعدي در زماني‌كه متخصص نمي‌خواهد چهره‌ي خود را نشان دهد، بسيار متخصصدي خواهد بود. گفته‌هاي هوفاكر به شرح زير است:
فناوري واقعيت افزوده، macOS Reality را قادر مي‌سازد كامل‌ترين سيستم‌عاملي باشد كه تاكنون ديده‌ايد و به همان اندازه كه به سخت‌افزار ساده عينك AR و قدرت محاسباتي نياز داريد، مي‌توانيد براي متخصصدهاي خانگي، دفتر كار يا حتي در حال حركت از آن استفاده كنيد. درحالي‌كه قبلا هنگام رفت‌و‌آمد يا مسافرت از مك‌بوك مجهز به يك نمايشگر استفاده مي‌كرديد، به‌زودي فقط با استفاده از اپل گلس مي‌توانيد ۱۰ نمايشگر با خود حمل كنيد.Finder جديد تمامي پرونده‌هاي شما را مرتب‌تر و پيشرفته‌تر از گذشته نشان مي‌دهد و با بهره‌گيري از قابليت Smart Grid، روشي هوشمندانه، تمامي پوشه‌ها را در بالا قرار مي‌دهد و اندازه سلول برخي از عناصر خاص (به‌عنوان مثال فيلم‌ها) را به‌صورت هوشمند و براساس متخصصد و خواسته‌ي متخصص افزايش مي‌دهد؛ بنابراين پرونده‌ها از هر زمان ديگري مرتب‌تر خواهند بود. اكنون، فايندر با مشاهده‌ي مدل‌هاي سه‌بعدي از عمق تصاوير همراهي مي‌كند كه به مطالعه راحت‌تر محصولات فيزيكي در حال طراحي و توسعه منجر خواهد شد.
طبق ويدئوي منتشرشده، سيستم‌عامل مبتني بر واقعيت افزوده همچون macOS كنوني داراي يك مكان قابل دسترسي اختصاصي براي نمايش تمامي برنامه‌هاي نصب‌شده است كه اين امكان را فراهم مي‌كند پوشه‌هاي جديد ايجاد و برنامه‌ها را باز، حذف يا جست‌وجو كنيد. مرورگر سافاري نيز به كلي دست‌خوش تغيير شده و كاملا با فناوري واقعيت افزوده يكپارچه شده است. هوفاكر در اين باره مي‌گويد:
مرورگر سافاري از انيميشن‌هاي سه‌بعدي بهره خواهد گرفت و از هر زمان ديگري قدرتمندتر خواهد بود. به لطف عينك AR، به‌اندازه‌ي كافي گستره‌ي ديد براي چندين صفحه در كنار يكديگر ايجاد و مرور آن‌ها بسيار راحت‌تر شده است. علاوه بر پد لمسي مجازي يا ماوس سنتي، مي‌توانيد از دستان خود به‌عنوان دستگاه ورودي فرامين براي پيمايش در صفحات مورد علاقه استفاده كنيد. سافاري از تجربيات واقعي پيچيده‌تر AR همراهي مي‌كند كه متخصص مي‌تواند مستقيما از طريق عينك آن‌ها را مشاهده كند.
گزارش مذكور، گزينه‌هاي گسترده‌اي براي ورود فرامين، از لوازم جانبي فيزيكي گرفته تا رابط متخصصي مجازي قابل‌حمل‌تر ارائه مي‌دهد. همچنين ژست‌هاي حركتي دست در هوا و استفاده از ترك‌پد مجازي روي سطوح براي كاهش خستگي دست در انديشه متخصصين گرفته شده است. سيستم پيشنهادي براي ورودي صفحه‌كليد، مي‌تواند از بين لوازم جانبي صفحه‌كليد فيزيكي يا صفحه‌كليد مجازي انتخاب شود كه براي بازخورد لمسي طبيعي، روي يك سطح صاف نگاشته مي‌شود. مي‌توان از ورودي حركات دست در هوا و با استفاده از صفحه‌ي لمسي مجازي بهره گرفت. براي بهترين تجربه، مي‌توان تلفيقي از هر دو گزينه ورودي استفاده كرد؛ زيرا هر كدام در موقعيت‌هاي خاص داراي مزايايي است. به‌عنوان مثال ورودي ژست‌هاي حركتي مبتني بر دست امكان تغيير مكان سريع‌تر پنجره‌ها را فراهم مي‌كند.
عينك واقعيت افزوده هنوز در ابتداي راه است و انتظار نمي‌رود اپل به‌زودي تجربه‌اي مشابه macOS Reality ارائه دهد؛ اما اين چشم‌اندازي است كه احتمالا با نسل‌هاي بعدي محصولات در ساليان آتي شاهد تحقق آن خواهيم بود. طرح‌هاي مفهومي دومنيك هوفاكر مي‌تواند به‌خوبي پتانسيل عظيم عينك واقعيت افزوده را نشان دهد و نگاهي گذرا به نحوه‌ي تعامل متخصص با سخت‌افزار نسل بعدي كامپيوترها داشته باشد. هوفاكر مي‌گويد:
با استفاده از macOS Reality و اپل گلس، مي‌توانيد ميز كار را به يك ايستگاه كاري تعاملي همراه با نمايشگرهاي بزرگ براي مشاهده رايانامه‌ها، محتوا، صفحات گسترده و اسناد تبديل كنيد. همچنين مي‌توانيد از صفحه‌هاي كوچك‌تر براي نمايش آمار آب‌وهوا، سهام يا هر معيار ديگري بهره‌مند شويد.
براساس ويدئوي منتشرشده و همان‌طور كه گفته شد، سيستم تعاملي براي سرعت بخشيدن به انجام كارها، از صفحه‌كليد مجازي روي سطوح همراهي مي‌كند؛ البته مشخص نيست تجربه‌ي لمس صفحه‌كليد فيزيكي ارائه مي‌دهد يا خير. شركت‌هايي مانند اپل در صفحه‌كليدهاي يادشده بايد نوعي بازخورد لمسي ارائه بدهند؛ زيرا براي برخي از افراد، بازخورد لمسي مي‌تواند به افزايش سرعت تايپ كمك كند. اين صفحه‌كليدها معمولا به الگوي نور مادون قرمز متصل مي‌شوند تا روي سطوح ساطع شوند. وقتي متخصص روي فضاي كليد مجازي ساطع‌شده ضربه مي‌زند، داده‌ها با حسگرهاي تصوير در دستگاه ميزبان كه مي‌تواند اپل گلس باشد، شناسايي و اعمال مي‌شوند.
مفهوم ارائه‌ي محتواي تصويري روي سطوح و تعامل با آن‌ها بدون استفاده از صفحات حساس به لمس مدت‌ها است در دنياي فناوري وجود دارد و احتمالا مشهورترين آن‌ها صفحه‌كليدهاي مجازي ساطع‌شده روي سطوح است كه در چند سال اخير، به‌صورت مفهومي به نمايش درآمده‌اند. معمولا با تابش نور مادون قرمز روي سطح صاف، اين صفحه‌كليدها مي‌توانند فشارها و فرامين متخصص را كه روي محتوا اعمال مي‌كند، تشخيص بدهند. اين دستگاه‌ها حدود دو دَهه در حال توسعه بوده‌اند؛ اما به دلايلي ازجمله بي‌دقتي و كُندي در مقايسه با صفحه‌كليد فيزيكي، عمدتا با استقبال متخصصان مواجه نشده‌اند.
هم انديشي ها