برترين‌ تصاوير رقابت عكاسي در طبيعت BigPicture سال 2020

امسال آكادمي علوم كاليفرنيا هفتمين دوره از مسابقات عكاسي طبيعت BigPicture را برگزار كرد. در اين دوره از مسابقات، از عكاسان سراسر جهان خواسته شده بود تا تصاويري را ارسال كنند كه در آن‌ها تنوع غني گونه‌هاي جانداران روي زمين را به تصوير بكشند و با به كارگيري قدرت تخيل، بيننده را تشويق به محافظت و نگه‌داري از اين گونه‌ها كنند.

حالا با به پايان رسيدن مهلت رقابت امسال، عكس‌هاي منتخب در مجله الكترونيك biographic چاپ شده است. اين مجله درباره علوم و استفاده مطلوب از منابع مي‌نويسد و حامي اصلي اين سري از رقابت عكاسي است. در ادامه تصاوير برتر را به ترتيب مرور مي‌كنيم. زير برخي عكس‌ها توضيحاتي درج شده كه توسط اين مجله نوشته شده است.

اندي پاركينسون برنده جايزه اول اين دوره از مسابقات شد. جالب توجه است كه او قبل از اينكه از اين خرگوش صحرايي كوهي عكاسي كند، هفته‌ها سرماي شديد را تحمل كرد و صورتش از تكه‌هاي يخ زخمي شد. همان‌طور كه در عكس مشاهده مي‌كنيد، اين خرگوش در برابر طوفان زمستاني اسكاتلند به دور خودش حلقه زده است.

بايد گفت اين گونه‌ از خرگوش‌هاي بومي بريتانيايي در چنين شرايط سختي در خانه‌هايشان هستند. هر زمستان،‌ گروه‌هاي بيست‌تايي يا حتي بيشتر از اين خرگوش‌ها به سمت شيب‌هايي مي‌روند كه در آنجا برف كمتر مي‌نشيند تا از گياهان بخورند. آن‌ها قبل از اينكه ساكن شوند، به اطراف مسير مي‌پرند تا شكارچي‌ها را گيج كنند. وقتي كه طوفان شروع شد، اين خرگوش ماده براي محافظت در برابر طوفان، پناهگاهش را ساخت و براي حفظ گرما و كوچكتر كردن خودش براي محافظت در برابر ضربه‌هاي يخ و سرما، سرش را پايين آورد و به شكل توپ درآمد. اين خرگوش از يك استراتژي زيركانه براي محافظت خودش استفاده كرد، درحالي‌كه حيوانات ديگر در اين شرايط به داخل پناهگاه يا زيرزمين مي‌روند.

خرگوش‌هاي كوهي با وجود اينكه چابك و سريع هستند، اما به خاطر شكارچيان غيرقانوني و از بين رفتن زيستگاهشان، در خطر انقراض قرار گرفته‌اند. پاركينسون اميدوار است كه اين عكس بتواند قانونگذاران را براي محافظت از اين گونه خرگوش‌ها آگاه كند. خرگوش‌هاي كوهي، با سرعت بيشتري نسبت‌ به ساير گونه‌هاي پستانداران بريتانيايي در حال انقراض هستند.

برندگان مسابقه BigPicture در مقابل تلاش‌هايي كه كرده‌اند، پاداش خوبي گرفته‌اند. برنده جايزه اول كه به‌عنوان برترين عكس اين مسابقه انتخاب شده، پنج‌هزار دلار جايزه گرفت و آن عكس در نمايشگاه سال آكادمي علوم كاليفرنيا به نمايش گذاشته خواهد شد. درواقع اين مسابقه داراي هفت بخش موضوعي بود كه عبارت‌اند از: «هنر طبيعت»، «آبزيان»، «جانداران بالدار»، «مناظر، دريانماها و گياگان»، «حيات وحش زميني»، «انسان/طبيعت» و «داستان مصور». به برنده اول هر كدام از اين بخش‌ها، يك‌هزار دلار جايزه نقدي تعلق گرفت و قرار است عكس‌هاي آن‌ها در نمايشگاه سال به نمايش گذاشته ‌شود. به جز بخش داستان مصور، به ۶ فيناليست هر دسته گواهي‌نامه اهدا شد. در دسته داستان مصور فقط نفر اول جايزه گرفت.

به گفته امي ويتالي، اغلب اوقات انسان‌هايي كه زندگي‌شان با دنياي طبيعت در ارتباط است، در عكاسي طبيعت ناديده گرفته مي‌شوند. اين عكاس روي يك پروژه كار كرده كه در آن ارتباط بين مردمان سامبورو و حيات وحش در شمال كنيا را مستند كرده است تا اين انديشه متخصصينات كه انسان را از عكاسي طبيعت مجزا مي‌كند، تغيير دهد. در اين مستند كه ۱۰ سال به طول انجاميده است، داستان مردم سامبورو را شرح مي‌دهد كه حامي حيات وحش و زيستگاه آن‌ها هستند.

باتوجه‌به اينكه اين مردمان از دام‌ها تغذيه مي‌كنند، شايد اين طور به‌انديشه متخصصين ‌برسد كه زندگي آن‌ها با فيل‌ها،‌ كرگدن‌ها، زرافه‌ها و ساير پستانداران بزرگ ديگر كه با آن‌ها در يك زيستگاه زندگي مي‌كنند، در مغايرت باشد. در دهه‌هاي اخير، شكارچيان آسيب‌هاي زيادي به فيل‌ها وارد كرده‌اند و گله‌بان‌ها مي‌گويند كه گاوهاي گله آن‌ها نيز تحت شرايط سخت قرار گرفته‌اند.

فيل‌ها با كندن علف‌ها و درختان كوچك، به رشد چمن كمك مي‌كنند. پس زماني‌كه تعداد فيل‌ها كم شود، چمن‌ كمتري براي تغذيه گاوها رشد مي‌كند. به اين منظور، سامباروها پناهگاه‌هايي را براي محافظت فيل‌ها در برابر شكارچيان ساخته‌اند. آن‌ها همچنين براي حفاظت از ساير گونه‌هاي درمعرض خطر مانند زرافه‌هاي سامالي نيز تلاش مي‌كنند. اين گونه از زرافه را در شكل بالا مشاهده مي‌كنيد.

اقدام‌هاي اخير مردم سامبارو، رفتار سابق آن‌ها با حيات وحش را تغيير داده و نشان مي‌دهد كه چقدر سلامت انسان و حيوانات به هم مرتبط است. ويتالي در اين خصوص مي‌گويد:‌ «باتوجه‌به سالم بودن اين گونه‌هاي حيات وحش، ميزان شكار غيرقانوني به طرز چشمگيري كاهش يافته است.»

روندا روبينستين، يكي از بنيان‌گذاران BigPicture و مدير نوآوري در آكادمي علوم كاليفرنيا درباره مسابقه عكاسي امسال گفت:‌

ما طبق معمول عكس‌هاي جالبي دريافت كرديم كه تمامي جنبه‌هاي جهان طبيعت را به تصوير كشيده است. اما امسال عكس‌ها متفاوت بود، مثل رفتارهاي عجيب حيوانات، گياهان گوشت‌خوار و پرتوهاي نور و غيره. اين عكس‌ها با هدف نشان دادن اهميت محافظت از جانداران گرفته شده است و مشخص نيست چند روش‌ ديگر براي رسيدن به اين هدف وجود دارد؟

اين رقابت عكاسي در سال ۲۰۲۰ بيشترين تعداد عكاس‌هاي ارسالي را داشته است و عكاسان از ۶۵ كشور دنيا حدود ۶٬۵۰۰ عكس ارسال كرده‌اند.

اين عكس لحظاتي قبل از مرگ «سودان» در منطقه حفاظتي اُل‌پجتا در كنيا گرفته شده است. سودان از گونه‌ كرگدن سفيد شمالي بود و در اين عكس پسر جوان به‌نام جوزف واچيرا او را نوازش مي‌كند. اين كرگدن ۴۵ ساله و بيمار بود.

تمامي عكاسان در سراسر دنيا، البته به جز چند استثنا، مي‌توانند در مسابقه BigPicture شركت كنند، اما تمامي آن‌ها به مرحله فينال نمي‌رسند. به گفته روبينستن، براي رسيدن به مرحله فينال بايد بردباري، مقاومت و انديشه متخصصينات‌ تازه داشت. او همچنين عنوان كرد:‌

اندي پاركينسون، كه برنده جايزه اصلي شد، ساعت‌ها زير سرماي منطقه فراشمالگان با پوشش خزدار خود دراز كشيده بود و اين تنها بخش كوچكي از سختي‌هايي بود كه تحمل كرد. سه سال طول كشيد كه اين عكاس آن خرگوش را كشف كند.

به‌طور سنتي، زنان سامبورو در شمال كنيا در سن جواني و بدون داشتن تحصيلات ازدواج مي‌كنند و شانس اين را ندارند كه شغل داشته باشند. اما ساشا دوروثي لووكودوك، اولين زني است كه در پناهگاه «Reteti Elephant Sanctuary» به‌عنوان نگهبان كار مي‌كند و به نوعي تلاش مي‌كند اين سنت را تغيير دهد. اين پناهگاه در رشته كوه‌هاي Mathews واقع شده است. با اينكه او و زنان ديگري كه براي او كار مي‌كنند با مخالفت‌هاي زيادي روبه‌رو هستند، اما اين تيم در پناهگاه Reteti هدف مشتركي دارد و فيل‌هاي كوچك را نجات مي‌دهد، براي بازيابي سلامتيشان از آن‌ها مراقبت مي‌كند و سپس اين فيل‌هاي كوچك را دوباره به حيات وحش برمي‌گرداند.

درواقع كاري كه آن‌ها انجام مي‌دهند تمام‌وقت است و اين مراقبت‌ها در تمامي ساعات شبانه‌روز انجام مي‌شود؛ اما با وجود سختي كار، لووكودوك براي رسيدن به آرزوي خود و نجات بچه‌ فيل‌ها كه بيش از ۲۰۰ پوند وزن دارند، هيچ مرز و مانعي نمي‌شناسد. در دنيايي كه تمركزمان فقط روي عوامل و چالش‌هايي است كه ما را مجزا و محدود مي‌كنند، مهم است درباره راهكارهاي برداشتن موانع نيز بينديشيم.

بيشتر برندگان اين مسابقه عكاسي، عكاساني بودند كه در اوج حرفه خودشان قرار داشتند. بااين‌حال عكاسان تازه‌كار نبايد نااميد شوند. يكي از برندگان امسال، عكاس تازه‌كار بود كه در بهترين موقعيت و زاويه عكس گرفت.

روبينستن همچنين اعلام كرد كه مسابقه‌اي براي عكاسان تازه‌كار و جوان با عنوان BigPicture Emerging Photographer Grant برگزار كرده است تا آن‌ها را تشويق كند روي پروژه‌هاي پايدار كار كنند. اسامي برندگان اين مسابقه در اواخر ماه جولاي اعلام خواهد شد.

با اينكه يوزپلنگ‌ها سريع‌ترين حيوانات روي زمين هستند، اما شكار كردن براي آن‌ها كار راحتي نيست. درواقع در منطقه بدون درخت ساوانا در آفريقا، بزهاي كوهي و گونه‌هاي ديگر به‌راحتي مي‌توانند نزديك شدن شكارچي را ببينند و اين موضوع كار شكارچيان را سخت كرده است.

يوزپلنگ‌ها براي اينكه طعمه‌شان متوجه حضور آن‌ها نشود، روي زمين دراز مي‌كشند و چون طرح پوستشان همرنگ زمين خاكي است، به اين صورت خود را از طعمه پنهان مي‌كنند. زماني‌كه آن‌ها در فاصله ۶۰ متري از طعمه خود قرار گرفتند، به سرعت حمله مي‌كنند و در عرض چند ثانيه، تا سرعت ۹۵ كيلومتر بر ساعت مي‌دوند.

البته اين حيوانات درنده بايد سرعت طعمه خود را نيز درانديشه متخصصين بگيرند. اين گونه از بزهاي كوهي كه در عكس بالا مشاهده مي‌كنيد، مي‌توانند با سرعت بيش از ۸۰ كيلومتر بر ساعت بدوند. در اين عكس يوزپلنگ هنگامي كه طعمه‌اش در حال فرار بوده، ديرتر رسيده و فقط توانسته پاي او را بگيرد و اين نشان مي‌دهد كه گاهي استراتژي حمله به اندازه سرعت آن اهميت دارد.

روبينستن، حامي اين مسابقه گفت:

«خوشبختانه، شيوع ويروس كرونا به اين سري از مسابقات چندان لطمه نزده است. زمان رقابت‌ در اول مارس به پايان رسيد كه اوايل شيوع كرونا بود. اما داوري چند ماه بعد با حضور ويرايشگران عكس و عكاسان مشهور بين‌المللي انجام شد.»

به گفته او، داوري مسابقات BigPicture معمولا در پاييز انجام مي‌شود كه به مدت دو هفته طول مي‌كشد و ممكن است با برنامه سفر آن‌ها در حيات وحش و جايي كه اينترنت ندارد تداخل داشته باشد. اما امسال تمامي داوران در خانه بودند و زمان زيادي داشتند و به‌طور دقيق‌تر نسبت به سال‌هاي قبل عكس‌ها را مطالعه كردند.

لورنزو ميتيگا، فيناليست بخش آبزيان بود. او كه عضو انجمن Your Shot مجله بيوگرافيك است، نوشت:‌

من در حال آماده كردن دوربين، تجهيزات زيرآب آن و لنز وايد بودم تا از آخرين لحظه‌هاي غروب آفتاب عكس بگيرم. همين موقع‌ها بود كه ايگوانا در سطح آب بالا سر من و در ورودي غار شنا مي‌كرد. انگار به من سلام مي‌كرد.

يك جنگل‌بان در پناهگاه حيات وحش Lewa در كنيا توسط يك كرگدن سياه ۱۸ ماهه به‌نام «كليفي» نوازش مي‌شود. اين كرگدن همراه‌با دو كرگدن كوچك ديگر تحت مراقبت بوده است.

ممكن است در ظاهر معنوي عكس بالا، قارچ‌هاي خوراكي پارازول قدرت تخيل بيننده را برانگيخته نكنند و عجيب به‌انديشه متخصصين نرسند؛ ولي بايد به اين نكته اشاره كرد كه اين قارچ‌ها به گونه‌اي قدرت جادويي دارند. درواقع هرچه بيشتر درباره قارچ‌ها بدانيم، بيشتر به شگفتي آن‌ها پي مي‌بريم. از كمك به رشد درختان گرفته تا توليد ماده متابوليكي ضد سرطان، اين قارچ‌ها قابليت‌هاي خارق‌العاده‌اي دارند كه دانشمندان به‌تازگي آن‌ها را كشف كرده‌اند.

قارچ‌ها به‌عنوان يكي از تجزيه‌‌كنندگان اصلي روي زمين، مواد آلي حيوانات و گياهان مرده را تجزيه مي‌كنند. بنابراين اين گياهان سرشار از مواد معدني و مغذي مي‌شوند و فوايد آنتي‌اكسيدان، ضد ميكروبي و ضدسرطاني براي انسان‌ها به ارمغان مي‌آورند. علاوه بر اين، قارچ‌ها با اين قابليتي كه دارند به‌عنوان اصلاح‌كننده محيطي نيز نقش دارند و سموم و فلزات سنگين را كه توسط صنايع به خاك ريخته شده، جذب مي‌كنند.

گرگ لكور، يك عكاس فرانسوي است كه به زير آب‌هاي منجمد قطب جنوب رفت تا از اين چشم‌انداز ناياب عكس بگيرد و با تعداد از فك‌هاي خرچنگ‌خوار روبه‌رو شد. فك‌هاي خرچنگ‌خوار با وجود اينكه روي زمين تنبل هستند، شناگرهاي چابكي محسوب مي‌‌شوند و كل عمرشان را در منطقه يخي قطب جنوب زندگي مي‌كنند.

توده‌هاي يخي شناور توسط جريان‌هاي قطبي، يخچال‌هاي طبيعي را مي‌شكنند و از اين طريق مواد معدني و مغذي از زمين به اقيانوس مي‌روند. اين يخچال‌هاي خرد شده پس از اينكه وارد آب مي‌شوند،‌ به آرامي ذوب شده و با آزادسازي مواد مغذي حياتي، براي فك‌هاي خرچنگ‌خوار پناهگاه و غذا فراهم مي‌كنند. مواد مغذي پس از اينكه در آب‌ وارد شدند، فيتوپلانكتون ايجاد مي‌كنند كه كريل‌ها (گونه‌اي از بي‌مهرگان) جذب آن‌ها مي‌شوند كه البته غذاي محبوب فك‌ها هستند.

باتوجه‌به اينكه گرمايش و خشكي زمين در حال افزايش است، چشمه‌هاي آبي مورد نياز خفاش‌ها درحال خشك‌شدن هستند. اگر آب كافي وجود نداشته باشد، خفاش‌هاي سالم ضعيف‌تر و بيمار مي‌شوند. گاهي خفاش‌ها مجبور مي‌شوند از آب‌ ساخته شده توسط انسان بنوشند تا زنده بمانند؛ اما مسئله اين است كه اين خفاش‌ها ناقل بيماري‌هاي واگيردار هستند و ممكن است به افرادي كه از آن منابع آب مي‌نوشند، سرايت كنند. در اين شرايط است كه بيماري‌هاي ويروسي مانند كرونا و ابولا شيوع پيدا مي‌كند.

يك فيل ساوانايي آفريقايي پس از تلاش‌هاي ناموفقي كه براي يافتن غذا داشت، به اين آشپزخانه بدون پنجره در پارك كاسونگو در مالاوي آمد. گانتر دبروينه درحين اينكه اين فيل به‌دنبال غذا مي‌گشت، از اين سوژه عكس گرفت. او كه هم عكاس و هم زيست‌شناس است گفته در طول اقامتش در اين محل تحقيقاتي، بسياري از فيل‌ها اين كار را كرده‌اند. البته دبروينه اضافه مي‌كند كه گونه فيل‌ها در كاسونگو بسيار خطرناك هستند. به عقيده او و دانشمندان ديگر، فيل‌ها در مناطقي كه شكارهاي غيرقانوني زيادي وجود دارند، پرخاشگر مي‌شوند.

در سال ۱۹۷۷، بيش از يك‌هزار فيل در كاسونگو زندگي مي‌كردند اما در سال ۲۰۱۵، تعداد آن‌ها به ۵۰ فيل كاهش يافت. ايجاد ممنوعيت‌ها براي قاچاق عاج اين فيل‌ها ممكن است در ازبين‌بردن اين شرايط بحراني كمك كند. اكنون تعداد فيل‌هاي اين منطقه به بيش از ۸۰ فيل افزايش يافته، ولي بايد گفت بهبود شرايط و بازيابي، به‌خصوص براي حيوانات باهوش و با طول عمر بالا مانند فيل‌ها، زمان‌ مي‌برد.

زماني‌كه پانداي ۱۶ ساله به‌نام «يي يي» در مي به آرامي راه مي‌رفت، امي ويتالي از او عكس گرفت. نام اين پاندا در صلح چين و ژاپن انتخاب شده است. ويتالي درباره اين عكس گفت:

اين پانداي سياه و سفيد بزرگ، مانند مدل‌ها ژست مي‌گيرد و براي يك لحظه آمد و بعد از عكس ناگهان ناپديد شد. پانداها در ناپديدشدن ماهر هستند!

آبزي «لقمه‌ماهي صورتي» سوار بر سفره ماهي در دريا گردش مي‌كند. درواقع لقمه‌ماهي‌ها اين كار را انجام مي‌دهند تا از دست شكارچيان در امان باشند، انرژي خود را ذخيره كنند و غذاهاي باقي‌مانده سفره ماهي را بخورند. اين سوژه نادر در بندرگاه اس‌اس يولانگا در شهر كوئينزلند استراليا عكاسي شده است.

پارك جنگلي ملي Bajiaozhai در گوانگسي چين واقع شده است. اين پارك زمين بلند، توپوگرافي غير عادي، ويژگي‌هاي اقليم كوهستاني و كوه‌هاي دانكسيا را دارد. قبل از طلوع آفتاب، شيايونگ شي بيش از يك ساعت از جاده‌هاي كوهنوردي بالا رفت تا به نوك قله برسد و اين تصوير زيبا را در طلوع آفتاب بگيرد.

رودخانه اوكاوانگو در كشور بوتسوانا در آفريقا واقع شده است. هر زمستان، سطح آب اين رودخانه از دلتاي آن عبور مي‌كند و مجموعه‌اي از حيات وحش براي نوشيدن آب و آب‌تني در آنجا جمع مي‌شوند. باتوجه‌به اينكه خشكسالي گريبان‌گير زندگي انسان‌ها و حيوانات شد، اين تالاب فصلي در سال ۲۰۱۹ اهميت بيشتري پيدا كرد. گونه‌هاي جانوري از جمله گاوها، فيل‌ها و تمساح‌ها براي دسترسي به آب‌هاي روبه اتمام دلتاي بركه‌ها با هم رقابت مي‌كردند.

در بين اين حيوانات، هيپوپتاموس‌ها هم بودند. محل بيني و چشم‌هاي اين گونه‌هاي نيمه آبزي گياه‌خوار به آن‌ها كمك مي‌كند كه ساعت‌ها در آب بمانند. همچنين آن‌ها شناگرهاي ماهري هستند و مي‌توانند تا پنج دقيقه زير آب نفسشان را حبس كنند. اما مهارت‌هاي آبزي آن‌ها در دلتاي خشك شده و گلي سال گذشته نتوانست كمكشان كند. در اين زمان، حداقل ۲۰۰ هيپوپتاموس در گل گير كرده بودند و با كمك مسئولان حيات وحش بوتسوانا و انتقال آب به اين دلتاها نجات پيدا كردند. با گرم‌شدن زمين، ممكن است چنين بحران‌هاي خشكسالي در آفريقا بيشتر شود.

 انديشه متخصصين شما در خصوص اين تصاوير چيست؟