۵ گام براي استفاده از تنظيمات دستي در عكاسي با دوربين

اگر يك دوربين DSLR خريده‌ايد، به عكاسي علاقه‌ي زيادي داريد، مشتاق هستيد تا هرچه زودتر عكس‌هايي زيبا بگيريد و به‌دنبال يك راهنماي مفيد مي‌گرديد، راه را درست آمده‌ايد. بسياري از مردم به اشتباه تصور مي‌كنند كه خريد يك دوربين DSLR نو باعث بهبود هنر عكاسي آن‌ها مي‌شود. بنابراين چنين دوربيني را سفارش مي‌دهند اما چند روز بعد با دريافت اين اسباب‌بازي پر زرق‌و‌برق و جديد، اشكالات آن‌ها هم شروع مي‌شود.

به محض اين‌ كه دوربين را از بسته‌بندي خارج مي‌كنند تازه متوجه مي‌شوند كه كار كردن با آن بسيار دشوارتر از آن چيزي است كه تصور مي‌كرده‌اند. در اين هنگام ساده‌ترين راه را انتخاب مي‌كنند، يعني تنظيمات آن را روي گزينه‌ي خودكار قرار مي‌دهند و اين حالت براي مدت زمان نامعلومي روي دوربين آن‌ها باقي مي‌ماند. در ادامه، راهنمايي سودمندي دراختيار شما قرار مي‌گيرد تا در كم‌ترين زمان بتوانيد دوربين خود را براي استفاده از حالت دستي در عكاسي، تنظيم كنيد.

يكي از سبك‌هاي خاص عكاسي مورد علاقه‌ي بسياري از مردم اين است كه سوژه كاملا واضح باشد و پس‌زمينه به زيبايي تار شود. اين عمل، «بوكه» ناميده مي‌شود و هنگامي اتفاق مي‌افتد كه ديافراگم يا اف‌استاپ خود را روي كمترين عدد قرار دهيد. اين نوع عكاسي، به‌عنوان عكاسي وايد اوپن «wide open» هم شناخته مي‌شود. كمترين مقدار يا عدد ديافراگم (يا f/stop) كه مي‌توانيد بدست آوريد به نوع لنز شما بستگي دارد.

به‌عنوان مثال، يكي از لنزهاي مورد علاقه‌ي، پرايم 85 ميلي متري است و مي‌تواند تا f/1.8  پايين بيايد. تصور كنيد كه اين عدد برابر با بخشي است كه روي عكس متمركز شده است. هرچه عدد كوچكتر باشد، بخشي كه در فوكوس قرار دارد كوچكتر است (مانند يك چهره) و ساير تصوير به عمد تار مي‌شود. اگر در پس‌زمينه‌اي از رنگ ، مانند درختان پاييزي يا در يك علفزار پر از گل عكس مي گيريد، اين جلوه چشمگير است.

دلايل زيادي براي تمايل به گرفتن عكس در حالت وايد وجود دارد، اما بسياري از افراد دوست دارند تا پرتره بگيرند. هنگام گرفتن پرتره بايد دقت كنيد تا هر دو چشم شخص مدانديشه متخصصين در صفحه كانوني قرار داشته باشد. به‌طوري‌كه هر دو در كانون توجه قرار گيرند و در جلو يك پس‌زمينه‌ي زيبا قرار داشته باشند. به اين ترتيب مي‌توانيد تضمين كنيد كه ويژگي‌هاي صورت شخص مدانديشه متخصصين در عكس كاملا واضح هستند.  صرف‌انديشه متخصصين از پايين بودن ميزان نسبت كانوني (f/stop) ، اگر يك عكاس مانديشه متخصصينه هستيد، بايد f/stop  خود را به مقدار كافي افزايش دهيد تا همه چيز در كانون توجه قرار گيرند. f/stopهاي محبوب اين ژانر f/8-11 هستند كه به صحنه، لنز و دوربين بستگي دارند.

هشدار: اگرچه عكاسي كاملا وايد مي‌تواند زيبا باشد، اما ممكن است اشتباه  نيز باشد؛ زيرا قسمتي از عكس كه روي آن فوكوس انجام مي‌دهيد بسيار كوچك است و اگر تمركز روي آن قسمت بسيار كوچك را از دست بدهيد باعث مي‌شود تا مهم‌ترين بخش‌هاي آن قسمت ازعكس كه درواقع سوژه‌ي مدانديشه متخصصين شما بوده، تار شوند.

براي اينكه اين بخش‌ها تار نشوند، بايد با موضع سطح كانوني آشنا باشيد.

نكته ديگري كه بايد با آن آشنا باشيد، اين است كه استفاده از نسبت كانوني پايين (f/1.4) يعني رسيدن نور بيشتر به عكس. عكاسي در حالت «وايد اوپن» به اين معني است كه ديافراگم لنز باز شده و نور بيشتري به حسگر مي‌رسد و همچنين، مي‌توان روي بخش كوچكتري از تصوير فوكوس انجام داد.

استفاده از نسبت كانوني بالا (f/16 ) يعني رسيدن نور كم‌تر به حسگر. «متوقف كردن استاپ» به اين معني است كه ديافراگم در لنز بسته مي‌شود و ميزان نوري را كه به حسگر مي‌رسد، محدود مي‌كند. اين همچنين به‌معني اين است كه يك منطقه بزرگتر مورد فوكوس قرار خواهد گرفت.

به مدت زماني‌كه شاتر دوربين باز است، سرعت شاتر مي‌گويند و مثلا به اين شكل است: 1/125 و به اين معني است كه شاتر براي مدت زمان يك صد و بيست و پنجم ثانيه باز است. همين طور وقتي روي 1/250 يا 1/500 قرار مي‌دهيد، يعني يك دويست و پنجاهم يا يك پانصدم ثانيه به عكس نور مي‌رسد و هراندازه عدد بعد از مميز بيشتر باشد سرعت شاتر بيشتر شده و نور كم‌تري از حسگر دوربين عبور مي‌كند. از سوي ديگر مدت زمان باز بودن شاتر مي‌تواند حتي تا ۳۰ ثانيه و بيشتر نيز طول بكشد كه به‌معني رسيدن ۳۰ ثانيه نور به عكس است (البته اگر سه‌پايه و تريگر  داشته باشيد). البته نوع دوربين مشخص مي‌كند كه مي‌تواند از اين تجهيزات همراهي كند يا خير. همچنين، شخص تا زماني‌كه در حوزه‌هاي خاص همچون عكاسي نجومي مشغول به كار نشود، اكثر تنظيمات پايه نيازهاي او را برآورده مي‌كند.

هنگامي كه از اجسام متحرك همچون كودكان يا حيوانات عكاسي مي‌كنيد، سعي كنيد سرعت شاتر دوربين را كم‌تر از 1/125 تنظيم نكنيد، زيرا فوكوس به خوبي انجام نمي‌گيرد و عكس تار مي‌شود. اين تنظيمات مي‌تواند خيلي كم استفاده شود زيرا به اين بستگي دارد كه آيا شما قصد داريد تا در تصوير خود كمي تاري ايجاد كنيد تا اثر حركت آن جسم را نشان دهيد يا خير. اگر مي‌خواهيد عكس خود را كاملا ثابت نشان دهيد، سرعت شاتر دوربين را افزايش دهيد.

نكته‌ي مهم: اگر سرعت شاتر خيلي پايين  مثلا 1/35  و دوربين نيز در دست بوده و روي سه پايه قرار نداشته باشد، تصوير ممكن است تحت تأثير لرزش قرار گيرد. يك قانون  خوب ديگر در عكاسي اين است كه هميشه سرعت شاتر را به مقدار بيشترين عدد فاصله كانوني لنز تعيين كنيد. به‌عنوان مثال چنانچه از يك لنز 70-200 ميليمتري استفاده مي‌كنيد، مطمئن شويد كه سرعت شاتر، حداقل 1/200 باشد.

بياييد از زاويه‌ي مخالف آن به موضوع نگاه كنيم. هرچه سرعت شاتر بيشتر باشد درنتيجه زمان باز بودن شاتر كاهش مي‌يابد و نور كمتري به حسگر مي‌رسد و درنتيجه در مدت زمان عبور نور از حسگر حركات كم‌تري اتفاق مي‌افتد كه باعث مي‌شود تا در نهايت عكس‌ كاملا ثابت (منجمد) شود.

باز هم، انتخاب هر يك از اين تنظيمات به اين بستگي دارد كه مي‌خواهيد با تصوير خود چه چيزي را به دست آوريد. اگر مي‌خواهيد عكسي زيبا از جريان آب يك نهر آرام و روان بگيريد، به سه‌پايه، تريگر و سرعت شاتر پايين‌تري نياز داريد. اين به آن معنا است كه مناظر اطراف جويبار، سنگ‌ها، زمين و درختان شارپ بوده و در كانون توجه قرار مي‌گيرند اما حركت آب در اين صحنه، تار و در حال حركت به‌انديشه متخصصين مي‌رسد.

اين يك روش محبوب در عكاسي مانديشه متخصصينه است اما اگر مي‌خواهيد سوژه خود را كاملا منجمد و ثابت نشان دهيد، سرعت شاتر بسيار بالاتري را انتخاب كنيد. بسياري از عكاسان ورزشي با سرعت حداقل 1/800 عكس مي‌گيرند تا عكس بتوانند ضربه‌‌ي فوتباليستي كه توپ را به تور دروازه مي‌دوزد، به‌طور فريز يا ثابت نشان دهند.

هشدار: لازم به يادآوري است كه هرچه سرعت شاتر كم‌تر باشد نور بيش‌تري به حسگر مي‌رسد و عكس اين موضوع نيز صادق است كه هرچه سرعت شاتر زيادتر باشد نور كم‌تري به حسگر مي‌رسد. مي‌خواهيد حركت را ثابت كنيد؟ در اين صورت نبايد سرعت شاتر را به خطر بيندازيد اما مي‌توانيد ديافراگم را براي خنثي كردن، تنظيم كنيد. اگر به دليل اينكه در 1/400 عكس مي‌گيريد، ديديد صحنه خيلي تاريك است، مي‌توانيد اف استاپ (f/stop) را تا عدد f/2.8 پايين بياوريد تا به اين ترتيب نور بيشتري به حسگر برسد. اگر قادر نيستيد چنين كاري انجام دهيد، معلوم مي‌شود كه گيج شده‌ايد. در اين موقعيت لازم است تا  ISO خود را مورد بازبيني قرار دهيد.

در صورت نياز به  ايزو، سرعت شاتر و ديافراگم، تنظيمات مي‌تواند و باعث خواهد شد عكس شما حفظ و ذخيره شود. ايزو (ISO)  مخفف International Organization Standard است (كه تقريبا بي‌معني است) اما حساسيت حسگر را در دوربين اندازه‌گيري مي‌كند. با افزايش عدد ايزو، حساسيت حسگر به نور افزايش مي‌يابد و اين طور تصور ‌شود كه انگار نسبت به مقدار نور موجود، نور بيش‌تري دردسترس قرار دارد. زماني‌كه عكاس در شرايط نور كم مي‌خواهد عكس بگيرد، اين ترفند كوچك بسيار سودمند است. بااين‌حال، همان‌طور كه از مطالب بالا متوجه شده‌ايد، اين هم نوعي مبادله است.

دوربين جديد شما احتمالا روي ايزو 100 تنظيم شده است. ايزوي 100 براي عكاسي يك هواي آفتابي دلچسب بيرون و مانديشه متخصصينه مناسب است. در دوربين‌هاي معمولي مي‌توانيد به غير از ايزوي 100، از حساسيت‌هاي ديگر همچون 250 و سپس 400 و همچنين 600، 800، 1200 و تا 1600 نيز دسترسي داشته باشيد. فراتر از اين عدد، در دوربين‌هاي DSLR سطح حرفه‌اي وجود دارند و از عهده‌ي دوربين شما برنمي‌آيد و عكس‌هاي شما نويزدار مي‌شود.

به‌عنوان يك قانون كلي، تنظيمات زير را به خاطر داشته باشيد:

• ايزو 100: فضاي بيرون و آفتابي
• ايزو 400: فضاي بيرون اما در سايه
• ايزو 800: فضاي داخلي و روز روشن
• ايزو 1200: فضاي داخل و روز ابري

شما مي‌توانيد از هركدام از اين نقاط شروع به عكاسي كنيد و سپس اعداد بالا و پايين را امتحان كنيد اما به خاطر داشته باشيد كه تنظيمات شما به اين بستگي دارد كه از چه ديافراگم و سرعت شاتر و همچنين چه نوع دوربين و لنزي استفاده مي‌كنيد.

نكته مفيد: اگر با استفاده از نور سنج در مانديشه متخصصينه ياب دوربين  اطمينان حاصل كنيد كه ميزان نوردهي شما هميشه صحيح اس ، احتمال اينكه با اشكال نويز در تصوير رو‌به‌رو شويد، كم است.

اگر به مانديشه متخصصينه‌ياب خود نگاه كنيد، در پايين آن يك نورسنج كوچك خواهيد ديد كه شبيه به اين شكل است:

تاكنون شما در مورد تنظيم ديافراگم، سرعت شاتر و ايزو، اطلاعات خوبي آموخته‌ايد. با تنظيم اين سه مورد، مي‌توانيد نوردهي مناسب تصاوير خود را بدست آوريد. فقط كافي است هر يك از آن‌ها را لمس كنيد تا زماني‌كه پيكان كوچك/«تيكر» در مركز صفر قرار گيرد. اين نوردهي از انديشه متخصصين متخصص «عالي» است، هرچند كه بسياري از عكاسان الويت‌هايي دارند.

من هميشه سعي مي‌كنم عدد صفر را هدف بگيرم و سپس در مرحله‌ي پس پردازش سطح‌هاي خود را تنظيم مي‌كنم تا به شكلي كه مي‌خواهم برسم. بااين‌حال تكنيك‌هاي من بسته به اينكه تصوير من چيست، داراي نور پس‌زمينه است يا نه، زمان عكس روز است يا خير، فضاي داخلي است يا بيروني و بسياري عوامل ديگر، تغيير مي‌كند. بسياري از عكاسان دوست دارند با اندكي نوردهي بالاتر عكس بگيرند و برخي هم تمايل دارند با نوردهي پايين‌تر از حد معمول عكس بگيرند. در نهايت اين به‌ انديشه متخصصين شما بستگي دارد، هرچند كه يك قانون خوب همان هدف قرار دادن مركز است تا از آنجا كار را شروع كنيد.

هنگام عكس گرفتن از عروسي بايد مراقب باشيد كه طرح لباس به خوبي آشكار باشد. سفيد بودن لباس به اين معني است كه برجستگي‌ها به‌راحتي در معرض نور و به‌خصوص در زير نور شديد خورشيد قرار مي‌گيرند.

اطمينان از مناسب بودن درجه حرارت رنگ، هنگام گرفتن عكس ضروري است. تنظيم صحيح تعادل رنگ سفيد باعث مي‌شود تا رنگ‌هاي غيرواقعي از تصوير شما حذف شوند و رنگ‌هاي طبيعي بيشتري به دست آوريد. شما مي‌توانيد تنظيمات زير را انتخاب كنيد:

AWB: (تراز سفيدي خودكار) يك انتخاب خوب كه براي بيشتر حالات به خوبي عمل مي‌كند.

Daylight (نور روز): در اين‌جا هيچ دانش موشكي وجود ندارد. هنگام عكاسي در نور روز از اين مورد استفاده كنيد. بهترين استفاده براي يك روز آفتابي و فضاي باز.

Cloudy (هواي ابري): اين هم كه مفهوم آن مشخص و راحت است. هنگامي كه در يك روز ابري و از فضاي بيروني مي‌خواهيد عكاسي كنيد، اين حالت را تنظيم كنيد. در جايي كه ابرها همه چيز را از انديشه متخصصين تن و رنگ سرد جلوه مي‌دهند، انتخاب اين حالت مي‌تواند تعادل رنگ را به عكس بازگرداند.

Shade (سايه):  از اين تنظيم براي عكاسي در سايه استفاده كنيد. درجه حرارت رنگ شما گرم مي‌شود تا تن سرد سايه‌ها را جبران كند.

Tungsten (تنگستن): اين تنظيم مي‌تواند نجات دهنده زماني باشد كه در ساختمان‌هاي عمومي عكاسي مي‌كنيد. بسياري از پاب‌ها، تالارها، اداره‌ها يا دفاتر ثبت‌احوال و حتي بسياري از كليساها از اين نور دهشتناك برخوردار هستند و اين تنظيم، باعث كاهش تأثير تن رنگ نارنجي مي‌شود.

Fluorescent (فلورسنت): اين تنظيم يكي ديگر از موارد مناسب براي ساختمان‌هاي عمومي است. تالارهاي دهكده براي روشنايي فلورسنت بدترين هستند! در اين‌جا مي‌توانيد براي خنثي كردن رنگ‌هاي سبز وحشتناك، از اين تنظيمات استفاده كنيد.

Flash (فلاش): از اين مورد مي‌توان زياد استفاده كرد. هنگامي كه تصور مي‌شود استفاده از فلاش سودمند است، مي‌توان از آن براي بخشيدن مقداري گرماي دلپذير به عكس، بهره برد.

Custom (سفارشي): اين تنظيم براي مواقعي است كه مي‌خواهيد تراز سفيدي را به‌صورت دستي تنظيم كنيد. در مورد چگونگي انجام اين كار بايد به دفترچه‌ي راهنماي دوربين خود مراجعه كنيد.

استفاده از تراز سفيدي مناسب كمك مي‌كند تا تنگستن نارنجي به رنگ روشن و سفيد روشن تبديل شود.

شما چه تكنيك‌هاي ساده‌ي ديگري را براي بهتر شدن كيفيت كار عكاسان مبتدي پيشنهاد مي‌كنيد؟ به‌انديشه متخصصين شما رعايت اين نكات در بهبود كار  يك عكاس مؤثرتر است يا يك دوربين حرفه‌اي‌تر؟ هم انديشي ها خود را با ما درميان بگذاريد.