گونه‌اي از ويروس كرونا كه به راحتي منتشر مي‌شود، با بقاي بهتر در هوا اين كار را انجام نمي‌دهد

تخمين زده مي‌شود كه گونه B.1.1.7 ويروس كرونا نسبت‌به نسخه‌هاي قبلي ۵۰ درصد بيشتر گسترش پيدا كند، اما به‌انديشه متخصصين نمي‌رسد اين افزايش قدرت انتقال را با بقاي بهتر در هوا درمقايسه‌با نسخه‌هاي ديگر ويروس به دست آورده باشد.

براساس مطالعه‌اي كه اخيرا در مجله‌ي The Journal of Infectious Diseases منتشر شده است، در آزمايش‌هاي آزمايشگاهي كه در آن‌ها بقاي ويروس در ذرات افشانه‌شده به‌صورت مصنوعي مطالعه شد، نرخ ماندگاري ويروس تبار B.1.1.7 (كه براي اولين‌بار در بريتانيا شناسايي شد) مشابه سويه‌اي از ويروس بود كه در ژانويه‌ي ۲۰۲۰ در ووهان چين در گردش بود. براي اين مطالعه، پژوهشگران ذرات افشانه‌شده‌اي را توليد كردند كه شبيه ذراتي بودند كه از اعماق ريه‌هاي فرد عفوني خارج مي‌شود. آن‌ها سپس آزمايش كردند كه ميزان بقاي ويروس‌ها تحت شرايط مختلف دمايي، رطوبت و نور چقدر است.

پژوهشگران هچنين دو گونه‌ي ديگر از ويروس را مطالعه كردند. يكي گونه‌اي كه داراي جهش مرتبط با افزايش انتقال (كه در B.1.1.7 نيز وجود دارد) است و ديگري گونه‌اي كه داراي جهش مرتبط با توانايي بهتر آلوده كردن سلول‌هاي انساني است. هر دوي اين گونه‌ها تقريبا همانند گونه‌ي B.1.1.7 و ويروس تبار ووهان عمل كردند و طي حدود ۷ تا ۹ دقيقه ماندن در نور خورشيد شبيه‌سازي‌شده، عفونت‌زايي خود را از دست دادند.

به‌طوركلي، داده‌ها از آنچه متخصص كارشناسان قبلا براساس داده‌هاي ديگر فرض كرده‌ بودند، حمايت مي‌كند. براين‌اساس، گونه‌هايي از ويروس‌ كرونا كه داراي قابليت انتقال بيشتري هستند، به اين خاطر راحت‌تر منتشر نمي‌شوند كه براي مدت بيشتري در هوا مي‌مانند يا مي‌توانند مسافت بيشتري را طي كنند.

درعوض، اين ويروس‌ها احتمالا به اين خاطر بيشتر گسترش پيدا مي‌كنند كه يا ويروس‌هاي بيشتري در مجاري هوايي انسان توليد مي‌كنند (يعني مردم به‌يك‌باره يا در طول زمان ويروس‌هاي عفوني بيشتري از بدن خود خارج مي‌كنند) و/يا اينكه ويروس‌ها ازانديشه متخصصين عفوني كردن سلول‌ها بهتر عمل مي‌كنند، بنابراين ذرات ويروسي كمتري براي آغاز عفونت نياز است. داده‌ها همچنين حاكي از آن است كه اقدامات كنوني پوشيدن ماسك و فاصله‌گيري همچنان در كاهش انتشار گونه‌هايي كه قدرت انتقال بالاتري دارند، مؤثر است.