آيا گوگل بايد سيستم LiDAR آيفون هاي جديد را به اندرويد بياورد؟

اپل لاشب گذشته موبايل‌هاي خانواده‌ي آيفون ۱۲ را به‌صورت رسمي رونمايي كرد. اين موبايل‌ها كه شامل آيفون ۱۲ معمولي، آيفون ۱۲ ميني، آيفون ۱۲ پرو و آيفون ۱۲ پرو مكس (Apple iPhone 12 Pro Max) مي‌شوند به تراشه‌ي پنج نانومتري A14 Bionic مجهز شده‌اند و در زمينه‌ي دوربين نسبت‌به نسل قبل برخي بهبودها به‌خود ديده‌اند. مدل‌هاي پرو از آيفون ۱۲ همچون نسل جديد آيپد پرو داراي ماژول جديدي در پنل پشتي هستند كه با نام اسكنر فراشكافت لايدار (LiDAR) شناخته مي‌شود.

فناوري لايدار متخصصيِ زيادي دارد و مي‌توان از آن براي اهدافي متنوع استفاده كرد. اپل اهداف مشخصي براي استفاده از لايدار در موبايل‌هاي آيفون ۱۲ پرو و آيفون ۱۲ پرو مكس دنبال مي‌كند، بااين‌حال اصلي‌ترين هدف اپل بهبود توانايي موبايل‌هايش در پردازش‌هاي مبتني‌بر واقعيت افزوده (AR) است. به‌علاوه ماژول لايدار به مدل‌هاي پرو از آيفون ۱۲ كمك مي‌كند در محيط‌هاي كم‌نور فرايند فوكوس را بهتر انجام دهند. 

گوگل يكي ديگر از شركت‌هاي صنعت موبايل است كه علاقه‌ي خاصي به واقعيت افزوده در موبايل‌هاي هوشمندش دارد و اگر پيگير اخبار اين شركت بوده باشيد ممكن است عبارت تنگو (Tango) به گوش‌تان آشنا بيايد؛ تنگو راهكار گوگل به‌منظور توليد مجموعه‌قابليت‌هاي نشئت‌گرفته از واقعيت افزوده براي موبايل‌هاي هوشمند است. سيستم تنگو از حسگرهايي ويژه به‌منظور خلق تجربه‌ي واقعيت افزوده‌ي سطح بالا استفاده مي‌كرد، بااين‌حال زماني‌كه ARCore امكان بهره‌گيري از فناوري واقعيت افزوده را با استفاده از دوربين‌هاي عادي ارائه داد، پروژه‌ي تنگو تعطيل شد.

تاكنون به‌دفعات در موبايل‌هاي اندرويدي شاهد استفاده از حسگر سه‌بعدي مدت‌پرواز (3D ToF) بوده‌ايم؛ حسگر سه‌بعدي مدت‌پرواز باعث مي‌شود دوربين موبايل بتواند در تمامي شرايط نوري، بهتر فوكوس كند. ToF اصطلاحي عمومي است و براي اندازه‌گيري مدت‌زمان بازگشت نور از سطح پس از تابيده شدن از منبع نور استفاد مي‌شود. اندازه‌‌گيري اين زمان و انجام برخي محاسبات رياضي باعث مي‌شوند فاصله‌ي كامل جسم از دوربين به‌دست بيايد.

توسعه‌ي نرم‌افزار و قابليت‌هاي پيشرفته‌تر يادگيري ماشين به‌دليل حسگرهاي ToF تا حد زيادي كمرنگ شده‌اند؛ زيرا ToF نتايج دقيق‌تري ارائه مي‌دهد. اين درحالي است كه اپل در مسير مخالف قدم برداشته و در تلاش است سيستم‌هاي نرم‌افزاري پيشرفته را دركنار سخت‌افزار قوي قرار دهد. آيا گوگل نيز بايد چنين كاري بكند؟

لايدار يا به‌انگليسي LiDAR مخفف عبارت Light Detection and Ranging به‌معني تشخيص و دورسنجي نور است و راهكاري ويژه براي ساخت نقشه‌اي سه‌بعدي از اشياء محسوب مي‌شود. سيستم‌ لايدار متشكل‌از يك ليزر و يك گيرنده است؛ ليزر لايدار نورِ پالسي را ساطع مي‌كند و گيرنده زماني را اندازه مي‌گيرد كه نور براي بازگشت از سطح جسم نياز دارد.

لايدار فناوري كاملا جديدي نيست و اگر در خانه جاروبرقي رباتيك داشته باشيد احتمالا اين وسيله از فناوري مشابه لايدار استفاده مي‌كند. به‌علاوه اداره‌ي ملي اقيانوسي و جوي ايالات متحده‌ي آمريكا از اين فناوري براي بازآفريني و مدل‌سازي سطح زمين استفاده مي‌كند؛ بااين‌حال كاري كه اپل با لايدار انجام مي‌دهد در اين سطح بزرگ نيست.

اين كارها را احتمالا مي‌توان بدون استفاده از حسگرهاي ويژه نيز انجام داد، بااين‌حال اپل معتقد است كه براي ارائه‌ي بيشترين دقت بايد حتما از حسگرهاي تخصصي استفاده كرد. به‌طور دقيق نمي‌دانيم كه سيستم لايدار بدون استفاده از حسگر چه عملكردي دارد و به‌همين دليل ترجيح مي‌دهيم ادعاي مهندسين اپل مبني‌بر ضروري بودن استفاده از حسگر را بپذيريم.

گوگل پروژه‌ي تنگو را به‌عنوان پروژه‌اي جانبي از تيم ATAP در سال ۲۰۱۴ معرفي كرد؛ تنگو در زمان معرفي جذابيت خاصي داشت. مدت زيادي نگذشته بود كه تنگو در موبايل‌هاي هوشمند توليدشده توسط ايسوس و لنوو حضور پيدا كرد و عملكرد مناسبي ارائه داد. دستگاهي همچون Lenovo Phab 2 Pro كه از تنگو استفاده مي‌كرد مي‌توانست از اشياء اطراف خود نقشه‌ي سه‌بعدي تهيه و داده‌‌ها را ذخيره كند؛ سپس توسعه‌دهندگان واقعيت افزوده مي‌توانستند آيتم‌هاي مدانديشه متخصصين خود را اضافه كنند.

در سال ۲۰۱۷ گوگل اعلام كرد به‌دليل روي‌كار‌آمدن ARCore، پروژه‌ي تنگو به پايان راه رسيده است. ARCore كه نخستين بار در پيكسل ۲ ارائه شد استيكرها و انيميشن‌هاي جديد و جذابي را به اپليكيشن دوربين گوگل اضافه مي‌كرد. نكته‌ي مهم اين است كه بسياري از اپليكيشن‌هاي حاضر در پلي استور از پلتفرم ARCore همراهي مي‌كنند.

اينكه گوگل چرا پروژه‌ي جاه‌طلبانه‌ي تنگو را به پايان راه رساند، چيزي است كه دليلش را نمي‌دانيم؛ بااين‌حال احتمال مي‌دهيم اين شركت بدين نتيجه رسيده باشد كه استفاده از حسگرهاي گران‌ارزش در موبايل‌ها براي پروژه‌ي تنگو توجيه اقتصادي ندارد. در هر صورت تنگو به‌پايان راه رسيده است و امروز ARCore را به‌جايش داريم. ARCore عملكرد بسيار خوبي دارد.

موبايل‌هاي امروزي دركنار سخت‌افزارهاي داخلي خود به حسگرهاي متعددي نيز مجهز هستند تا به قابليت‌هاي مختلف دست پيدا كنند. در موبايل‌هاي متعددي شاهد استفاده از حسگر مدت‌پرواز هستيم، اما اكثر شركت‌ها بنابه‌دلايلي كه بالاتر به آن‌ها اشاره كرديم براي انجام محاسبات سيستم مدت‌پرواز از حسگر مستقل و تخصصي استفاده نمي‌كنند.

پيشرفت‌هايي كه در فناوري يادگيري ماشين به‌دست آمده است باعث مي‌شود شماري از بهترين موبايل‌هاي اندرويدي بازار نظير پيكسل‌هاي گوگل، گلكسي نوت ۲۰ اولترا سامسونگ و ميت ۳۰ پرو هواوي دوربيني بهتر از آنچه در آيفون‌ها پيدا مي‌شود داشته باشند.

اپل همواره تمايل دارد كارها را آهسته و با دقت كافي انجام دهد. ايده‌ي استفاده از ماژول لايدار براي بهبود پلتفرم واقعيت افزوده‌ي اپل چيزي نيست كه شركت كوپرتينويي در زماني كوتاه براي انجام دادنش تصميم گرفته باشد و قطعا مدت‌ها فكر كردن پشت آن خوابيده است. اپل پس از صرف زمان و پول زياد درنهايت به اين نتيجه رسيد كه استفاده از لايدار مي‌تواند دوربين آيفون‌ها را از «يكي از بهترين دوربين‌ها» به دوربين پيشرفته‌تري تبديل كند و اين موضوع براي اپل بسيار مهم است. 

اين، سؤال بسيار بزرگي است. اپل مدت‌ها با استفاده از دوربين‌هاي استاندارد آيفون‌ها فناوري واقعيت افزوده را ارائه داد. به‌علاوه حضور ماژول لايدار در آيپد پرو و آيفون‌هاي نسل جديد بدين معني نيست كه عملكرد واقعيت افزوده در آيفون‌هاي قديمي مختل مي‌شود. با همه‌ي اين‌ها اپل بايد برنامه‌اي دقيق و حساب‌شده داشته باشد زيرا هزينه‌ي استفاده از ماژول لايدار در دستگا‌ه‌ها،‌ كم نيست. ماژول لايدار بايد قابليت‌هاي بسيار متنوعي داشته باشد، در غير اين صورت آيفون‌ها در بازارِ به‌شدت رقابتي موبايل شكست مي‌خورند. 

برخي از تحليلگران مي‌گويند اپل ممكن است در تبلت‌ها از ماژول لايدار براي داده‌هاي لوكيشن استفاده كند. سيستم لايدار در اصل براي همين هدف طراحي شده و  اداره‌ي ملي اقيانوسي و جوي ايالات متحده‌ي آمريكا نيز چنين استفاده‌اي از آن دارد.

واقعيت افزوده، فناوري لذت‌بخشي است و متخصصد زيادي دارد. گوگل با استفاده از تنگو موفق‌به طراحي نوعي سيستم اختصاصي براي نقشه‌برداري از اشياء شد و به افرادي كه آشنايي چنداني با واقعيت افزوده نداشتند امكان داد بخشي از قابليت‌هاي اين فناوري را ببينند. با سيستم مكان‌يابي دقيق، نقشه‌ي موردمباحثه صرفا كافي است يك بار تهيه شود. پس از گذر مدت‌ها، حسگرها مي‌توانند تغييراتي را كه نسبت‌به نقشه‌ي اوليه حاصل شده‌اند بفهمند. تغييرات حاصل‌شده را سپس مي‌توان در نقشه‌ي اصلي اعمال كرد.

فكر نمي‌كنيم گوگل بخواهد سيستم لايدار را به اندرويد بياورد و شركت‌هاي توليدكننده‌ي موبايل‌هاي اندرويدي قطعا بدون همكاري گوگل از پس انجام چنين كاري برنمي‌آيند. اضافه كردن لايدار ممكن است باعث بهتر شدن اندرويد شود، بااين‌حال نياز چندان زيادي به آن وجود ندارد. گوگل همواره تلاش كرده است موبايل‌هاي اندرويدي را با اتكا بر نرم‌افزار بهبود بخشد و در اين زمينه عملكردي عالي داشته است. 

شما متخصصان اخبار تخصصي، علمي، تكنولوژيكي، فناوري مرجع متخصصين ايران چه انديشه متخصصيناتي در اين زمينه داريد؟