مهاجران اوليه آمريكاي جنوبي از نژاد بومي استراليا و ملانزي بودند
به‌نقل از sciencemag، سال ۲۰۱۵ دانشمندان موضوعي شگفت‌آور را كشف كردند: برخي از گروه‌ها در آمازون جد مشتركي با بوميان استراليا و گينه نو دارند و برخي از مردم بومي آمازون برزيل از راه دور، اما مشخصي با استراليايي‌ها و ملانزيايي‌هاي بومي رابطه داشتند. بيش از پانزده‌هزار سال پيش، انسان‌ها از روي پلي زميني به نام برينگيا عبور كردند كه خانه اصلي آن‌ها در اوراسيا را به آلاسكاي امروزي متصل مي‌كرد.
چه كسي مي‌داند اين سفر چه عواملي را به‌دنبال داشته و چه انگيزه‌اي براي ترك آن‌ها ايجاد كرده است؛ بااين‌حال پس از رسيدن، آن‌ها به‌سمت جنوب در سراسر قاره آمريكا گسترش يافتند. انديشه متخصصينيه غالب اين است كه اولين آمريكايي‌ها در يك موج وارد شدند و تمام جمعيت بوميان آمريكاي امروز از اين گروه بنيان‌گذاران ماجراجويانه ناشي مي‌شوند. باوجوداين، اكنون نظمي در اين تئوري وجود دارد. آخرين تجزيه‌و‌تحليل ژنتيكي همراهي از مطالعات اسكلتي را نشان مي‌دهد كه نتايج جالبي را رقم زده است. اين يافته به اين احتمال اشاره مي‌كند كه نه يك گروه، بلكه دو گروه به اين قاره‌ها مهاجرت كردند تا اولين آمريكايي‌ها را به‌وجود آورند.
سيگنال ژنتيكي تبار استراليايي در جمعيتي كه تاكنون از بين رفته است، محققان را براي گرفتن پاسخ درگير خود مي‌كند. مطالعه‌اي جديد نشان مي‌دهد اين سيگنال ژنتيكي بيش از حد تصور در آمريكاي‌جنوبي شايع است و افرادي كه اين ژن‌ها را نخستين‌بار به دنياي جديد منتقل كرده‌اند، آن را از جمعيت اجداد سيبري دريافت كرده‌اند. اين يافته راه‌هاي مهاجرت اين افراد به آمريكاي‌جنوبي را نيز روشن مي‌كند. جنيفر راف، متخصص ژنتيك انسان‌شناسي در دانشگاه كانزاس، معتقد است اين كشف واقعا ارزشمند است؛ زيرا نشان مي‌دهد يافته‌هاي سال ۲۰۱۵ تنها محصولي مصنوعي نبوده و واقعا سيگنال ژنتيكي گسترده‌اي است.
مردم‌شناسان تصور مي‌كنند شايد حدود بيست هزار سال پيش، گروه‌هايي از شكارچيان قدرتمند و جمع‌كنندگان آذوقه و تشكيلات درحالي‌كه سطح دريا بسيار كمتر از امروز بود، سيبري را ترك كرده و وارد سرزمين غرق‌شده برينگيا شده‌اند كه در آن زمان اوراسيا و آلاسكا را به هم متصل مي‌كرد. سپس حدود پانزده‌هزار سال يا بيشتر، عده‌اي از آن‌ها برينگيا را ترك كرده و به آمريكاي شمالي و جنوبي رفته‌اند. اين مهاجران اوليه اوقات خوشي را حداكثر تا ۱۴ هزار و ۸۰۰ سال پيش سپري كردند. تاريخ‌هاي راديوكربني نشان مي‌دهد آن‌ها در حال تأسيس اردوگاه در مونته ورده در جنوب شيلي هستند.
مطالعات DNA سال ۲۰۱۵ بر‌اساس DNA بيش از دويست انسان زنده و باستاني، نژاد استراليايي را در دو گروه بومي آمازوني به نام‌هاي كاريتيانا و سوروي دسته‌بندي كرد. بسياري از آن‌ها امضاهايي از جهش‌هاي ژنتيكي داشتند كه سيگنال Y به‌دليل حرف اول كلمه جد در زبان برزيلي اطراف رودخانه آمازون (ypikuéra) نام‌گذاري شد. برخي دانشمندان حدس مي‌زدند سيگنال Y قبلا در برخي از مهاجران اوليه آمريكاي‌جنوبي وجود داشته است و برخي ديگر اعتقاد داشتند مهاجرت بعدي افراد وابسته به استراليايي‌هاي امروزي مي‌تواند سيگنال Y را به افرادي وارد كند كه در آمازون زندگي مي‌كنند.
اين مطالعه جديد به سرپرستي تابيتا هونمير، متخصص ژنتيك در دانشگاه سائوپائولو، داده‌هاي ژنتيكي ۳۸۳ انسان مدرن را از سراسر آمريكاي‌جنوبي، از‌جمله دَه‌ها‌هزار نفر از افراد تازه ژنوتيپ‌شده در آمازون و فلات مركزي برزيل مطالعه كرد. محققان از نزديك با مردم بومي همكاري كردند و هونمير گفت آن‌ها با مورخان و مردم‌شناسان و متخصصان ژنتيك همكاري مي‌كنند تا مطمئن شوند نتايج به بهترين روش به جوامع بومي منتقل مي‌شود. براي نخستين بار دانشمندان سيگنال Y را در گروه‌هايي يافتند كه خارج از آمازون زندگي مي‌كنند؛ در ژاوانته مردمي كه در فلات برزيل در مركز اين كشور و در مردم چوتونا پرو كه از صد تا هشتصد سال پس از تاريخ كنوني در سواحل آن كشور زندگي مي‌كنند.
در مرحله بعدي، محققان از نرم‌افزاري براي آزمايش سناريوهاي مختلف استفاده كردند كه ممكن است به پراكندگي DNA فعلي منجر شود. محققان در مجموعه‌مقالات آكادمي علوم ملي گزارش كردند بهترين سناريو شامل اولين مهاجران آمريكاي‌جنوبي است كه احتمالا زودترين آن‌ها از لحاظ زماني نيز هستند. به‌گفته هونماير، اين مهاجران احتمالا از مسيري ساحلي پيروي كرده و سپس در‌حدود ۱۵ هزار و ۸ هزار سال پيش به فلات مركزي و آمازون تقسيم شده‌اند. راف با اين سناريو موافق است كه داده‌ها دقيقا با آنچه پيش‌بيني مي‌كنيد، مطابقت دارد.
ديويد ملتزر، باستان‌شناس دانشگاه South Metodist و يكي از نويسندگان مطالعه شناسايي سيگنال Y در سال ۲۰۱۵، اعتقاد دارد اين توضيح منطقي است و پيدا‌كردن نژاد استراليايي در بقاياي سواحل باستاني اعتمادش را به نتيجه‌گيري نويسندگان افزايش مي‌دهد. پونتوس اسكاگلند، متخصص ژنتيك جمعيت مؤسسه فرانسيس كريك و يكي از نويسندگان مطالعات سال ۲۰۱۵، همراه‌با هونماير بوده و از ديدن دانشمندان آمريكاي‌جنوبي اظهار خوشحالي كرده است كه در حال اضافه‌كردن به كارهاي قبلي هستند. او مي‌گويد: «هيجان‌زده‌ام كه گروه‌هاي محلي تحقيقاتي در برزيل اين موضوع را انتخاب مي‌كنند. آنان دقيقا همان كاري را انجام مي‌دهند كه بايد انجام دهند.»
دراين‌ميان، پرسش بي‌پاسخ اين است: چرا سيگنال Y در هيچ‌يك از گروه‌هاي بومي آمريكاي شمالي يا مركزي مشاهده نشده است؟ به گفته هونماير، يكي از احتمالات اين است كه مهاجران حامل سيگنال Y به‌سادگي در ساحل گير كرده و خود را به آمريكاي‌جنوبي رسانده‌اند، بدون اينكه ميراث ژنتيكي در شمال باقي مانده باشد. همچنين، ممكن است گروه‌هايي با نژاد Y در آمريكاي شمالي و مركزي زندگي كرده باشند؛ اما با استعمار اروپا از بين رفته‌اند. ملتزر مي‌گويد: «جمعيت سيگنال Y پازل است؛ اما اين قطعه جالبي است كه بايد به آن اضافه شود.»
هم انديشي ها