عكس‌هايي كه تبديل به سند ابتلا به اختلال دوقطبي شدند
«نشانه» (Symptom) نام مجموعه‌اي از عكس‌هاي عكاسي آرژانتيني به‌نام «مگالي آگنلو» است كه به‌طور ناخواسته تجربه و احساسات او را با اختلال دو قطبي (Bipolar Disorder) شرح داده است.
آگنلو در گفت‌وگو با PetaPixel كه يك وبلاگ برجسته در زمينه‌ي عكاسي است، گفت كه در سال ۲۰۱۶ براي سومين بار پيشنهاد اجراي پروژه‌اي را كه شامل گرفتن يك عكس در روز در كل سال بود، دريافت كرد. (براي مشاهده‌ي تصاوير در ابعاد اصلي روي آنها كليك كنيد)
مگالي آگنلو مي‌گويد كه بدون دانستن نشانه‌هاي دوقطبي، علائم اين اختلال به آرامي در عكس‌ها نشان داده شد. يك سال بعد اگنلو متوجه شد كه به اختلال دوقطبي مبتلا شده است. همين امر باعث شد عكس‌هايي كه در طول سال و به‌صورت روزانه از خودش ثبت كرده، معناي جديد و عميق‌تري پيدا كنند.
خلق و خوي همه‌ي انسان‌ها در دوره‌هاي متفاوتي از زندگي، قابل تغيير است، اما شايد در بين اطرافيان خود با افرادي مواجه شده باشيد كه گاهي بسيار اندوهناك، نااميد و بي انگيزه و گاهي شاد به‌انديشه متخصصين مي‌رسندو به‌طور كلي، اخلاقيات پايدار و ثابتي ندارند.
براي مثال در يك لحظه بسيار شاد و پرهيجان هستند و در چند لحظه‌ي بعدي به مرحله‌ي عجيبي از سكوت، انزوا و ناراحتي مي‌رسند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبي، حال و هواي ميان اختلال افسردگي اساسي و به اصطلاح شيدايي دارند.
واژه‌ي دوقطبي به دو انتها اشاره دارد. به عبارتي براي چندين ميليون نفري كه در دنيا از اختلال دوقطبي رنج مي‌برند، زندگي به دو واقعيت متفاوت تقسيم شده است: شيدايي و افسردگي. گونه‌هاي زيادي از اختلال دوقطبي وجود دارد كه مي‌توان به اختصار از موارد زير نام برد:
- خلق افسرده: احساس شديد افسردگي
- خلق شيدا: احساس شادماني بسيار و نااميدي
- خلق مختلط: به‌عنوان مثال خلق افسرده همراه‌با بيقراري و فعاليت بيش از اندازه ناشي از شيدائي
در ميانه‌ي اين دوره ها شما دوره‌هاي سالم را تجربه مي‌كنيد كه اغلب ممكن است تا چندين سال به درازا بكشد. اختلال دو قطبي با عنوان «افسردگي شيدائي»، اختلالي است كه در آن فرد دچار نوسانات خلقي شديدي مي‌شود. نوساناتي كه ممكن است هفته‌ها يا ماهها طول بكشد و با آن چيزي كه مردم عادي در زندگي روزمره‌ي خود تجربه مي‌كنند، بسيار متفاوت است.
مشخصه‌ي اين اختلال اين است كه خلق‌وخوي فرد را به‌طور مداوم به دوره‌هاي متفاوت افسردگي و شيدايي منتقل مي‌كند و توانايي داشتن يك روحيه‌ي پايدار را از فرد سلب مي‌كند. اين اختلال مي‌تواند شما را منزوي كند، توانايي حفظ تعهدات را با گذشت زمان از شما بگيرد و نهايتا شما را با بدترين ويژگي خود آشنا كند: افسردگي
بيماري اختلال دو قطبي انواع مختلفي دارد اما به‌طور عام مي‌توان آن را به نوع ۱ و نوع ۲ تقسيم كرد. در نوع ۱ بيمار بين شيدايي و اختلال افسردگي اساسي در نوسان است، در نوع ۲ بيمار بين نيمه شيدايي و اختلال افسردگي اساسي در نوسان است.
حدود يك نفر از هر ۱۰۰ بزرگسال در طول زندگي خود دچار اين اختلال مي‌شوند. معمولا اين اختلالات بعد از سنين نوجواني اتفاق مي‌افتد و در سنين بالاتر از ۴۰ سال اين اختلالات غير معمول است. مردان و زنان به يك اندازه در معرض ابتلا به اين اختلالات قرار دارند.
اختلال دوقطبي معمولا منشأ ارثي دارد و مردان و زنان به‌يك اندازه در معرض ابتلا به آن قرار دارند
تشخيص اختلال دوقطبي، به دليل متفاوت بودن دوره ها در بيماران مختلف، سخت است. ممكن است براي برخي از بيماران، دوره ي افسردگي يا شيدايي هفته‌ها و ماهها طول بكشد (گاهي حتي يك سال) و در مقابل براي برخي بيماران، اختلال دوقطبي دوره‌هاي كوتاه‌تري داشته باشد.
تاكنون دليل قطعي براي اين اختلال شناخته نشده، اما تحقيقات نشان مي‌دهد كه اختلالات دوقطبي معمولا منشأ ارثي دارند. به عبارتي ژن‌ها بيشتر از تربيت در اين نوع اختلال مؤثرند.از ديگر دلايل ابتلا به اين اختلال مي‌توان به اشكال فيزيكي در قسمتي از مغز اشاره كرد كه كنترل حالات روحي را به عهده دارد. به اين دليل ممكن است اين اختلال با كمك دارو قابل درمان باشد. اختلال دوقطبي همچنين ممكن است به واسطه‌ي نوسانات خلقي ناشي از استرس و بيماري نيز آغاز شود.
هر يك از ما ممكن است در طول روز يا هفته نوسانات خلقي داشته باشيم؛ مثلا يك روز سرحال و شاداب و روز ديگر غمگين و گرفته و افسرده باشيم. چنين نوساناتي معمولا اختلال محسوب نمي‌شوند. بااين‌حال در افسردگي باليني يا اختلالات دوقطبي، احساس افسردگي بسيار شديدتر احساس مي‌شود. در اين حالت احساس افسردگي براي مدت طولاني در زندگي و روحيات و خلق‌وخوي فرد باقي مي‌ماند و حتي فرصت انجام امور عادي زندگي را نيز براي او سخت يا غيرممكن مي‌سازد. در صورتي كه شما افسرده شده باشيد متوجه اين تغييرات در خود شده‌ايد.
آگنلو، عكاسي را راهي براي برقراري ارتباط بين خود و اختلال دوقطبي مي‌داند، زماني‌كه حتي نام اين اختلال را نيز نمي‌دانست. به گفته‌ي اين عكاس، عكاسي و هنر به مانند هميشه راهي بود كه به كمك آن توانست قدرت درك خود را به دست بياورد.
هم انديشي ها