گرايش به چاي يا قهوه مي‌تواند منشا ژنتيكي داشته باشد
آيا شما روزتان را با يك قهوه‌ي دم‌كرده تازه آغاز مي‌كنيد؟ يا اينكه يك فنجان چاي گزينه‌ي بهتري براي شما است؟ انتخاب شخص مي‌تواند نتيجه‌اي از ژن‌ها و چگونگي تاثير آن‌ها روي تجربه از طعم‌هاي تلخ باشد. نتايج يك مطالعه كه اخيرا منتشر شده است، نشان مي‌دهد احتمال اينكه يك فرد به چاي يا قهوه گرايش داشته باشد، با وجود يا عدم برخي ژن‌هاي كليدي كه روي چگونگي درك فرد از طعم‌هاي تلخ اثر مي‌گذارند، مرتبط باشد.
طعم چاي و قهوه به‌طور كلي تلخ است، زيرا آن‌ها حاوي مواد تلخ‌مزه‌اي مانند كافئين هستند. كينين ماده‌ي ديگري است كه در تلخي قهوه مشاركت دارد. در پژوهشي كه اخيرا انجام شده، ژن‌هاي گيرنده‌ي طعم تلخي كه مسئول درك مزه‌ي كافئين، كينين و پروپيل تيوراسيل (PROP) هستند، معرفي شده‌اند؛ PROP يه ماده‌ي تلخ مصنوعي است كه به‌اندازه‌ي كلم بروكسل تلخ است.
پژوهشگران از قبل مي‌دانستند ژن‌هايي وجود دارند كه روي ميزان چاي يا قهوه‌اي كه يك فرد در طول روز مي‌نوشد، اثر مي‌گذارند. همچنين از اين موضوع نيز آگاه بودند كه توانايي هضم كافئين، نقش مهمي در مصرف نوشيدني‌هاي كافئين‌دار توسط افراد مختلف دارد. موردي كه مشخص نبود اين بود كه آيا ژن‌هايي كه در درك طعم تلخي نقش دارند، در تعيين ميزان مصرف نوشيدني‌هاي تلخ‌مزه هم درگير هستند يا خير. نتايج مشخصي در مطالعات قبلي كه داراي اندازه نمونه كوچكي بودند، ديده نشده بود. پژوهشگران در مطالعه‌ي جديد، مصرف قهوه و چاي را در بيش از ۴۰۰ هزار زن و مرد در انگلستان مورد مطالعه قرار دادند. اطلاعات مرتبط با ژن‌هاي گيرنده‌ي طعم تلخي در اين افراد نيز موجود بود. در اين مطالعه از روش تصادفي‌سازي مندلي براي مقايسه‌ي مصرف قهوه و چايي بين افرادي كه ژن‌هاي گيرنده طعم تلخي را داشتند و نداشتند، استفاده شد.
نتايج اين مطالعه نشان داد احتمال نوشيدن قهوه به ميزان زياد، در افرادي كه داراي گيرنده‌ي طعم تلخي كافئين هستند، در مقايسه با افراد معمولي، بيشتر است. هر كپي اضافه از ژن گيرنده‌ي طعم تلخي معادل ۲۰ درصد احتمال بيشتر براي قرار گرفتن در گروه افرادي كه قهوه‌ي زيادي مي‌نوشند، بود. اين افراد چاي كمتري مي‌نوشيدند. از آن‌جايي كه كافئين علاوه‌بر طعم تلخي قهوه در ديگر خصوصياتي مثل بافت قهوه نيز اثرگذار است، افرادي كه در تشخيص كافئين بهترند ممكن است كافئين را خوشمزه‌تر و مطلوب‌تر بيابند. در مقابل، افرادي كه داراي گيرنده‌ي طعم تلخي كينين يا PROP هستند، كمتر قهوه و بيشتر چاي مي‌نوشيدند. در مقايسه با يك فرد معمولي، هر كپي اضافي از ژن گيرنده‌ي طعم تلخي كينين يا PROP، با ۹ يا ۴ درصد احتمال بيشتر براي قرار گرفتن در گروه مصرف‌كنندگان سنگين چاي (كه بيش از ۵ فنجان چاي در روز مي‌نوشند) مرتبط بود.
به‌طور كلي نتايج اين مطالعه نشان داد كه ژن‌هاي مرتبط با درك طعم تلخي با مقدار چاي و قهوه‌اي كه يك فرد مي‌نوشد، ارتباط دارند. اما نمي‌توان ژن‌ها را سرزنش كرد. حتي اگر يك فرد به‌عنوان فرد طرفدار كافئين به دنيا آمده باشد، ما مي‌دانيم كه رفتار مرتبط با تمايل به غذا و طعم مي‌تواند با گذشت زمان تغيير كند؛ پس حتي اگر شما ژن‌هاي اشتباهي در مورد طعم تلخي با خود داريد، مي‌توانيد ياد بگيريد كه از غذاها و نوشيدني‌هاي داراي طعم تلخ لذت ببريد.
هم انديشي ها