مطالعه جامع دوربين‌هاي حرفه‌اي: DSLR در برابر بدون آينه

شايد شما هم طرفدار عكس‌هاي با كيفيت و هنري باشيد اما كيفيت عكس‌برداري تلفن همراه نا‌اميدتان كرده است. از طرفي شنيده‌ايد كه دوربين‌هاي كوچك و جيبي براي گذشته‌ها بوده چندان كيفيت عكاسي بالايي را ارائه نمي‌دهند، اما نمي‌توانيد زير بار خريد حمل يك دوربين لنزدار و سنگين برويد. اگر چنين است چه دوربيني را بايد انتخاب بكنيد؟ آيا هركس كه به دنبال عكاسي با كيفيت و زيبا باشد بايد يك دوربين بزرگ DSLR خريداري كند و زحمت حمل آن را با كيف و ديگر لوازم جانبي به خود بدهد؟ تكنولوژي مي‌گويد خير و دوربين‌هاي بدون آينه را به شما معرفي مي‌كند.

طراحي دوربين‌هاي DSLR با بعضي محدوديت‌ها و اشكالات ذاتي مواجه است. برخي از اين محدوديت‌ها به اين حقيقت برمي‌گردد كه SLRها از ابتدا براي فيلم‌هاي مكانيكي طراحي شده بودند و بعد از گذر به دوران ديجيتال، سنسور نوري ديجيتال در همان بدنه‌ي مكانيكي قديمي به كار رفته است. بجز مدارهاي به كار رفته در سنسور ديجيتال و نمايشگر پشت دوربين و بقيه قسمت‌هاي الكترونيكي، همان آينه‌ي مكانيكي، همان منشور و مانديشه متخصصينه‌ياب نوري، همان فازياب براي فوكوس اتوماتيك و همان سيستم لنز كه سال‌ها در دوربين‌هاي SLR آنالوگ استفاده مي‌شد در اين دوربين‌ها نيز استفاده مي‌شود. در حقيقت فقط رسانه‌ي دوربين سنتي آنالوگ عوض شده و به جاي ثبت تصوير بر روي فيلم‌هاي مكانيكي از سنسور ديجيتالي استفاده مي‌شود. نهايت استفاده از تكنولوژي در اين دوربين‌ها اضافه شدن قابليت‌هايي مانند اديت تصوير در دوربين، HDR، GPS و Wi-Fi در برخي از مدل‌ها است. سنگين و حجيم بودن DSLRها از محدوديت‌هايي كه در اين طراحي قديمي وجود دارد منشا مي‌گيرد. آينه‌ي درون دوربين‌هاي DSLR بايد به اندازه‌ي سنسور ديجيتال باشد و منشوري كه شعاع نور را براي انتقال به مانديشه متخصصينه ياب از عمودي به افقي تبديل مي‌كند نيز بايد به اندازه‌ي آينه باشد كه مجموع اين‌ها به علاوه‌ي فضاي لازم بين‌شان براي عملكرد صحيح باعث حجيم و سنگين شدن غير قابل تغيير اين دوربين‌ها مي‌شود.

مهمترين عامل گرايش توليد كنندگان بزرگ به استفاده از طراحي قديمي در دوران گذر از فيلم‌هاي سنتي به ديجيتال، حفظ سازگاري لنزهاي موجود بر روي اين پلتفرم تازه معرفي شده بود. زماني كه سنسورهاي ديجيتالي هنوز به قدرتي نرسيده بودند كه عموم مردم را ترغيب به خريد دوربين ديجيتال بكنند هزينه‌ي اضافي براي خريد لنز مي‌توانست به شكست اين محصول منتهي شود. براي حفظ سازگاري، توليدكنندگان مجبور شدند Flange Distance كه فاصله‌ي بين محل اتصال لنز تا سنسور است را حفظ كنند. اگر چه استفاده از سنسورهاي كوچك‌تر مانند APS-C يا DX به انديشه متخصصين راه مناسبي براي كاهش حجم DSLR ها به انديشه متخصصين مي‌رسد اما همين Flange Distance و سازگاري با لنزها باعث بزرگ و سنگين شدن دوربين مي‌شود. لنزهاي ۳۵ ميلي‌متري قديمي با دوربين‌هاي فول فريم جديد برگشتند و قرار دادن منشور، آينه‌ و لنز ۳۵ ميلي‌متري در آن‌ها باعث شد به زمان دوربين‌هاي آنالوگ سنگين باز گرديم. از طرف ديگر براي پيشگيري از هزينه‌ي بيشتر در طراحي و بازاريابي دوباره‌ي لنزها و رسيدن به حداكثر سازگاري با محصولات قديمي توليدكنندگان مجبور به نگه داشتن Flange Distance در APS-C و Full Frameها شدند. از محتويات درون DSLR ها نمي‌توان به سادگي چيزي را كم كرد و وجود آينه عامل پيچيده شدن مكانيزم داخلي و سخت شدن ساخت و همراهي از اين دوربين‌ها است.

وابستگي دوربين‌هاي DSLR به آينه براي بازتاب دادن شعاع نور از لنز به مانديشه متخصصينه ياب باعث اين محدوديت‌ها مي‌شود:

مكانيزم بازتابش هم براي آينه و هم براي منشور احتياج به فضا دارد. اين به معناي آن است كه بدنه‌ي دوربين بايد كشيده‌تر و قسمت فوقاني آن بيرون زده و بلند باشد. همچنين مانديشه متخصصينه ياب بايد در همان راستاي لنز و آينه و سنسور ديجيتال نوري قرار بگيرد و اساسا جاي ديگري براي قرار دادن آن وجود ندارد، درنتيجه تمام DSLR ها از ظاهر تقريبا مشابهي برخوردارند.

بدنه‌ي حجيم باعث وزن زياد مي‌شود. در حالي كه اكثر DSLR هاي ميان‌رده از بدنه و اجزاي داخلي پلاستيكي براي سبك‌تر شدن استفاده مي‌كنند، اما عمق و ارتفاع زيادي براي قرارگيري آينه و منشور نياز است كه باعث هدر رفتن فضاي زيادي مي‌شود و بايد با بدنه پوشش داده شود. پوشش دادن به اين فضا با لايه نازكي از پلاستيك براي سبك‌تر يا كوچكتر شدن كار عاقلانه‌اي نيست. ايده‌ي اصلي در توليد يك DSLR استحكام و كيفيت آن است. همچنين لنزهايي كه به بدنه‌ي اين دوربين‌ها اضافه مي‌شوند بزرگ و سنگين هستند (مخصوصا لنزهاي حرفه‌اي براي دوربين‌هاي فول فريم)؛ بنابراين بدنه‌ي سبك منجر به بهم خوردن تعادل مي‌شود. دراصل مكانيزم حجيم دوربين‌هاي DSLR مستقيما باعث اصافه شدن وزنشان مي‌شوند.

در DSLR ها براي گرفتن هر عكس آينه بايد با حركت به بالا و پايين كنار برود تا شعاع نور مستقيما بر روي سنسور بيفتد و سپس به جاي قبلي باز گردد.

همين عامل باعث ايجاد اشكالات زيادي مي‌شد من‌جمله:

بيشترين سر و صدايي كه از دوربين‌هاي SLR به گوش مي‌رسد مربوط به همين حركت آينه است. به طوري كه صداي شاتر نسبت به آينه بسيار كمتر است. نتيجه‌ي اين حركت علاوه بر سر و صدا باعث لرزش دوربين نيز مي‌شود اگر چه توليد كنندگان با روش‌هايي خلاقانه مانند ارائه‌ي تنظيماتي براي كم كردن سرعت حركت آينه، سعي در كم كردن اين صدا داشته‌اند اما اين دوربين‌ها همچنان پر سر و صدا هستند. علاوه بر آن لرزش دوربين باعث به هم خوردن فوكوس و يا خراب شدن عكس‌ها مخصوصا در سرعت‌هاي پايين شاتر مي‌شود. در اين زمينه نيز توليد كنندگان با به كار بردن ايده‌هايي مانند قفل كردن آينه در بالا يا تاخير در ثبت تصوير سعي كرده‌اند اين اشكال را برطرف كنند.

با هربار بالا و پايين رفتن آينه مقداري هوا به داخل بدنه‌ي دوربين مكيده مي‌شود كه همراه آن گرد و خاك نيز به داخل آن نفوذ پيدا مي‌كند و در نهايت مي‌تواند به سنسور دوربين صدمه وارد كند. برخي عقيده دارند دوربين‌هاي DSLR به خاطر قرار داشتن آينه بين لنز و سنسور براي تعويض لنز مناسب‌تر هستند و امكان آسيب رساندن به سنسور در هنگام تعويض لنز كمتر است. البته از لحاظي متخصص به خاطر كمتر در دسترس بودن سنسور اين حرف درستي است اما با حركت آينه امكان رد شدن گرد و غبار از شاتر و آسيب رساندن به سنسور بسيار بيشتر مي‌شود. در حقيقت تجربه نشان داده دوربين‌هاي بدون آينه كمتر از DSLR ها در معرض صدمات ناشي از گرد و غبار قرار مي گيرند.

در حالي كه مكانيزم آينه و شاترهاي مدرن بسيار پيشرفته و سريع شده‌اند اما عامل محدود كننده‌اي دارند و آن سرعت فيزيكي بالا و پايين رفتن آينه در آن‌هاست. وقتي دوربين فول فريم D4 نيكون ۱۱ فريم در هر ثانيه مي‌گيرد واقعا آينه ۱۱ بار بالا و پايين مي‌رود و در بين هر بالا و پايين رفتن، شاتر نيز باز و بسته مي‌شود. هماهنگي فوق‌العاده‌اي بين آينه و شاتر براي كار كردن صحيح لازم است. پيشنهاد مي‌كنم فيلم زير را كه حركت مسلسلي شاتر D4 را در سرعت آهسته نشان مي‌دهد ببينيد.

سوني با ارائه‌ي تكنولوژي آينه‌ي نيمه شفاف تا حدي اشكالات آينه‌ي متحرك را رفع كرد. مكانيزم SLT ها به اين صورت است كه در آن آينه‌ي متحرك جاي خود را به آينه‌ي نيمه شفاف ثابتي داده كه به وسيله‌ي آن مقداري از نور به مانديشه متخصصينه ياب و مقداري از نور به سنسور تابيده مي‌شد در نتيجه، حذف آينه‌ي متحرك باعث بالارفتن سرعت فريم و بي‌نيازي از بالا و پايين رفتن آن شد اما در عوض اشكالاتي را به همراه داشت؛ از جمله اين كه نور كمتري به سنسور و مانديشه متخصصينه ياب مي‌رسد كه مخصوصا در مناظر كم نور اشكال‌زا خواهد بود، علاوه بر آن به دليل همين كم بودن بازتاب نور به آينه‌ي ثانويه، عمليات تشخيص فاز نيز با اشكال مواجه مي‌شود همچنين به مرور زمان گرد و خاكي كه بر روي آينه مي‌نشيند به خاطر اينكه آينه از سر راه سنسور كنار نمي‌رود بر كيفيت عكس تاثير منفي مي‌گذارد، پس به انديشه متخصصين نمي‌رسد راه حل سوني نيز چندان كارا بوده باشد.

مكانيزم حركت آينه و شاتر بسيار پيچيده و شامل ده‌ها قطعه مختلف است كه باعث هزينه‌ي زياد ساخت و ارائه‌ي همراهي گران مي‌شود. جدا كردن يا تعويض قطعات دوربين DSLR بسيار سخت و وقت‌گير است. براي آشنايي با دوربين DSLR مي‌توانيد به مقاله مورد انديشه متخصصين مراجعه كرده و اطلاعات كاملي را از آن به دست آوريد

اصولا ممكن نيست كه هم نور به مانديشه متخصصينه‌ياب برسد و هم به سنسور علاوه بر آن تصويري كه در مانديشه متخصصينه ياب ميبينيم ممكن است كاملا با تصوير گرفته شده منطبق نباشد.

تمام دوربين‌هاي DSLR براي انجام فوكوس خودكار از عمليات تشخيص فاز استفاده مي‌كنند و براي اين كار احتياج به استفاده از آينه‌ي دوم است. در تشخيص فاز آينه‌اي كوچك مقداري از نور ورودي را از آينه‌ي اول گرفته و به سنسور تشخيص فاز كه در پايين بدنه قرار دارد مي‌فرستد. اشكال اين روش اين است كه آينه‌ي ثانويه و سنسور تشخيص فاز بايد به موازات هم در مكان خاص و با فاصله‌ي بسيار دقيق از هم قرار بگيرند، كمترين انحراف باعث مي‌شود فوكوس خودكار به درستي انجام نشود يا برخي نقاط تشخيص داده نشوند.

اشكالات سيستم نشخيص فاز سنتي فقط به آينه‌ي ثانويه بر نمي‌گرد بلكه احتياج به كاليبره كردن صحيح با لنز براي عملكرد مناسب هم وجود دارد. اين بازي دوطرفه احتياج به دقت و تمركز زيادي براي تنظيم صحيح دارد. در خيلي از موارد لنز و دوربين براي كاليبره شدن صحيح به كارخانه فرستاده مي‌شوند. همچنين در مواردي ناهماهنگي بين لنزها و دوربين‌هاي مختلف وجود دارد.

با اينكه توليد عمده‌ي DSLRها توسط توليد كنندگان مطرح و در طول چندين سال ارزش تمام شده‌ي اين دوربين‌ها را بسيار پايين آورده، اما عمليات نصب و راه‌اندازي آينه در آن‌ها به هيچ وجه كار آساني نيست. قطعات متحرك زياد به خط مونتاژ دقيقي نياز دارند. اجزاي فلزي كه بر روي هم مي‌لغزند بايد روغن‌كاري شوند و اگر در روند نصب آينه هرگونه خطايي به وجود بيايد، توليد كننده بايد فرآيند دشواري را براي تصحيح يا حتي تعويض قطعات انجام دهد كه همه‌ي اين‌ها باعث گران شدن هزينه‌ي ساخت دوربين خواهد شد.

دوربين‌هاي بدون آينه يا Mirrorless به خاطر حذف آينه‌ي به كار رفته در DSLRها به اين نام شناخته مي‌شوند. با ظهور اين دوربين‌ها بسياري از توليد كنندگان متوجه شدند كه وزنه‌ي بازار در آينده به سمت آن‌ها خواهد چرخيد. DSLR ها هر سال بدون تغييرات مهم تكرار مي‌شوند و به انديشه متخصصين مي‌رسد نوآوري در آن‌ها به انتها رسيده است. سرعت فوكوس خودكار و تشخيص فاز به حداكثر رسيده و پردازنده‌ها قدرتي دارند كه مي‌توانند به راحتي فيلم‌هاي HD با سرعت ۶۰ فريم در ثانيه را ضبط كنند. توليد كنندگان با اضافه كردن امكاناتي مانند GPS ،Wi-Fi و امكان اشتراك گذاري در شبكه هاي اجتماعي و چيزهايي شبيه به اين‌ها براي بالا بردن فروش دوربين‌هاي خود استفاده مي‌كنند كه در آينده نمي‌تواند جوابگو باشد. دوربين‌هاي بدون آينه فرصت بزرگي هستند كه مي‌تواند باعث نوآوري در آينده و حل اشكالات سنتي DSLR ها بشود.

از ميان برداشتن آينه و منشور به معناي كم شدن وزن و حجم اين دوربين‌ها است. علاوه بر آن به علت Flange Distance كوتاه‌تر حجم فيزيكي هم لنز و هم بدنه كاهش قابل ملاحظه‌اي مي‌يابد. بدون فضاي هدر رفته بدنه‌ي دوربين سبك‌تر مي‌شود و احتياج به پلاستيك محكم و ضخيم براي نگهداري وزن دوربين و لنز از بين مي‌رود؛ بنابراين بدون آينه‌ها بسيار سبك‌تر و كوچك‌تر از DSLR ها هستند.

ظهور دوران عكسبرداري با تلفن‌هاي هوشمند درس بزرگي به توليد كنندگان مي‌دهد. راحتي، اندازه‌ي كوچك و وزن سبك مي‌تواند بر كيفيت غلبه كند و بازار را در اختيار بگيرد. فروش دوربين‌هاي جيبي به علت كيفيت بالاي دوربين تلفن‌هاي همراه به سرعت افت كرده است و هر روز بر كيفيت عكس‌هاي گرفته شده با تلفن همراه افزوده مي‌شود. توليدكنندگان مي‌خواهند مردم باور كنند كه با خريد محصولات آن‌ها نه تنها يك تلفن همراه خوب بلكه يك دوربين با كيفيت نيز خريداري كرده‌اند و مطالعه آمار فروش نشان مي‌دهد در اين راه موفق بوده‌اند. كوچك و سبك‌تر شدن روندي است كه اين روزها تمامي ابزارهاي ديجيتالي به آن سمت پيش مي‌روند. تلويزيون‌هاي سبك‌تر، تبلت‌هاي سبك‌تر، لپ‌تاپ‌هاي سبك‌تر و...

ديگر صداي مسلسل وار بالا و پايين رفتن آينه شنيده نخواهد شد و صداي كليك شاتر تنها صدايي است كه از دوربين شنيده مي‌شود.

برخلاف دوربين‌هاي DSLR حركت شاتر باعث ايجاد لرزش زيادي در اين دوربين‌ها نمي‌شود.

به خاطر اين‌كه قطعه‌ي متحرك بزرگي در بدنه‌ي دوربين قرار نگرفته پس جريان هوا و نفوذ گرد و غبار نيز كم مي‌شود.

اگر بر روي سنسور گرد و غبار بشيند پاك كردن آن ساده‌تر است. احتياجي به شارژ كامل باطري براي بالا زدن آينه و دسترسي به سنسور نداريد و فقط با برداشتن لنز به آن دسترسي پيدا خواهيد كرد. همچنين ديگر دو آينه و مانديشه متخصصينه‌ياب نوري و سيستم تشخيص فاز وجود ندارد كه مجبور به پاك كردن همه‌ي آن‌ها بشويد، فقط كافي است سنسور را تميز كنيد و لنز را بر جاي خودش قرار دهيد.

حذف آينه باعث مي‌شود سرعت فريم‌ها به سرعت بالا و پايين رفتن آينه بستگي نداشته باشد و اين پتانسيل در دوربين‌هاي بدون آينه وجود دارد كه به سرعت‌هاي بسيار بالاتري دست پيدا كنند.

در دوربين‌هاي بدون آينه عكاس نماي دقيقي از مانديشه متخصصينه‌اي كه توسط دوربين گرفته مي‌شود را خواهد ديد. اساسا آنچه در نمايشگر اين دوربين‌ها ديده مي‌شود دقيقا همان چيزي است كه در حافظه ذخيره خواهد شد و متخصص مي تواند اشباع رنگ و روشنايي و... را تنظيم كند.

بسياري از دوربين‌هاي بدون آينه به نسل جديد سيستم فوكوس هيبريدي مجهز شده‌اند كه از هر دو سيستم تشخيص فاز و كنتراست استفاده مي‌كند. ديگر نگراني بابت قرار گرفتن آينه‌ي ثانويه در محور سنسور تشخيص فاز وجود ندارد. در بعضي از دوربين‌هاي بدون آينه‌ي جديدتر اين سنسور تشخيص فاز بر روي سنسور اصلي دوربين قرار گرفته است. با اين تكنولوژي جديد ديگر نيازي به كاليبره كردن فاصله براي فازيابي نيست چون سنسور نوري و تشخيص فاز دقيقا بر يكديگر منطبق اند.

قطعات متحرك كمتر و حذف بسياري از ملاخبار تخصصيات دقيق و گران ارزش باعث هزينه‌ي توليد پايين‌تر و همراهي ارزان‌تر از محصول مي‌شود. بسياري از توليدگنندگان مبالغ زيادي را بابت بيمه‌ي DSLR ها مي‌گيرند كه با كم شدن ريسك آسيب پذيري قطعات متحرك و ارزان شدن هزينه‌ي ساخت و توليد، از اين مبلغ كاسته خواهد شد. ميزان بازگشت كمتر بدون آينه‌ها به كارخانه براي كاليبراسيون و تنظيمات ديگر نيز از عوامل كاهش هزينه است كه به اين ترتيب ارزش بدون آينه‌ها مي‌تواند از ارزان‌ترين DSLR ها هم كمتر شود.

بي شك مانديشه متخصصينه ياب الكترونيك بزرگترين نقطه‌ي قوت دوربين‌هاي بدون آينه و منشا نوآوري‌هاي آينده در آن‌ها خواهد بود. در حال حاضر مانديشه متخصصينه ياب‌هاي الكترونيكي آن چنان كه بايد پيشرفت نكرده‌اند. در مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي بر خلاف مانديشه متخصصينه ياب‌هاي اپتيكالي كه فقط چند خط ساده را نمايش مي‌دهند، اطلاعتي مانند نمودار هيستوگرام و هشدارهاي مختلف مانند كمبود نور همچنين پيش نمايش زنده از عكس‌ها را در مانديشه متخصصينه ياب مي‌توان مشاهده كرد و براي ديدن عكس‌هايتان محبور به استفاده از ال‌سي‌دي در زير نور خورشيد نخواهيد بود.

نمايش تمام فريم: در مانديشه متخصصينه ياب‌هاي اپتيكال تمام فضاي گرفته شده در سنسور به مشخص نمي‌شود بلكه مانديشه متخصصينه ياب حداكثر چيزي حدود ۹۵٪ از تصوير را پوشش مي‌دهند كه اين مقدار در مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي ۱۰۰٪ خواهد بود.

نمايش‌گر بسيار روشن‌تر: در فضاهاي تاريك ديدن مانديشه متخصصينه از مانديشه متخصصينه ياب اپتيكال سخت مي‌شود و به علت تاريكي تنظيم دستي فوكوس سخت‌تر خواهد بود اما با مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي مي‌توانيد كنتراست را زياد بكنيد، البته نويز تصوير زياد مي‌شود اما بهتر از آن است كه چيزي ديده نشود.

اخبار تخصصي ديجيتال: با استفاده از مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي امكان اخبار تخصصي ديجيتال تا چند برابر وجود خواهد داشت اما در مانديشه متخصصينه ياب نوري چون قابليت اخبار تخصصي به لنز بستگي دارد پس فقط از اخبار تخصصي اپتيكال مي‌توان استفاده كرد.

پيدا كردن صورت و چشم افراد: اين قسمت بهترين ويژگي مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي است، مي‌توان تكنولوژي‌هاي پردازش تصوير را به مانديشه متخصصينه ياب اضافه كرد از آن‌ها در عكاسي به خوبي استفاده كرد، كاري كه هرگز مانديشه متخصصينه ياب‌هاي نوري قادر به انجام آن نخواهند بود. فن‌آوري پردازش تصوير اجازه مي‌دهد امكانات بيشماري به عكاسي وارد شود. قبلا در دوربين‌هاي جيبي قابليت تشخيص چهره‌ي افراد را ديده بوديم كه فوكوس خودكار بر روي صورت شخص انجام ميشد، اما سوني در A7 و A7R اين قابليت را يك قدم به جلو برده و فوكوس خودكار بر روي چشم فرد قرار مي‌گيرد.

ايمني چشم:چون نور مستقيما از لنز به چشم انسان برخورد نمي‌كند پس امكان آسيب رسيدن به چشم در مواقعي كه مثلا نور مستقيم خورشيد به دوربين مي‌تابد وجود نخواهد داشت.

تمركز در عكاسي: با نمايش مكان فوكوس شده با پوششي از رنگ همان‌گونه كه در فيلم مي‌بينيد احتياجي به برداشتن چشم از مانديشه متخصصينه ياب نيست براي فوكوس دستي نيست و تمركز در عكاسي بالا خواهد رفت.

دوربين‌هاي DSLR تعداد محدودي از نقاط را براي فوكوس اتوماتيك مي‌توانند تشخيص بدهند كه عمدتا در مركز تصوير قرار گرفته است. در عكسبرداري از صحنه‌هاي سريع و در فاصله‌هاي دور تشخيص فاز آن‌ها با اشكال مواجه مي‌شود اما در دوربين‌هاي بدون آينه با قرار گرفتن فوكوس هيبريدي بر روي سنسور اصلي عملا تمام نقاط تصوير مي‌تواند به عنوان نقطه‌اي براي فوكوس در انديشه متخصصين گرفته شود و احتياجي به حركت دادن دوربين و شكار فوكوس نيست.

قرار گرفتن يك سيستم تشخيص حركت پيشرفته‌ي اتوماتيك در درون اين دوربين‌ها و هماهنگي آن با تنظيم فوكوس هيبريدي عاملي مي‌شود كه دوربين به طور اتوماتيك جسم متحرك را تشخيص داده و فوكوس را بر روي آن تنظيم كند، به عنوان مثال دوربين ثابت است و حركت پرنده‌اي كه در آسمان پرواز مي‌كند تشخيص داده مي‌شود سپس فوكوس بر روي آن تنظيم مي‌شود. رديابي موضوع به طور بالقوه مي تواند امكاني فوق العاده پيشرفته براي دوربين‌هاي بدون آينه باشد.

برخي از بدون آينه‌ها از مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي مناسبي استفاده نمي‌كنند. در حالي كه اين تاخير در برابر قطع تصوير با حركت آينه در مانديشه متخصصينه‌ياب‌هاي نوري به انديشه متخصصين نمي‌آيد اما در بدون آينه‌هاي جديد اين تاخير نيز بسيار كمتر شده است. اميدواريم به زودي شاهد از بين رفتن كامل اين اشكال باشيم.

با وجود اين كه عمليات تشخيص كنتراست در دوربين‌هاي بدون آينه به سطح قابل قبولي رسيده اما هنوز در دنبال كردن اشيا متحرك ضعيف عمل مي‌كنند و به همين دليل در عكاسي ورزشي و حيات وحش تقريبا غير قابل استفاده هستند. با اين حال با رشد سريعي كه سيستم‌هاي فوكوس هيبريدي دارند به زودي شاهد پا به عرصه گذاشتن دوربين‌هايي مناسب براي اين كار نيز خواهيم بود. يكي از دلايلي كه باعث مي‌شود بدون آينه‌ها براي عكاسي سريع مناسب نباشند اين است كه بيشتر آن‌ها دوربين‌هاي كوچك با سنسور APS-C هستند و براي اتصال لنزهاي بزرگ كه براي عكاسي ورزشي و حيات وحش استفاده مي‌شوند مناسب نيستند، اما با ظهور بدون آينه‌هاي قدرتمندتر اين اشكال به زودي حل خواهد شد.

يكي از بزرگترين نقاط ضعف دوربين‌هاي بدون آينه عمر باتري آن‌ها است. فراهم آوردن انرژي مداوم براي مانديشه متخصصينه ياب الكترونيكي و ال‌سي‌دي انرژي زيادي از باتري مصرف مي‌كند، به همين دليل چيزي حدود ۳۰۰ عكس با هر شارژ بيشتر نمي‌توانند بيندازند. در آينده با استفاده از باتري‌هاي قوي‌تر و نمايشگرهاي كم مصرف‌تر اين اشكال كم رنگ خواهد شد.

با توجه به كوتاه بودن Flange Distance بيشتر بدون آينه‌ها دچار اشكالي به نام الگوي نقاط قرمز مي‌شوند. وقتي در يك فريم بسته نور خورشيد بيفتد اين مسئله به خوبي خودش را نشان مي‌دهد. در واقع با بازتاب نور از سنسور به قسمت انتهايي لنز و بالعكس الگويي از نقاط قرمز و شايد رنگ‌هاي ديگر به وجود مي‌آيد كه هنوز راهي براي حل اين اشكال وجود ندارد.

بيشتر مانديشه متخصصينه ياب ها كنتراست را بيشتر از مقدار معمول نشان مي‌دهند و شبيه آن چه در تلويزيون‌ها مي‌بينيم، سياه و سفيدهاي قوي‌تر و خاكستري را كمتر نمايش مي‌دهند. در نتيجه تصويري كه عكاس مي‌بيند با تصوير واقعي فرق دارد. البته با بالا رفتن كيفيت نمايشگرها و توليد دامنه‌ي رنگ واقعي‌تر اين اشكال نيز به زودي قابل رفع خواهد بود.

مشخص است در آينده DSLR ها در برابر بدون آينه‌ها شانسي نخواهند داشت. هنوز براي اين‌كه بگوييم بدون آينه‌ها انتخاب بهتري براي هركسي است كه مي‌خواهد دوربين تهيه كند، زود است اما به زودي شاهد اين خواهيم بود كه كمپاني‌هاي مطرح كانن و نيكان نيز در ساخت اين محصولات جديت بيشتري از خود نشان دهند. بهترين بدون آينه‌هاي بازار هم‌اكنون محصولات سوني و فوجي‌فيلم هستند كه كيفيتي حتي در حد DSLR هاي فول‌فريم ارائه مي‌كنند و توليد كنندگان ديگر مانند المپوس، پاناسونيك، سامسونگ، پنتاكس و... به سرعت در حال نوآوري و بالابردن كيفيت دوربين‌هايشان هستند. از عوامل كم فروش‌تر بودن بدون آينه‌ها نسبت به DSLR ها كم رنگ بودن حضور دو غول دوربين‌سازي در اين بازار و تنوع كم بدون آينه‌هاي فول فريم و قدرتمند است. از طرف ديگر براي آن‌ها هنوز انتخاب‌هاي محدودي از لحاظ لنز وجود دارد كه با توجه به رغبت عمومي ايجاد شده و استفاده از بدون آينه‌ها توسط عكاسان حرفه‌اي، احتمالا به زودي سنگيني بازار به نفع دوربين‌هاي بدون آينه خواهد چرخيد.