آشنايي با دنياي فرمول يك؛ جهشي بلند به‌سوي توليد سريع‌ترين خودروهاي جهان

تيم‌هاي فرمول يك بيش از ۶۰ سال است كه به ساخت، آزمايش و توليد سريع‌ترين و پيچيده‌ترين خودروهاي جهان مشغول‌ هستند. فهرستي از توصيف‌هاي خارق‌العاده براي اين خودروها در انديشه متخصصين گرفته شده است.

• آن‌ها مي‌توانند در ۱۰ ثانيه از حالت سكون به سرعت ۳۰۰ كيلومتر بر ساعت برسند.
• با عبور از سر پيچ‌ها با سرعت بسيار بالا، فشار g تقريباً هم‌اندازه با فضانوردان آپولو در هنگام بازگشت به زمين را تحمل مي‌كنند.
• آن‌ها مي‌توانند به لطف ترمزهاي قوي و نيروي پايين‌رونده‌ي زياد خود در ۰.۷ ثانيه از سرعت ۱۰۰ كيلومتر به حالت سكون برسند.

اما چيزي كه واقعاً جذاب و خارق‌العاده است، پيشرفت طراحي و ساخت اين خودروها در هر سال خواهد بود. اين امر مسابقات فرمول يك را رقابتي كرده و ضريب پيشرفت در آن را بسيار سريع مي‌كند. اين تيم‌ها همواره در حال به چالش كشيدن يكديگر با ساخت بهترين خودروي جهان در طول اين ۶۰ سال بوده‌اند. تنها راه براي قرار گرفتن در رديف اول جايگاه شروع (پل پوزيشن) يافتن مزيتي است كه هيچ‌كس تابه‌حال به آن فكر نكرده و مجدداً يافتن مزيتي جديد در زمان‌ همه‌گير شدن مزيت قبلي است.

همان‌طور كه احتمالاً حدس زده باشيد، علم مواد، مهندسي، نرم‌افزار و اخيراً نيز رايانش ابري، از مهم‌ترين ابتكارات در فرمول يك هستند. اين موضوعات جذابيت كافي براي دنبال شدن از سوي ما را دارند.

خودروهاي فرمول يك تيم فراري از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۲

تيمي كه ما به سراغ آن رفته‌ايم، تيم فرمول يك رنو اسپرت است. امسال خودروها در پيست كاتالونياي بارسلون آزمايش شدند. خودروي تيم مرسدس در اين پيست سريع‌ترين ركورد را از خود به ثبت رساند و تعجبي ندارد كه امسال هم مجدداً به قهرماني دست يابد.

تيم رنو پس از پشت سر گذاشتن يك فصل دشوار، حالا اميد به فصل ۲۰۱۷ دارد. آن‌ها با يك شاسي جديد و يك پيشرانه‌ي كاملاً يكپارچه‌ي به‌روز شده به اين مسابقات بازگشته‌اند. تيم‌هاي مهندسي در حال يادگيري خدمه‌ي جديد و تهيه‌ي ابزارها و ماشين‌آلات به‌روز هستند. برنامه‌ريزي، طراحي و همكاري بين‌المللي رنو از طريق سيستم ابري مايكروسافت بهبود يافته است. به‌علاوه راننده‌ي افسانه‌اي فرمول يك، آلن پروست، نيز به اين تيم پيوسته تا به نيكو هالكنبرگ و جوليون پالمر، رانندگان رنو، توصيه‌هاي لازم را ارائه دهد.

اما آن‌ها تا چه اندازه خوب هستند؟ 

در ۳۰ سال اول از تاريخ مسابقات فرمول يك، قدرت تمامي خودروها در پيشرانه‌هاي آن‌ها خلاصه مي‌شد؛ در آن سال‌ها به‌جز راننده، تايرها و پيشرانه، به چيز ديگري اهميت داده نمي‌شد؛ اما تيم لوتوس (منظور تيم پيشين لوتوس كه تبديل به تيم فرمول يك رنو شد، نيست) در سال ۱۹۷۷ توجه خود را معطوف مسئله‌ي آيروديناميك، به‌خصوص نيروي رو به پايين يا Downforce، كرد. كف خودروي لوتوس 79 مانند يك بال معكوس هواپيما، خميده بود. اين طراحي باعث چسبيدن خودرو به زمين مي‌شد.

خودروي لوتوس 79 براي مدتي و تا زمان كشف اين طراحي از سوي ساير تيم‌ها براي به حداكثر رساندن نيروي داون فورس، به موفقيت بالايي دست يافت. طراحي Brabham BT46 حتي داراي يك فن بزرگ براي مكش هوا از زير خودرو نيز بود.

خودروي‌هاي فرمول يك در طول آن سال‌ها، به‌خصوص در سر پيچ‌ها، سريع‌تر مي‌شدند. سرانجام فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني پس از وقوع چندين تصادف و مرگ گيلز ويلنوو در سال ۱۹۸۲ دستور بازگشت خودروها به طراحي كف تخت را صادر كرد.

تقريباً تمامي پيشرفت‌هاي متخصص و مهندسي در فرمول يك از يك مسير مشابه براي رسيدن به آيروديناميك پيروي مي‌كنند. يك تيم بخشي را مي‌يابد كه هنوز از سوي فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني قانون‌گذاري نشده است يا قوانين موجود به‌خوبي قابل تفسير از سوي تيم‌ها هستند؛ ازاين‌رو تيم‌ها مي‌توانند قوانين را براي اندكي تغيير داده و پاي خود را چند قدم بيرون‌تر از خطوط تعيين‌شده قرار دهند؛ بعد از اين كار، تيم‌هاي ديگر از تيم پيشرو پيروي كرده و درنهايت فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني به تجديدانديشه متخصصين در قوانين روي مي‌آورد؛ اين چرخه همچنان ادامه دارد.

پس همان‌طور كه تصور كرده‌ايد، مسابقات فرمول يك امروزي، بعد از گذشت ۶۰ سال از آغاز، با فهرستي بلند از قوانين اداره مي‌شود.

ابركامپيوتر عمليات ديناميك سيالات محاسباتي

براي مثال، هر تيم فرمول يك تنها مجاز به استفاده از ۲۵ ترافلاپ (۲۵ تريليون عمليات مميز شناور) از قدرت پردازشي براي شبيه‌سازي آيروديناميك خودرو است.۲۵ ترافلاپ يك قدرت پردازشي بسيار بالا در ميان ابركامپيوترها نيست؛ اين رقم برابر با چهار كنسول پروژه‌ي اسكورپيو مايكروسافت است.

به‌علاوه، قوانين فرمول يك تأكيد دارند كه تنها CPUها قابل‌استفاده بوده و امكان استفاده از پردازنده گرافيكي (GPU) از سوي تيم‌ها وجود ندارد. تيم‌ها نيز بايد ثابت كنند كه در حال استفاده از فرمان‌هاي AVX (اكستنشن‌هاي بردار پيشرفته) هستند يا خير. فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني هر هسته‌ي پردازنده‌ي سندي‌بريج يا آيوي‌بريج بدون AVX را ۴ فلاپ رتبه‌بندي مي‌كند. اين رقم با AVX حدود ۸ فلاپ است. همه‌ي تيم‌ها بايد جزئيات دقيق كامپيوترهاي خود را قبل از شروع فصل به FIA ارائه دهند و بعد از هر ۸ هفته از آزمايش‌ها، يك فايل جديد در اختيار فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني قرار دهند.

شبيه ساز مسابقات فرمول يك

تيم فرمول يك رنو اخيراً از يك سيستم پردازشي با ۱۸ هزار هسته استفاده مي‌كند كه احتمالاً شامل ۲ هزار CPU اينتل از نوع زئون مي‌شود. درحالي‌كه تعداد مجموع ترافلاپ‌ها به‌شدت محدود شده است، ساير جنبه‌هاي معماري اين سيستم قابل‌بهبود است. براي مثال، دسته‌هاي اطلاعات به شكل كاملاً موازي ذخيره مي‌شوند. مارك اِوِرِست، يكي از مديران زيرساخت تيم رنو مي‌گويد: «هر گره محاسبه داراي يك ارتباط انحصاري براي ذخيره است، ازاين‌رو فلاپ‌ها در هنگام خواندن و نوشتن اطلاعات هدر نمي‌روند. زماني كه ما سيستم قديمي را با سيستم جديد جايگزين كرديم، پيشرفت قابل‌توجهي در عملكرد حاصل شد. اين كار بدون نياز به تغيير در نرم‌افزار و با همان قدرت پردازشي ۲۵ ترافلاپ به دست آمد.»

اورست مي‌گويد تمامي تيم‌ها داراي سيستم سخت‌افزاري خود بوده و هنوز هيچ تيمي به سراغ سيستم پردازش ابري نرفته است. هيچ دليل متخصص براي عدم استقبال از پردازش ابري در شبيه‌سازهاي آيروديناميك خودروها وجود ندارد؛ اما دقت بالاي پردازش با پردازنده‌هاي كنوني رفتن به سمت سيستم‌هاي ابري را در حال حاضر غيرممكن مي‌كند. درنتيجه اكثر تيم‌هاي فرمول يك از يك سيستم دوگانه همراه با يك كلاستر محلي لينوكس براي گرفتن خروجي اطلاعات آيروديناميكي استفاده مي‌كنند. اين سيستم‌ها به تيم‌ها در ساخت قطعات فيزيكي كمك كرده و جزئيات آن در حافظه‌ي ابري ذخيره مي‌شود.

ابركامپيوترهاي شبيه‌سازي ديناميك سيالات محاسباتي؛ رنو در اين پروژه با شركت بوئينگ همكاري مي‌كند.

استفاده از تونل باد نيز محدود است؛ تيم‌هاي فرمول يك تنها مجاز به ۲۵ ساعت استفاده از تونل باد در هفته براي آزمايش طراحي شاسي جديد خود هستند. ۱۰ سال پيش در سال ۲۰۰۷، اين موضوع كاملاً متفاوت بود. اورست مي‌گويد: «هيچ محدوديتي براي ترافلاپ و تونل باد وجود نداشت. ما مي‌توانستيم به‌صورت ۲۴ ساعته و در تمام طول هفته از تونل باد استفاده كنيم. كار تا جايي پيش رفت كه بسياري از تيم‌ها حرف از ساخت تونل باد دوم مي‌زدند؛ تيم ويليامز اين كار را كرد و تونل دوم خود را هم ساخت.»

تونل باد تيم فرمول يك رنو

مدير بخش زيرساخت رنو در ادامه گفت: «با اين حال ما تصميم گرفتيم كه به‌جاي ساخت تونل باد دوم، از روش محاسباتي CFD يا همان ديناميك سيالات محاسباتي استفاده كنيم. زماني كه ما سيستم محاسباتي جديد خود در سال ۲۰۰۷ را ساختيم، برنامه اين بود كه قدرت محاسباتي خود در هرسال را دو برابر كنيم. ما خيلي زود فهميديم كه تيم‌ها با بودجه‌هاي كلان (تيم‌هايي كه از سوي خودروسازها حمايت مالي مي‌شدند) نسبت به تيم‌هاي كوچك‌تر از يك مزيت نابرابر برخوردار خواهند؛ زيرا آن‌ها از پول كافي براي ساخت اين سيستم‌هاي محاسباتي عظيم برخوردار نبودند.»

يك خودروي فرمول يك در داخل شبيه‌ساز ديناميك سيالات محاسباتي

فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني خيلي زود به‌منظور مقابله با هزينه‌ي سرسام‌آور تيم‌هاي فرمول يك بر سر موضوع آيروديناميك، دست به محدود كردن استفاده از تونل باد و قدرت محاسباتي در شبيه‌سازي‌ها زد.

درحالي‌كه محدوديت‌هاي شديدي براي آزمايش شاسي خودروي فرمول يك وجود دارد، ساير جنبه‌هاي فرمول يك به طرز عجيبي بدون محدوديت است.

نرم‌افزار مورداستفاده در طراحي قطعات خودرو (CAD)، توليد آن قطعات (CAM) و شبيه‌سازي كارايي آن‌ها، كاملاً بدون محدوديت و قانون خاصي است. تيم‌ها مجاز به استفاده از هر نرم‌افزاري بوده و اين كار مي‌تواند در محل يا بر روي فضاي ابري انجام شود. تيم فعال در بخش شاسي در آنستون و واحد فرانسوي پيشرانه در ويري‌شاتيون، هر دو از نرم‌افزار STAR-CCM+ ساخت شركت CD-adapco براي انجام ديناميك سيالات محاسباتي استفاده مي‌كنند. اعضاي تيم همكاري نزديكي با CD-adapco براي بهينه‌سازي نرم‌افزار موردنياز خود دارند. هردو بخش از نرم‌افزار كتيا ساخت شركت داسو براي CAD و CAM استفاده مي‌كنند.

مهندس آيروديناميك تيم رنو

هر تيم فرمول يك داراي نرم‌افزار خود است كه قابليت تغيير به نحوي را دارد كه با هزاران سيستم ديگر تيم يكپارچه مي‌شود. سيستم‌هاي تونل باد و ديناميك سيالات محاسباتي، سيستم‌هاي توليد و نمونه‌هاي اوليه و سيستم پيگيري موجودي انبار از بخش‌هاي حياتي براي حضور در يك مسابقه و تأمين قطعات كافي براي تعويض در مواقع لاخبار تخصصي هستند.

اتاق شبيه‌ساز فرمول يك

اورست مي‌گويد: «امروزه به لطف نرم‌افزار Power BI، امكان كار از انديشه متخصصين بصري نسبت به كار با اكسل به‌مراتب بهتر و مؤثرتر شده است. Power BI يك نرم‌افزار تصويرسازي و تحليلي است كه اطلاعات را در لحظه از Dynamics 365 استخراج مي‌كند. ما مي‌توانيم يك قطعه از خودرو را با ديد كاملاً بالا ساخته و در اختيار مديران قرار دهيم. سپس آن را براي تكنسين‌هايي كه در حال كار بر روي قسمت خاصي از خودرو هستند، به اشتراك بگذاريم. البته اين كار كمي دشوار هم هست. به‌محض اينكه ما چيزي را از طريق Power BI به يك قسمت نشان مي‌دهيم، بخش ديگر تيم هم آن را ديده و مي‌گويد كه ما هم آن را مي‌خواهيم!»

اورست مي‌گويد: «تيم فرمول يك رنو جدا از طراحي و آزمايش، در ساير حوزه‌هاي مهم ديگر نظير لجستيك و هماهنگي نيز از مشتريان بزرگ مايكروسافت محسوب مي‌شود. برخي از سيستم‌هاي ما با لينوكس كار مي‌كنند، زيرا نرم‌افزار آن‌ها كاملاً خاص و ويژه است؛ اما اكثر نرم‌افزارهاي سرور و ارتباط با مشتري تحت ويندوز هستند. ما از نرم‌افزار Office 365 براي همكاري و ارسال رايانامه در فضاي ابري استفاده مي‌كنيم. به‌علاوه OneDrive را نيز به برخي از متخصصان براي جايگزيني با ساير پلتفرم‌ها پيشنهاد مي‌دهيم. ازاين‌رو به اشتراك گذاشتن اطلاعات مسابقه ميان واحد شاسي آنستون و واحد پيشرانه در ويري‌شاتيون يا حتي زماني كه متخصصان در منزل هستند، آسان‌تر مي‌شود.»

واحد مونتاژ تيم فرمول يك رنو

ابزارهاي همكاري و هماهنگي مهم‌ترين بخش از پازل نرم‌افزاري تيمي محسوب مي‌شوند كه در سال جديد ۲۳۰ روز را در خارج از خانه به سر مي‌برد. اين تيم در ماه مارس مسابقات خود در ملبورن را آغاز كرده و در نوامبر در ابوظبي به كار خود پايان مي‌دهد. هر تيم فرمول يك نياز دارد تا مقر سيار خود را براي ۲۰ بار در طول اين مسابقات برپا و جمع‌آوري كند. يك فاصله‌ي دوهفته‌اي ميان اكثر مسابقات وجود دارد، اما تيم‌ها مجبورند تا در ۵ دور از مسابقات امسال در كمتر از يك هفته كارگاه‌هاي خود در كشورهاي مختلف را برپا و جمع‌آوري كنند.

تيم‌هاي فرمول يك در آن مسابقات پشت سر هم، تنها ۳۶ ساعت زمان براي جمع‌آوري تجهيزات خود و انتقال آن‌ها به مكان بعدي دارند. اين تجهيزات شامل خودروها، لوازم‌يدكي، سوخت، ابزارها، كامپيوترها و غذا مي‌شود. براي مثال، فاصله‌ي بين برگزاري مسابقات فرمول يك بلژيك و ايتاليا تنها ۶ روز است و تيم‌ها مجبورند تا از تعداد زيادي كاميون براي جابجايي تجهيزات استفاده كنند؛ در غير اين صورت بايد همه‌ي وسايل را با چند هواپيما انتقال دهند.

كاميون‌هاي تيم فرمول يك رنو

درحالي‌كه مسابقات فرمول يك حد نهايي مهندسي پيشرفته است، تيم‌ها همچنان در معرض قديمي شدن روش‌ها و نرم‌افزارهاي كامپيوتري قرار دارند. براي مثال، تيم فرمول يك رنو تا چند وقت پيش از يك صفحه اكسل ۷۷ هزار خطي براي پيگيري طراحي و توليد خودروي فصل جديد استفاده مي‌كرد. اين صفحه شامل تركيبي از اطلاعات استخراج‌شده از سيستم قديمي برنامه‌ريزي منابع انساني (ERP)، تحولات صورت گرفته و برخي از تغييرات دستي مي‌شد. اين اطلاعات اندكي پس از تهيه و تنظيم، تقريباً منسوخ شدند.

حالا تمامي آن اطلاعات در Dynamics 365 ذخيره شده‌اند كه سيستمي به‌مراتب قابل‌اتكاتر و سازگارتر است. Dynamics 365 بر روي فضاي ابري قرار داشته و دسترسي به اطلاعات را براي تمام اعضاي تيم در هر زمان و مكان آسان‌تر مي‌كند.

پرينترهاي سه بعدي كارخانه رنو

ازآنجايي‌كه تقويم مسابقات از قبل آماده شده است، جابجايي انبوه وسايل نيز براي گروه‌هاي لجستيك فرمول يك آسان‌تر است. سختي كار زماني پديد مي‌آيد كه قرار باشد يك جابجايي غيرمنتظره از وسايل و افراد صورت گيرد. جف سايموندز، مسئول هماهنگي مسابقات، مي‌گويد: «خودروها در هر مسابقه متفاوت هستند.» سايموندز رابطه‌ي نزديكي با همكارانش براي اطمينان از به‌موقع رسيدن افراد و وسايل در هر ۲۰ دور از مسابقات دارد؛ حتي زماني كه قرار باشد تنها چند ساعت قبل از مسابقات يك باله‌ي فيبر كربني جديد از مقر فرماندهي به مسابقات ارسال شود.

هر مسابقه ملاخبار تخصصيات متفاوتي دارد؛ براي مثال،‌ پيست موناكو با پيچ‌هاي تند خود نيازمند نيروي پايين‌رونده‌ي بالا و تايرهايي با چسبندگي زياد است. پيست مونزا با مسيرهاي صاف طولاني خود، نيازمند حداقل مقاومت هوا از روبرو و تايرهاي خشن‌تر است. ازاين‌رو، خودروها تقريباً در هر مسابقه به‌طور كامل بازسازي و پيكربندي مجدد مي‌شوند.

هرچه زمان بيشتري از مسابقات مي‌گذرد و خطاها آشكارتر شده و اطلاعات مربوط به مسابقه پردازش مي‌شوند، مسائل بنيادي مربوط به هر خودرو تغيير مي‌كند. آن تغييرات در تونل باد تست شده يا قبل از اعمال از طريق ديناميك سيالات محاسباتي اجرا مي‌شوند. ساخت يك قطعه فلزي جديد از انديشه متخصصين فيزيكي آسان است (تيم فرمول يك رنو به‌مانند تمامي تيم‌هاي فرمول يك داراي يك كارخانه با دستگاه‌هاي فرز CNC و كوره‌هاي پخت براي طراحي و مهندسي است)؛ اما ساخت يك باله‌ي فيبر كربني جديد حداقل به ۱۰ روز زمان نياز دارد.

دستگاه‌هاي CNC واحد توليد رنو

سپس نياز است تا تمامي اين قطعات با هواپيما از مقر اصلي تيم به محل مسابقات اعزام شود. اين كار از انديشه متخصصين لجستيكي كمي پيچيده است. سايموندز براي ما مثالي مي‌آورد: «من مي‌خواهم امشب فردي را به بارسلون فرستاده و مجدداً بازگردانم. من مي‌دانم كه آخرين پرواز در ساعت ۹:۳۰ شب آن‌ها نيمه‌شب به آنستون مي‌رسند. مي‌توانند تمام شب را كار كرده و مجدداً فرداي آن روز با قطعه‌ي جديد آماده پرواز شوند. هواپيماي آن‌ها نيز ساعت ۹:۲۵ صبح پرواز مي‌كند.»

سايموندز از اطلاعات الكترونيك پرواز كه در دسترس عموم است استفاده مي‌كند؛ اما جالب اينجا است كه او از هيچ ابزار خاص يا سفارشي براي اين كار استفاده نكرد. او زمان پروازها را چك كرده و بليت را از طريق يك نرم‌افزار موبايلي رزرو مي‌كند. به‌علاوه مسير حركت كاميون‌ها را از طريق نرم‌افزار راهبري براي آگاهي از ترافيك مطالعه مي‌كند. البته اين روش‌ها نسبت به گذشته بهتر شده است. در گذشته شما مجبور بوديد تا از طريق يك آژانس مسافرتي بليت خود را رزرو كنيد. اطلاعات مربوط به ترافيك هم به‌ندرت در دسترس عموم قرار داشت.

ساخت شاسي فيبر كربني خودروي فرمول يك رنو

جنبه‌ي شگفت‌انگيز ديگر لجستيكِ مسابقات فرمول يك اين است كه رفاقت و همدلي زيادي ميان تيم‌ها وجود دارد. درحالي‌كه طراحي خودرو و تاكتيك‌هاي مسابقه كاملاً سري هستند، اما سايموندز مي‌گويد اگر من به چيزي در كشوري ديگر نياز داشته باشم، مي‌توانم از ديگر تيم‌ها كه احتمالاً پروازي به آن كشور دارند، كمك بگيرم. فرمول يك ورزشي رفاقتي است كه بسياري از تيم‌ها با هم همكاري نزديك دارند. به‌علاوه اكثر آن‌ها با هم دوست بوده يا همكاران سابق بوده‌اند. ازاين‌رو، كمك خواستن از يكديگر امري طبيعي است.

ازآنجايي‌كه صحبت‌هاي درموبايل و جابجايي زيادي ميان تيم‌ها وجود دارد، معمولاً هيچ رازي براي بلندمدت در فرمول يك نخواهد ماند. سايموندز مي‌گويد اگر به دنبال پيشتازي در اين مسابقات هستيد، بايد عملكرد بهتري داشته باشيد. امروزه به لطف كامپيوترهاي قدرتمند و توليد قطعات در كارخانه‌ي تيم‌ها، طراحي و ساخت يك خودروي جديد فرمول يك تنها به چند ماه زمان نياز دارد؛ اما اين حرف به اين معني نيست كه تيم‌ها به‌يك‌باره با سيل عظيمي از قطعات يدكي در يك زمان مواجه شوند. گاهي اوقات تيم‌ها طرح‌هاي زيادي را قبل از شروع فصل امتحان كرده و نسبت به هميشه پرمشغله‌تر مي‌شوند.

كارمندان بخش مونتاژ تيم فرمول يك رنو

سايموندز مي‌گويد: «زمان در كار ما بسيار اهميت دارد. هر فردي براي رسيدن به يك هدف تلاش مي‌كند. هر كس داراي جدول زماني مختص به خود است. سپس افراد آغاز به كار كرده و براي ساعت‌هاي طولاني مشغول فعاليت مي‌شوند.»

تيم‌هاي بزرگ‌تر فرمول يك داراي تقريباً هزار متخصص هستند. با اين حال، به دستور فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني، هر تيم تنها مي‌تواند ۶۰ مهندس و تكنسين در هر مسابقه به همراه داشته باشد. تيم‌ها براي مقابله با اين محدوديت از اينترنت پرسرعت براي ارتباط با مقر اصلي فرماندهي استفاده مي‌كنند.

باب بل، مدير ارشد فناوري تيم فرمول يك رنو مي‌گويد: «سرعت ارتباط در سال جاري به ۸۰ مگابيت بر ثانيه رسيده است كه به‌مانند ناسا، تيم حاضر در مسابقه را به مركز فرماندهي متصل مي‌كند.» برخي از تصميمات توسط مهندسان حاضر در مسابقه گرفته مي‌شود، اما برخي ديگر از آن‌ها از سوي تيم حاضر در مقر اصلي اعلام مي‌شود.

با اين حال، اطلاعات لحظه‌اي يك خودروي فرمول يك شديداً تحت انديشه متخصصين فدراسيون بين‌المللي اتومبيل‌راني است. درحالي‌كه حدود ۲۰۰ حسگر با فركانس بالا در هر خودرو وجود دارد، ارتباط بي‌سيم خودرو با جايگاه تيم در سرعت ۲ مگابيت بر ثانيه محدود شده است. اطلاعات با دقت بسيار بالا در واحد كنترل پيشرانه (ECU) ذخيره مي‌شود، اما تيم‌ها اجازه‌ي استفاده از آن‌ها تا پايان مسابقه را ندارند. FIA براي مدت اندكي اجازه‌ي ارتباط دوطرفه ميان خودرو و پيت استاپ را صادر كرد، اما به سرعت اين قانون را برداشت؛ امروزه تنها كاري كه تيم‌ها مي‌توانند انجام دهند، صحبت با راننده است.

پس از مهارت راننده و عملكرد پيشرانه، خواندن اطلاعات لحظه‌اي خودرو يكي ديگر از مهم‌ترين عوامل در پيروزي تيم‌ها به شمار مي‌آيد. آنتونيو فليكس داكوستا كه زماني راننده‌ي ذخيره‌ي تيم اينفينيتي ردبول بود، مي‌گويد: «بدون اطلاعات همراهي، شما بيش از دو دور در مسابقه دوام نياورده و شكست مي‌خوريد.»

كوره پخت قطعات فيبر كربني

يك اتفاق در چند سال گذشته براي لوئيس هميلتون، اهميت ارتباط از راه دور با خودروها را نشان داد. مهندسان به هميلتون از طريق پيام راديويي اعلام كردند كه يكي از تايرهاي خودروي او پنچر است. هميلتون در جواب گفت: «نه اين‌طور نيست. خودرو كاملاً سالم است.» اما مهندسان اصرار داشتند كه هميلتون به پيت استاپ براي تعويض تاير بازگردد. تاير خودروي هميلتون واقعاً پنچر شده بود، اما هميلتون هنوز متوجه اين قضيه نشده بود.

همان‌طور كه مي‌توان تصور كرد، استخراج اطلاعات آن ۲۰۰ سنسور در لحظه به‌مانند گشتن به دنبال يك سوزن در انبار كاه است. اين عمل حتي در پايان مسابقه هم كار آساني نخواهد بود. اورست مي‌گويد: «جست‌وجو در ميان آن اطلاعات و يافتن موضوعات مرتبط، يك اشكال علمي پيچيده است». تيم‌ها در پايان هفته با بيش از ۳۵ ميليارد اطلاعات ناشي از دو خودروي خود مواجه مي‌شوند. ازآنجايي‌كه اين اطلاعات بسيار زياد است، استفاده از آن‌ها در لحظه‌ي مسابقه براي بهبود عملكرد خودرو شدني نيست».

مهم‌تر از همه اينكه، اين بخش هنوز تحت نظارت FIA قرار نگرفته است. قدرت محاسباتي نامحدود و وجود الگوريتم‌هاي اطلاعاتي بزرگ براي حل اين اشكال مناسب به انديشه متخصصين مي‌رسند. تيم فرمول يك رنو در حال آزمايش يك ماشين يادگيري براي ساخت يك نمونه‌ي دقيق از خوردگي تاير به‌منظور استفاده در شبيه‌ساز خودرو است؛ اما ساير تيم‌ها دست به مدل‌سازي متفاوت با استفاده از سيستم‌هاي رايانش ابري زده‌اند.

تيم همراهي فرمول يك رنو

اورست مي‌گويد: «ساير تيم‌هاي فرمول يك از گفتن اينكه در كدام‌يك از حوزه‌هاي يادگيري ماشين اميد به پيشرفت دارند، سر باز زده‌اند. به انديشه متخصصين مي‌رسد كه اين بخش در طول چند سال آينده به مركز توجهات تيم‌ها بدل شود. هرچه دانش ما نسبت به داده‌هاي كلان و يادگيري ماشين بيشتر شود، امكان دست‌يابي ما به روش‌هاي جديد افزايش مي‌يابد.»

با اين حال،‌ اورست يادآور شد كه داده‌هاي كلان تنها راه دستيابي به موفقيت نخواهند بود؛ «شما نمي‌توانيد تمامي اطلاعات را بارگذاري كرده و دكمه را فشار دهيد. رسانه‌ها اين تصور را به وجود آورده‌اند كه داده‌هاي كلان و يادگيري ماشين مي‌توانند تمامي اشكالات شما را حل كرده و سؤالات بي‌جواب شما را پاسخ دهند؛ اما اين موضوع به اين شدت حقيقت ندارد. شما مجبور به داشتن اطلاعات فراوان در مورد داده‌ها خواهيد بود. شما بايد متخصصان حوزه‌ي ديتا را به استخدام درآورده و آن‌ها نيز بايد با متخصصان ديگر براي به دست آوردن بهترين فهم از داده‌ها همكاري كنند».

قطعاً همه‌چيز قبل از همگاني شدن اينترنت پرسرعت و پردازش‌هاي سنگين كامپيوتري ساده‌تر بود. سايموندز مي‌گويد كه در سال ۱۹۹۹ دسترسي به اينترنت در مسابقه شامل يك لپ‌تاپ با يك مودم PCMCIA مي‌شد. قبل از آن‌هم اينترنت از نوع ISDN بود. يك خط ISDN نيز شامل دو كابل تلفن با سرعت ۱۲۸ كيلوبيت مي‌شد. برخي از تيم‌ها ۶ خط ISDN داشتند.

حالا امروزه پهناي باند به حدي افزايش يافته است كه تيم‌ها به اينترنت پرسرعت دسترسي داشته و اشكالي براي آگاهي از وضعيت خودروهاي خود در سراسر جهان، حتي از مقر اصلي تيم ندارند.