مطالعه آينده‌ي فناوري خودران، از نگاه بي ام و

به عقيده‌ي متخصص كارشناسان، زودتر از آنچه تصور مي‌كنيم، شاهد حضور خودروهاي تمام خودران و كاملا اتوماتيك در جاده‌هاي دنيا خواهيم بود. مدل‌هايي كه راننده و ديگر سرنشينان، هيچ دخالتي در هدايت خودرو نخواهند داشت و صرفا مقصد نهايي را مشخص مي‌كنند.

بي‌ام‌و از برندهايي محسوب مي‌شود كه هرچند در رسانه‌ها و هياهوي تبليغاتي فناوري خودران، شركت نمي‌كند، سرمايه‌گذاري سنگيني در آن داشته و پروژه‌هاي متعددي را در شركت خود تعريف كرده است. از سويي ديگر، هرالد كروگر؛ از مديران ارشد بي‌ام‌و معتقد است كه محصولات آينده‌ي اين برند، بايد قابليت رانندگي و كنترل كامل توسط انسان را داشته باشند. با اين اوصاف، مدل‌هاي خودران بي‌ام‌و، تفاوت‌هايي با نمونه‌هاي ساخت ديگر شركت‌ها، خواهند داشت.

اولين محصول خودران بي‌ام‌و، در لباس يك مدل از سري 3، در سال ۲۰۰۶ معرفي شد و توانست بدون دخالت راننده، پيست هوفنهايم را طي كند. تجربه‌ي بي‌ام‌و در فناوري خودران، بيش از يك دهه است و مي‌توان اميدواربود كه همچان در گروه پيشرو باقي بماند. پروژه‌هاي خودران بي‌ام‌و از سال ۲۰۱۱ شكل جدي‌تري به خود گرفتند و در اتوبان A9 كشور آلمان، مشاهده شدند. در سال ۲۰۱۴، اولين خودروي بي‌ام‌و كه به صورت خودران، توانايي دريفت‌كردن در مسير را داشت، معرفي شد و حيرت علاقه‌مندان را برانگيخت. امروزه، فناوري پارك اتوماتيك در مدل i3، بالاترين كيفيت و عملكرد را در ميان ديگر خودروهاي دنيا دارد و با موفقيت، تجاري‌سازي شده است. بي‌ام‌و تلاش مي‌كند تا به مرحله‌ي سوم رانندگي خودكار در محصولات سال ۲۰۲۱ خود برسد.

پنج مرحله در فناوري رانندگي خودكار وجود دارد كه تنها ۲ بخش از آن، تا به امروز در خودروهاي تجاري دنيا به بهره‌برداري رسيده است و نوع تكامل‌يافته‌ي آن، در نسل جديد بي‌ام‌و سري ۵، ديده مي‌شود. در اين سطح، يك خودرو مي‌تواند با استفاده از كروز كنترل هوشمند، علاوه بر حفظ سرعت، فاصله‌ي ايمني با ديگر خودروها در جهات مختلف را حفظ كند و در صورت لاخبار تخصصي، اقدام به كاهش يا افزايش سرعت كند. چنين خودروي به حركت بين خطوط و گردش در پيچ‌هاي عادي اتوبان ادامه مي‌دهد و هشدارهاي پيش‌گيرانه را به اطلاع راننده مي‌رساند. به عبارت بهتر، دارنده‌ي يك محصول خودران سطح ۲، تنها مي‌تواند در يك اتوبان خلوت به اين فناوري، اعتماد كند و با مسئوليت خود، دست از فرمان بردارد. سازندگان مدل‌هايي با اين نوع فناوري، به هيچ عنوان رانندگان را مجاب به تكيه بر سيستم خودران نمي‌كنند و طبق قانون، راننده بايد بر جاده و خودرو، تمركز داشته باشد.

سطح ۳ از فناوري خودران كه هدف بي‌ام‌و تا سال ۲۰۲۱ محسوب مي‌شود، به راننده اجازه مي‌دهد تا در شرايط خاصي، دست از رانندگي بكشد و همه چيز را به فناوري خودران، محول كند. اين نوع خودروها، حتي در ترافيك سنگين هم، مسير خود را پيدا مي‌كنند و به حركت ايمن ادامه مي‌دهند، اما به محض احساس خطر، به راننده هشدار مي‌دهند تا كنترل خودرو را به دست گيرد. در چنين خودروهايي، هرچند كه راننده مي‌تواند نگاه خود از جاده را بردارد، بايد با حفظ هوشياري، كنترل خودرو در شرايط اضطراري را به دست بگيرد. با اين اوصاف، نشتن در صندلي عقب و يا خوابيدن حين رانندگي، در خودروهاي داراي سطح ۳ از فناوري خودران، غير ممكن خواهد بود.

مرحله‌ي ۴ از پيشرفت فناوري خودران، فقط در شرايط بحراني و خطرهاي اجتناب‌ناپذير، نيازمند توجه راننده خواهد بود. سرنشيانان اين نوع از خودروها، مي‌توانند با خيال راحت به سيستم خودران اعتماد كنند و حتي خوابيدن پشت فرمان را تجربه كنند. اگر خودروي با فناوري خودران سطح ۴، به موقعيتي برسد كه از قبل براي آن برنامه‌ريزي نشده باشد، با هشدار به راننده متوقف خواهد شد. با توجه به رشد فناوري‌هاي مرتبط با سيستم‌هاي خودران، اين امكان وجود دارد كه مدت كوتاهي بعد از سال ۲۰۲۱، شاهد رونمايي از خودروهاي خودران سطح ۴ باشيم، چرا كه نياز يك خودروي سطح ۳، به حضور راننده، تنها در شرايط خاص و نادر، اتفاق خواهد افتاد.

سطح ۵ از فناوري خودران، بي‌نيازي كامل خودرو به راننده را در پي خواهد داشت. چنين محصولاتي، احتمالا بدون فرمان و پدال توليد خواهند شد. مديران بي‌ام‌و معتقدند كه هرگز چنين مدلي را توليد نخواهند كرد و محصولات اين برند، حتما قابليت رانندگي غير خودكار را خواهند داشت. جالب است بدانيد كه استفاده از خودروهاي با فناوري خودران سطح ۵، نيازمند گواهينامه‌ي رانندگي يا رعايت سن قانوني نخواهد بود. همانند آنچه در خودروي مفهومي بي‌ام‌و ويژن Next ۱۰۰ شاهد بوديم، امكان استفاده از فرمان و پدال، تنها با هدف لذت از رانندگي به عنوان يك تفريح، فراهم خواهد بود و استفاده از آنها، ضرورتي نخواهد داشت.

آنچه مسلم است، رسيدن به سطح ۳ از فناوري خودران، نيازمند به دوربين‌ها و سنسورهاي ليزري متعدد و پيشرفته است كه بسياري از آنها، در مرحله‌ي پيش‌توليد قرار دارند. چنين تجهيزاتي، ديد ۳۶۰ درجه را براي خودرو فراهم مي‌كنند تا اطلاعات كاملي از محيط و احتمالات مختلف داشته باشد و براي مانورهاي خاص، آماده شود. در سطح چهار، حجم عظيمي از اطلاعات و شرايط محيط، توسط يك منبع خارجي مورد نياز است تا شرايط جاده‌ها و ديگر خودروها، در اختيار سيستم خودران باشد. به همين دليل، امكان استفاده از فناوري خودران سطح ۴ و سطح ۵، در شهرهايي با زيرساخت اينترنتي و شهري عالي، فراهم خواهد بود.

سال ۲۰۳۰ از ديد بسيار از متخصص كارشناسان، با معرفي خودروهاي كاملا خودران دنيا همراه خواهد بود. چنين محصولاتي مي‌توانند سرعت، شكل و فاصله با  انسان‌ها و اجسام را تشخيص دهند و براي هر واكنش در زمان لازم، آمادگي داشته باشند. براي رسيدن به اين سطح از فناوري، علاوه بر توليد دوربين‌ها و سنسورهاي مدرن، پردازنده‌ي مركزي قدرتمند و نرم‌افزاري هوشمند، مورد نياز خواهد بود. شركت بي‌ام‌و در حال انجام پروژه‌هاي مشترك با اينتل است تا بتواند، هماهنگ با حجم زياد اطلاعات دريافتي از محيط، به كمك پردازنده‌هاي جديد؛ تحليل و تصميم‌گيري سيستم خودارن را به انجام برساند. علاوه بر اين، اطلاعات دريافتي از سيستم‌هاي ناوبري ماهواره‌اي و اينترنتي نيز، بايد مورد توجه پردازنده‌ي مركزي قرار گيرد.

دنياي سرشار از خودروهاي خودران، كمي ترسناك به انديشه متخصصين مي‌رسد. اعتماد به شبكه‌اي از خودروهاي بدون راننده كه با تكيه بر هوش مصنوعي عمل مي‌كنند، به فيلم‌هاي علمي تخيلي شبيه است، اما مسلما روزي به وقوع خواهد پيوست.

 در پايان اين مطلب، بيننده‌ي فيلم كوتاهي باشيد كه به توضيح تصويري فناوري خودران در محصولات بي‌ام‌و، در سال‌هاي آينده مي‌پردازد.