بسياري از افراد چند ساعتي از روز را به رانندگي مشغول هستند. همانند تمام فعاليتهاي ديگر، رانندگي نيز خطرات خاص خود را دارد. اگر از رانندهها سوال شود كه چقدر در كار خود مهارت داريد مطمئنا تعداد زيادي از آنها از مهارت بالاي خود در كنترل ماشين تعريف خواهند كرد و احتمالا چند خاطره از رشادتهايشان به آن اضافه ميكنند.
با اين حال آمار رسمي و غيررسمي چيزي خلاف اين ادعا را بازگو ميكند. بر اساس آمار منتشر شده مربوط به سال ۲۰۱۱، نيمي از رانندگان در آمريكا سه يا چهار تصادف را در زندگي خود تجربه كردهاند. اما امروز، چهار سال پس از انتشار اين ارقام، آمار جديد از افزايش تصاعدي تصادفات رانندگي حكايت ميكند. اگرچه شركتهاي خودروسازي ماشينهاي خود را به انواع فناوريها ايمني سرنشين مجهز ميكنند با اين وجود ريسك تصادف در حين رانندگي افزايش پيدا كرده است.
موبايلآي (MobileEye) يكي از شركتهاي مطرح در زمينهي فناوريهاي مربوط به ماشينهاي بدون راننده است و همكاري نزديكي با شركتهايي نظير تسلا، آئودي، نيسان و بي ام دبيلو شروع كرده است. طبق ادعاي اين شركت از هر ۱۰ آمريكايي يك نفر بعد از ماه مي سال ۲۰۱۵ در وقوع يك تصادف مشاركت داشته است.
ماشينهاي بدون راننده آيندهي وسايل حملونقل هستند. بر طبق تحقيقات انجام شده اين ماشينها ايمني به مراتب بالاتري نسبت به ماشينهاي معمولي دارند. اما اينكه ما انسانها آمادگي لازم براي در اختيار قرار دادن زندگي خود به اين ماشينها را داريم يا خير مباحثه مهمي ميان بسياري از تحليلگران است.
يكي از بنگاههاي بازاريابي فعال در حوزهي وب يك انديشه متخصصينسنجي ميان متخصصان اينترنت انجام داده است. جامعهي آماري اين تحقيق ۱۰۷۸ نفر از جوانان و نوجواناني هستند كه به پرسشنامهي اين شركت در مورد تجربيات شخصي و دريافت آنها از آيندهي صنعت اتومبيلسازي پاسخ دادهاند.
شش درصد از اين افراد در شش ماه گذشته حداقل يك بار در حين راه رفتن توسط يك وسيلهي نقليه مورد اصابت قرار گرفتهاند. ۲۱ درصد از افرادي كه در يك ماه گذشته از دوچرخهي خود استفاده كردهاند در شش ماه گذشته در حين دوچرخهسواري حداقل يك بار با يك ماشين تصادف كردهاند يا حداقل نزديك به تصادف بودهاند. در اين بين تنها ۱۸ درصد از پاسخدهندگان كه از وسايل حملونقل عمومي استفاده ميكنند تجربهي تصادف را نداشتهاند. همچنين تنها يك نفر از هر شش نفر از افرادي با سن ۱۸ تا ۳۴ سال تجربهي تصادف در شش ماه گذشته را نداشتهاند.
تحليلگر شركت موبايلآي در اين مورد بيان ميكند:
ترافيك،عجلهي سرنشينان يا نداشتن حالت مناسب براي رانندگي همه از موقعيتهايي هستند كه قانون زير پا گذاشته خواهد شد. اما راهحل اين اشكالات چيست؟ ماشينهاي بدون راننده مطمئنا بهترين گزينه براي كاهش اين خطاها و هچنين كاهش ريسك تصادفات هستند.
شركت موبايلآي روي فناوريهايي كار ميكند كه احتمال تصادف در ماشينهاي بدون راننده را كم ميكنند. پايش محيط، تشخيص فاصلهي اجسام و مطالعه احتمال وقوع تصادف همه از فناوريهايي هستند كه انسان فاقد اين ويژگيها است. بنابراين عوامل بروز تصادفات به طرز چشمگيري كاهش مييابند.
۳۱ درصد از افرادي كه در انديشه متخصصينسنجي حضور داشتند ادعا كردهاند كه با حضور ماشينهاي بدون راننده در جاده احساس امنيت ميكنند. بايد گفت كه نزديك به ۸۰ درصد از اين افراد از بين نوجوانان و جواناني هستند كه در عصر ديجيتال به دنيا آمدهاند. در اين بين نزديك به نيمي از دوچرخه سواران از امنيت بالاي خود با حضور اين ماشينها استقبال كردهاند.
نتايج اين انديشه متخصصينسنجي نشان ميدهد كه شهروندان آمريكايي نسبت به فناوريهاي نوين واكنش خيلي خوبي نشان ميدهند. شركتهاي خودروسازي نيز بايد انديشه متخصصينات خود نسبت به امنيت را عوض كنند و به سمت فناوريهايي حركت كنند كه امنيت سرنشينان را نه تا حدودي بلكه به طور چشمگيري بالا ببرند.
هم انديشي ها