مزايا و معايب محدوده DRS در مسابقات فرمول يك چيست؟
شبيهسازيهايي كه براي اندازهگيري تاثيرات تغييرات قانون آيروديناميكي ۲۰۱۹ در فرمول يك صورت گرفته است، نشان ميدهد كه در برخي مسابقات امسال، سبقتگيري ميتواند تا ۵۰ درصد نيز افزايش يابد. ساده بودن بالهاي جلو، بالهاي كناري و دريچههاي ترمز، بهعلاوه بال عقب سادهتر و بزرگتر، در فصل جديد باعث خواهد شد تا خودروها بتوانند رقابت نزديكتري با همديگر داشته باشند و اثر سيستم كاهش درگ (DRS) را افزايش دهند.
رانندگان مطمئن نبودند كه پس از مسابقه افتتاحيه فصل ۲۰۱۹ در استراليا، قوانين جديد تفاوت زيادي ايجاد كنند؛ اما در گرندپري فرمول يك بحرين كه در آن منطقه DRS سوم نيز اضافه شد، تفاوت بيشتري به چشم ميخورد. در همين راستا، نيكولاس تامبازيس گفت:
شبيهسازي خودروهاي ۲۰۱۸ با استفاده از قوانين آيروديناميكي ۲۰۱۹ نشان ميدهد كه بسته به نوع پيست، مسابقات دلگرمكنندهتري خواهيم داشت. ما در استراليا انتظار تغيير قابلتوجهي نداشتيم، زيرا پيست ملبورن مسير دشواري دارد و رقابت در آن بسيار سخت است. اما شبيهسازيهاي جديد نشان ميدهد كه در برخي پيستها قابليت سبقتگيري تا ۱۰ درصد افزايش مييابد. همچنين انتظار ميرود كه در برخي مسابقات نيز اين رقم به شكل قابلتوجهي افزايش يابد و احتمالاً به ۵۰ درصد برسد. البته اين بازخوردي است كه از شبيهسازيهاي دريافت كردهايم و نتيجه واقعي درضمن فصل به خوبي مشخص خواهد شد.
تامبازيس همچنين افزود:
تغييرات قوانين فرمول يك براي فصل ۲۰۱۹، واكنشي به قدرت و پيچيدگي آيروديناميكي خودروها در سال ۲۰۱۸ است كه آنها را به سطح جديدي خواهد رساند. بال عقب بزرگتر در حقيقت شرط ايمني براي تكميل ساير تغييرات در جهت بهبود روندها است. درانديشه متخصصينگرفتن خودروها در هنگام آزمايش واقعي و جستجوي روشهاي خاص، بدون شك به ما كمك ميكند كه تغييراتي در قوانين ايجاد كنيم. بهطور كلي من از تغييرات آيروديناميكي فصل ۲۰۱۹ راضي هستم. البته قطعاً فكر نميكنم كه به مقصد نهايي خود دست يافتهايم، اما بدون گذشتن از اين مسير، نميتوان به اهداف خوب رسيد. بااينحال اگر روند تغييرات را در انديشه متخصصين نگيريم و بخواهيم بدون بازخورد عمل كنيم، قوانين فرمول يك در سال ۲۰۲۱ بسيار ضعيف خواهند بود. در تلاش براي رسيدن به اهداف بزرگ، فصل ۲۰۱۹ ميتواند تمريني بسيار مفيد باشد و به اثرات خوبي ختم شود. هيجانانگيز بودن فصل جاري به اين بستگي دارد كه تيمها چگونه با يكديگر هماهنگ باشند.
مزايا و معايب DRS چيست؟
انتقادات فراواني درباره DRS مطرح ميشود از جمله اينكه برخي ميگويند چنين چيزي مصنوعي، نوعي مسابقه غيرواقعي و دلسردكننده سبقتهاي واقعي است؛ زيرا باعث ميشود تا رانندگان بهجاي انجام حركات خطرپذير براي سبقتگيري، با هوشمندي منتظر نزديك شدن به منطقه DRS باشند و چنين چيزي از لذت مسابقه واقعي جلوگيري ميكند.
فرمول يك بايد به جايگاهي برسد كه خودروهايي تقريباً همسطح بتوانند بهطور طبيعي و بدون كمك، سبقت بگيرند. چنين سبقتهايي در تمام پيچها و دورها انجام ميشود و شايد همه دوست دارند چنين چيزي در مسابقات واقعي اتفاق بيفتد. اما بايد دانست كه DRS بهترين و مناسبترين گزينه براي زمان حال به شمار ميرود. يكي از اشكالاتي كه هماكنون در فرمول يك وجود دارد، مسئله هواي مغشوش (Dirty Air) ايجادشده پشت خودروي پيشرو است كه هنوز راهحل مناسبي براي آن وجود ندارد.
بياييد نگاهي به DRS بياندازيم و ببينيم كه دقيقاً چه كاري انجام ميدهد. درحاليكه DRS تنها در مسيرهاي مستقيم فعال ميشود، پيچها هنوز با اشكال مواجه هستند. جريان هواي آرام عبوري از خودروي فرمول يك بهلطف اجزاي آيروديناميكي، باعث افزايش نيروي روبهپايين (داونفورس) و تعادل آيروديناميكي خودرو ميشود. آنها بهگونهاي طراحي شدهاند تا داونفورس ايجاد كنند و با ايجاد تعادل آيروديناميكي، باعث افزايش سرعت خودرو در پيچها شوند. اما هواي مغشوش و مزاحم ايجادشده توسط خودروي جلويي كه به سمت خودروي تعقيبكننده ميآيد، باعث كاهش داونفورس و تعادل آيروديناميكي آن در پيچها خواهد شد. به اين معني كه خودروي عقب تحت تاثير جريان هواي مغشوش نميتواند به اندازه كافي سرعت بگيرد تا بتواند فاصله خود را براي سبقتگيري كاهش دهد. چنين اتفاقي در پيچها با اثر بيشفرماني، كمفرماني و فقدان چسبندگي آيروديناميكي همراه است و در مجموع به ضرر خودروي تعقيبكننده تمام ميشود.
حال دو خودرو را در شرايط واقعي مسابقه در انديشه متخصصين بگيريد كه چسبيده بههم از پيچ عبور ميكنند؛ خودروي پيشرو بهدليل استفاده از هواي آزاد قابليت بيشتري براي استفاده از قابليتهاي آيروديناميكي و داونفورس دارد، درحاليكه خودروي تعقيبكننده بهدليل هواي مغشوش قابليت كمتري براي سبقتگيري دارد و زمان زيادي را از دست ميدهد. حال هنگامي كه خودروها وارد مسير مستقيم ميشوند، باز هم خودروي عقبي داراي مزيت كمتري براي سرعتگيري است. در چنين شرايطي اگر DRS فعال شود، ميتواند زمان ازدسترفته را براي خودروي تعقيبكننده تاحدودي جبران كند و مانع از يكطرفه شدن مسابقه شود.
در حقيقت اصل اساسي پشت DRS، ايجاد شانس بيشتر براي رقابت خودروي تعقيبكننده است. در فصل ۲۰۱۹ فرمول يك، بالهاي جلوي خودروها و اجزاي آيروديناميكي براي ايجاد جريان گردابي و مغشوش، محدود شدهاند. همچنين در فصل جاري اندازه بال عقب و شكاف بازشده توسط DRS افزايش يافتهاند تا تفاوت بسيار بيشتري در حالت فعال شدن DRS نسبت به سالهاي گذشته اتفاق بيفتد. در نتيجه با قوانين جديد فدراسيون بينالمللي اتومبيلراني ميتوان منطقه DRS را از مناطق ترمزگيري دورتر كرد و مسافت فعالسازي آن را كاهش داد. بنابراين باتوجهبه فقدان راهحلي براي اشكال هواي مغشوش، ميتوان DRS را همچنان بهترين گزينه براي شرايط كنوني دانست.
خوشبختانه مسابقات فرمول يك تحت قوانين و مقررات خاصي اجرا ميشود و تيمها ميتوانند با استفاده از علم مهندسي، بر محدوديتهاي قوانين غلبه كنند. بااينحال جريان هواي مزاحم ايجاد شده توسط قطعات آيروديناميكي جلوي خودرو هنوز هم اشكال بسيار بزرگي براي فرمول يك محسوب ميشود كه بايد طي سالهاي آينده در بهروزرساني قوانين اصلاح شود. بنابراين بايد شكل صفحات جلويي خودروها محدود شود و قوانين به شكلي تغيير يابند تا مزيت بيشتري براي خودروهاي تعقيبكننده بهدنبال داشته باشد. اما در شرايط كنوني كه هنوز قوانين تغيير نكرده است، ميتوان DRS را بهترين راهحل براي جبران كاهش سرعت خودروي تعقيبكننده دانست.
پيشنهادهايي نيز بهعنوان جايگزين مطرح شده است كه از جمله ميتوان به استفاده بدون محدوديت تمام رانندهها از DRS و اعمال سيستمي عادلانه براي سبقتگيري خودروها اشاره كرد. البته برخي نيز به اين نكته اشاره كردهاند كه از DRS براي تمام رانندهها و در هر قسمتي از پيست استفاده شود، اما زمان استفاده از آن براي رانندگان محدود (بين ۱۰ تا ۲۰ ثانيه) باشد. استفاده نامحدود از DRS باعث بهبود شرايط خودروهاي پيشرو ميشود و مزيتي براي خودروهاي تعقيبكننده نخواهد داشت. اما استفاده محدود ۱۰ تا ۲۰ ثانيهاي از لحاظ تئوري مناسب به انديشه متخصصين ميرسد.
انديشه متخصصين موافقان و مخالفان DRS چيست؟
در قوانين آيروديناميكي امسال شاهد كاهش محدوده DRS نخواهيم بود و برعكس تعداد اين مناطق (بسته به پيست) افزايش مييابند. اين تغيير باعث شد تا در بحرين شاهد افزايش تعداد سبقتهاي رانندگان باشيم و موردي است كه طرفداران فرمول يك نيز از آن لذت ميبرند. بااينحال هنوز هم DRS، مخالفان و موافقاني دارد؛ تاثير استفاده از DRS در دو مسابقه ابتدايي فرمول يك ۲۰۱۹ و بهخصوص گرندپري بحرين بهحدي آشكار بود كه باعث شد تا گلن فريدمن با استوارت كادلينگ و اد استراو به گفتوگو بنشيند. در مناظرهاي كه بين اين دو نفر شكل گرفت، استوارت كادلينگ درباره DRS گفت:
من در مجموع از منتقدان DRS بودهام، زيرا باعث مصنوعي شدن سبقتها و تغيير شرايط مسابقه ميشود؛ مسابقه را از حالت طبيعي خارج ميكند و جذابيت خاصي ندارد. قوانيني كه طي ۱۰ سال اخير اجرايي شدهاند، بسيار اشكالساز هستند و براي خودروهاي عقب، دردسر زيادي ايجاد ميكنند. من از اينكه هدف فصل ۲۰۱۹، افزايش سبقتگيري عنوان شده احساس نگراني ميكنم. از انديشه متخصصين من افزايش تعداد مناطق DRS در بحرين به ۳ عدد، بسيار زياد و غيرضروري بود.
گلن فريدمن در ادامه ميپرسد كه افزايش قدرت و تعداد مناطق DRS در مسابقات فرمول يك ۲۰۱۹ به يك روند تبديل شده است. انديشه متخصصين شما چيست؟
اد استراو در اين زمينه گفت:
سؤال خوبي است و به انديشه متخصصين من بايد از انديشه متخصصين تعامل ميان دو خودروي جلوي و عقب به اين موضوع نگاه كرد. بهعنوان مثال رقابت چارلز لكلرك و سباستين فتل از تيم فراري در گرندپري بحرين را در انديشه متخصصين بگيريد كه باعث شد تا حمله و پاسخ جالبي ميان آنها شكل بگيرد. به انديشه متخصصين من تعداد مناطق DRS موضوع مهمي نيست و بايد به مسافت محدوده DRS توجه كنيم. تنظيم فاصله محدوده DRS و قرار دادن آن در فاصلهاي دور نسبت به مناطق ترمزگيري، ميتواند تاثير زيادي بر نحوه تعامل خودروهاي جلويي و تعقيبكننده داشته باشد. البته چنين چيزي بستگي زيادي به خودروهاي تيمها دارد و ما بايد نحوه كاركرد خودروها را در طول فصل مشاهده كنيم و بعداً درباره تغيير قوانين DRS در آينده تصميم بگيريم.
استوارت كادلينگ در ادامه گفت:
به انديشه متخصصين من سبقتهاي غيرطبيعي مسخره است؛ چيزي كه باعث محدود شدن سبقتگيري رانندگان در مسابقات ميشود، اشكالات مربوطبه تاير است و ارتباط چنداني با DRS ندارد. مسئولان برگزاري بهدنبال اعمال اراده خود درباره DRS هستند و توجهي به علت اشكالات ندارند. به انديشه متخصصين من يكي از آثار ناخواسته اين سياست، كاهش تعداد گزينههاي استراتژيك تيمها خواهد بود.
اد استراو نيز گفت:
من اشكالي با وجود مناطق DRS در بخشهاي مستقيم پيست ندارم. با اشكال بهوجودآمده بايد بهصورت اساسي روبهرو شويم و راهحلي خوب براي آن پيدا كنيم. به انديشه متخصصين بايد تا سال ۲۰۲۱ منتظر بمانيم تا قوانين تكامل يابند و شايد هم روزي به اين نتيجه برسيم كه DRS در فرمول يك وجود نداشته باشد.
هم انديشي ها