تصاويري شگفت‌انگيز از بارش برف سياه در سيبري

اين روزها در حالي بارش برف در سيبري آغاز شده است كه برخي از ساكنين محلي به‌‌جاي تماشاي مانديشه متخصصينه‌‌اي سفيد و درخشان، كابوسي سياه و دردناك را تجربه مي‌‌كنند. اين اتفاق كه در حوضه‌‌ي زغال‌‌سنگي روسيه روي داده، به تصويري هولناك از عواقب زندگي صنعتي تعبير شده است.

درون حوزه‌‌هاي استخراج زغال‌سنگ واقع در كمروف (جنوب غربي سيبري)، سه شهر هستند كه زير يك لايه‌‌ي ضخيم و سياه از برفي سمي مدفون شده‌اند. اين برف آلوده به حجم زيادي از غبار زغال‌‌سنگ موجود در جو اين منطقه است كه با شروع بارندگي، اكنون چهره‌‌ي زمين را نيز سياه‌‌پوش كرده است.

ولاديمير اسليوياك، رئيس مشترك گروه حفاظت از محيط زيست روسيه مي‌‌گويد:

 در تمامي اوقات، گرد و غبار زيادي اينجا وجود دارد. تنها وقتي كه برف شروع به باريدن مي‌‌كند، اين آلودگي به چشم مي‌‌آيد. بااين‌حال، در ساير‌‌ اوقات سال [اين آلودگي] همچنان وجود دارد؛ اما شما آن را نمي‌‌بينيد.

در شبكه‌هاي اجتماعي روسيه نيز تصاويري ناخوشايند از اين پديده‌‌ منتشر شده كه به‌‌زعم متخصصان واقعه‌‌اي «آخرالزماني» توصيف شده است. در اين تصاوير، ساكنين محلي شهرهاي پروكوپيفسك، كيسلفسك و لنينسك-كوزنتسكيي در سيبري، مناظري تاريك و كثيف از محل زندگي خود را به اشتراك گذاشته‌‌اند كه با شوك و حيرت بسياري از متخصصان اين شبكه‌‌ها مواجه شده است؛ تا آنجاكه برخي از متخصصان اين پديده را «برفي در جهنم» خطاب كرده‌‌اند.

نكته‌‌ي عجيب‌‌تر آنكه، در ويدئويي كه در دسامبر گذشته در يوتيوب منتشر شد، به انديشه متخصصين مي‌‌رسد مسئولان شهر ميسكي در تلاشي نوميدانه براي سرپوش گذاشتن روي فاجعه‌‌ي رخ‌‌داده، سعي كرده‌‌اند روي يك سرسره‌‌ي برفي واقع در بيرون يك مركز تفريحي اين شهر، مقداري رنگ سفيد بپاشند.

حوضه‌‌ي زغال‌‌سنگ كوزنتسك كه مساحتي حدود ۷۰ هزار كيلومتر مربع را پوشش مي‌دهد، يكي از بزرگ‌ترين مناطق استخراج زغال‌سنگ در جهان است. اين حوضه حدود ۶۰ درصد از كل زغال‌‌سنگ روسيه را تأمين مي‌‌كند كه بيشتر آن به خارج از كشور صادر مي‌‌شود. اما شهروندان محلي كه در مجاورت  اين معادن روباز، تجهيزات فرآوري و ذخاير زغال‌سنگ زندگي مي‌كنند، متحمل هزينه ‌‌هاي زيست‌‌محيطي بسيار گزافي شده‌‌اند. سرگئي سيلويف، فرماندار كمروف مي‌‌گويد:

 ما ميراث‌‌دار يك وضعيت زيست‌محيطي دشوار از دوران گذشته هستيم. [گويي] معادن روباز زغال‌سنگ به شهرها نقل‌مكان كرده‌اند.

طبق گفته‌‌ي فعالان، اثرات اين پديده بر سلامت عموم ويرانگر است؛ تاحدي كه اميد به زندگي در منطقه‌‌ي كوزباس تا چهار سال كم‌تر از ميانگين كشور است و همچنين نرخ ابتلا به بيماري، بالاتر از نقاط ديگر است. اكنون گفته مي‌شود كه دادستان‌هاي روسيه بنابر شكايات مطرح عليه صنايع زغال‌‌سنگ اين كشور، در حال تحقيق درباره‌‌ي اين مسئله هستند كه آيا استانداردهاي آلودگي نقض شده‌ است يا خير.

آندره پانوف، معاون فرماندار منطقه‌‌ي كمروف نيز اظهار داشته ‌كه اين معضل تنها مختص‌‌به صنعت زغال‌سنگ نيست و آلودگي اگزوز خودروها نيز در اين امر دخيل است. اما منتقدان و مخالفان سياسي مي‌گويند كه فقدان حمايت لازم از محيط‌زيست در منطقه‌ي سيبري، يك معضل طولاني‌مدت و سيستماتيك است و نمي‌‌توان آن را به‌سادگي به بروز يك خرابي در تاسيسات نسبت داد.

يكي از ساكنين محلي بر اين باور است كه هيچ‌‌گونه سيستم پاك‌سازي براي زباله‌‌ها، گرد‌‌و‌‌خاك و پسماند زغال‌سنگ در اين منطقه وجود ندارد. كودكان و ديگر اهالي در حال تنفس اين مواد هستند و اين يك كابوس وحشتناك است. طبق گفته‌‌ي اسلوياك، در غياب استانداردهاي زيست‌محيطي قوي، شايد بهترين رويكرد براي حل اين اشكال، اعمال يك تحريم خارجي براي زغال‌‌سنگ سيبري باشد تا مقامات روسيه مجبور شوند اين اشكال آلودگي را جدي بگيرند. اما باوجود اين صنعت عظيم و روبه‌‌رشد زغال‌‌سنگ در روسيه (با بيش از ۱۵۰ هزار معدنچي فعال در ۱۳۰ معدن)، بسيار بعيد به انديشه متخصصين مي‌رسد كه مسئولان مايل به توقف روند فعلي باشند.

اين مباحثه‌‌وجدل‌‌ها درحالي ادامه دارد كه بارش برف سياه در سيبري همچنان در حال تداوم است.