ماهواره‌هاي جاسوسي وسعت ذوب يخچال‌هاي هيماليا را نشان دادند
دانشمندان تصاوير ثبت‌شده در جريان برنامه‌ي جاسوسي ايالات متحده را با مشاهدات اخير فضاپيماهاي خود مقايسه كرده و دريافته‌اند سرعت ذوب‌شدن يخ‌هاي اين منطقه درمقايسه‌با ۴۰ سال گذشته، دوبرابر شده است. آن‌ها تغييرات اقليمي را عامل اصلي اين موضوع مي‌دانند و پژوهششان نشان مي‌دهد از سال ۲۰۰۰، ارتفاع يخچال‌ها سالانه به‌طورمتوسط نيم متر كاهش يافته است. جاشوا مائورر، از دانشگاه كلمبيا مي‌گويد:
اين پژوهش روشن‌ترين تصوير از نحوه‌ي تغيير يخچال‌هاي هيماليا را دراختيارمان قرار داده است.
در دهه‌هاي ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، ايالات متحده براي برنامه‌ي جاسوسي خود با اسم رمز «هگزاگون» ۲۰ ماهواره به مدار زمين فرستاد تا به‌صورت مخفيانه از زمين عكس‌برداري كنند. اين عكس‌ها روي رول‌هاي فيلم گرفته و سپس، به اتمسفر انداخته شده بودند تا هواپيماهاي نظامي عبوري آن‌ها را جمع‌آوري كنند. عكس‌هاي مذكور در سال ۲۰۱۱ از حالت محرمانه خارج شدند و سازمان زمين‌شناسي آمريكا آن‌ها را براي استفاده‌ي دانشمندان به‌صورت ديجيتال درآورد. در ميان اين عكس‌هاي جاسوسي، تصاوير منطقه‌اي از هيماليا نيز وجود دارد كه داده‌هاي تاريخي آن بسيار كم است.
عكس‌هاي ماهواره‌هاي جاسوسي ازطريق كپسول‌هايي به زمين انداخته مي‌شدند.
پژوهشگران با مقايسه‌ي اين تصاوير و داده‌هاي ماهواره‌اي اخير ناسا و آژانس فضايي ژاپن (JAXA) توانستند ميزان تغييرات ايجادشده در اين منطقه را مشاهده كنند. تيم دانشگاه كلمبيا ۶۵۰ يخچال هيماليا را در محدوده‌ا‌ي دوهزار كيلومتري مطالعه كرد و دريافت بين سال‌هاي ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۰، به‌طورميانگين سالانه چهارميليارد تن از يخ‌هاي اين منطقه ذوب شده؛ اما از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶، سرعت ذوب يخ‌ها تقريبا دوبرابر شده و هرسال به‌طورميانگين حدود هشت‌ميليارد تن يخ از دست رفته است. جاشوا مائورر مي‌گويد:
ازانديشه متخصصين مقياس، هشت‌ميليارد تن يخ مي‌تواند ۳.۲ ميليون استخر بازي‌هاي المپيك را در طول سال پر كند. بااين‌حال، ميزان ذوب‌شدن يخ به‌صورت يكنواخت نبوده و درواقع، مقدار زيادي از يخ بخش‌هاي پايين‌تر يخچال‌ها ذوب شده و در همين نقاط است كه بيشترين نازك‌شدن يخچال‌ها اتفاق افتاده است؛ به‌طوري‌كه برخي از آن‌ها هرسال به‌اندازه‌ي پنج متر نازك‌تر شده‌اند.
جامعه‌ي علمي درباره‌ي دليل اين مسئله مباحثه و مطالعه‌هايي كرده‌اند و تصور مي‌كنند تغيير ميزان بارش در اين منطقه و دوده‌ي ناشي از آلودگي‌هاي صنعتي عامل تسريع روند ذوب‌شدگي بوده‌اند. بااين‌حال، پژوهشگران دانشگاه كلمبيا ضمن تأييد اثرگذاري عوامل يادشده، معتقدند عامل اصلي اين اشكال افزايش دما در هيماليا بوده است. آن‌ها مي‌گويند:
درواقع، كاهش يخ در بسياري از يخچال‌هاي اين منطقه‌ي وسيع و داراي تنوع اقليمي، از الگوي فضايي مشابهي برخودار است كه نشان مي‌دهد عاملي كلي به‌شكلي مشابه بر تمام يخچال‌ها اثر گذاشته است.
دانشندان معتقدند ادامه‌ي اين روند تأثيرات بسيار شگرفي به‌همراه خواهد داشت؛ به‌طوري‌كه افزايش چشمگير ذوب يخ‌ها مي‌تواند در كوتاه‌مدت به وقوع سيل منجر شود. در بلندمدت نيز ميليون‌ها نفر از ساكنان مناطقي كه در طول سال‌هاي خشكسالي به آب ناشي از ذوب يخ‌ها وابسته‌اند، با اشكالات بسيار جدي روبه‌رو خواهند شد. دكتر هاميش پريتچارد، از سازمان بريتيش انتركتيك سروِي (British Antarctic Survey)، درباره‌ي مطالعه‌ي اخير مي‌گويد:
در اتفاقي جديد، اين پژوهش نشان مي‌دهد چطور ذوب‌شدن يخچال‌هاي كل رشته‌كوه هيماليا دراثر تغييرات اقليمي افزايش يافته است. طي يك نسل، ذوب يخ‌ها دوبرابر شده و اكنون اين يخچال‌ها با سرعت بيشتري كوچك مي‌شوند. اين موضوع از آن انديشه متخصصين مهم است كه با تمام‌شدن يخ‌ها، برخي از مهم‌ترين رودخانه‌هاي آسيا در طول تابستان‌هاي كم‌باران و درست زماني‌كه آب بيشترين ارزش و اهميت را پيدا مي‌كند، منبع آب خود را از دست مي‌دهند. فقدان يخچال‌هاي كوهستاني باعث مي‌شود خشكسالي براي ميليون‌ها انسان دچار تنش آبي بدتر شود؛ انسان‌هايي كه در پايين رود زندگي مي‌كنند.
هم انديشي ها