نگاهي به تاريخ‌سازترين هواپيماهاي صنعت هوانوردي
بشر همواره در آرزوي پرواز بوده است و اين آرزو پس از تلاش‌هاي فراوان به واقعيت بدل شد و موفقيت در پرواز، اولين گام بشريت براي آغاز دوره‌ي جديدي با نام صنعت هوانوردي بود. با مطالعه اين صنعت با محصولاتي روبه‌رو مي‌شويم كه با ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد خود، تاريخ‌ساز شدند و هوانوردي را به صنعتي كه آن را امروزه مي‌شناسيم، تبديل كردند. در ادامه با يكديگر نگاهي به تعدادي از اين محصولات مي‌اندازيم.
رايت فلاير
شايد اولين هواپيمايي كه توانست با موفقيت به پرواز درآيد، مهم‌ترين هواپيماي دوران هوانوردي لقب بگيرد؛ اما فراموش نكنيد كه برادران رايت علاوه بر مهارت در پرواز هواپيما ،به سطح بي‌سابقه‌اي از بازاريابي دست يافتند كه فراتر از پروازي چنددقيقه‌اي برفراز سواحل كيتي هاوك بود. برادران رايت به‌منظور هدايت ساخته‌ي دست خود، از انحراف دادن بال براي حركت هواپيما به طرفين و از سكان عمودي هواپيما براي حركت سمتي هواپيما استفاده كردند؛ از اين ايده امروزه نيز به‌طور عملي براي هدايت هواپيماها استفاده مي‌شود.
برادران رايت به اولين پرواز خود اكتفا نكردند و سال‌هاي بسياري در تلاش كردند تا پرنده‌ي خود را به‌عنوان وسيله‌اي نظامي به آمريكا و دولت‌هاي اروپايي بفروشند؛ اما در اين راه ناموفق بودند. بعد از اين شكست، آن‌ها به سفرهاي عمومي روي آوردند و تقريبا ۵ سال بعد از اولين پروازشان، ويلبر رايت بعد از نمايشي عمومي در منطقه‌اي پروازي در له‌مانژ فرانسه در سال ۱۹۰۸ در حضور مخاطبان ديرباور آن زمان، يك‌شبه به يكي از مشهورترين افراد جهان مبدل شد. اين نمايش عمومي الهام‌بخش انقلابي هوايي در سرتاسر اروپاي غربي شد؛ پس از آن، اروپاي غربي به قطبي در پيشرفت و توسعه‌ي وسايل نقليه‌ي هوايي پرنده در دنيا تبديل شد.
مستراِشميت ام‌اي ۲۶۲
هواپيماي آلماني مستراِشميت ام‌اي ۲۶۲، اولين هواپيماي جنگنده‌ي جهان با موتور توربوجت بود كه با ورود خود باعث تقويت لوفت‌وافه (نيروي هوايي آلمان) در اواسط جنگ جهاني دوم شد. اشكالاتي نظير حمله‌ي نيروهاي متفقين به منابع سوخت و قابل اطمينان نبودن موتورهاي اين پرنده ،موجب شد مستراِشميت در صحنه‌ي نبرد جنگ جهاني آن‌چنان‌كه مهندسان آلماني در انديشه متخصصين داشتند، تأثيرگذار نباشد؛ همچنين اين اشكالات باعث شد كه مستراِشميت تنها براي مدت كوتاهي در خط توليد قرار داشته باشد. بااين‌حال، موتورهاي جت اين پرنده سرعت و مانور پذيري بالايي براي آن فراهم كرده بودند كه در دوران جنگ جهاني دوم بي‌نظير بود و اين پرنده، الهام‌بخش طراحي جنگنده‌هاي آينده با موتور توربوجت بود.
سوپرمارين اسپيت‌فاير
اسپيت‌فاير تنها جنگنده‌ي ساخت انگليسي بود كه در تمام دوران جنگ جهاني دوم، توليد آن ادامه داشت. اين پرنده به ستون فقرات فرماندهي جنگنده‌هاي نيروي هوايي سلطنتي انگلستان تبديل شد و با شكست دادن نيروي هوايي آلمان نازي در طي نبرد بريتانيا، به هواپيمايي مطرح تبديل شد. بال‌هاي بيضي‌شكل متفاوت اين پرنده به‌گونه‌اي طراحي شده بود كه كمترين سطح مقطع ممكن را داشته باشد تا پرنده بتواند به سرعت‌هاي بالاتري نسبت به جنگنده‌هاي رقيب آن دوران دست يابد.
بدنه‌ي هواپيما به‌گونه‌اي طراحي شده بود كه مي‌توانست در مأموريت‌هاي متفاوتي همچون رهگيري پرنده‌هاي دشمن، تصويربرداري هوايي، جنگنده بمب‌افكن و هواپيمايي يادگيريي استفاده شود. در اين پرنده از موتور ۱۰۰۰ اسب بخاري ۱۲ سيلندر رولزرويس مرلين استفاده شد. بعدها روي اسپيت‌فاير، موتور ۲۳۰۰ اسب بخاري گريفون ساخته‌ي رولزرويس نصب شد.
ايرباس اِي ۳۲۰
ايرباس براي رقابت با بزرگ‌ترين رقيب خود، بوئينگ، در اواخر سال‌هاي ۱۹۸۰ ميلادي به‌صورت گسترده از فناوري‌هاي جديدي در ايرباس اِي ۳۲۰ خود استفاده كرد؛ از جمله آن‌ها مي‌توان به سيستم كنترل فلاي باي واير و استفاده از دسته‌هاي جانبي پرواز براي افزايش ارگونومي خلبانان نام برد. اولين ايرباس اِي ۳۲۰ در سال ۱۹۸۸ تحويل و به پرفروش‌ترين هواپيماي مسافربري تمام تاريخ تبديل شد.
فناوري فلاي باي واير، كنترل هواپيما را از سيستم‌هاي مكانيكي و هيدروليكي رايج در آن زمان به سيستم‌هاي الكتريكي و الكترونيكي تبديل كرد كه موجب مي‌شود پرنده راحت‌تر هدايت شود.
بوئينگ ۷۸۷
دريم‌لاينر بوئينگ به اولين هواپيمايي تبديل شد كه به‌صورت عمده از مواد كامپوزيتي ساخته شده است؛ برخلاف روش سنتي كه بدنه‌ي هواپيما از تكه‌هاي آلومينيمي به‌همراه هزاران اتصال‌دهنده مانند پرچ و پيچ ساخته مي‌شود، بنده‌ي اين هواپيما از اتصال قطعات بزرگ كامپوزيتي، ساخته شده است؛ از كامپوزيت همچنين براي توليد بخش‌هاي داخلي، درها و دم استفاده شده تا طراحي تماماً جديد اين پرنده تحت بارهاي واردشده به آن، خاصيت انعطاف‌پذيري بالايي داشته باشد.
همچنين در اين پرنده به‌جاي استفاده از سيستم سنتي هيدروليكي-هوايي، از سيستم فلاي باي واير براي به حركت درآوردن سروو موتورهاي الكتريكي متصل به سطوح كنترلي هواپيما استفاده شده است؛ علاوه‌بر تمام ويژگي‌هاي بيان‌شده، بهبودهاي آيروديناميك فراوان و موتورهايي كاملاً جديد اين پرنده باعث شده تا بوئينگ ۷۸۷ نسبت به مدل ۷۶۷ اين شركت، بيست درصد بازدهي سوخت بالاتري داشته باشد. در توسعه‌ي بوئينگ ۷۸۷ اشكالاتي مانند نقص متخصص در باتري و افزايش وزن محصول نهايي وجود داشت؛ اما باوجود تمام اين اشكالات، در حال حاضر ۷۸۷ به‌عنوان استانداردي براي جت‌هاي سبك‌وزن و كم‌صداي آينده تبديل شده است.
لاكهيد اس‌آر-۷۱ بلك‌برد
اگرچه آخرين پرواز بلك‌برد به سال ۱۹۹۹ برمي‌گردد؛ اما همچنان سريع‌ترين هواپيماي سرنشين‌دار در تاريخ است. ركوردي كه در سال ۱۹۶۷ به دست آمد، نزديك به ۴۰ سال است كه به نام اين پرنده ثبت شده است و به انديشه متخصصين نمي‌رسد كه در آينده‌اي نزديك توسط پرنده‌اي ديگر شكسته شود. ويژگي‌هايي نظير خاصيت پنهان‌كاري، توانايي عمليات در سرعت و ارتفاع بالا به بلك‌برد اين امكان را مي‌داد تا مأموريت‌هاي شناسايي خطرناك را با موفقيت انجام دهد.
پس از بازنشسته شدن بلك‌برد نگاه‌ها به جانشين آن بود؛ جانشيني كه بايد خلأ پرنده‌اي همچون بلك‌برد با طراحي و توانايي‌هاي منحصربه‌فرد آن را پر كند. شايعه‌ها از توسعه‌ي جانشين اين پرنده بانام اس‌آر-۷۲ براي مدت ده سال خبر مي‌داد؛ اما لاكهيد مارتين به‌تازگي در مناقصه‌ا‌ي برنده شده است كه به امكان‌سنجي ساخت سيستم پيشران مي‌پردازد؛ موتورهايي كه با سرعت ۷ برابر سرعت صوت حركت مي‌كنند. متأسفانه تغيير جهت شركت‌ها به سمت توسعه‌ي جنگنده‌هاي بدون سرنشين و پنهان‌كار ممكن است مانع احساس نياز به توسعه‌ي پرنده‌اي پيچيده و گران‌ارزش مانند اس‌آر-۷۲ شود.
سيررِس اس‌آر ۲۲
در سال ۲۰۰۱، با ورود اس‌آر ۲۲، دنياي هوانوردي عمومي متحول شد. اين هواپيما بيش از يك دهه، پرفروش‌ترين هواپيماي چهارنفره و تك موتور بوده است. بدنه‌ي كامپوزيتي و مجهز بودن به چتر نجات در اين پرنده، به خلبانان تازه‌كار نيز اين امكان را مي‌دهد تا تجربه‌ي پرواز با پرنده‌اي كارآمد كسب كنند. در سال ۲۰۱۳، ريان كَمپِبل با پرواز با اين پرنده، جوان‌ترين خلباني نام گرفت كه موفق شد به‌تنهايي در مسيري دايره‌اي شكل پرواز كند. علاوه‌براين، سيستم چتر نجات اين هواپيما نيز تاكنون جان بيش از ۱۰۰ نفر را نجات داده است.
ليِرجِت ۲۳
به دهه‌ي ۱۹۶۰ ميلادي برمي‌گرديم، جايي كه بيل لير از كاليفرنيا به سوئيس سفر كرد تا شركت هوانوردي آمريكايي-سوئيسي را تأسيس كند. اين شركت قصد داشت نمونه‌ي اوليه‌ي هواپيماي حمله‌ي زميني FFA p-16 را بازطراحي كند. اين پروژه شكست خورد و كشور سوئيس سفارش‌هاي خود را براي هواپيماي SAAC-23 اكزكيوت‌جِت، كنسل كرد؛ اما اين اتفاق لير را از تلاش كردن بازنداشت. او به آمريكا بازگشت تا نمونه‌ي عملياتي هواپيماي خود را بسازد. بازار نوظهور سفرهاي تجاري در آن زمان عاملي بود تا لير هواپيماي خود بانام ليرجت ۲۳ را توسعه دهد؛ پرنده‌اي كه آغازگر دنياي جديد هواپيماهاي پرسرعت و مقرون‌به‌صرفه‌ي تجاري بود. با اسمي جديد و كشوري جديد، ليرجت ۱۰۴ فروند از اين پرنده را طي ۲ سال در شركت خود در كانزاس، توليد كرد؛ اين پرنده درنهايت در سال ۱۹۶۶ از خط توليد خارج شد. ليرجت ۲۳ ظرفيت حمل ۸ نفر و سرعتي معادل با ۹۰۰ كيلومتر بر ساعت داشت و اولين جت تجاري توليد انبوه نام گرفت.
آنتونوف اِي‌اِن ۲۲۵
آنتونوف اِي‌اِن ۲۲۵ بزرگ‌ترين هواپيماي باري جهان، ركورددار حمل سنگين‌ترين محموله‌ي يك پارچه‌ي جهان با وزن ۱۸۸.۵ تُن و همچنين حمل سنگين‌ترين محموله‌ي جهان با وزن ۲۸۰ تن است. اين هواپيماي غول‌پيكر در سال‌هاي ۱۹۸۰ براي حمل شاتل فضايي بوران اتحاد جماهير شوروي در اوكراين امروزي ساخته شد. حداكثر وزن برخاست اين پرنده ۶۴۰ تن است. اين پرنده همچنين يكي از بزرگ‌ترين دهانه‌هاي بال با طول ۸۸ متر را در بين هواپيماها دارد و براي پرواز اِي‌اِن ۲۲۵ از ۶ موتور در زير بال‌هاي آن استفاده مي‌شود.
مقايسه‌ي ابعاد بال آنتونوف اِي‌اِن ۲۲۵، ايرباس اِي ۳۸۰، بوئينگ ۷۴۷ و هاگنِس اِچ ۴
لاكهيد سي-۱۳۰
اين هواپيماي حمل‌ونقل نظامي با ۴ موتور توربوپراپ توسط شركت لاكهيد مارتين ساخته شد و تا مدت‌زماني طولاني در خط توليد قرار داشت؛ سي-۱۳۰ از اين مانديشه متخصصين در بين تمام هواپيماهاي نظامي ركورددار است. در طي ۵۰ سال خدمت اين پرنده، سي-۱۳۰ از همان ابتداي ورود به خدمت لقب انعطاف‌پذيرترين پرنده را از آن خود كرد و به‌عنوان هواپيمايي همه‌كاره استفاده مي‌شد. هدف از طراحي اين هواپيما انتقال سربازان و تجهيزات و پرواز در هر باند فرودگاهي بود؛ اما سي-۱۳۰ به مأموريت‌هاي ديگري نيز وارد شد؛ مأموريت‌هايي همچون عمليات همراهي هوايي و تحقيقاتي، عمليات جست‌وجو و نجات و سوخت‌گيري هوايي. اين پرنده از سال ۱۹۵۴ در بيش از ۴۰ مدل مختلف به بيش از ۷۰ كشور جهان تحويل داده شد. درمجموع سي-۱۳۰ بيش از ۱.۲ ميليون ساعت پرواز در كارنامه‌ي خود ثبت كرده است.
سولار ايمپالس
سولار ايمپالس، هواپيماي آزمايشي سوئيسي با شعاع پروازي بلند است كه از انرژي خورشيدي براي تأمين توان موتورهاي خود استفاده مي‌كند. كار توسعه‌ي اين پرنده در سال ۲۰۰۳ آغاز شد و موفقيت‌هاي متعددي به همراه داشت كه از جمله آن‌ها مي‌توان به پرواز آزمايشي سرنشين‌دار و پرواز برفراز قاره‌ي آمريكا راشاره كرد كه به توسعه‌ي مدل دوم اين پرنده با نام سولار ايمپالس ۲ منجر شد.
بلِريِت ايكس‌آي
لويس بلِريِت، يكي از پيش‌گامان هوانوردي بود كه با الهام گرفتن از برادران رايت در استفاده از انحراف بال براي پرواز هواپيما، با انجام تغييراتي هواپيمايي با يك بال ساخت و اولين نفري لقب گرفت كه موفق شده است با يك وسيله‌ي سنگين‌تر از هوا، از كانال انگليس عبور كند. موفقيت او اين پيام را براي علاقه‌مندان به هوانوردي داشت كه هوانوردي تنها ابزاري سرگرم‌كننده براي افراد پولدار نيست و مي‌تواند ابزاري ارزشمند براي كم كردن فواصل ميان كشورها باشد. تقاضا براي طراحي بلريت گسترش يافت و تعدادي از پيش‌گامان هوانورديِ آن زمان مدل‌هاي مختلفي از هواپيماي او را به پرواز درآوردند. يكي از اين افراد، كلايد سسنا، مؤسس شركت هواپيمايي سسنا بود؛ شركتي كه ركورد بيشترين هواپيماي تك موتوره‌ي فروخته‌شده را در ميان تمام شركت‌ها دارد.
ايرباس اِي ۳۸۰
ايرباس اِي ۳۸۰ بزرگ‌ترين هواپيماي دوطبقه جهان است كه با ۴ موتور مدل ترِنت ۹۰۰ ساخت رولزرويس، در سال ۲۰۰۵ اولين پرواز خود را انجام داد. اين پرنده در نسخه‌هاي متفاوتي ساخته شده است كه بزرگ‌ترين آن‌ها ظرفيت ماكزيمم ۸۵۳ نفر، ۵۳۸ نفر در طبقه اصلي و ۳۱۵ نفر در طبقه دوم دارد. شعاع پروازي اين پرنده ۱۵ هزار كيلومتر است و بيشينه‌ي سرعت آن به ۰.۸۵ سرعت صوت مي‌رسد.
سسنا ۱۷۲
سسنا ۱۷۲ اسكاي‌هاوك بيش از هر هواپيماي ديگري تا به امروز فروخته شده است. اين پرنده در سال ۱۹۵۶ براي اولين‌بار به بازار عرضه شد. اين هواپيماي شخصي چهارنفره، يك موتور دارد و بال آن در بالاي بدنه قرار گرفته است. خط توليد اين محصول همچنان فعال است و ۴۳ هزار فروند از اين هواپيما تا به امروز به فروش رسيده است. به‌دليل قابل اعتماد بودن، ارزش مناسب و پايداري در پرواز، از سسنا ۱۷۲ در مدارس يادگيري پرواز استفاده مي‌شود. با عملكردي متوسط و طول عمري مناسب، سسنا ۱۷۲ گزينه‌اي ايده‌آل براي حمل‌ونقل شخصي در دنيا است. با ورود اسكاي‌هاوك به بازار هواپيماهاي سبك، اين بازار تحت سلطه‌ي شركت سسنا قرار گرفت.
دي هاوي‌لند كُمِت
دي هاوي‌لند كُمِت اولين هواپيماي مسافربري با موتور جت بود كه توانايي پرواز در ارتفاع زياد داشت. اين پرنده به‌دليل خطاهاي طراحي پرشمار، حوادث تأسف‌باري رقم زد؛ در سال ۱۹۵۴، سه فروند از اين هواپيما در حين پرواز متلاشي شدند. اين حوادث تراژديك، سير مطالعه حوادث هوايي و طراحي آينده‌ي هواپيماهاي مسافربري را وارد مرحله‌ي جديدي كرد.
بوئينگ ۷۴۷
بوئينگ ۷۴۷ تا ۳۷ سال بعد از اولين پرواز خود، ركورد بيشترين ظرفيت مسافر را در ميان هواپيماهاي مسافربري داشت. اين جامبوجت دوطبقه با ظاهر متمايز و طراحي كوهان مانند خود، ابعادي بيش از دو برابر هواپيماهاي مسافربري موجود در دوران پرواز خود داشت. در زمان طراحي اين هواپيما از كامپيوترها در طراحي هواپيماها استفاده نمي‌شد؛ لذا مهندسان طراح ۷۵ هزار نقشه‌ي متخصص اين پرنده را تماماً با دست كشيدند و حتي مدلي در ابعاد واقعي با تخته‌ي چند‌لايه ساختند تا اطمينان پيدا كنند قطعات و قسمت‌هاي مختلف هواپيما به‌طور كامل با يكديگر در تناسب هستند. ۷۴۷ تا به امروز بيش از ۳.۵ ميليارد مسافر را در سراسر زمين جابه‌جا كرده كه اين عدد معادل نصف جمعيت كره‌ي زمين است؛ از اين پرنده براي مقاصد ديگري مانند هواپيماي تشريفاتي در سفرهاي خارجي و جابجايي شاتل فضايي نيز استفاده مي‌شود.
بوئينگ ۴۷۴ دريم‌ليفتر و ايرباس بلوگا
بوئينگ ۷۴۷ دريم‌ليفتر شركت بوئينگ و بلوگاي شركت ايرباس با طراحي بدنه‌ي منحصربه‌فرد خود، براي حمل محموله‌هاي خاص و بزرگ نظير قطعات ساير هواپيماها از سراسر كره‌ي زمين به محل مونتاژ شركت‌ها استفاده مي‌شوند.
لاكهيد مارتين اف-۳۵ لايتنينگ ۲
اكثر جنگنده‌هاي مدرن امروزي كه نقش فعالي در شاخه‌هاي نظامي كشورهاي مختلف دارند، براي اولين‌بار در سال‌هاي ۱۹۷۰ ميلادي توليد شده‌اند. پنتاگون با به پايان رسيدن عمر پروازي اين پرنده‌ها، برنامه‌ي اف-۳۵ را به‌عنوان جايگزيني براي هواپيماهاي سالخورده‌ي آمريكا معرفي كرد. اف-۳۵ نسل كاملاً جديدي از جنگنده‌ها موسوم به نسل ۵ را به نمايش گذاشته است كه با توليد در سه كلاس مختلف A ،B و C به‌تدريج جايگزين هواپيماهاي اف-۱۶، اف/ِاي-۱۸ و اِي-۱۰ خواهد شد.
بل ايكس-۱
اين هواپيماي تحقيقاتي و مافوق صوت، اولين هواپيماي سرنشين‌داري نام گرفت كه در سال ۱۹۴۷ با موفقيت ديوار صوتي را شكست؛ بل ايكس-۱ دسته‌ي جديد از هواپيماها را معرفي كرد كه از موتور موشك براي پرواز خود استفاده مي‌كنند. بل ايكس-۱ هواپيمايي تحقيقاتي بود كه براي آزمايش سيستم‌هاي پيشرفته و آيروديناميك استفاده مي‌شد؛ نتايج به‌دست‌آمده از اين آزمايش‌ها، مقدمه‌اي براي حضور آمريكا در فضا و همچنين طراحي جنگنده‌هاي آينده‌ي اين كشور بود.
جنرال دايناميكس اف-۱۶ فايتينگ فالكون
قابليت‌هايي همچون بيشينه‌ي سرعت ۲ برابر سرعت صوت، ماكزيمم ارتفاع پروازي ۱۵,۲۴۰ متر و توانايي تحمل شتاب ۹ برابر نيروي گرانش زمين و تك موتور بودن، اف-۱۶ را در ميان مهم‌ترين هواپيماهاي ساخته‌شده تا به امروز قرار داد. اف-۱۶ اولين جنگنده‌اي است كه از انديشه متخصصين آيروديناميكي ناپايدار است؛ اين ناپايداري آيروديناميك موجب مي‌شود پرنده مانورپذيرتر شود؛ اما از سوي ديگر كنترل‌پذيري آن سخت‌تر خواهد بود. اف-۱۶ براي اولين‌بار در سال ۱۹۷۶ توليد شد و تا به امروز بيش از ۴۵۰۰ فروند از آن توليد شده است كه بدنه‌ي دفاعي بيش از ۲۵ كشور را تشكيل مي‌دهد.
ميگ ۳۵
ميگ ۳۵ نمونه‌ي ارتقاءيافته بر پايه‌ي خانواده‌ي ميگ ۲۷ فال‌كروم است كه با سيستم‌هاي پيشرفته‌ي اويونيكي و تسليحاتي خود، يكي از مدرن‌ترين هواپيماهاي جنگنده‌ي امروزي امحسوب مي‌شود.
سوخو ۳۵
سوخو ۳۵ براي برطرف كردن نياز نيروي هوايي روسيه در نبردهاي امروزي توسعه داده شده است. اين هواپيماي تك سرنشين و سنگين، شعاع پروازي بالا، قابليت انجام مأموريت‌هاي مختلف و مانورپذيري فوق‌العاده‌اي دارد و در طراحي و توسعه‌ي آن از جنگنده‌ي سوخو ۲۷ الهام گرفته شده است.
آنتونوف اِي‌اِن ۱۲۴
اين پرنده‌ي توسط اتحاد جماهير شوروي ساخته شده و بزرگ‌ترين هواپيماي نظامي باري جهان است. در سال ۲۰۰۴ عكسي از اين پرنده منتشر شد كه در آن نيروي دريايي آمريكا در حال بارگيري وسيله‌ي نجات در مناطق عميق (DSRV) به كره‌جنوبي است. چهل فروند از اِي‌اِن ۱۲۴ همچنان در حال خدمت هستند و تنها تعداد اندكي از آن‌ها توسط ارتش روسيه استفاده مي‌شود.
كنكورد
كنكورد يكي از دو جت مافوق صوت مسافربري بود كه تا به امروز ساخته شده است. كنكورد اولين پرواز خود را در سال ۱۹۶۹ انجام داد؛ اما اين پرنده درواقع اولين هواپيماي مافوق صوت در نوع خود نبود. توپولوف تي‌يو-۱۴۴ اتحاد جماهير شوروي اولين جت تجاري بود كه اين افتخار را نصيب خود كرد. هرچند اين طراحي متمايز كنكورد بود كه در بيشتر دنيا مشهور شد و آن را به نمادي از تاريخ هوانوردي امروز تبديل كرد. اين پرنده در سال ۲۰۰۳ آخرين پرواز خود را انجام داد.
اِي ۱۰ تاندربولت ۲
اِي ۱۰ تاندربولت ۲، هواپيمايي دوموتوره و با دو سرنشين است كه اولين پرواز خود را در سال ۱۹۷۲ انجام داد و در اوايل دهه‌ي ۷۰ ميلادي به ستون فقرات اصلي هواپيماهاي همراهي هوايي نيروي هوايي آمريكا تبديل شد. توپ ۳۰ ميلي‌متري تعبيه شده در دماغه‌ي اين هواپيما با نواخت تير بالاي خود، يكي از قابليت‌هاي منحصربه‌فرد اين پرنده است.
داسو فالكون ۷ ايكس
در اين جت تجاري فرانسوي از سيستم كنترلي فلاي باي واير استفاده شده كه از جنگنده‌ي ميراژ ساخته‌شده توسط اين شركت، الهام گرفته شد. در تمام بخش‌هاي طراحي اين پرنده از نرم‌افزار طراحي ۳ بعدي استفاده شد؛ اين كار به قدري بزرگ بود كه شركت داسو ادعا كرد اولين هواپيماي طراحي‌شده در يك پلتفرم مجازي را ساخته است. نرم‌افزار كتيا براي اولين‌بار توسط شركت داسو به‌منظور طراحي جنگنده‌ها، توسعه داده شد و امروزه نيز از اين نرم‌افزار در طراحي مدل‌هاي ۷۸۷ و ۷۷۷ شركت بوئينگ استفاده مي‌شود.
بل بوئينگ وي-۲۲ اُسپِرا
در سال‌هاي ۱۹۸۰، ايالات متحده به هواپيمايي احتياج داشت كه تركيبي از هليكوپتر و هواپيما باشد؛ هواپيمايي كه به‌صورت عمودي نشست و برخاست كند و ارتفاع و شعاع پروازي بالايي همچون هواپيماهاي ديگر داشته باشد. شركت‌هاي بل و بوئينگ قراردادي براي توسعه‌ي هواپيمايي جايگزين سي‌اچ-۴۵ سي نايتس، منعقد كردند. حاصل طراحي آن‌ها، هواپيماي معروف به اُسپِرا است. طراحي اُسپِرا با جنجال‌هاي فراواني همراه بود و حتي اتهاماتي در مورد ايمني پايين اين پرنده و ناكارآمد بودن آن در مأموريت‌ها زده شد؛ اما وي-۲۲ اين بحران‌ها را با موفقيت پشت سر گذاشت و حتي با درخواست‌هاي خريد نيروي دريايي و هوايي آمريكا، توليد اين پرنده رونق گرفت.
يوروفايتر تايفون
يوروفايتر تايفون حاصل همكاري كشورهاي اروپايي است. اين جنگنده‌ي نسل ۴، سنسورها و سيستم اويونيك مدرني دارد و با توانايي پرواز مافوق صوت خود، يكي از بهترين جنگنده‌هاي حال حاضر امروز است.
شاتل فضايي كلمبيا
با نگاهي به سفرهاي برنامه‌ي شاتل فضايي ناسا به موارد شگفت‌انگيزي برمي‌خوريم؛ برنامه‌هايي كه ساخت ايستگاه بين‌المللي فضايي، اولين پياده‌روي در فضا و پرتاب تلسكوپ هابل تنها بخشي از آن‌ها است. سرآغاز اين موفقيت‌ها و دستاوردها به ۱۲ آوريل سال ۱۹۸۱ بازمي‌گردد؛ روزي كه اولين شاتل فضايي ناسا بانام كلمبيا از ايستگاه پرتاب واقع در كيپ‌كارناوال در فلوريدا به فضا پرتاب شد. هدف از طراحي شاتل، تسهيل سفرهاي فضايي طولاني‌مدت بود و اين پرنده گونه‌ي جديدي از فضاپيماها را معرفي كرد كه نه‌تنها قابليت هدايت توسط خلبان دارند بلكه در مأموريت‌هاي ديگر نيز قابل استفاده هستند. كار طراحي شاتل در اوايل دهه‌ي ۱۹۷۰ ميلادي آغاز شد و بعد از سال‌ها تغييرات در طراحي و مطالعه، مهندسان به توافق رسيدند كه پرتاب شاتل به فضا به‌وسيله‌ي دو موشك سوخت جامد به‌عنوان بوستر، خطري كمتر و صرفه‌ي اقتصادي بيشتري دارد. شاتل كلمبيا درمجموع ۲۸ بار به پرواز درآمد و مسافت ۱۹۷.۵ ميليون كيلومتر را طي كرد و با پرواز خود، پايه‌هاي سه دهه مأموريت‌هاي شگفت‌انگيز شاتل فضايي را بنا نهاد.
اسپيس‌شيپ وان
شايد ايده‌ي فرستادن توريست‌ها تا پيش از آنكه راكت اسپيس‌شيپ وان در مدار پايين زمين منفجر شود، تنها در فيلم‌هاي علمي تخيلي ديده شده بود. ايده‌ي اسپيس‌شيپ وان توسط برت روتان در سال ۲۰۰۴ مطرح شد و مدل اوليه‌ي اين پرنده، برنده‌ي جايزه‌ي ۱۰ ميليون دلاري ايكس پرايز شد و اولين هواپيماي خصوصي و سرنشين‌داري لقب گرفت كه از اتمسفر زمين خارج مي‌شد. براي انتقال اسپيس‌شيپ وان تا ارتفاع ۱۵ كيلومتري زمين از وايت نايت وان، محصول ديگر ساخته‌شده توسط روتان استفاده مي‌شود. پس از رسيدن به ارتفاع مورد انديشه متخصصين، اين هواپيما از وايت نايت وان جدا مي‌شود و ۱۰ ثانيه بعد، موتور موشك آن روشن مي‌شود. آخرين آزمايش پروازي اين پرنده در اوت ۲۰۱۷ با موفقيت انجام شد.
هميشه مي‌توانيد ازطريق موتور جستجوي پرواز كجارو ارزان‌ترين بليط هواپيما به مقصد مورد انديشه متخصصينتان را بيابيد و به آساني آن را از فروشنده‌هاي معتبر خريداري كنيد.
هم انديشي ها