دانشمندان در دوران قرنطينه ۹ گونه‌ي جديد از حشرات كشف كردند
هنگامي كه موزه تاريخ طبيعي لس‌آنجلس در اواسط ماه مارس به‌علت دنياگيري كوويد ۱۹ تعطيل شد، ليزا گونزالز با اين اميد كه چند هفته‌ي ديگر به محل كار خود برگردد، به خانه رفت. اما وقتي معلوم شد كه او به‌زودي به محل كار بازنمي‌گردد، گونزالز كه دستيار مدير مجموعه‌ي حشره‌شناسي بود، يكي از اتاق‌هاي خانه‌ي خود را به آزمايشگاه موقت تبديل كرد. او سپس شروع به وارسي هزاران حشره كرد كه موزه قبلا آن‌ها را ازطريق يك پروژه‌ي شهروندي جمع‌آوري كرده بود.
به‌طور معمول، گونزالز و زيست‌شناسان ديگر از باركدگذاري DNA براي شناسايي گونه‌هاي مختلف استفاده مي‌كنند. باركدگذاري DNA فرايندي چند مرحله‌اي است كه شامل چندين ساعت آماده‌سازي شيميايي مي‌شود و نتايج دقيقي ارائه مي‌دهد.
توالي‌ياب DNA موزه از روشي به نام واكنش زنجيره‌اي پليمراز براي تكثير ماده‌ي ژنتيكي هر حشره استفاده مي‌كند كه سپس ميتواند با مرجعي از باركدهاي DNA مورد مقايسه قرار گيرد. در شرايطي كه گونزالز به اين دستگاه دسترسي نداشت، به دستگاه آنالوگي روي آورد كه از قرن ۱۷ در خدمت زيست‌شناسان بوده است: يك ميكروسكوپ. گونزالز مي‌گويد: «اين امر قطعا موجب مي‌شود كه من از آنچه دانشمندان با استفاده از ابزارهاي ابتدايي قادر به انجام آن بودند، قدرداني كنم. من در خانه يك صندلي ارگونوميك ندارم؛ من يك ميكروسكوپ فانتزي ندارم. ما اكنون قدر چيزهايي را كه داريم، مي‌دانيم.»
گونزالز با استفاده از ميكروسكوپي كه از آزمايشگاه به خانه برده بود، ده‌ها گونه حشره را با مطالعه ويژگي‌هايي مانند موهاي ريز يا شكل بال شناسايي كرد. او همچنين حشرات غيرمعمولي را پيدا كرد كه درمورد آن‌ها به همكارش برايان براون موزه‌دار بخش حشره‌شناسي موزه روي آورد. براون با استفاده از يك استريوسكوپ لايكا بزرگ‌تر كه آن را از دفتر خود آورده بود و همچنين يك ميكروسكوپ مركب كوچك‌تر كه آن را در وب‌سايت نيازمندي‌ها پيدا كرده بود، ۹ گونه از مگس‌هاي كوچك را كشف كرد كه همه براي علم جديد هستند. براون مي‌گويد: «يافتن چيزهاي جديد هميشه جالب است و اين يكي از بزرگ‌ترين لذت‌هاي اين كار است. اين فقط يافتن چيزهاي كمي متفاوت نيست، ما هميشه چيزهاي فوق‌العاده متفاوتي پيدا مي‌كنيم.»
برايان براون، رئيس گروه حشره‌شناسي NHMLAC و موزه‌دار بخش حشره‌شناسي درحال كار از خانه
حشرات مورد مطالعه كه عمدتا مگس‌هاي كوچك، وسپ‌ها و مگس‌هاي وسپ‌مانند بودند، ازطريق پروژه‌ي بيواسكن (BioSCAN) جمع‌آوري شده بودند. پروژه‌ي مذكور در سال ۲۰۱۲ آغاز شد كه طي آن تله‌هاي حشره‌گير در ۳۰ نقطه در سرتاسر لس‌آنجلس و عمدتا در حياط خلوت‌ها يا فضاهاي عمومي نصب شده بود. اين زوج، داوطلباني را به كار گرفتند كه نحوه‌ي استفاده از تله‌هاي مالايز را فرا مي‌گرفتند. تله‌هاي مالايز شبيه چادرهاي دو نفره هستند كه موجب مي‌شوند حشرات قبل از اينكه داوطلبان بتوانند آن‌ها را درون شيشه‌ها بگذارند، به‌سمت بالا و توري‌هاي جمع‌آوري پرواز كنند.
اگرچه لس‌آنجلس آميزه‌اي از فرهنگ‌هاي سرتاسر جهان است، پژوهش‌هاي بسيار كمي درمورد حيات‌وحش شهري آن خصوصا حشراتي كه در اين منطقه زندگي مي‌كنند، انجام شده است. پروژه‌ي بيواسكن زماني شروع شد كه براون با يك متولي موزه شرط بست كه ميتواند گونه‌ي جديدي از حشره را در حياط خلوت خانه‌ي خود در غرب لس‌آنجلس پيدا كند. او موفق شد و اين پروژه به پايان رسيد. براون و جمع‌آوري‌كننده‌ي حياط خلوت در سه سال اول ۳۰ گونه‌ي جديد از حشرات را پيدا كردند و نتايج خود را منتشر كردند. تيم موزه ۱۳ گونه‌ي جديد ديگر را طي دو سال گذشته پيدا كرد، همچنين او و كاركنانش از زمان تعطيلي‌هاي دنياگيري، ۹ گونه‌ي ديگر پيدا كردند.
با اينكه شركت‌كنندگان پروژه‌ي بيواسكن از ماه نوامبر هيچ حشره‌ي جديدي جمع آوري نكرده‌اند، كار پرزحمت شناسايي هزاران نمونه‌ي فردي در جريان دنياگيري ادامه داشته است. اين كار معادل عملي پاك‌سازي كمدهاي شما است: خسته‌كننده بوده اما درنهايت پاداش دارد. براون مي‌گويد: «ما درحال‌حاضر نمي‌توانيم به آزمايشگاه برويم، بنابراين به شناسايي موارد با ميكروسكوپ و مطالعه ويژگي‌هايي روي آورده‌ايم كه ديدن آن‌ها با چشم دشوار است. اين حشرات ۲ ميلي‌متر طول دارند و اندام تناسلي ريزي دارند. شناسايي يكي از اين نمونه‌ها با استفاده از روش‌هاي ريخت‌شناسي ميتواند ۱۰ تا ۲۰ دقيقه طول بكشد.»
۹ گونه‌ي جديد همه از مگس‌هاي فوريد هستند كه برخي از آن‌ها به دليل توانايي دويدن روي سطوح يا ورود به تابوت‌ها براي خوردن اجساد مردگان معروف هستند. براون و گونزالز همچنين مگس‌هاي پاشنه، انگل‌هاي موش‌هاي صحرايي و مگس‌هاي وسپ‌مانند را پيدا كردند. آن‌ها به احتمال زياد از آمريكاي مركزي شايد ازطريق يك گياه گلدار يا تكه‌اي غذا وارد شده‌اند.
براون و گونزالز با كمك چندين ساله‌ي ده‌ها هزار جمع‌آوري‌كننده حشرات ازطريق پروژه‌ي بيواسكن، برآورد گونه‌هاي شناخته‌شده حشرات را در حوزه‌ي لس‌آنجلس از ۳۵۰۰ مورد در جريان آخرين سرشماري در سال ۱۹۹۳ به ۲۰ هزار گونه گسترش داده‌اند. براون درمورد مگس‌هاي فوريد مي‌گويد: «ما ۱۰۰ هزار نمونه از منطقه‌ي لس‌آنجلس را مورد مطالعه قرار داديم. من از تعداد گونه‌هاي جديدي كه پيدا مي‌كنيم، شگفت زده‌ام.»
براون در تله‌ي حشره‌گير حياط خلوت خانه‌ي خود چندين نمونه‌ي عجيب پيدا كرده است؛ ازجمله نوعي مگس كه جذب دود مي‌شود (احتمالا از آتش‌سوزي‌هاي طبيعي نزديك منشا گرفته است) و نمونه‌ي ديگري كه بوي گياه محبوبه‌ي شب را دوست دارد.
گونزالز مي‌گويد تعطيلي و سپس كار در خانه همچنين نوري بر تنوع زيستي كه در محله‌هاي شهري وجود دارد، مي‌تاباند. او مي‌گويد: «ما تنوع باورنكردني داريم و گونه‌هاي ناشناخته‌اي در كنار ما زندگي مي‌كنند. اين چيزي است كه اكثر مردم متوجه آن نمي‌شوند. حتي حشراتي كه ما از ديدن آن‌ها شگفت‌زده شديم، من تصور نمي‌كردم كه ما آخوندك‌مگسان را در لس‌آنجلس داشته باشيم» (اين مگس‌ها مانند نوعي تلاقي بين آخوندك‌هاي نيايش‌گر و وسپ به‌انديشه متخصصين مي‌رسند؛ اگرچه هيچ‌يك از آن‌ها نبوده و بيشتر در زيستگاه‌هاي گرمسيري يافت مي‌شوند).
گونزالز با كمك خواهرزاده ۵ ساله خود كه ميكروسكوپ خود را در اختيار او قرار داده است، به كار از خانه ادامه مي‌دهد. او اميدوار است كه به زودي به محل كار خود برگردد.
براون نيز از دنياي كار از خانه خسته شده است. بازگشت به مجموعه موزه و ابزارهاي علمي مدرن آزمايشگاه او به اين زودي اتفاق نمي‌افتد. او مي‌گويد:
وقتي براي اولين‌بار كار در خانه را شروع مي‌كنيد، با خود فكر مي‌كنيد اين عالي است زيرا هيچ عامل حواس‌پرتي وجود ندارد و مي‌توانم ده‌ها مقاله تهيه كنيم. اما جالب است كه چگونه داشتن محل كار ميتواند تلاش و توجه شما را متمركز مي‌كند. مهم است كه افرادي داشته باشيد كه با آن‌ها كار كرده و تعامل برقرار كنيد و مجموعه حشرات را به‌عنوان يك مرجع در اختيار داشته باشيد.
هم انديشي ها