استفاده از هوش مصنوعي براي تشخيص افرادي كه قصد خودكشي دارند
متأسفانه بايد اعتراف كرد كه بر اساس گزارش سازمان جهاني بهداشت، در ۴۵ سال گذشته موارد منجر به خودكشي ۶۰ درصد بيشتر شده است. بر اساس همين گزارش، سالانه يك ميليون نفر در سرتاسر جهان با اقدام به خودكشي از دنيا ميروند. سازمان بهداشت جهاني انتظار دارد تا سال ۲۰۲۰ نرخ خودكشي از وضعيت فعلي يعني هر ۴۰ ثانيه يك خودكشي در سرتاسر جهان، به نرخ هر ۲۰ ثانيه برسد.
گروهي از پژوهشگران دانشگاه كارنگي ملون و هاروارد در آمريكا دست به طراحي الگوريتمي زدهاند كه با استفاده از فناوري يادگيري ماشيني ميتواند بازنمايي عصبي حالات منجر به خودكشي را به دست آورد. اين الگوريتم با كمك تصويرسازي تشديد مغناطيسي كاركردي (fMRI) كار ميكند.
پژوهشگران، افراد مورد آزمايش را به دو گروه مطالعه و كنترل تقسيمبندي كردند كه در هر گروه ۱۷ نفر حضور داشتند. در گروه آزمايش ۱۷ نفر افكاري در مورد خودكشي داشتند. در طي اين پژوهش، دانشمندان ۶ واژهي مرگ، ستم، اشكال، بيخيالي، خوبي و تشويق را به اعضاي گروهها نشان دادند و به دنبال كشف الگوهاي مغزي مرتبط با خودكشي در اين افراد گشتند. الگوريتم توسعه دادهشده موفق به كشف ۱۵ بيمار از ۱۷ بيمار با تفكرهاي مرتبط با خودكشي شد. در اين بين ۱۶ نفر از ۱۷ عضو گروه آزمايش، از امآرآي براي تعيين الگوي عصبي استفاده كردند كه در نهايت دقت ۹۱ درصدي الگوريتم را نشان داد.
در حال حاضر، روانشناسان گفتوگو با فرد و پرسيدن سؤالهاي مستقيم براي پيدا كردن افكار مرتبط با خودكشي را به روشهاي ديگر ترجيح ميدهند؛ هرچند بر اساس مطالعات انجامشده نزديك به ۸۰ درصد از بيماران در جلسات مشاورهي خود، افكار خودكشي را انكار كردهاند. الگوريتم جديد توسعهيافته توسط دانشمندان ميتواند اين اشكال را با دقت بالايي حل كند.
استفاده از هوش مصنوعي براي پيدا كردن افرادي كه قصد خودكشي دارند در شركتهايي نظير فيسبوك هم آزمايش شده است؛ اين شركت براي پيدا كردن جريانهاي فكري مرتبط با خودكشي از هوشمصنوعي بهره ميبرد. نقطهي مشترك تمامي اين پژوهشها تأكيد بر تفاوتهاي موجود در مغز افرادي با قصد خودكشي در مقايسه با افراد عادي بهحساب ميآيد. در پژوهش دانشگاه كارنگي ملون با استفاده از يادگيري ماشيني و تصاوير بهدستآمده از امآرآي ميتوان اين تفاوتها را به دست آورد.
مارسل جوست، محقق ارشد اين پژوهش، ميگويد:
يكي از محدوديتهاي اصلي اين تحقيق استفاده از دستگاه امآرآي است؛ استفاده از اين دستگاه هزينهبر و دسترسي به آن بهخصوص در محيطهايي مثل مطب سخت يا غير ممكن به شمار ميرود. ما به دنبال ثبت فعاليتهاي مغزي با استفاده از نوار مغزي يا الكتروانسفالوگرافي هستيم. اشكال دوم به همكاري بيمار برميگردد كه شرط اصلي پيدا كردن الگوهاي مغزي است؛ قطع همكاري وي فرآيند تشخيصي را متوقف ميكند.
استفاده از هوش مصنوعي و فناوريهايي نظير يادگيري ماشيني در تشخيص الگوهاي مغزي منتهي به خودكشي ميتواند به كاهش نرخ خودكشي در جوامع مختلف و درمان افراد مستعد به خودكشي كمك زيادي كند.
نتايج اين پژوهش علمي در نشريهي Nature Human Behavior به چاپ رسيده است.
هم انديشي ها