دانشمندان شواهد تازه‌اي از رژيم غذايي نئاندرتال‌ها يافته‌اند
اين نتايج يافته‌هاي جديد پژوهشگران است كه به تازگي در نشريه‌ي Nature به چاپ رسيده است. اين پژوهش توسط دانشمندان دانشگاه استرالياي جنوبي در آدلايد انجام گرفته است. اين پژوهشگران در اين پژوهش جديد پلاك و دي‌ان‌اي ميناي دندان دو نئاندرتال را كه در غار باستاني ال سيدرون اسپانيا كشف شده بودند، مورد مطالعه قرار دادند.
پژوهشگران دريافته‌اند كه بر خلاف باور عمومي، رژيم غذايي نئاندرتال‌ها تنها به گوشت محدود نمي‌شده است. در عوض، پژوهشگران با مطالعه‌هاي خود هيچ شواهدي از گوشت را در نمونه‌هاي دندان نئاندرتال‌هاي غار ال سيدرون مشاهده نكردند. البته به انديشه متخصصين نمي‌رسد كه اين يافته‌هاي جديد نشان دهد كه همه‌ي نئاندرتال‌ها گياهخوار بوده‌اند. بلكه پژوهش‌هاي گذشته‌ي همين تيم تحقيقاتي نشان مي دهد كه نئاندرتال هاي غار اسپاي بلژيك گوشت‌خوار بوده‌اند. دانشمندان در مطالعه‌هاي خود بقاياي دي‌ان‌اي كرگدن پشمالو، گوسفند وحشي و همچنين شواهدي از قارچ‌هاي وحشي را در پلاك دندان اين نئاندرتال‌ها به دست آورده بودند.
كشف باكتري‌ها نشان مي‌دهد كه انسان‌ها، نئاندرتال‌ها را بوسيده‌اند
دانشمندان در اين پژوهش پلاك‌هاي دنداني روي دندان‌هاي نئاندرتال‌ها را مطالعه كرده‌اند. پلاك دندان ماده‌اي چسبنده و لايه‌اي از پروتئين و پلي‌ساكاريد است كه به وسيله‌ي باكتري‌هاي دهان ساخته مي‌شود. پلاك همچنين مي‌تواند به ماده‌اي سخت‌تر به نام تارتار يا كلكولوس تبديل شود. تارتار همان پلاك سخت شده است كه به ميناي دندان و همچنين زيرخط لثه مي‌چسبد. در پلاك‌هاي دندان ميكروارگانيسم‌هاي درون دهان، عوامل بيماري‌زاي موجود در دستگاه تنفسي و دستگاه گوارش وجود دارند. علاوه بر اين، پلاك‌هاي دندان مي‌توانند حاوي دي‌ان‌اي‌هاي هزاران ساله اي باشند كه كليد دانشمندان براي اين كشفيات شگفت‌انگيز بوده‌اند.
كيت دويني، ديرينه بوم‌شناسي از دانشگاه ليورپول در انگلستان به گاردين گفت:
تعجب‌آور نيست كه نئاندرتال‌ها، غذاهاي مختلفي مي‌خورند و كارهاي مختلفي را در مكان‌هاي مختلفي انجام مي‌دادند.
اين تنوع غذايي در بين نئاندرتال‌ها تنها يكي از كشف‌هايي است كه او و همكارانش با مطالعه دندان‌هاي نئاندرتال‌ها انجام داده‌اند. دانشمندان همچنين با مطالعه دندان‌هاي نئاندرتال‌هايي كه بين۴۲ تا ۵۰ هزار سال پيش زندگي مي‌كردند، شواهدي از باكتري‌هاي كه در دهان عموزاده‌هاي دور ما زندگي مي‌كردند به دست آورده‌اند.
دويني در اين مورد گفت:
اين نمونه‌ها در واقع يك كپسول زمان حاوي اطلاعات زيست‌شناسي بودند كه نه تنها شواهد مستقيمي از رژيم غذايي نئاندرتال‌ها را در خود حفظ كرده بودند، بلكه شواهدي از ميكروارگانيسم‌هايي كه با ما تكامل يافته‌اند را هم در خود جاي داده بودند.
در ميان اين يافته‌هاي جديد همچنين در يكي از اين نمونه‌ها كه متعلق به نئاندرتالي نوجوان است، آثاري از عفونت و چندين زخم وجود داشته است كه نشان مي‌دهد، اين نئاندرتال به نوعي بيماري مبتلا بوده است. دانشمندان بر اين باورند كه يكي از اين زخم احتمالا درمان شده است. آن‌ها با مطالعه‌هاي خود بقايايي از صمغ صنوبر را كشف كرده‌اند. درخت صنوبر گياهي است كه حاوي اسيد ساليسيليك است. اسيد ساليسيليك هم يكي از اسيدهاي آلي و از تركيب‌هاي ضروري آسپيرين است.
نئاندرتال‌هاي غار ال سيدرون اسپانيا گياهخوار بوده‌اند. دانشمندان با مطالعه‌هاي خود شواهدي از آجيل كاج، قارچ، پوست درخت و خزه را در پلاك دندان آن‌ها يافته‌اند
دويني به واشنگتن پست گفت:
آيا نئاندرتال‌ها مي‌توانسته‌اند خود درماني كرده باشند؟ ما هنوز نمي‌توانيم، اين موضوع را تاييد كنيم. اما اگر بتوانيم شواهد بيشتري را در نمونه‌هاي ديگري به دست بياوريم، مي‌توانيم به نوعي وجود يك نوع دانش پزشكي پيشرفته را در نئاندرتال‌ها به اثبات برسانيم.
يافته شگفت‌انگيز ديگر دانشمندان، كشف يك ژنوم نزديك به كامل متانوبريوباكتر اوراليس، گونه‌اي از باكتري‌هاي كوكو باسيل است كه بين لثه‌ها و دندان‌هاي انسان‌هاي مدرن (هوموساپين‌ها) زندگي مي‌كند.
لورا وريچ، دانشمندي از دانشگاه استرالياي جنوبي گفت كه اين ميكروارگانيسم قديمي‌ترين نمونه‌اي از اين نوع باكتري است كه تاكنون توالي‌يابي ژني شده‌اند. همچنين وجود متانوبريوباكتر اوراليس در نئاندرتال‌ها به اين معناست كه اين ميكروارگانيسم‌ها به نوعي به انسان‌ها هم سرايت كرده‌اند. متانوبريوباكتر اوراليس احتمالا از راه بوسيدن به انسان‌هاي مدرن منتقل شده است كه به نوعي مي‌تواند نشان دهد كه هوموساپين‌ها و نئاندرتال‌ها با هم آميزش داشته‌اند.
هم انديشي ها