تشخيص اشكالات سلامت رواني با مطالعه تعاملات اجتماعي
پژوهشگران بيمارستان مكلاين، نتايج يك مطالعه را منتشر كردند كه نشان ميداد سن، وضعيت اجتماعي و اقتصادي و عوامل ديگر در انزواي اجتماعي و سلامت رواني ضعيف تاثيرگذار هستند. پژوهشگران در يك مقاله كه در سايت علوم روانشناسي باليني منتشر شده است، به مطالعه تاثير بالاي تعاملات اجتماعي بر افراد در تمام سنين و تمام حوزههاي زندگي مشغول هستند.
لورا گرمين از نويسندگان اين مقاله و داراي مدرك دكترا در بيمارستان مكلاين اعتقاد دارد كه اطلاعات ارائهشده در اين مطالعه، درك ما از عوامل منفي تاثيرگذار بر سلامت رواني افراد را افزايش ميدهد. چرا كه در پژوهشها، انگيزهي اجتماعي پايين و از دست دادن انگيزهي اجتماعي در ارتباط با ابتلا به بيماريهاي رواني مختلف از جمله افسردگي و اختلالات طيف اسكيزوفرني مطالعه شدهاند. دكتر گرمين كه مدير متخصص موسسهي فناوري روانپزشكي در مكلاين است، ميگويد:
ميل نداشتن به اجتماعي شدن با انزواي اجتماعي و سلامت رواني پايينتر، و به بيان درستتر احتمال ابتلا به بيماريهاي رواني در دوران نوجواني و اوايل جواني در ارتباط است.
دكتر گرمين و نويسندهي ديگر مقاله يعني دكتر ديويد دودلفدر از دانشگاه روچستر با در انديشه متخصصين گرفتن اين مسئله، تصميم گرفتند تفاوت تاثير تجربهي لذت اجتماعي و ميل به اجتماعي شدن را در طول زندگي و گروههاي جمعيتي مختلف مطالعه كنند.
انگيزهي اجتماعي و ميل به اجتماعي شدن در ميان مردان كمتر از زنان است
نتايج پژوهش سه سالهي گرمين و ديويد دودلفدر در يك مطالعه با نام «ابعاد اپيدميولوژيك آنهدونياي اجتماعي» منتشر شد. اين پژوهش از طريق پلتفرم پژوهشي الكترونيك TestMyBrain.org انجام گرفت. در مجموع حدود ۲۰ هزار نفر از سرتاسر دنيا در اين مطالعه شركت كردند؛ هدف اين پژوهش، مطالعه عوامل احتمالي موثر بر آنهدونياي اجتماعي بود. آنهدونياي اجتماعي، يك اصطلاح باليني است كه با فقدان انگيزهي اجتماعي، كاهش ميل براي مشاركت در تعاملات اجتماعي يا اشكال در لذت بردن از تعاملات اجتماعي تعريف ميشود. شركتكنندگان در مطالعه، سن، وضعيت اجتماعي و اقتصادي مختلف و قوميتهاي متفاوت داشتند.
پژوهشگران با بهكارگيري اين پروژهي علمي بزرگ شهروندي (بهگفتهي گرمين) به مقايسهي اطلاعات بهدست آمده از آن با دادههاي موجود در مورد آنهدونياي اجتماعي و عوامل احتمال ابتلا به اختلالات سلامت رواني پرداختند. آنها از راههاي گوناگون دريافتند كه افراد در جنبههاي اساسي انگيزهي اجتماعي با يكديگر تفاوت دارند؛ اين موضوع، نشاندهندهي تفاوت در احتمال ابتلا به برخي اختلالات رواني خاص است. براي مثال، گرمين ميگويد:
يافتهها نشان داد كه انگيزهي اجتماعي و ميل به اجتماعي شدن در ميان مردان كمتر از زنان است. همچنين در افرادي كه داراي زمينههاي اجتماعي و اقتصادي كمبضاعت هستند نيز كمتر است.
انگيزهي اجتماعي و لذت اجتماعي از اوايل نوجواني تا سنين ۴۰ تا ۵۰ سالگي كاهش پيدا ميكند
علاوه بر اين، پژوهشگران دريافتند كه انگيزهي اجتماعي و لذت اجتماعي از اوايل نوجواني تا سنين ۴۰ تا ۵۰ سالگي يعني قبل از افزايش دوبارهي سن كاهش پيدا ميكند. گرمين ميگويد كه انگيزهي اجتماعي كم در سنين ميانسالي منجر به حمايت اجتماعي پايينتر و در نتيجه، سلامت رواني پايينتر ميشود؛ به اين ترتيب مداخلههايي كه حمايت اجتماعي را بالا ميبرند، گزينهاي مهم براي حل اشكالات مربوط به سلامت رواني در ميانسالي محسوب ميشوند.
گرمين معتقد است درك تفاوت ميان عواملي مانند انگيزهي اجتماعي در جمعيتهاي مختلف باعث ميشوند الگوها و افراد در معرض ابتلا به اين بيماريها را تشخيص دهيم. او ميگويد:
مطالعه رفتار اجتماعي در ميان افراد و ارتباط دادن آن با تفاوتهاي موجود در سلامت رواني به شناسايي روشهاي مناسبتر ارزيابي، تشخيص و درمان اختلالات رواني كمك ميكند.
هم انديشي ها