كمبود يك مولكول مي‌تواند دليل افسردگي ميليون ها نفر باشد

پژوهش پزشكي جديد نشان مي‌دهد كه افرادي كه نوع خاصي از مولكول در خون آن‌ها كم است، در افسردگي زندگي مي‌كنند. نام اين مولكول استيل ال كارنيتين (acetyl-L-carnitine) است و افرد سخت‌گير و افرادي كه در كودكي خود اشكالاتي داشته‌اند، كم‌ترين ميزان آن را در مقايسه با ديگر افراد در خون خود دارند.

مولكول استيل ال كارنيتين به‌صورت طبيعي در بدن توليد مي‌شود و نقش قابل توجهي در چربي متابوليسمي و توليد انرژي در بدن دارد. تامين اين مولوكول به‌عنوان يك رژيم نيز وجود دارد و پيچيدگي خاصي نيز ندارد.

هم اكنون پژوهشگران از موسسه‌ها‌ي مختلف در سراسر جهان هر‌كدام دليلي براي افسردگي يافته‌اند. در تمامي اين نتايج، شرايط محيطي و كم‌بودن سطح استيل كارنيتين خون شايع بوده است.

در سال‌ها‌ي اخير، شواهد بيش‌تر و بيش‌تري مبني بر درست بودن اين نتايج به‌دست آمده است. حد‌اقل از سال ۱۹۹۱ پژوهشگران دارويي از فوايد استيل براي مقابله با افسردگي آگاه بوده‌اند.

به‌تازگي كارلا ناسكا از دانشگاه راكفلر در پژوهشي كه روي موش‌ها انجام داد به اين نتيجه رسيد كه استيل ال كارنيتين تاثير سريع ضد افسردگي بر موش‌ها دارد. اين مولكول طي چند روز افسردگي را از بين مي‌برد در حالي كه براي تاثير ديگر دارو‌ها مانند SSRI چند هفته زمان لازم است. هم‌اكنون ناسكا و همكارانش پژوهش جديدي انسان‌ها‌ي بيمار انجام داده‌اند تا شباهت‌ها‌يي ميان اين بيماران و پژوهش‌ها‌ي انجام‌شده بيابند. روان‌پزشك مدرسه‌ي دارويي استنفورد، ناتالي راگسون گفت:

من به‌عنوان يك روانپزشك با افراد بسياري در اين مورد برخورد كرده‌ام. افسردگي يكي از عوامل مهم تمايل به غيبت در كار و يكي از عوامل اصلي خودكشي است. نكته‌ي بد‌تر اين است كه تنها ۵۰ درصد از بيماراني كه تحت درمان قرار مي‌گيرند با نسخه‌ي پزشك خود بهبود مي‌يابند و همين تعداد نيز به اشكالاتي دچار مي‌شوند كه ناشي از عوارض جانبي دارو‌ها‌ي مصرفي آن‌ها است. 

يك تيم پژوهشي، ۷۱ نفر از بيماران مبتلا به افسردگي را مورد پژوهش و تحقيق قرار دادند. اين افراد شامل مردان و زنان بين ۲۰ تا ۷۰ سال بودند و در اين پژوهش همچنين ۴۵ كنترل سلامتي مطابق با وضعيت بيماران قرار داده شد.

از اين بيماران خواسته شد تا به پرسشنامه‌اي در خصوص وضعيت درماني و بيماري‌ها‌ي احتمالي گذشته‌ي خود پاسخ‌دهند و يك نمونه‌ي خون نيز از هر‌كدام از آن‌ها گرفته‌شد. در مدت زمان انجام پژوهش، ۲۸ نفر از بيماران به افسردگي معمولي و نه‌چندان شديد و ۴۳ نفر از آن‌ها به افسردگي شديد مبتلا بودند.

با در انديشه متخصصين گرفتن شرايطي مانند سن و جنسيت و كنترل‌ها‌ي سلامت براي هر بيمار مبتلا به افسردگي، در تمامي اين بيماران كمبود استيل ال كارنيتين مشاهده‌شد.

بيماراني كه به افسردگي شديد مبتلا بودند، كم‌ترين ميزان آن را در خون خود داشتند. اين افراد شامل كساني هستند كه افسردگي آن‌ها در مقابل دارو‌ها مقاومت نشان‌داده و دوام آورده است، كساني كه به‌تازگي به افسردگي مبتلا شده‌اند و كساني كه در كودكي مورد سو استفاده، طرد‌شدن و خشونت قرار گرفته‌اند.

به‌گفته‌ي پژوهشگران، افراد داراي اين شرايط ۲۵ تا ۳۰ درصد كل افراد مبتلا به اين بيماري را تشكيل مي‌دهند و بيش‌ترين نياز به كمك را دارند.

اما قبل از تامين استيل ال كارنيتين به‌عنوان دراو براي اين افراد، انجام چند مرحله ضروري است. در واقع، آزمايش‌ها‌يي مختص انسان‌ها بايد انجام‌‌شود چرا كه آزمايش‌ها و مدل ها‌ي در مورد موش‌ها، بدون تغيير و به‌سادگي قابل تعميم به انسان‌ها نيستند. 

پژوهشگران همچنين دليل ارتباط داشتن ميزان استيل ال كارنيتين خون و افسردگي و تاثيرات آن را نمي‌دانند. آزمايش روي موش‌ها نشان داده است كه استيل ال كارنيتين نقش اساسي در كاركرد مغز دارد و از توليد بيش از حد نورون‌ها‌ي هيجاني جلو‌گيري مي‌كند. اما اين نكته به مطالعه بيش‌تر نياز دارد.

راسگون گفت:

ما به‌تازگي يك دليل مهم زيستي براي افسردگي يافته‌ايم. هنوز امتحان نكرده‌ايم كه آيا تامين استيل ال كارنيتين نشانه‌ها‌ي بيماري را در بيماران مبتلا به افسردگي درمان خواهد كرد يا نه. قبل از امتحان اين راه بايد به سوالات بسياري پاسخ دهيم. اين اولين قدم در راه اين علم است و به كنترل‌ها‌ي پزشكي در ابعاد بزرگ‌تر منجر خواهد شد.

ما مشتاقانه منتظر نتايج اين پژوهش‌ها‌ي درماني هستيم.

در ضمن، پژوهش اين تيم نيز در مجله‌ي PANS يافت مي‌شود.