پيوند موفق ريه آزمايشگاهي به خوك براي نخستين بار
با پيشرفت تكنولوژي پزشكي كه به ساخت اندامهاي آزمايشگاهي (مهندسي زيستي) كمك كرده، در آينده بسياري از اندامها نظير، قلب، ريه، كبد و كليه، ميتوانند با موفقيت به انسان پيوند زده شوند و جان بسياري از بيماران را نجات دهند.
همانطور كه ميدانيد، عمدهترين اشكال در پيوند عضو، پيدا كردن اهداكنندهي مناسب است، حتي در صورت وجود يك اهداكنندهي مناسب، در بسياري از موارد، بدن بيمار ممكن است كه عضو پيوندي را پس بزند. علاوه بر اين، اندامهايي مانند قلب را نميتوان از بدن اهداكنندهي زنده به بدن فرد ديگر پيوند زد. اكنون، پژوهشگران دانشكده پزشكي دانشگاه تگزاس، موفق به پيوند ريههاي آزمايشگاهي به خوك شدهاند و اميدواريهاي زيادي را به وجود آوردهاند.
البته واضح است كه هنوز سالها با پيوند اندامهاي آزمايشگاهي به بيماران واقعي فاصله داريم؛ اما آزمايش اخير كه خبر از پيوند موفقيتآميز به خوك ميدهد، ميتواند گام بزرگي براي پيوند اندامهاي آزمايشگاهي به انسان باشد.
جون نيكولز، پژوهشگر ارشد اين پژوهش جديد كه در ژورنال Science Translational Medicine منتشر شد، گفت:
تا بهحال آزمايشهاي متعددي در حيوانات كوچك انجام گرفته بود، اما اين حيوانات تنها براي مدت كوتاهي زنده مانده بودند. اين نخستين باري است كه يك ريه كاملا مهندسي زيستي پيوند زده ميشود.
پژوهشگران در اين آزمايش، ابتدا يك ريه را از بدن خوكهاي ديگر برداشتند و در حلالي كه براي جدا كردن خون و سلولهاي زنده طراحي شده بود قرار دادند. آنچه كه باقي ماند اصطلاحا يك داربست پروتئيني به شكل ريه بود.
پژوهشگران سپس، يك ريه را از هر كدام از خوكهاي آزمايشگاهي برداشتند و سلولهايي را از آن گردآوري كردند. سپس داربست را در مخزني مملو از مواد مغذي قرار دادند و سلولهاي ريه حيوان نيز اضافه شدند. اين سلولها طي ۳۰ روز در سراسر داربست پراكنده شدند تا ريه تازه آماده پيوند شود. بعد از اين پژوهشگران ريههاي آزمايشگاهي را به چند گروه خوك پيوند زدند.
طي ۱۰ تا ۱۵ سال آينده، ميتوان عضوهاي آزمايشگاهي مشابهي را به بدن انسان پيوند زد
پژوهشگران براي مطالعه موفقيت پيوند، گروههاي مختلف خوك را در فواصل مختلف، ۱۰ ساعته، ۲ هفتهاي، ۱ ماهه و ۲ ماهه پس از جراحي مطالعه كردند. همهي خوكها سالم باقي ماندند و پژوهشگران دريافتند كه عروق خوني در ريهها، ظرف دو هفته رشد كرده است.
پژوهشگران اعلام كردند كه آنها هيچ علائمي از آدم ريه مشاهده نكردند كه معمولا نشانهي رشد ناكافي عروق خوني است. ريههاي مهندسي زيستي پس از پيوند بدون تزريق هيچگونه دارويي به رشد خود ادامه دادند، در واقع، بدن تمام نيازهاي ريه جديد را فراهم كرد.
با اين حال پژوهشگران اعلام كردند كه اين آزمايش، تنها براي ارزيابي نحوهي پيوند و پاسخ بدن دريافتكننده طراحي شده بود و نحوهي اكسيژنرساني ريههاي رشد آزمايشگاهي مطالعه نشده است. پژوهشگران اعلام كردهاند كه در پژوهشهاي آينده، اين مورد را مطالعه خواهند كرد. بهگفتهي پژوهشگران، اگر همه چيز به درستي پيش برود، طي ۱۰ تا ۱۵ سال آينده، ميتوان عضوهاي آزمايشگاهي مشابهي را به بدن انسان پيوند زد.
هم انديشي ها