ايجاد مدلي براي پيش‌بيني آرتروز
آسيب‌ديدگي مفصل زانو به‌طور معمول مربوط به ورزش‌هايي مانند فوتبال، راگبي، هاكي روي يخ، ورزش‌هاي رزمي يا ديگر ورز‌ش‌ها است. اما اكثر مردم اطلاع ندارند كه چنين آسيب‌ديدگي‌هايي ممكن است منجر به التهاب مفصلي و آرتروز پس از آن شود. در آرتروزهاي پيشرفته، غضروف مفصلي به‌طور كامل تجزيه و باعث درد شديد مفصلي، عدم توانايي حركت دادن مفصل و حتي انزواي اجتماعي مي‌شود. با اين حال مكانيزمي كه منجر به آرتروز مي‌شود ناشناخته است. در حال حاضر امكان پيش‌بيني وضعيت‌ي آينده مفصل بيمار و پيش‌بيني روند احتمالي پيشرفت آرتروز براي پزشكان وجود ندارد. طبق مطالعه دانشگاه فنلاند شرقي و مؤسسه‌ي MIT، تخريب غضروف مفصلي، در زماني كه سرعت حركت مايع مفصلي بيش از اندازه است و به‌خصوص در اطراف آسيب‌ديدگي‌هاي قبلي زانو به‌وجود مي‌آيد و طبق گزارش Scientific Reports ممكن است پيش‌بيني روند توسعه آرتروز در مفصل بيمار در آينده امكان‌پذير باشد.
اين مطالعه با مطالعه مكانيزم تغيير شكل بافت‌ها و ميزان جريان مايع مفصلي در زانوها در فشارهاي معمول، مثلا هنگام راه رفتن، يك مدل مكانوبيولوژيكي درمورد تخريب غضروف ارائه مي‌دهد. نتايج به‌دست‌آمده از اين مدل با نتايج مشاهده شده در آزمايشگاه مقايسه شد. در نهايت مدل جديد مي‌تواند براي پيش‌بيني آرتروز و پيشنهاد پروتكل‌هاي توانبخشي بهينه براي كمك به افراد براي يك زندگي بهتر مورد استفاده قرار گيرد.
نام دسته‌ي مقالات مورد انديشه متخصصينچگونه در طي كار با كامپيوتر از شر دردهاي مفصلي خلاص شويدساخت فوم قابل تزريق براي درمان پوكي استخوان
پژوهشگران دريافتند كه مكانيزم‌هاي مختلفي، از جمله تغيير شكل بافت‌ها و ميزان جريان مايع مفصلي مي‌توانند منجر به آرتروز زانو پس از آسيب ديدگي قبلي شوند. نتايج به‌دست‌آمده از اين مدل با محتواي پروتئوگليكان مشاهده شده و مرگ سلولي نمونه‌هاي غضروف در شرايط آزمايشگاهي مقايسه شده است. به‌گفته‌ي پژوهشگران، يك تحليل عددي نشان مي‌دهد كه هر دو عامل تغيير شكل بافت‌ها و ميزان جريان مايع مفصلي مي‌توانند از عوامل احتمالي ابتلا به آرتروز باشند؛ اما احتمالا ميزان جريان مايع مفصلي تأثير بيشتري خواهد داشت.
گوستاوو اروسكو، اضافه مي‌كند:
يافته‌هاي ما نشان مي‌دهند كه پس از جراحت در زانو و بارگذاري متعاقب بافت‌ها، نشت آسان پروتئوگليكان‌ها از سطح آسيب ديده به علت جريان برون‌رو زياد مايع مفصلي مي‌تواند منجربه آرتروز شود.
يافته‌هاي اين مطالعه قابل توجه هستند و مي‌تواند راه‌هاي جديدي را براي مدل‌سازي در پيش‌بيني روند پيشرفت آرتروز پس از آسيب ارائه دهد و در ارزيابي مداخلات باليني بكار گرفته شود. به طور خاص اين مدل مي‌تواند ميزان ريسك آسيب به غضروف كه مي‌تواند منجربه آرتروز شود را شناسايي كند و پرووتكل توانبخشي فردي و بهينه ارائه دهد.
هم انديشي ها