آكنه پوستي و ارتباط آن با موهاي فرد
با وجود آنكه آكنه‌ي پوستي اشكالي نيست كه باعث خجالت افراد شود، اما عده‌اي با ديدن اين آكنه‌ها روي صورت‌‌شان اعتمادبه‌نفس خود را از دست مي‌دهند؛ به طوري‌كه حاضر مي‌شوند براي درمان آن‌ها، حساب بانكي خود را خالي كنند! هر چند درنهايت نتيجه‌ي مفيدي هم عايدشان نمي‌شود.
محققان به مطالعه علت شيوع آكنه و عوامل مؤثر ژنتيكي اين مهمان‌هاي ناخوانده‌ي پوستي پرداخته‌اند تا به اين طريق، روش‌هاي جديدي براي درمان آكنه پيدا كنند. نتايج مطالعات آن‌ها نشان داد كه آكنه‌ها نه‌تنها ريشه در ژن‌هاي ما دارند بلكه موهاي ما در بروز اين اختلال رايج پوستي نقش دارند! درواقع، ژنتيك فوليكول‌هاي مو مي‌تواند در بعضي افراد منجر به ايجاد آكنه‌هاي پوستي شود. جاناتان باركر، محقق بيماري‌هاي التهابي در اين خصوص مي‌گويد:
طي ۱۰ تا ۲۰ سال گذشته، پيشرفت‌هاي خفيفي در خصوص درمان آكنه صورت گرفته كه همان تعداد اندك هم با عوارض جانبي قابل‌توجهي همراه بوده است.
پيش از اين، براي درمان آكنه از روش‌هاي ژنتيكي استفاده نشده بود و همين نوآوري يك جهش چشم‌گير است. زماني‌كه وضعيت ژنتيكي فرد شناخته‌شده باشد، روش‌هاي درماني موثرتري مي‌توان به او ارائه داد. باركر و تيم تحقيقاتي‌اش ژنوم ۲۷/۰۰۰ داوطلب را مورد مطالعه قرار دادند. دراين‌ميان، ۵/۶۰۲ نفر از اين افراد دچار آكنه‌ي شديد پوستي بودند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه ژنوم مربوط‌به آكنه‌ي شديد با فوليكول موي افراد در ارتباط است! مايكل سيمپسون، از ديگر نويسندگان اين مقاله مي‌گويد:
براي ما جالب و عجيب بود كه متغيرهاي زيادي مي‌توانستند روي ساختار و عملكرد فوليكول مو تأثيرگذار باشند. به طوري‌كه تغييرات ژنتيكي مي‌تواند روي فوليكول‌ها تاثير بگذارد و آن‌ها را مستعد التهاب بيشتر كند كه مشخصه‌ي آن، بروز آكنه است.
به بيان ديگر، محققان بر اين گمان هستند كه بعضي از اشكال فوليكول‌ها مي‌تواند باكتري‌ها و چربي‌ها را به‌آساني در دام بيندازند و همين مسئله منجر به شكل‌گيري آكنه‌هاي شديد پوستي خواهد شد.
نويسندگان در اين مطالعه خاطرنشان مي‌كنند كه شايد در آينده، ژن‌هاي بخش‌هاي بيشتري از بدن در ارتباط با آكنه شناسايي شوند كه همين تشخيص، يك قدم فوق‌العاده به شمار مي‌آيد. سيمپسون اضافه كرد:
بعضي از متغيرهاي ژنتيكي ظرفيت اين را دارند كه هدف بسيار خوبي دربرابر داروها و راهكارهاي جديد، براي درمان آكنه باشند.
يكي از بهترين داروهاي شناخته‌شده براي درمان آكنه‌هاي شديد، ايزوترتينوئين است كه با نام آكوتان شناخته مي‌شود. مكانيزم اين دارو به‌گونه‌اي است كه چربي پوست را كاهش مي‌دهد؛ البته آكوتان براي درمان هر نوع آكنه‌اي جواب نمي‌دهد و در مواردي عوارض جانبي مانند خستگي، سرگيجه، خشكي و پوسته پوسته شدن پوست و درد مفاصل را به همراه دارد. ضمن اينكه مي‌تواند باعث ايجاد نقص مادرزادي شود.
معمولا گزينه‌هايي مانند استفاده از كرم‌هاي موضعي، شوينده‌ها و قرص‌هاي هورموني جزو آخرين راهكارهايي هستند كه مبتلايان آكنه براي درمان وضعيت خود به آن پناه مي‌برند؛ در بيشتر موارد، اين راهكارها تنها هزينه‌بر بوده و اثر چنداني ندارند. تاكنون تنوع درماني چنداني براي مبتلايان به آكنه‌هاي پوستي فراهم نبوده است. چنانچه اين وضعيت ادامه پيدا كند در آينده شاهد افزايش ۲۰ درصدي آكنه‌هاي شديد پوستي خواهيم بود. باركر مي‌گويد:
براي افراد مبتلا به آكنه هاي پوستي، وجود روش‌هاي درماني متنوع‌تر از اهميت زيادي برخوردار است؛ ازاين‌رو، بايد از بروز آكنه‌هاي شديد پوستي پيشگيري كرده و به‌صورت موثرتري آن‌ها را درمان كنيم.
نتايج اين مطالعه در ژورنال Nature منتشر شده است.
هم انديشي ها