آلرژي غذايي و تصور نادرست بيشتر افراد درمورد ابتلا به آن

به‌عنوان يك آلرژي واقعي، فرد بايد حداقل يكي از علائم شناخته‌شده‌ي واكنش سيستم ايمني را نسبت‌به يك آلرژن گزارش كند. اين علائم شامل كهير، تورم لب يا زبان، دشواري بلع، تنگي نفس، خس‌خس كردن، استفراغ، افزايش ضربان قلب، غش يا كاهش فشار خون هستند. ناراحتي معده، اسهال يا گزارش اينكه «اين ماده‌ي غذايي موجب خارش دهان من مي‌شود» مي‌تواند نشان‌دهنده‌ي وجود نوعي حساسيت غذايي باشد اما اين لاخبار تخصصيا يك پاسخ ايمني حاصل از آلرژي نيست.

طبق برآوردها بيش از ده درصد از افراد بالغ در آمريكا داراي نوعي آلرژي غذايي هستند اما تعداد زيادي از افراد نيز تصور مي‌كنند كه دچار آلرژي غذايي هستند، درحالي‌كه درواقع چنين نيست. طبق نتايج پژوهشي جديد كه اخيرا منتشر شده است، ۱۹ درصد از افراد بالغ تصور مي‌كنند به يك يا تعداد بيشتري از غذاها آلرژي دارند، اما علائمي كه آن‌ها براي آلرژي غذايي خود گزارش مي‌كنند، با علائم واقعي آلرژي غذايي سازگاري ندارد. روچي گوپتا نويسنده‌ي نخست مقاله مي‌گويد:

درحالي‌كه ما متوجه شديم از هر ده نفر، يك نفر داراي آلرژي غذايي است، تقريبا دو برابر اين تعداد افراد بالغ فكر مي‌كنند كه داراي آلرژي غذايي هستند؛ اما علائم آن‌ها ممكن است نشان‌دهنده‌ي عدم تحمل غذا يا ديگر اشكالات مرتبط با غذا باشد.

پژوهشگران بيش از چهل هزار فرد بالغ را در آمريكا مورد مطالعه قرار دارند و دريافتند كه تنها نيمي از افرادي كه مي‌گويند آلرژي غذايي دارند، توسط يك پزشك تشخيص داده شده‌اند. تقريبا نيمي از افراد بالغِ داراي آلرژي غذايي، حداقل يك آلرژي غذايي داشتند كه در بزرگسالي آغاز شده بود و ۳۸ درصد، حداقل يك مورد مراجعه به اورژانس براي آلرژي مرتبط با غذا را در طول زندگي خود گزارش كردند. ليزا گابل مديرعامل اجرايي سازمان يادگيري و پژوهش آلرژي‌هاي غذايي در آمريكا (FARE) مي‌گويد:

نياز به انجام مطالعات مرتبط با ميزان شيوع بيماري است تا به ما كمك كند دامنه‌ي اپيدمي آلرژي غذايي را تعريف كنيم. تا به امروز چنين مطالعه‌ي وسيعي انجام نشده بود كه آلرژي غذايي افراد بالغ را مورد مطالعه قرار دهد و اين پژوهش اطلاعات مهمي درمورد تعداد رو به افزايش افرادي كه تحت‌تاثير اين بيماري قرار مي‌گيرند، فراهم مي‌كند.

آلرژي‌هاي غذايي شديد يكي از اشكالات جدي هستند و طبق گزارش اين سازمان، ۲۰۰ هزار نفر در آمريكا هرساله به‌علت آلرژي‌هاي غذايي به اورژانس مراجعه مي‌كنند. مرگ ناشي از آلرژي‌هاي غذايي نادر بوده اما بدون درمان مناسب، واكنش‌هاي شديدي ممكن است بروز كنند كه مي‌توانند كشنده باشند. گوپتا گفت:

اگر آلرژي غذايي فردي تأييد شود، درك مديريت اين وضعيت از جمله تشخيص علائم آنافيلاكسي و چگونگي و زمان استفاده از اپي‌نفرين براي او حياتي است.

موضوع نگران‌كننده اين است كه پژوهش نشان مي‌دهد فقط براي يك‌چهارم از افرادي كه داراي آلرژي واقعي هستند، اپي‌نفرين تجويز مي‌شود كه مي‌تواند در شرايط خطرناك زندگي بيمار را نجات دهد. گابل گفت:

ما بايد در زمينه‌ي يادگيري حمل تزريق‌كننده‌ي خودكار اپي‌نفرين براي هر كسي كه آلرژي غذايي او تشخيص داده مي‌شود، براي درمان آنافيلاكسي كه يك واكنش آلرژيك مرگبار است، تلاش كنيم.

شايع‌ترين آلرژي غذايي در بزرگسالان آمريكايي، آلرژي نسبت‌به غذاهايي دريايي نظير صدف و ميگو است

ازانديشه متخصصين تئوري هر غذايي مي‌تواند موجب آغاز واكنش آلرژيك شود اما كدام غذا مسبب اكثر آلرژي‌هاي غذايي است؟

گوپتا مي‌گويد:

داده‌هاي ما نشان مي‌دهد كه برخي از غذاهاي دريايي در رتبه‌ي اول آلرژن‌هاي غذايي در افراد بالغ هستند. اين آلرژي در زمان بزرگسالي آغاز مي‌شود و در تمام مراحل زندگي شايع است. براي مشخص كردن اينكه چرا در ميان افراد بالغ، آلرژي نسبت‌به اين مواد غذايي چنين رايج و ماندگار است، به مطالعات بيشتري نياز داريم.مقاله‌هاي مرتبط:آلرژي؛ علايم، علل و درمانتصور اغلب افراد درمورد آلرژي به پني‌سيلين اشتباه استچرا حساسيت برخي افراد به عوارض جانبي داروها بيشتر است؟

اين مطالعه نشان مي‌دهد كه ۷/۲ ميليون فرد بالغ آمريكايي داراي اين نوع آلرژي غذايي هستند و آلرژي نسبت‌به شير و بادام زميني در رتبه‌هاي بعدي قرار دارند. اين مطالعه همچنين نشان مي‌دهد افراد بالغي كه نسبت‌به يك يا چند ماده‌ي غذايي آلرژي داشتند، نيمي از آن‌ها حداقل يكي از آلرژي‌هاي غذايي خود را در زمان بزرگسالي به‌دست آورده بودند. گوپتا گفت:

ما وقتي متوجه شديم كه آغاز آلرژي در بزرگسالي اينقدر شايع است، تعجب كرديم. براي درك علت اين مسئله و يافتن روشي براي جلوگيري از بروز آن به پژوهش‌هاي بيشتري نياز است.

اين امر برخلاف عقيده‌ي رايجي است كه مي‌گويد بيشتر آلرژي‌ها در زمان كودكي شكل مي‌گيرند. البته بايد اين مطلب را درانديشه متخصصين گرفت كه اگرچه در اين مطالعه شركت‌كنندگان زيادي حضور داشتند ولي داده‌ها، حاصل گزارش خود افراد بوده و ممكن است كاملا دقيق نباشند. با اين وجود، اين پژوهش موضوعِ آغاز آلرژي در بزرگسالي را برجسته كرده و اهميت تشخيص آلرژي‌هاي غذايي توسط پزشك را براي جلوگيري از قطع مصرف برخي از غذاها از سوي افرادي كه به اشتباه تصور مي‌كنند داراي آلرژي هستند، خاطرنشان مي‌كند. گابل مي‌گويد:

اين مطالعه نشان مي‌دهد كه آلرژي‌هاي غذايي در ميان افراد بالغ نسبت‌به آنچه قبلا تصور مي‌شد، اهميت بيشتري دارد؛ به‌ويژه بروز آلرژي نسبت‌به مواد غذايي كه قبلا به‌طور معمول مورد مصرف قرار مي‌گرفته و بي‌ضرر بوده است ولي ناگهان تبديل به آلرژي مي‌شود.

گوپتا مي‌گويد:

با درانديشه متخصصينگرفتن اينكه از پنج نفر بالغ يك فرد داراي واكنش نسبت‌به غذا است، ضروري است كه براي تشخيص به متخصص مراجعه شود. آلرژي‌هاي غذايي مي‌توانند مرگبار باشند اما ديگر اشكالات مرتبط با غذا ممكن است قابل درمان باشند.