ذات الريه ؛ علائم، دلايل ايجاد و روش‌هاي درمان

ذات‌الريه به عفونت موجود در ريه‌ها اشاره دارد و مي‌تواند به دلايل مختلفي رخ دهد. اين بيماري به‌طور معمول با يك عفونت باكتريايي، ويروسي يا قارچي آغاز مي‌شود و مي‌تواند زندگي فرد را تهديد كند. ريه‌هاي فرد مبتلا به ذات الريه دچار التهاب مي‌شود و كيسه‌هاي هواي كوچك يا آلوئول‌هاي داخل ريه‌هاي او از مايع پر مي‌شوند. ذات‌الريه كه با نام‌هاي پنوموني و سينه پهلو هم شناخته مي‌شود، مي‌تواند در افراد جوان و سالم هم به وجود آيد؛ اما در افراد مسن، نوزادان، افراد بيمار و كساني كه داراي نقص سيستم ايمني هستند، در خطرناك‌ترين حالت خود قرار مي‌گيرد.

ذات‌الريه به عفونت ريه اشاره دارد و مي‌تواند موجب بروز بيماري خفيف تا شديد در افراد شود. اين بيماري مهم‌ترين علت مرگ و مير ناشي از عفونت در كودكان زير ۵ سال محسوب مي‌شود. بد نيست بدانيد كه دو بيماري ذات الريه و آنفلوانزا  هشتمين علت اصلي مرگ و مير در ايالات متحده محسوب مي‌شوند. در ايالات متحده سالانه حدود يك ميليون نفر به دليل بيماري ذات الريه تحت معالجه قرار مي‌گيرند و حدود ۵۰ هزار نفر بر اثر اين بيماري جان خود را از دست مي‌دهند.

اولين نشانه ذات الريه معمولا شبيه به علائم سرماخوردگي يا آنفولانزا است. سپس فرد دچار تب شديد، لرز و سرفه همراه‌با خلط مي‌شود. علائم رايج ذات الريه در زير آورده شده است:

• سرفه
• خلط
• تنفس سريع و تنگي نفس
• لرزيدن
• درد قفسه سينه كه معمولا هنگام تنفس عميق بدتر مي‌شود
• تندي ضربان قلب
• خستگي و ضعف
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• عرق كردن
• سردرد
• درد عضلاني
• گيجي يا هذيان گفتن به‌ويژه در افراد مسن
• تيرگي رنگ پوست ناشي از كمبود اكسيژن در خون

توجه داشته باشيد كه علائم ممكن است بسته به ساير شرايط زمينه‌اي و نوع ذات الريه متفاوت باشد.

باكتري‌ها و ويروس ها از دلايل اصلي بروز ذات الريه به شمار مي‌روند. ميكروب‌هاي به‌وجودآورنده ذات الريه مي‌توانند در آلوئول‌ها مستقر و پس از تنفس فرد در آن‌ها تكثير شوند. نكته جالب توجه و حائز اهميت اين است كه ذات الريه مي‌تواند مسري باشد و باكتري‌ها و ويروس‌هاي ايجادكننده آن معمولا استنشاق مي‌شوند. اين ويروس‌ها و باكتري‌ها مي‌توانند ازطريق سرفه و عطسه منتقل شوند يا ازطريق لمس اشياء گسترش پيدا كنند.

در حالت كلي، ذات الريه مي‌تواند به دلايل مختلفي رخ دهد. براي نمونه، پنوموني اغلب به دليل بيماري يا عفونت ديگري همانند بيماري انسدادي مزمن ريوي، آنفلوانزا يا كوويد-۱۹ ايجاد مي‌شود. زماني‌كه سيستم ايمني بدن فرد سالم باشد، بدن او اغلب مي‌تواند از عفونت‌هاي شديد جلوگيري كند. بااين‌حال اگر باكتري‌ها، قارچ‌ها يا ويروس‌ها بر سيستم ايمني بدن غلبه كنند، ممكن است بيماري جدي‌تري ايجاد شود. در انديشه متخصصين داشته باشيد كه بدن براي مقابله با اين بيماري، گلبول‌هاي سفيد خون را براي حمله به عفونت مي‌فرستد؛ به همين دليل كيسه‌هاي هوا ملتهب مي‌شوند. در اين ميان باكتري‌ها و ويروس‌ها كيسه‌هاي ريه را از مايع و چرك پر مي‌كنند و باعث بروز ذات الريه مي‌شوند.

پنوموني يا ذات الريه بسته به‌علت ايجاد آن، انواع مختلفي دارد كه در ادامه به معرفي و تشريح آن‌ها خواهيم پرداخت:

پنوموني باكتريايي: شايع‌ترين علت اين نوع از ذات الريه، باكتري استرپتوكوك پنوموني است؛ اما بسياري از باكتري‌هاي مختلف ديگر هم مي‌توانند موجب بروز آن شوند.

پنوموني ويروسي: اين نوع از پنوموني مي‌تواند ناشي از ويروس انسدادي تنفسي (RSV) و آنفلوانزاي نوع A و B باشد.

پنوموني آسپيراسيون: اين نوع از ذات الريه معمولا زماني رخ مي‌دهد كه فرد غذا، مايعات يا محتواي معده را در ريه‌ها تنفس كند. پنوموني آسپيراسيون مسري نيست.

پنوموني قارچي: اين پنوموني درنتيجه يك بيماري همانند تب دره  ريفت، ناشي از قارچ كوكسيديومايكوزيس ايجاد مي‌شود.

پنوموني اكتسابي در بيمارستان: اين نوع از ذات الريه ممكن است در بيماراني رخ دهد كه تحت شرايط ديگري در بيمارستان تحت درمان قرار مي‌گيرند. به‌عنوان مثال، ممكن است در كساني به وجود آيد كه به دلايل مختلف نياز به دستگاه تنفسي دارند.

اين بيماري صرف‌انديشه متخصصين از علت، داراي علائم و نشانه‌هاي مشابهي است.

در ابتدا پزشك در مورد علائم و سابقه پزشكي فرد از او سؤال مي‌كند و معاينه فيزيكي انجام مي‌دهد. اگر در هنگام گوش دادن به صداي قفسه سينه ازطريق استتوسكوپ، صداي تنفس شديد، خس خس يا كاهش تنفس را بشنود، ممكن است به ذات الريه شك كند. پزشك همچنين ممكن است سطح اكسيژن موجود در خون را به وسيله دستگاهي به‌نام اكسيمتر مطالعه كند كه به منظور اندازه گيري ميزان درصد اشباع اكسيژن خون جهت اطمينان از سلامت دستگاه تنفسي استفاده مي‌شود. در ادامه به روش‌هاي مختلف براي تشخيص پنوموني اشاره خواهيم كرد:

اشعه ايكس قفسه سينه: اين روش مي‌تواند تشخيص ذات الريه را تأييد كند و نشان دهد كه كدام قسمت از ريه‌ها تحت تأثير قرار گرفته‌اند.

سي تي اسكن قفسه سينه: انجام اين كار اطلاعات دقيق‌تري از بيماري دراختيار شما قرار مي‌دهد.

آزمايش خون: آزمايش خون، تعداد گلبول‌هاي سفيد خون را اندازه‌گيري مي‌كند. در اين آزمايش، ميزان شدت عفونت مشخص مي‌شود و علت دقيق آن‌كه فرد به كدام نوع از ذات الريه (باكتريايي، ويروسي يا قارچي) مبتلا شده است، تعيين مي‌شود.

كشت خون: در اين روش ممكن است نشان داده شود كه ميكروارگانيسم از ريه‌ها به جريان خون گسترش يافته است يا خير.

آزمايش گاز خون شرياني (ABG): در اين آزمايش ممكن است مشخصات دقيق‌تري از ميزان اكسيژن و دي‌اكسيد كربن بدن و ساير عوامل نشان داده شود.

مطالعه خلط: انجام اين كار مي‌تواند مشخص كند كه كدام ارگانيسم باعث پيدايش ذات الريه شده است.

برونكوسكوپي: اين روش در برخي مواقع براي مطالعه بيشتر انجام مي‌گيرد.

يك روش ديگر براي تشخيص اين بيماري آن است كه بيمار تحت بيهوشي قرار بگيرد و پزشك يك لوله نازك، انعطاف‌پذير و سبك به‌نام برونكوسكوپ را به داخل ريه‌ها منتقل مي‌كند. انجام اين كار پزشك را قادر مي‌سازد كه به‌طور مستقيم قسمت‌هاي آلوده مجاري تنفسي و ريه‌ها را معاينه كند.

درمان اين بيماري به نوع و شدت آن بستگي دارد. انواع باكتريايي ذات الريه معمولا با آنتي بيوتيك، انواع ويروسي آن با استراحت و مايعات فراوان و انواع قارچي پنوموني معمولا با داروهاي ضد قارچ درمان مي‌شوند. پزشك معمولا داروهاي بدون نسخه را براي كمك به مديريت علائم ذات الريه تجويز مي‌كند كه اين موارد شامل روش‌هاي درماني براي كاهش تب، كاهش درد و بهبود سرفه است. علاوه بر اين، استراحت و نوشيدن مايعات فراوان بسيار مهم است؛ زيرا هيدراته ماندن به كاهش غلظت خلط و درنتيجه كاهش سرفه كمك خواهد كرد.

در صورتي كه علائم فرد شديد يا فرد داراي سيستم ايمني ضعيف و به بيماري‌هاي جدي ديگري مبتلا باشد، ممكن است براي درمان در بيمارستان بستري شود. در بيمارستان، بيماران به‌طور كلي با آنتي بيوتيك و مايعات داخل وريدي درمان مي‌شوند؛ همچنين ممكن است نياز به اكسيژن رساني داشته باشند.

ذات الريه يك اختلال التهابي در ريه‌ها است كه به دليل عفونت مجاري تنفسي رخ مي‌دهد. اين بيماري جدي است و روش‌هاي خانگي آن را درمان نمي‌كنند؛ اما برخي از روش‌هاي خانگي ممكن است به كاهش علائم و بهبودي در دوره نقاهت كمك كنند.

بايد بدانيد كه ذات الريه مي‌تواند زندگي فرد را تهديد كند؛ بنابراين مراجعه به پزشكي ضروري است و بسياري از افراد بايد در بيمارستان بستري شوند كه پس از آن، بهبودي ممكن است چندين هفته يا ماه طول بكشد. توجه داشته باشيدكه درمان پزشكي ضروري است؛ اما درمان‌هاي خانگي مي‌توانند در مديريت علائم به فرد كمك كنند.

پزشك بسته به‌علت ذات الريه، براي درمان عفونت دارو تجويز مي‌كند. وي علاوه بر دارو، انجام موارد زير را هم به بيمار توصيه مي‌كند:

• استراحت فراوان
• خوردن غذاهاي مقوي
• نوشيدن مايعات زياد

در ادامه اين موارد را با جزئيات بيشتري مورد مباحثه قرار خواهيم داد.

اگر ريه‌ها به‌عنوان بخشي از واكنش ايمني، مخاط اضافه توليد كنند، بدن با استفاده از سرفه سعي مي‌كند اين مايعات را از ريه‌ها خارج كند. به همين دليل، ممكن است پزشك استفاده از داروي ازبين‌برنده سرفه را توصيه نكند. بااين‌حال برخي از روش‌هاي طبيعي ممكن است به كاهش شدت سرفه كمك كنند، از جمله:

بسياري از دمنوش‌هاي گياهي گرم مي‌توانند به تسكين گلو كمك كنند، اما مصرف گياهان مفيدتر است. نتايج مطالعات انجام‌شده در سال ۲۰۱۱ نشان داد كه گياهان، از جمله نعنا و اكاليپتوس، روي گلوي افراد مبتلا به عفونت دستگاه تنفسي فوقاني تأثير مثبت دارند. اين گياهان ممكن است به تجزيه مخاط، كاهش درد و التهاب ناشي از ذات الريه كمك كنند.

نتيجه يك مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد كه دانه شنبليله ممكن است به تجزيه مخاط كمك كند. بنابراين چاي تهيه‌شده از دانه‌هاي شنبليله آسياب‌شده مي‌تواند سرفه مداوم را تسكين دهد. همچنين روغن اُكاليپتوس و درخت چاي ممكن است به تسكين سرفه كمك كند. البته افراد بايد به اين نكته توجه داشته باشند كه در ابتدا، مقدار مصرف اين روغن‌ها را محدود كنند؛ زيرا استفاده از اين روغن‌ها در برخي افراد، علائم را بدتر خواهد كرد.

وجود مخاط در گلو و قفسه سينه مي‌تواند موجب سرفه و تحريك بيشتر شود؛ اما غرغره كردن آب نمك گرم ممكن است به ازبين‌بردن مخاط يا ميكروب‌هاي گلو كمك كند و درنتيجه موجب تسكين سرفه شود.

تنگي نفس يكي ديگر از علائم رايج عفونت‌هاي تنفسي است كه بايد آن را بسيار جدي گرفت؛ بنابراين اگر شخصي در تنفس خود دچار اشكال شود، نياز به مراقبت فوري پزشكي دارد. در صورتي كه علائم خفيف باشد، رعايت نكات زير ممكن است در بهبود شرايط مؤثر باشد:

نوشيدن مقدار كمي كافئين، همانند يك فنجان قهوه و چاي سياه يا سبز، ممكن است به باز شدن مجاري تنفسي در ريه‌ها كمك كند و موجب راحت‌تر تنفس كردن فرد شود.

استنشاق هواي گرم و مرطوب ممكن است تنفس را براي فرد راحت‌تر و از سفت شدن گلو جلوگيري كند. نفس كشيدن در بخار ناشي از دوش گرفتن با آب گرم يا تنفس روي يك فنجان چاي گرم ممكن است در بهبود تنگي نفس مؤثر باشد.

استراحت كردن براي ترميم سلول‌هاي بدن امري ضروري به شمار مي‌رود و به‌ويژه براي بهبود تنگي نفس بسيار مؤثر است. فرد مبتلا به ذات الريه بايد استراحت كافي داشته باشد و تا حد امكان، فشارهاي بدني خود را به حداقل برساند.

ناراحتي در قفسه سينه يكي از علائم رايج ذات الريه است. بهره‌گيري از درمان‌هاي زير ممكن است به كاهش اين علامت كمك كنند:

سرفه مداوم مي‌تواند منجر به درد قفسه سينه شود. نوشيدن چاي گرم تهيه‌شده با زنجبيل تازه يا ريشه زردچوبه ممكن است به كاهش اين درد كمك كند. جالب است بدانيد كه ريشه هر كدام از اين گياهان مي‌توانند اثر ضد التهاب طبيعي در بدن داشته باشند.

براي طرز تهيه چاي اين گياهان كافي است يك تكه از ريشه هر كدام را به اندازه انگشت شست خرد كنيد و آن را در يك پيمانه آب بجوشانيد. اگر فردي چاي غليظ را ترجيح مي‌دهد، مي‌تواند آن را براي مدت طولاني بجوشاند يا مقدار بيشتري ريشه به آن اضافه كند. در صورتي كه طعم اين چاي خيلي تند بود، مي‌توانيد يك قاشق عسل به آن اضافه كنيد.

فرد مبتلا به ذات الريه مي‌تواند تب را هم تجربه كند. در صورتي كه تب خفيف باشد، ممكن است فرد بخواهد از داروهاي طبيعي براي كنترل آن استفاده كند، اما اگر تب زياد يا مداوم باشد، حتما به مراقبت‌هاي پزشكي نياز است؛ زيرا اين مسئله مي‌تواند نشانه‌ي عفونت شديد باشد. در ادامه به معرفي روش‌هايي براي بهبود تب خفيف خواهيم پرداخت:

زماني‌كه فرد تب مي‌كند، مصرف مايعات و الكتروليت‌ها مي‌تواند از كمبود آب بدن جلوگيري كند. مصرف نوشيدني‌هاي خنك مي‌توانند تا حد زيادي بدن را خنك و درنتيجه به كاهش تب كمك كند.

نتيجه يك مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان مي‌دهد كه تهيه چاي از دانه شنبليله ممكن است موجب تعريق فرد شود و درجه حرارت بدن او را به مقدار زيادي كاهش دهد.

برخي از داروهاي بدون نسخه همانند ايبوپروفن (Advil)، مي‌توانند به كاهش تب و درد كمك كنند. توجه داشته باشيد كه بايد اين داروها را همراه‌با غذا مصرف كنيد و از مقدار توصيه‌شده آن تجاوز نكنيد.

خيساندن بدن در آب ولرم ممكن است به خنك شدن آن كمك كند. در صورتي كه امكان حمام كردن براي شما وجود ندارد، مي‌توانيد يك حوله را بعد از غوطه‌ور كردن در آب ولرم روي بدن خود قرار دهيد. انجام اين كار به خنك شدن بدن كمك مي‌كند و درنتيجه موجب كاهش تب مي‌شود. توجه داشته باشيد كه بايد به محض گرم شدن حوله، دوباره آن را در آب فرو ببريد و روي بدن خود قرار دهيد.

لرز در اغلب مواقع علامت ثانويه تب به شمار مي‌رود؛ بنابراين نبايد آن را دست كم گرفت. درمان‌ خانگي زير ممكن است به كاهش لرز كمك كند:

نوشيدن مايعات گرم همانند آب گرم، چاي‌ گياهي و سوپ ممكن است به گرم شدن بدن كمك و از لرز جلوگيري كند.

برخي از غذاها حاوي تركيباتي هستند كه مي‌توانند در تقويت سيستم ايمني بدن، مبارزه با باكتري‌ها و كنترل التهاب مؤثر باشند. اين موارد ممكن است به‌طور كلي علائم ذات الريه را بهبود ببخشند. در ادامه به اين موارد اشاره خواهيم كرد:

تعدادي از محصولات خانگي حاوي تركيباتي هستند كه ممكن است به تقويت روند بهبود فرد كمك كنند. از جمله:

• سير
• عسل
• فلفل هندي
• روغن درخت چاي
• سرخارگل

توجه داشته باشيد كه هيچ يك از موارد فوق، ذات‌الريه و بيماري‌هاي مرتبط با آن همانند كوويد-۱۹ را درمان نمي‌كنند و تنها براي بهبود و مديريت علائم به بيمار پيشنهاد داده مي‌شوند. در حقيقت انجام اين موارد در زماني‌كه علائم خفيف باشد يا بيمار دوره نقاهت خود را طي مي‌كند، مؤثر است.

به‌طور كلي، هر كسي كه در تنفس خود دچار اشكال شود، بايد براي تشخيص و درمان به پزشك مراجعه كند. توجه داشته باشيد كه رعايت تمامي نكاتي كه پزشك توصيه مي‌كند، براي بيمار واجب است،؛ بنابراين حتما به آن‌ها توجه كنيد و در صورتي كه علائم شما شدت گرفت يا پس از گذشت چند روز بهبودي خاصي تجربه نكرديد، بايد به پزشك مراجعه كنيد.

سيستم ايمني اكثر كودكان مي‌تواند از آن‌ها در برابر بيماري ذات الريه محافظت كند؛ بنابراين اگر كودكي به ذات الريه مبتلا شود، معمولا به دليل ويروس است. علائم اين بيماري در كودكان شامل موارد زير مي‌شود:

• دشواري در تنفس
• كم‌ميل بودن به غذا
• سرفه
• تب
• كج خلقي
• كمبود آب بدن

كودكان ممكن است در قفسه سينه خود احساس درد  داشته باشند و پس از سرفه استفراغ كنند. درمان اين بيماري در كودكان شامل استراحت كافي و مصرف منظم مايعات است. پزشك ممكن است به منظور اشكالات شكمي براي كودك دارو تجويز كند؛ اما داروهاي سرفه، كمكي به بهبود وضعيت نخواهند كرد. توجه داشته باشيد كه بزرگسالان به هيچ عنوان نبايد در اطراف كودكان سيگار بكشند؛ زيرا اين مسئله احتمال ابتلا و شدت بيماري را افزايش خواهد داد.

ذات الريه مي‌تواند هر فردي را تحت تأثير قرار دهد؛ اما برخي از شرايط و عوامل خطر ابتلا به آن را افزايش خواهند داد كه در ادامه به اين موارد اشاره خواهيم كرد:

• سن زير ۵ سال يا بالاي ۶۵ سال
• استعمال سيگار يا مصرف الكل
• وجود شرايط زمينه‌اي همانند فيبروز كيستيك، اختلال انسداد مزمن ريوي (COPD)، آسم و شرايطي كه كليه‌ها، قلب يا كبد را تحت تأثير قرار مي‌دهد
• بيماري‌هايي كه موجب ضعف يا اختلال در سيستم ايمتي بدن مي‌شوند، همانند ايدز و سرطان
• داروهايي كه براي بيماري ريفلاكس معده (GERD) مصرف مي‌شود
• كساني كه اخيرا به عفونت سرماخوردگي يا آنفلوانزا دچار شده‌اند
• سوء تغذيه
• كساني كه اخيرا به دلايل مختلف در بخش مراقبت‌هاي ويژه بستري شده‌اند
• افرادي كه در معرض مواد شيميايي خاص يا آلاينده‌ها قرار دارند

علائم اصلي كوويد-۱۹ شامل سرفه خشك مداوم و تب است. اگر فردي دچار درد شديد قفسه سينه يا دشواري در تنفس شود، پزشك آن را به روش ذات الريه درمان مي‌كند. فرد ممكن است نياز به بستري شدن در بيمارستان و استفاده از دستگاه تنفس براي كمك به نفس كشيدن داشته باشد. بر اساس اعلام مراكز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ ايالات متحده (CDC)، بيشتر افراد علائم خفيفي تجربه مي‌كنند و تا زماني‌كه احساس بهبودي نكنند بايد در خانه بمانند. اگر فرد علائم شديدتري همانند دشواري در تنفس داشته باشد، لازم است بلافاصله به بيمارستان مراجعه كند و بستري شود.

براي جلوگيري از بيماري پنوموني، دو واكسن به‌نام‌هاي واكسن مزدوج پنوموكوكي (Prevnar) و واكسن پلي ساكاريد پنوموكوك (پنوموواكس) وجود دارد. اين واكسن‌ها طيف گسترده‌اي از عفونت‌هاي پنوموني را پوشش مي‌دهند و بسته به شرايط سلامتي مختلف، براي كودكان و بزرگسالان توصيه مي‌شود. در انديشه متخصصين داشته باشيد كه بخشي از Prevnar به‌طور معمول براي واكسيناسيون نوزادان و در برخي شرايط پزشكي براي كودكان زير ۲ سال، بزرگسالان بالاي ۶۵ سال و بين سنين ۲ تا ۶۴ سال توصيه مي‌شود.

همچنين پنوموواكس (PPSV23) براي كودكان و بزرگسالاني كه بيشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌هاي پنوموكوكي هستند، توصيه مي‌شود. در ادامه به معرفي اين افراد خواهيم پرداخت:

• بزرگسالان ۶۵ سال به بالا
• افراد ديابتي
• كساني كه بيماري مزمن قلب، ريه يا كليه دارند
• افرادي كه سيگار مي‌كشند يا الكل مصرف مي‌كنند
• افرادي كه به دلايل مختلف طحال خود را طي عمل جراحي برداشته‌اند

به افراد ۲ تا ۶۴ سالي كه به ساير بيماري‌هاي پزشكي مبتلا هستند، توصيه مي‌شود كه اين واكسن را استفاده كنند. توجه داشته باشيد كه اين واكسن ممكن است در برابر بيماري ذات الريه به‌طور كامل از افراد مسن محافظت نكن؛ اما مي‌تواند به‌طور قابل توجهي خطر ابتلا به آن و ساير عفونت‌هاي ناشي از پنوموني از جمله عفونت‌هاي خون و مغز را كاهش دهد.

پزشكان علاوه بر انجام واكسيناسيون، رعايت موارد زير را به افراد توصيه مي‌كنند:

• شستن منظم دست‌ها
• گرفتن دهان و بيني هنگام سرفه يا عطسه
• خودداري از استعمال سيگار
• مصرف غذاهاي سالم
• ورزش كردن (حداقل ۵ روز در هفته)
• دوري كردن از افرادي كه سرفه مي‌كنند يا به ذات الريه مبتلا هستند

بيشتر افراد طي يك تا سه هفته پس از ابتلا به ذات الريه بهبود پيدا مي‌كنند. كساني كه در معرض علائم شديد هستند بايد حتما واكسيناسيون خود را ادامه دهند.

پيشگيري از ذات الريه هميشه ممكن نيست؛ اما برخي از انتخاب‌هاي سبك زندگي مي‌توانند خطر ابتلا به آن يا تجربه علائم شديد را كاهش دهند كه در ادامه به آن‌ها اشاره خواهيم كرد:

• اتخاذ يك رژيم غذايي متنوع و سالم
• ورزش منظم
• سيگار نكشيدن
• دوري از آلودگي هوا در صورت امكان
• مديريت سطح استرس و خواب كافي
• تمرين شستن دست‌ها به‌طور منظم براي كاهش خطر عفونت
• رعايت همه دستورالعمل‌هاي پزشك براي سالم ماندن

در انديشه متخصصين داشته باشيد كه سبك زندگي سالم مي‌تواند به تقويت بدن براي مقابله با عفونت‌ها، از جمله مواردي كه منجر به ذات الريه مي‌شوند، كمك كند.

ذات الريه به عفونت ريه‌ها مربوط مي‌شود و مي‌تواند تهديد‌كننده زندگي فرد باشد. اين بيماري در اغلب مواقع نياز به درمان پزشكي دارد و افراد معمولا بايد براي درمان چند هفته يا چند ماه در بيمارستان سپري كنند. انجام برخي از روش‌هاي درمان خانگي مي‌تواند در مديريت و بهبود علائم به فرد كمك كند. همچنين براي جلوگيري از ابتلا به اين بيماري، انجام واكسيناسيون توصيه مي‌شود.