ساخت اپليكيشني كه وضعيت سلامت رواني شما را مي‌سنجد

اخيرا مقاله‌اي در Student life توسط محققين دانشگاه دورتموند منتشر شده‌ است كه روش‌هاي تازه‌اي را براي استفاده‌ي بيشتر از داده‌هاي موبايل‌هاي هوشمند نشان مي‌دهد. اين روش‌ها، نه به معني جايگزين كردن آن با شيوه‌هاي معمول در ارزيابي رفتار است و نه يك راه تشخيص مطمئن است. در عوض، اين روش‌هاي نوظهور، به دانشمندان علوم رفتاري، در رسيدن سريع‌تر به تشخيص وضعيت سلامت روان افراد، كمك زيادي مي‌كند. از جمله اين روش‌ها، ارزيابي سلامت رواني انسان از طريق موبايل‌هاي هوشمند است.

افسردگي را مي‌توان ناتواني در ترسيم آينده توصيف كرد. يك نوع بيماري رواني كه طرز فكر، احساس و رفتار انسان را دگرگون مي‌كند. يكي از اولويت‌هاي مهم در علم روانشناسي، تشخيص اشكال فرد و ارئه برخي راه‌كارها براي درمان آن است. حال محققان اپليكيشني را توسعه داده‌اند كه مي‌تواند به شما در درمان بيماري‌هاي رواني از جمله افسردگي كمك كند.

سرپرستي اين تيم تحقيقي توسط استاد علوم كامپيوتر، اندرو كمپبل (Andrew Campbell) انجام شد. اين گروه با تمركز بر داده‌هاي جمع‌آوري شده از ۴۸ دانشجو به مدت ده هفته، مواردي از قبيل مدت زمان خواب، تعداد و ميزان مكالمات در روز، فعاليت‌هاي بدني و مدت زمان اقامت دانشجويان در دانشگاه را اندازه‌گيري كردند. علاوه بر اين، به داوطلبين يك پرسشنامه‌ي خودسنجي داده شد و از آنها خواستند وضعيت سلامت رواني خودشان را در طول روز و هفته بيان كنند.

اندرو كمپبل درباره‌ي ايده‌ي ساخت اين اپليكيشن مي‌گويد: «من هميشه فشار و تنش ناشي از كار زياد در دانشگاه را بر روي دانشجويان احساس مي‌كردم و اين امر، به مشغله‌ي فكري‌ هر روزه‌ام تبديل شده بود. بنابراين به فكر ساخت برنامه‌اي افتادم كه بتواند با استفاده از تلفن‌هاي هوشمند خود دانشجويان، وضعيت سلامت روان و گرايش‌هاي رفتاري شان را بسنجد.» او همچنين مي‌خواست فشار ناشي از كار در دانشگاه و زندگي اجتماعي را بر روي سلامت روان دانشجويان ارزيابي كند. اما سوالات مهمتري كه او مي‌خواست جواب آنها را پيدا كند اين‌ها بودند:

• چه عواملي باعث عملكرد ضعيف در تكاليف درسي دانشجويان يا ترك تحصيل آنها مي‌شود؟
• تاثير استرس، خلق‌و‌خوي، حجم كار، جامعه‌پذيري، خواب و سلامت روان بر عملكرد تحصيلي چيست؟

نحوه‌ي عمل اين برنامه به اين شيوه است كه داده‌هاي خام دريافتي از ميكروفن، شتاب‌سنج، حسگر نور و سنسورهاي موقعيت‌ياب موبايل را دريافت كرده و آنها را از طريق يك دستگاه تشخيص دهنده‌ي الگوريتم اجرا مي‌كند تا الگوهاي خواب، مكالمه و داده‌هاي عملكرد شخص را پيدا كند. بعد از پايان دو هفته، حدود ۳٫۲۰۰۰ گزارش خودسنجي وضعيت سلامت رواني از داوطلبين جمع‌آوري شد. همچنين براي مقايسه نتايج، انديشه متخصصينسنجي باليني، قبل و بعد از انجام آزمايش از دانشجويان به عمل آمد.

كمپبل مي‌گويد كه نتايج به دست آمده عمدتا آنچه را كه متخصصان باليني قبلا بيان كرده بودند را تاييد مي‌كند. اين نتايج به اين شرح است: خواب بيشتر و تعاملات اجتماعي بيشتر نشان‌دهنده اين است كه شما كمتر احتمال دارد كه به افسردگي مبتلا باشيد، فعاليت‌هاي فيزيكي و بدني بيشتر به معني اين است كه شما كمتر احتمال دارد كه احساس تنهايي كنيد. دانشجوياني كه تعاملات اجتماعي‌ بيشتري داشتند نمرات بالاتر از متوسط كسب كرده بودند. همچين اين افراد كه نمرات بالاتر از متوسط به دست آورده بودند، از لحاظ فيزيكي و بدني عمدتا در شب فعاليت بيشتري داشتند.

در كل قوي‌ترين شاخصي كه اين تيم براي تشخيص افسردگي پيدا كرد، تعداد مكالمات (نه طول مكالمات) هر شخص در طول روز بود. مشابه همين، تعداد مكالمات در طول شب رابطه مستقيمي با افسردگي داشت. همچنين كساني كه از انديشه متخصصين اجتماعي بيشتر از ديگران فاصله مي‌گيرند و عادت خواب نامنظمي دارند، بيشتر احتمال دارد كه به افسردگي مبتلا شوند.

اما بخش ديگر نتايج كه كمپبل و همكارانش را بهت‌زده كرد عدم همبستگي بين تنهايي و جامعه‌پذيري بود. كمپبل مي‌گويد: «در حالي كه بين تعداد مكالمات و افسردگي همبستگي قابل توجهي وجود داشت اما تنهايي، هيچ نقشي در نتايج تحقيق نداشت. اين امر براي من تعحب آور بود. ما فكر مي‌كرديم افرادي كه تنها باشند از لحاظ اجتماعي هم به همين شيوه هستند اما نتايج تحقيق برخلاف انتظار بود.»در نهايت اين محققان مي‌خواستند سيستمي را طراحي كنند كه به صورت خودكار، سلامت رواني دانشجويان را استنباط كرده و در صورت لاخبار تخصصي به آنها نيز كمك كند. اين اپليكيشن در اصل براي دانشجويان طراحي شده و عملكرد تحصيلي شان را در مقايسه با خصيصه‌هاي گسترده رفتار نشان مي‌دهد.

در حال حاضر اين برنامه در مراحل اوليه ساخت است و نسخه اي كه در حال حاضر ارائه شده است فقط به جمع‌آوري داده‌ها و تحليل آنها مي‌پردازد. بايد خاطر نشان كرد كه همه نتايج اين تحقيق به معني اين نيست كه كاملا معتبر و درست هستند. به همين دليل اين متخصصان در صدد هستند تا با انجام آزمايشي ديگر، نتايج بيشتري را به دست آورند.