پردازندههاي اينتل آلدر ليك اس با معماري هيبريدي x86 براي بازار دسكتاپ آماده مي‌شوند
اينتل در رويداد Architecture Day 2020 اعلام كرد كه پردازندههاي آلدر ليك اس را در سال ۲۰۲۱ براي كامپيوترهاي روميزي عرضه خواهد كرد. پردازندههاي مذكور، اولين تلاش اينتل براي عرضه‌ي معماري متشكل از هستههاي بزرگ و كوچك در بازار كامپيوترهاي روميزي معمولي به شمار مي‌رود. تيم آبي همچنين برنامه‌ي طراحي جديد Client 2.0 خود را هم معرفي كرد كه در آينده بيشتر از معماري‌هاي تركيبي بهره خواهد برد.
معماري آلدر ليك اس شباهت زيادي به معماري موسوم به big.LITTLE شركت آرم دارد. البته اينتل از نام Big-BIGGER براي معماري خود استفاده مي‌كند. به بيان ساده، در اين معماري چند هسته‌ي بزرگ‌تر براي كارهاي با اولويت بيشتر و نياز پردازشي بالاتر در انديشه متخصصين گرفته مي‌شوند و هستههاي كوچك‌تر، كارهاي سبك‌تر يا فعاليت در پس‌زمينه را برعهده مي‌گيرند. اينتل اطلاعات جزئي زيادي از معماري جديد منتشر نكرد، اما به‌صورت خلاصه اعلام شد كه در Alder Lake-S از تركيب هستههاي Golden Cove و Atom Gracemont استفاده مي‌شود. باتوجه‌به نقشه‌ي راه كنوني اينتل مي‌توان پيش‌بيني كرد كه پردازندههاي جديد، پس از پردازندههاي راكت ليك براي كامپيوترهاي روميزي به بازار عرضه مي‌شوند.
اينتل با پردازندههاي ليك‌فيلد خود به دنياي معماري هيبريدي x86 وارد شد. پردازندههاي مذكور شامل يك هسته‌ي Sunny Cove و چهار هسته‌ي Atom Tremont بودند كه براي دستگاه‌هاي همراه طراحي مي‌شدند. در چنين دستگاه‌‌هايي، بازدهي بالا در توان مصرفي دركنار قدرت قابل‌توجه در پاسخگويي و انجام وظايف، اهميت بالايي پيدا مي‌كند. اينتل مي‌گويد در پردازندههاي آلدر ليك اس، تمركز روي بازدهي مصرف توان را كاهش مي‌دهد و بيشتر به‌دنبال بهبود كارايي و قدرت است. به‌هرحال در پلتفرم كامپيوترهاي روميزي، دسترسي به توان راحت‌تر خواهد بود و سيستم‌هاي كنترل گرما نيز بهره‌وري بيشتري نسبت به دستگاه‌هاي همراه دارند.
پردازندههاي سري دسكتاپ، محدوديت‌هاي كمتري ازلحاظ مصرف توان و مديريت گرما دارند
در پردازندههاي آلدر ليك اس شاهد دو هسته با قدرت بالاتر هستيم. هر دو گروه هستههاي با قدرت بالا و پايين در اين پردازنده‌ها در مقايسه با ليك فيلد، از معماري جديدتري بهره مي‌برند. آلدر ليك اس، از هسته‌هايي دو نسل بالاتر از هستههاي موجود در ليك‌فيلد بهره مي‌برد. هستههاي Golden Cove بهره‌وري تك‌هسته‌اي بالاتر را با بهبود قدرت در بخش هوش مصنوعي و شبكه و 5G به‌همراه دارند. آن‌ها در مقايسه با هستههاي Willow Cove كه در پردازندههاي تايگر ليك استفاده مي‌شوند، قابليت‌هاي امنيتي بهتري هم خواهند داشت. پردازندههاي تايگر ليك در پايان سال جاري به بازار عرضه خواهند شد.
هستههاي كوچك‌تر و با بازدهي بالاتر Gracemont در پردازندههاي آلدر ليك اس، يك نسل بالاتر از پردازندههاي قبلي هستند و بازدهي مصرف نيرو و فضاي آن‌ها نيز از هستههاي Golden Cove بهتر است. هستههاي Gracemont همچنين بهره‌وري پردازش برداري بالاتري دارند، چرا كه همراهي از AVX (احتمالا AVX2) در آن ديده مي‌شود. هستههاي بزرگ‌تر Golden Cove احتمالا از AVX-512 همراهي مي‌كنند. چنين تقسيمي در مديريت دستورالعملها بين هسته‌ها باعث مي‌شود تا سيستم زمان‌بندي و مديريت ابزارها در سطح سخت‌افزار در سيستم‌عامل، آسان‌تر انجام شود.
اينتل هيچ اطلاعاتي درباره‌ي روش توليد هيچ‌يك از هستههاي آلدر ليك اس منتشر نكرد. همچنين مشخص نيست كه آيا پردازندههاي جديد هم مانند ليك‌فيلد از سيستم پكيجينگ سه‌بعدي بهره مي‌برند يا خير. سيستم مذكور در پردازندههاي ليك فيلد به دلايل گوناگون همچون بهبود مصرف باتري و كاهش ابعاد تراشه به‌كار گرفته مي‌شد. البته شركت سازنده در پلتفرم كامپيوتر روميزي محدوديت‌هاي فضاي تراشه و موارد اين‌چنيني را ندارد و درنتيجه شايد از Foveros 3D Packaging استفاده نكند.
تركيب هستههاي كوچك و بزرگ در پردازندههاي آلدر ليك اس به اينتل امكان مي‌دهد كه چندين نمونه پيكربندي را براي پردازندههاي خود پياده كند. تاكنون حدود ۱۲ پيكربندي احتمالي براي آلدر ليك اس مطرح شده است كه رسانه‌ها آن‌ها را از اطلاعات ديتابيس Coreboot دريافت كرده‌اند. در ميان پيكربندي‌ها، نمونه‌هايي تنها متشكل از هستههاي بزرگ‌تر ديده مي‌شود كه شايد براي متخصصدهاي خاص همچون گيمينگ توليد شوند. البته هنوز نمي‌توان پيش‌بيني كرد كه همه‌ي اين پيكربندي‌ها در محصولات نهايي استفاده شوند. درنهايت ازآنجاكه تيم آبي، پردازندههاي آلدر ليك اس را براي بازه‌اي گسترده از مشتريان در انديشه متخصصين دارد، احتمالا شاهد عرضه‌ي چندين نمونه پردازنده به بازار خواهيم بود.
استفاده از معماري هيبريدي در پردازندههاي x86 مي‌تواند روال جديدي را در دنياي پردازندههاي روميزي و اپليكيشن‌هاي مبتني بر آن‌ها ايجاد كند. ازطرفي هماهنگي سيستم‌عامل و اپليكيشن‌ها براي تشخيص اولويت در استفاده از هستههاي كوچك‌تر و بزرگ‌تر اهميت بالايي دارد. درواقع نرم‌افزارها بايد به‌گونه‌اي طراحي شوند كه توانايي تقسيم وظايف و دستورالعملها بين هسته‌ها را داشته باشند. درحال‌حاضر سيستم‌هاي مبتني بر سخت‌افزار براي هدايت دستورالعملها در انديشه متخصصين گرفته شده است، اما هنوز مسير زيادي در رسيدن به بالاترين بهره‌وري در پيش خواهد بود.
اينتل درحالي از معماري هيبريدي در پردازندههاي x86 استفاده مي‌كند كه AMD هنوز طراخي پردازنده مبتني بر چيپلت را در انديشه متخصصين دارد. به‌هرحال ظاهرا تيم آبي تا آينده‌ي قابل‌توجهي از برنامه‌ي طراحي هيبريدي همراهي مي‌كند. آن‌ها در رويداد اخير از برنامه‌ا‌ي موسوم به Client 2.0 صحبت كردند كه شامل استفاده از فناوري‌هاي متعدد جديد و روشي كاملا نو در طراحي پردازنده‌ها خواهد بود. هدف نهايي آن‌ها ساخت و عرضه‌ي هرچه سريع‌تر ابزارها و پردازنده‌هايي با تمركز بيشتر روي متخصصد نهايي خواهد بود.
پردازندههاي اينتل هميشه روي SoCهاي تك‌قالبي با متخصصد كلي متمركز بوده‌اند. در روش Client 2.0 از فناوري‌هاي اخير و نوآورانه‌ي اينتل در ارتباط‌هاي داخلي پردازنده استفاده مي‌شود و همچنين مهندسان تلاش مي‌كنند تا بهترين بهره‌برداري را از رابط‌هاي برنامه‌نويسي (API) و تقسيم دستورالعملها داشته باشند. درنهايت اينتل ادعا مي‌كند كه با پياده‌سازي روش جديد، دوره‌ي زماني سه تا چهار ساله از طراحي تا توليد محصول، به يك سال كاهش پيدا مي‌كند.
پياده‌سازي روش Client 2.0 در مديريت طراحي تا توليد محصولات اينتل، متمركز بر استفاده‌ي مجدد شركت از فناوري‌هاي انحصاري داخلي است. آن‌ها تصميم دارند تا طرح‌ها و نوآوري‌هاي خود را به‌جاي تغيير و سفارشي‌سازي براي يك نوع از پردازنده، به‌طور گسترده در همه‌ي خانواده‌ها استفاده كنند تا سرعت پياده‌سازي و عرضه به بازار به حداكثر برسد. البته در رويداد اخير اينتل، شاهد اولين اطلاعات از Client 2.0 بوديم و هنوز نمي‌توان پيش‌بيني قطعي پيرامون پياده‌سازي سياست‌ها داشت. مديران تيم آبي مي‌گويند كه در آينده اطلاعات تكميلي بيشتري پيرامون طرح Client 2.0 منتشر خواهند كرد.
هم انديشي ها