اينترنت اشياء، عاملي براي موفقيت بلاك چين در بسياري از زمينه‌ها
بلاك چين (blockchain) و اينترنت اشياء (IoT)، هر دو فناوري‌هاي پيچيده‌اي هستند؛ اما اعتبار روبه‌رشد و باورپذيربودن خدمات درحال ارائه در پلتفرم‌هاي مديريت‌شده باعث مي‌شود جنبه‌هاي متخصص دلهره‌آور آن‌ها كمتر به‌چشم آيد. قوانين و فرايندهاي موردنياز براي تغيير فرهنگ و الگوهاي تجاري، ازجمله موانع مهمي هستند كه در مسير موفقيت اين دو فناوري وجود دارد.
بسياري از پيشرفته‌ترين و موفق‌ترين پروژه‌هاي بلاك‌چين شامل موارد مرتبط با زنجيره‌ي تأمين و تداركات هستند و گستره‌اي از كارهاي مختلف اعم‌از مديريت اسناد و مدارك و رهگيري كالاها تا امورمالي تجارت‌ها را دربرمي‌گيرد. دسترسي‌داشتن به «سوابق طلايي» داده‌هاي مهم را در نوع خود مي‌توان يك منفعت مهم از بلاك‌چين دانست؛ با استفاده از اين ويژگي، ديگر نيازي به تماس‌هاي تلفني و ارسال رايانامه براي دسترسي به اطلاعات نيست؛ همه مي‌دانند كه هر كالا در كجا قرار دارد و مواردي از اين قبيل. اما اين‌ها هميشه هم كافي نيست.
تركيب اينترنت اشياء و بلاك‌چين، متخصصدهاي نويني مي‌آفريند
هر شبكه‌ي بلاك‌چين كه شامل رهگيري يك دارايي هم باشد (فرقي نمي‌كند كه اين دارايي، يك قطعه تجهيزات گران‌ارزش باشد يا محموله‌اي از محصولات كشاورزي تازه مثل توت‌فرنگي) به‌طور حتم نيازمند اطلاعاتي بيشتر از مكان فعلي كالاي موردانديشه متخصصين است. مثلا اينكه آيا توت‌فرنگي‌ها در دماي موردانديشه متخصصين نگه‌داري مي‌شوند؟ در كدام مرحله، تجهيزات ارسال‌شده دچار رطوبت شدند؟ و حتي، آيا فلان كالا، محصولي اصل است؟ يا آيا كسي آن را دستكاري كرده است؟ شركت‌ها بدون دانستن شرايط كالاها نمي‌توانند به‌طور كامل از مزيت‌هاي شبكه‌هاي بلاك‌چين بهره ببرند. اينترنت اشياء هم از اين قاعده مستثني نيست!
تركيب اينترنت اشياء و بلاك‌چين، متخصصدهاي نويني مي‌آفريند: بسياري از افراد تصاويري واضح از دستگاه‌هايي كه از عهده‌ي كارهاي خود برمي‌آيند (و حتي مي‌توان گفت كه متعلق به خود هستند) رسم مي‌كنند كه به‌طور خودكفا تعامل برقرار مي‌كنند و بين خودشان تراكنش‌هاي اقتصادي انجام مي‌دهند.
مارتا بنت، نويسنده‌ي اصلي مقاله‌ي حاضر و همكارش پل ميلر به‌طور اشتراكي روي يك پروژه‌ي تحقيقاتي كار مي‌كردند تا پيشرفته‌ترين متخصصدهاي مشترك بلاك‌چين و اينترنت اشياء را كشف كنند. آن‌ها دريافتند كه اين فناوري‌ها برخلاف تصور، هنوز چندان توسعه نيافته‌اند؛ با اين حال از اين موضوع جا نخوردند. آنچه كه آن‌ها را شگفت‌زده كرد، شمار كم پروژه‌هايي بود كه به موضوعاتي فراتر از اثبات مفهوم (PoC) و مرحله‌ي آزمايشي نمونه‌هاي متخصصدي كه امروزه به‌طوركامل قابل دستيابي هستند، اختصاص يافته بودند.
شايد موضوع يادشده چندان تعجب‌برانگيز نباشد؛ عملياتي‌كردن يك ايده، كار سختي است. دست‌به‌گريبان‌شدن با فناوري‌هاي جديدي مانند بلاك‌چين و اينترنت اشياء، حتي بدون اضافه‌كردن پيچيدگي‌هاي مربوط‌به انجام همه‌ي اين كارها در مقياس بزرگ و درغياب شركا و رقبا (كه تنها در اين صورت بلاك‌چين معنا مي‌يابد)، به‌قدر كافي براي سازمان‌ها سخت است كه ديگر مجالي براي فكركردن به موضوعات پيچيده‌ي ديگر نيابند. همچنين، آن‌ها به اين نتيجه رسيدند كه هنوز پروژه‌هاي زيادي وجود دارد كه گردانندگان آن‌ها نتوانسته‌اند پاسخي براي برخي از سؤالاتي كه زيربناي پيشرفت فناوري به‌شمار مي‌آيند، پيدا كنند.
اين سؤال‌ها عبارت هستند از:
- هدف واقعي شما چيست؟ آيا براي رسيدن به آن نياز به بلاك‌چين داريد؟ حتما بايد اينترنت اشياء هم داشته باشيد؟ هنوز پروژه‌هاي بيهوده‌ي زيادي وجود دارند كه به‌انديشه متخصصين مي‌رسد هدف اصلي آن‌ها راه‌يافتن به تيتر اصلي خبرگزاري‌ها با استفاده از كلمات كليدي «بلاك‌چين» و «اينترنت اشياء» باشد.
- آيا از فناوري يا فناوري‌هايي كه مي‌خواهيد به آن دست يابيد، مطمئن هستيد؟ پروژه‌هاي زيادي هستند كه مي‌خواهند از بلاك‌چين براي حل مسائلي استفاده كنند كه يا اشكالاتي مربوط به كار و فرايندهاي كاري هستند يا از ويژگي‌هاي ساختار يك بازار برشمرده مي‌شوند؛ در هر حال، آن‌ها مسائلي هستند كه هيچ‌كدام از اين دو فناوري نمي‌توانند كاري براي آن‌ها انجام بدهند.
- به چند اثبات مفهوم نياز داريد؟ اثبات‌هاي مفاهيم، راه‌هايي فوق‌العاده براي معرفي مزيت‌هاي فناوري هستند، به‌خصوص زماني‌كه مي‌توانند راه‌هايي كاملا جديد براي انجام كارها معرفي كنند. اما شركت‌هاي زيادي هستند كه نمي‌دانند چه زماني بايد دست از كار بكشند، خواه زماني‌كه مهلت پروژه‌ها را تمديد مي‌كنند (حتي اگر واضح باشد كه اين تمديدكردن‌ها راه به جايي نمي‌برند) و خواه زماني‌كه يك اثبات مفهوم ديگر را بدون هدف روشن و بدون مرور مطالب آغاز مي‌كنند.
- تعريف شما و شركاي اكوسيستم‌تان از فرايندها و حاكميت چيست؟ امنيت چطور؟ به‌باور متخصص كارشناسان، گروه‌هاي زيادي هستند كه فكر مي‌كنند بايد در مراحل بعدي به اين موضوعات فكر كرد؛ چيزي مانند نوشداروي پس از مرگ سهراب. البته اين اشتباه بزرگي است؛ چرا كه احتمال شكست پروژه‌هايي كه اين رويكرد را برمي‌گزينند بيشتر است.
هم انديشي ها