تصاويري دل‌نشين از دو شير عاشق كه با هم به خواب ابدي فرو رفتند

حدود ۹ ماه پيش باغ وحش لس‌آنجلس اعلام كرد كه متخصصان سلامت و مراقبت از حيوانات، تصميم دشواري براي به خواب بردن هم‌زمان دو شير آفريقايي خود گرفته‌اند. هوبرت و كاليسا، زوج عاشق ۲۱ ساله به دليل اشكالات سلامتي و بيماري‌هاي وابسته به كهولت سن كه منجر به كاهش كيفيت زندگي آن‌ها شده بود، اتانازي شدند.

هوبرت در شيكاگو و  باغ وحش پارك لينكلن متولد شد و كاليسا از باغ وحش پارك وودلند در سياتل آمده بود. آن‌ها پس از انتقال به باغ وحش لس‌آنجلس در سال ۲۰۱۴ يكديگر را ملاقات كردند و از آن زمان به بعد هرگز از هم جدا نشدند. متخصصان باغ وحش مي‌گويند، هرگز نتوانستند كاليسا را بدون هوبرت ببينند؛ زيرا هوبرت هميشه در كنار و مراقب او بود.

اين تصميم براي مسئولان، كاركنان و بازديدكنندگان بسيار سخت و دردناك بود؛ ولي حداقل اينكه اين زوج عاشق دنيا را با هم ترك مي‌كردند و هيچ يك مجبور نبود لحظه‌اي بدون ديگري بماند، تسلي‌بخش همه‌ي آن‌ها بود.

(براي ديدن تصاوير در ابعاد اصلي، روي آن‌ها كليك كنيد)

به گفته‌ي سخنگوي باغ وحش LA، بث شفر، هوبرت و كاليسا با يكديگر پيوند واضح و محكمي داشتند كه از انديشه متخصصين مهمانان و متخصصان غير قابل انكار است. توجه اين زوج هميشه به يكديگر معطوف بود؛ زيرا آن‌ها اغلب با هم استراحت مي‌كردند، يكديگر را نوازش مي‌كردند و در آغوش مي‌گرفتند.

 افرادي كه خاطرات دوست‌داشتني خود را از هوبرت و كاليسا در رسانه‌هاي اجتماعي به اشتراك گذاشتند، ما را به‌شدت تحت تأثير قرار دادند. عشق اين زوج به يكديگر، ارتباط عميقي با مهمانان و همدردي باور‌نكردني‌ در ميان آن‌ها ايجاد كرده است.

شيرهايي كه در اسارت زندگي مي‌كنند، اغلب به سن ۲۰ تا ۲۵ سالگي مي‌رسند؛ اما متوسط عمر يك شير كه در طبيعت زندگي مي‌كند حدود ۱۲ تا ۱۶ سال است.

يكي از علت‌هاي افزايش عمر در باغ‌ وحش‌ اين است كه شيرها ديگر مجبور نيستند در استرس و نگراني حضور شكارچيان باشند. بزرگ‌ترين شكارچي شيرها انسان‌ها هستند؛ اما اين حيوانات باشكوه همچنين بايد مراقب يوزپلنگ و كفتار‌ها باشند تا غذايشان را ندزدند.

شيرها در طبيعت به مراقبت‌ پزشكي دسترسي ندارند؛ پس اگر پنجه‌ي خود را ببرند يا بشكنند، در نهايت فقط رنج مي‌برند؛ اما شيرهايي كه در باغ وحش نگه‌داري مي‌شوند اگر اتفاقي برايشان پيش بيايد، فوراً تحت مراقبت‌ پزشكي قرار مي‌گيرند.

عامل ديگر افزايش طول عمر در باغ وحش‌هايي كه سيستم نگه‌داري استانداردي دارند، مسائل زيست‌محيطي است. شيرها در طبيعت براي رفاه خود فقط وابسته به طبيعت هستند؛ پس اگر خشك‌سالي به وجود بيايد، آب يا منابع غذايي براي آن‌ها در دسترس نخواهد بود‌. شيرهايي كه در باغ وحش زندگي مي‌كنند با اين اشكالات مواجه نخواهند شد؛ زيرا فضاي زندگي آن‌ها هميشه ثابت است و نگهبانان باغ وحش آب و غذا كافي براي آن‌ها فراهم مي‌كنند.

دنيس ورت، مدير باغ وحش لس‌آنجلس، پس از تشكر از كاركنان بخش مراقبت و دامپزشكي گفته است:

هوبرت و كاليسا بلافاصله پس از انتقال به اين باغ وحش مورد توجه تمام كاركنان و مهمانان ما قرار گرفتند. خوشحالم كه اين دو شير عاشق و زيبا بيشتر از ميانگين طول عمر شيرهاي ديگر، چه در طبيعت و چه در مناطق نگه‌داري ديگر، در كنار ما زندگي كرده‌اند. اين تصميم براي همه‌ي ما سخت بود؛ اما مطمئنيم كه هوبرت و كاليسا از اينكه هر دو با هم اين دنيا را ترك كردند، خوشحال هستند. اين دو شير براي هميشه بخش مثبتي از تاريخ ما خواهند ماند و ما دلمان برايشان تنگ خواهد شد.