ناسا هيچ شانسي براي ارسال انسان به مريخ تا سال ۲۰۳۳ ندارد
گزارشي مستقل به اين نتيجه رسيده است كه ناسا هيچ شانسي براي انجام يك مأموريت سرنشين‌دار در مريخ تا سال ۲۰۳۳ ندارد و شايد اولين مأموريت سرنشين‌دار مريخ در اواخر دهه‌ي ۲۰۳۰ انجام شود. اين گزارش قبل از سخنراني روز ۲۶ مارس (۶ فروردين) مايك پنس، معاون رئيس‌جمهور آمريكا تكميل شده است. پنس در سخنراني خود در نشست شوراي ملي فضايي در هانت‌سويل، آلاباما از ناسا خواسته بود كه تا سال ۲۰۲۴ فضانوردان را به ماه بازگرداند.
گزارش اخير هزينه‌هاي بازگشت به ماه را تخمين زده و همين‌طور ميزان تطبيق آن با برنامه‌هاي درازمدت براي فرستادن مأموريت‌هاي سرنشين‌دار به مريخ را نيز برآورده كرده است. گزارش جديد توسط مؤسسه سياست علم و فناوري (STPI) در واشنگتن دي‌سي تهيه شده است. اين گزارش به سفارش كنگره و به موجب دستورالعمل سال ۲۰۱۷ سياست فضايي تنظيم شده است. كنگره از ناسا خواسته بود كه به لحاظ متخصص و مالي مأموريت سرنشين‌دار مريخ در سال ۲۰۳۳ را ارزيابي كند.
مؤسسه سياست علم و فناوري براي تنظيم گزارش جديد خود از گزارش طرح «سازوكار اكتشافات ناسا» بهره برده كه ناسا در آن هدف خود براي ادامه توسعه سامانه پرتاب فضايي (SLS)، فضاپيماي اوريون و توسعه‌ي پروژه‌ي ايستگاه فضايي قمري گيت‌وي در دهه‌ي ۲۰۲۰ را شرح داده بود. اين طرح با سامانه ديپ اسپيس ترنسپورت (DST) دنبال مي‌شود. اين سامانه، فضاپيمايي سرنشين‌دار است كه از فضاي بين زمين و ماه به سوي مريخ پرواز مي‌كند و دوباره به آنجا بازمي‌گردد.
تصوير مفهومي كه يك مستعمره مريخي را نشان مي‌دهد. اما اگر گزارش اخير درست باشد، مأموريت انساني مريخ حداقل تا قبل از سال ۲۰۳۷ امكان‌پذير نخواهد بود
ناسا همين‌طور ماه‌نوردهايي را براي همراهي از مأموريت‌هاي سرنشين‌دار خود در سطح ماه توسعه مي‌دهد و به تحقيق و توسعه آن‌ها براي مأموريت‌هاي بعدي در مريخ ادامه مي‌دهد. بااين‌حال، گزارش مؤسسه سياست علم و فناوري به اين نتيجه رسيده است كه تحقيق و توسعه اين تجهيزات نمي‌تواند در موعد مقرر تكميل شود تا از مأموريت سال ۲۰۳۳ همراهي كند. نويسندگان گزارش خاطرنشان كردند كه حتي بدون محدوديت‌هاي مربوط‌به بودجه، يك مأموريت مداري در مريخ براي سال ۲۰۳۳ نمي‌تواند واقع‌گرايانه باشد.
مأموريت مريخ در سال ۲۰۳۳ نمي‌تواند براي ناسا واقع‌گرايانه باشد
نويسندگان گزارش در ادامه گفتند تجزيه و تحليل‌هاي آن‌ها نشان مي‌دهد كه يك مأموريت مداري در مريخ نمي‌تواند زودتر از سال ۲۰۳۷ انجام گيرد. درواقع، چنين ماموريتي مستلزم توسعه تكنولوژي‌هاي بزرگ خواهد بود كه در آن امكان تأخير در زمان‌بندي‌ها، افزايش هزينه‌ها و حتي خطر كمبود بودجه وجود دارد. اين گزارش اين‌طور نتيجه‌گيري مي‌كند كه يك مأموريت به مريخ در سال ۲۰۳۳ نياز به آزمايش تكنولوژي‌هاي ضروري تا سال ۲۰۲۲ دارد كه بعيد است چنين آزمايش‌هايي در موعد مقرر انجام گيرد. گزارش اشاره مي‌كند كه حركت به جلو بدون تكميل اين تكنولوژي‌ها، خطرات تكنولوژيكي و تأخيرها در زمان‌بندي‌ها را براي سامانه حمل‌و‌نقل فضاي دوردست افزايش مي‌دهد و اگر هر كدام از اين برنامه‌هاي آزمايشي، اشكالات عمده‌اي را نشان دهد، طراحي كل سامانه ممكن است دوباره از نو انجام گيرد.
علاوه‌بر اين، فاز اول سامانه حمل‌و‌نقل فضاي دوردست بايد در سال مالي ۲۰۲۰ شروع شود كه بعيد است، چرا كه تحقيقات براي طراحي اين سامانه هنوز آغاز نشده است. سال مالي در آمريكا، از اول اكتبر شروع مي‌شود و تا پايان سپتامبر سال بعد ادامه پيدا مي‌كند. به اين لحاظ تنها چند ماه تا شروع سال مالي ۲۰۲۰ فاصله داريم و به انديشه متخصصين نمي‌رسد هيچ برنامه‌اي آغاز به كار كرده باشد. گزارش مؤسسه سياست علم و فناوري هشدار مي‌دهد كه تلاش براي كاستن از زمان‌بندي‌هاي لازم و بهره نبردن از شيوه‌هاي استاندارد ناسا براي توسعه مي‌تواند به تأخيرهاي بسيار و هزينه‌هاي بيش از حد بالا منتهي شود. در ادامه گزارش آمده كه مأموريت مداري به مريخ در سال ۲۰۳۳ به لحاظ زمان‌بندي و توسعه تكنولوژي‌هاي مورد نياز امكان‌پذير نخواهد بود.
نويسندگان گزارش همين‌طور گفتند كه پنجره پرتاب بعدي در سال ۲۰۳۵ نيز باتوجه‌به زمان‌بندي‌هاي مورد نياز براي توسعه تكنولوژي، در دسترس نخواهد بود، اما امكان انجام چنين ماموريتي در سال ۲۰۳۷ وجود دارد. مؤسسه سياست علم و فناوري همچنين هزينه اجراي اين مأموريت را تا سال ۲۰۳۷ برآورده كرد. اين گزارش هزينه كل تجهيزات مورد نياز براي مأموريت مريخ، از جمله اسپيس لانچ سيستم، فضاپيماي اوريون، پلتفرم قمري گيت‌وي، سامانه حمل‌و‌نقل فضاي دوردست و ديگر تداركات را تا سال مالي ۲۰۳۷ بالغ بر ۱۲۰٫۶ ميليارد دلار برآورد كرده است.
تصويري مفهومي كه ديپ اسپيس ترنسپورت را نشان مي‌دهد. اين وسيله‌ي نقليه، فضاپيمايي است كه قصد دارد فضانوردان را از مدار ماه به مريخ ببرد و دوباره به آنجا بازگرداند
از مجموع اين مبلغ تا به حال ۳۳٫۷ ميليارد دلار صرف سامانه پرتاب فضايي، توسعه فضاپيماي اوريون و ماه‌نوردها شده است. از مجموع اين مبلغ، ۲۹٫۲ ميليارد دلار براي ديپ اسپيس ترنسپورت صرف مي‌شود. بااين‌حال، از آنجا كه نويسندگان آگاهي بسيار كمي در مورد جزئياتي داشتند كه براي تخمين هزينه‌ها لازم است، رقم ذكرشده در گزارش بسيار كمتر از هزينه‌ي واقعي خواهد بود.
كل هزينه‌هاي مأموريت مريخ بالغ بر ۱۲۰٫۶ ميليارد دلار خواهد بود
مؤسسه سياست علم و فناوري از هزينه‌هاي توسعه فضاپيماي اوريون به‌عنوان يك شاخص براي تخمين هزينه‌هاي سامانه حمل‌و‌نقل فضاي دوردست بهره برده است. در مقابل، اين گزارش هزينه‌هاي دروازه فضاي دوردست را براي ماژول‌هاي مختلفش حداقل ۶ ميليارد دلار تخمين زده است، چرا كه بخشي از اين ماژول‌ها توسط شركاي بين‌المللي ناسا توسعه پيدا مي‌كنند كه هزينه‌اي براي ناسا نخواهند داشت.
هزينه‌هاي فرود روي ماه
مأموريت مريخ بخشي از يك برنامه فضايي سرنشين‌دار است كه هزينه‌هاي آن تا سال ۲۰۳۷ بالغ بر ۲۱۷ ميليارد دلار خواهد بود. اين شامل هزينه‌هاي مأموريت مريخ و همين‌طور عمليات‌هاي ديگر در مدار پايين زمين و توسعه مريخ‌نوردهاي مورد نياز براي مأموريت‌هاي آينده است. هزينه فوق همين‌طور شامل مجموعه‌اي از مأموريت‌ها براي فرود روي سطح ماه مي‌شود. اين گزارش اولين مأموريت سرنشين‌دار در ماه را در سال ۲۰۲۸ پيش‌بيني مي‌كند، تاريخي كه باتوجه‌به سخنراني اخير معاون رئيس‌جمهور آمريكا، ناسا بايد آن را جلو بياندازد. چهار مأموريت ديگر، هر سال يك مأموريت به‌دنبال آن تا سال ۲۰۳۲ انجام خواهند گرفت.
اين گزارش از رويكرد سه مرحله‌اي بهره برده كه ناسا سال گذشته براي فرود روي ماه مطالعه كرده بود. ناسا در اين طرح پيشنهادي امكان استفاده از موشك‌هاي قابل استفاده مجدد، وسايل نقليه و ماژول‌هاي قابل گسترش را مطالعه كرده بود. توسعه سامانه‌هاي فرود و سوخت‌گيري به‌تنهايي هزينه‌ي تقريبي ۸ ميليارد دلاري را در برخواهد داشت. علاوه‌بر آن، مجموعه‌اي از ۵ مأموريت سرنشين‌دار و همين‌طور يك مأموريت آزمايشي بدون سرنشين را نيز بايد به آن اضافه كنيم. ۱۲ ميليارد دلار اضافي هم شامل هزينه‌هاي سامانه پرتاب فضايي، فضاپيماي اوريون و همين‌طور پرتاب‌هاي لازم براي انتقال ماه‌نوردها، پيشرانش‌ها و ديگر محموله‌ها به ماه خواهد بود. اين مجموع مبالغ شامل هزينه‌هاي ديگر مانند توسعه‌ي اسپيس لانچ سيستم، فضاپيماي اوريون و پلتفرم مدارگرد قمري گيت‌وي نخواهد بود.
گزارش مورد مباحثه كه فوريه ۲۰۱۹ (بهمن-اسفند ۹۷) تكميل شد، اولتيماتوم دولت ترامپ براي بازگشت به ماه تا سال ۲۰۲۴ و به طبع هزينه‌هاي آن را لحاظ نكرده است. اين گزارش برآورد مي‌كند كه هزينه اولين مأموريت سرنشين‌دار در ماه با هزينه‌هاي پرتاب و ديگر تجهيزات مورد نياز براي آن، بالغ بر ۲٫۴۴ ميليارد دلار خواهد بود. همين‌طور هزينه‌ي توسعه ماه‌نوردها چند ميليارد دلاري به اين مبلغ اضافه مي‌كند.
واكنش كنگره ايالات متحده آمريكا
گزارش اخير تا به حال، سكوت نمايندگان كنگره را در برداشته است. بخشي از اين سكوت به‌دليل برنامه‌ريزي‌ها براي شتاب بخشيدن به مأموريت‌هاي سرنشين‌دار در ماه تا سال ۲۰۲۴ است كه روي كل برنامه‌هاي اكتشافي تأثير مي‌گذارد. كاندرا هورن، نماينده‌ي جمهوري‌خواه از حوزه اوكلاهما در مجلس نمايندگان و از اعضاي هيئت مديره كميته علم، فضا و فناوري (زيرانديشه متخصصين مجلس نمايندگان) در سخنراني خود در جلسه ۲ آوريل (۱۳ فروردين) اين كميته، به گزارش جديد اشاراتي داشت.
سازوكار اكتشافات ناسا كه شامل تجهيزات و فضاپيمايي در مدار پايين زمين، مدار و سطح ماه و مقاصدي فراتر از آن از جمله مريخ مي‌شود
خانم هورن گف براساس اين گزارش، واضح است كه رسيدن به مريخ در دهه‌ي ۲۰۳۰ با رويكردي فعلي اين اداره (ناسا) غيرممكن است. درحالي‌كه ناسا، از زمان سخنراني معاون رئيس‌جمهور، تمركز خود را به توسعه ماموريت‌هاي لازم براي فرود در سال ۲۰۲۴ در ماه معطوف كرده؛ اما مريخ را نيز كاملا ناديده نگرفته است.
جيم برايدنستاين، مدير ناسا در سخنراني ۹ آوريل (۲۰ فروردين) خود در سي و پنجمين سمپوزيوم فضايي در كلرادو اسپرينگز، گفت:
چرا به ماه مي‌رويم؟ چرا (رفتن به ماه) براي ما اهميت دارد؟ چون ما چشم‌هايمان را به سوي افق (آينده) دوخته‌ايم. ماه براي ما، يك آزمون‌گاه است. ماه بهترين مكان براي زندگي و كار كردن در دنياي ديگري است تا بتوانيم درنهايت به مريخ برويم.
مدير ناسا در سخنراني خود تأكيد داشت كه مأموريت‌هاي فعلي و آينده در مريخ، مانند مأموريت مريخ‌نورد ۲۰۲۰، قدم‌هاي اول براي مأموريت‌هاي سرنشين‌دار آينده هستند. او همچنين استدلال كرد كه رفتن به ماه در سال ۲۰۲۴ مي‌تواند يك مأموريت سرنشين‌دار در مريخ را نيز امكان‌پذير كند.
آقاي برايدنستاين در ادامه سخنراني خود گفت:
مردم مي‌گويند كه چرا سرعت خود براي مأموريت ماه افزوده‌ايد. بسيار خوب، به اين دليل كه مأموريت مريخ را تسريع مي‌بخشد.
مدير ناسا در جلسه‌ي اخير كميته علم، فضا و فناوري هم مباحثه مشابهي را پيش كشيد. او گفت:
ما مي‌خواهيم تا سال ۲۰۳۳ روي مريخ فرود بياييم. براي انجام اين كار بايد به بخش‌هاي ديگر برنامه سرعت ببخشيم. ماه يكي از بخش‌هاي بزرگ آن است.
او همچنين به گزارش مؤسسه سياست علم و فناوري اشاره كرد و گفت:
ما مي‌توانيم با فرود روي ماه، فرود روي مريخ را نيز به نحو احسن انجام دهيم.
آژانس فضايي هنوز جزئيات دقيقي در خصوص اينكه چگونه مي‌خواهد اين كار را انجام دهد ارائه نداده است؛ از جمله مسائل مربوط‌به توسعه فناوري‌هاي لازم براي سامانه‌ي ديپ اسپيس ترنسپورت و فرود مستقل روي ماه كه گزارش اخير با دست گذاشتن روي آن‌ها، زمان‌بندي فعلي ناسا را غيرممكن دانسته است.
هم انديشي ها