چرا جعلي‌بودن فيلم فرود روي ماه از انديشه متخصصين علمي امكان‌پذير نيست؟
از فرود باشكوه فضاپيماي آپولو ۱۱ روي ماه نيم قرن مي‌گذرد، بااين‌حال بسياري از مردم هنوز باور دارند كه اين فرود يك فيلم ساختگي است. انديشه متخصصينيه‌هاي توطئه درباره‌ي اين رخداد كه پيشينه‌شان به دهه‌ي ۱۹۷۰ بازمي‌گردد، اكنون بيش از هميشه بر سر زبان‌ها هستند. يكي از انديشه متخصصينيه‌هاي معمول مي‌گويد كه استنلي كوبريك، نيروي سادهدان و فيلمساز مطرح آمريكايي به ناسا كمك كرد تا ۶ فيلم تاريخي از فرود موفقيت‌آميز روي ماه را جعل كند.
اما آيا اين موضوع با درانديشه متخصصينگرفتن فناوري موجود در آن زمان امكان‌پذير بود؟ هاوارد بري، فيلمساز و نويسنده‌ي وب‌سايت theconversation دراين‌باره مي‌گويد:
من متخصص سفرهاي فضايي، مهندس يا دانشمند نيستم. من صرفاً يك فيلمساز هستم و در زمينه‌ي مراحل پس از توليد فيلم تدريس مي‌كنم و با آنكه نمي‌توانم بگويم چگونه در سال ۱۹۶۹ روي ماه فرود آمديم؛ اما مي‌توانم با درجه‌اي از اطمينان بگويم كه جعلي‌بودن فيلم فرود روي ماه امكان‌ناپذير است
در ادامه به تعدادي از باورها و ترديدهاي واردشده به فيلم مأموريت آپولو ۱۱ و پاسخ‌هاي ارائه‌شده به آن‌ها اشاره مي‌كنيم.
از چپ به راست: نيل آرمسترانگ، مايكل كالينز، باز آلدرين
مقاله‌هاي مرتبط:
- مأموريت آپولو 11 و چهار حقيقت كمترشنيده‌شده درباره آن
- برنامه بازگشت انسان به ماه تا سال ۲۰۲۴ عملي خواهد شد؟
فرود روي ماه در يك استوديو تلويزيوني فيلم‌برداري شده است.
براي ثبت تصاوير متحرك، دو روش مختلف وجود دارد كه يكي از آن‌ها فيلم است: نوارهاي واقعي مواد عكاسي كه روي آن‌ها مجموعه‌اي از عكس‌ها ظاهر مي‌شوند. راهكار ديگر يعني ويدئو، روش الكترونيكي ضبط روي قالب‌هاي مختلف از قبيل نوار مغناطيسي متحرك است. با ويدئو همچنين مي‌توان تصاوير را براي گيرنده‌اي تلويزيوني پخش كرد. يك فيلم استاندارد تصاوير را با سرعت ۲۴ فريم‌بر‌ثانيه ضبط مي‌كند؛ در حالي‌كه پخش تلويزيوني بسته به اينكه در كجاي جهان قرار داريد، به‌طور معمول ۲۵ يا ۳۰ فريم‌بر‌ثانيه است.
اگر تصور شود فيلم فرود ماه در استوديو تلويزيوني فيلم‌برداري شده است، بايد انتظار داشت كه آن‌ها، ويدئو‌هايي با ۳۰ فريم‌بر‌ثانيه باشند كه استاندارد تلويزيوني در آن زمان محسوب مي‌شود. بااين‌حال، ما مي‌دانيم كه ويدئوي پخش‌شده از نخستين فرود روي ماه با دوربيني مخصوص و در ۱۰ فريم‌بر‌ثانيه در قالب تلويزيون كند-پويش (SSTV) ضبط شد.
ناسا دوربين مخصوص آپولو را در استوديو به‌كار گرفت و سپس با كند كردن فيلم ساختگي، گرانش كم‌تر ماه را صحنه‌سازي كرد.
برخي ممكن است ادعا كنند كه وقتي به حركت آهسته (اسلوموشن) افراد در فيلم‌ها نگاه شود، مثل آن است كه در محيطي با گرانش اندك حضور دارند. آهسته كردن فيلم به فريم‌هاي بيشتري نسبت به فيلم‌هاي معمولي نياز دارد؛ درنتيجه بايد از دوبيني استفاده كنيد كه در مقايسه با نمونه‌هاي ديگر، قادر به ثبت فريم‌هاي بيشتري در يك ثانيه باشد كه به اين كار، كندنمايي (overcranking) گفته مي‌شود. وقتي اين فيلم با نرخ فريم معمولي بازپخش شود، پخش آن مدت طولاني‌تري طول خواهد كشيد.
اگر دوربين شما مجهز به امكان فيلم‌برداري آهسته نباشد و صحنه مورد انديشه متخصصينتان را در نرخ فريم معمولي ضبط كنيد، مي‌توانيد به‌صورت ساختگي فيلم ضبط‌شده را آهسته كنيد؛ اما براي اين كار به روشي براي ذخيره فريم‌ها و توليد فريم‌هاي اضافي جديد احتياج داريد تا سرعت پخش را آهسته كنيد.
در تصوير دوربين تلويزيوني ماه‌نشين آپولو درحالي ديده مي‌شود كه در يك طرف ماژول ماه‌نشين آپولو ۱۱ نصب شده بود. به لطف اين دوربين، تصوير گام‌نهادن نيل آرمسترانگ روي ماه از تلويزيون‌هاي سرتاسر جهان پخش شد.
در زمان پخش فيلم فرود روي ماه، ديسك‌هاي مغناطيسي كه از توانايي ذخيره‌ي فيلم اسلوموشن برخوردار بودند، در مجموع براي بازپخش ۹۰ ثانيه‌اي از يك ويدئو اسلوموشن، مي‌توانستند درمجموع ۳۰ ثانيه ثبت كنند. براي ضبط فيلم اسلوموشن به مدت ۱۴۳ دقيقه، بايد ۴۷ دقيقه از حركت زنده (لايو اكشن) ضبط و ذخيره شود؛ درحالي‌كه در آن زمان چنين كاري امكان‌پذير نبود.
ناسا براي ساخت فيلم اسلوموشن، يك دستگاه ضبط‌كننده با حافظه ذخيرهسازي پيشرفته دراختيار داشت. همه مي‌دانند ناسا قبل از همه فناوري را در دست دارد.
شايد ناسا يك ضبط‌كننده‌ي ابرسري با حافظه‌ي ذخيرهسازي اضافي دراختيار داشت؛ اما دوربيني كه ۳هزار برابر پيشرفته‌تر بوده باشد، قطعاً شك برانگيز است.
ناسا صحنه را روي حلقه فيلم ضبط و درعوض آن را آهسته كرد. براي انجام اين كار هر اندازه فيلم كه بخواهيد مي‌توانيد دراختيار داشته باشيد. سپس، ناسا فيلم را براي پخش روي تلويزيون‌ها تبديل كرد.
اين ادعا قدري رنگ‌وبوي منطق دارد؛ اما ضبط صحنه‌ي فرود روي ماه روي فيلم، به نزديك به ۲هزار متر حلقه فيلم نياز دارد. يك حلقه معمولي فيلم ۳۵ ميلي‌متري با نرخ ۲۴ فريم‌بر‌ثانيه، ۱۱ دقيقه زمان مي‌برد و تقريباً ۳۰۵ متر درازا دارد. اگر ما همين را براي يك فيلم ۱۲ فريم‌بر‌ثانيه‌اي اعمال كنيم كه براي مدت ۱۴۳ دقيقه در حال پخش است (مدت زمان فيلم آپولو ۱۱)، به شش و نيم حلقه فيلم نياز خواهيم داشت.
مقاله‌هاي مرتبط:
- تصميم روسيه براي مطالعه واقعي‌بودن فرود آمريكايي‌ها روي ماه
- چرا بسياري به ساختگي بودن فرود روي ماه و ديگر انديشه متخصصينيه‌هاي توطئه باور دارند؟
سپس، بايد حلقه‌ها را با يكديگر تركيب كنيم. چسباندن چندين حلقه فيلم به هم، انتقال نگاتيوها و چاپ‌ها و به‌طور بالقوه ذرات خاك، مو يا خش‌ها بلادرنگ دست ناسا را رو مي‌كرد؛ درحالي‌كه هيچ كدام از اين دستكاري‌ها وجود ندارد؛ بدين معني كه تصاوير آپولو ۱۱ روي حلقه فيلم ضبط نشده است. وقتي اين موضوع را درانديشه متخصصينبگيريد كه فرودهاي بعدي آپولو در نرخ ۳۰ فريم در ثانيه ضبط شدند، آن‌گاه جعل آن تصاوير سه برابر سخت‌تر مي‌شود؛ درنتيجه جعل تصاوير مأموريت آپولو ۱۱ از ساير مأموريت‌هاي بعدي راحت‌تر بوده است.
استنلي كوبريك
اما پرچم نصب‌شده روي زمين حركت مي‌كند و در ماه بادي وجود ندارد. باد به‌وضوح از يك پنكه خنك‌كننده در داخل استوديو نشات مي‌گيرد يا صحنه در صحرا فيلم‌برداري شده است.
اين طور نيست. وقتي پرچم در زمين كاشته شد، به آرامي از حركت بازمي‌ايستد و تا انتهاي فيلم ديگر اصلأ تكان نمي‌خورد. همچنين، چه قدر باد در يك استوديو تلويزيوني وجود دارد؟
در صحرا باد وجود دارد و اين موضوع انكارشدني نيست؛ اما در فصل تابستان درعين‌حال صحرا بسيار گرم است و به‌طور طبيعي مي‌توان امواج گرما را در فيلم ضبط‌شده در مكان‌هاي گرم مشاهده كرد. در فيلم فرود روي ماه امواج گرما وجود ندارد، پس فيلم در صحرا گرفته نشده است و پرچم نيز به‌هيچ وجه تكان نمي‌خورد.
نور فيلم حتماً از يك نورافكن مي‌آيد. سايه‌ها عجيب هستند.
بله، نور موجود از نورافكني مي‌آيد كه ۱۵۰ ميليون كيلومتر از محل فيلم‌برداري فاصله دارد و به آن خورشيد مي‌گويند! با دقت به سايه‌هاي درون فيلم مي‌توان دريافت كه اگر منبع نوري در فاصله نزديكي قرار داشت، آن‌گاه سايه‌ها از يك نقطه مركزي نشأت مي‌گرفتند؛ اما چون منبع بسيار دور است، سايه‌ها به‌جاي واگرايي از يك تك‌نقطه، در عمده مكان‌ها به‌صورت موازي هستند.
بااين‌حال، خورشيد تنها منبع درخشندگي نيست، نور از سطح ماه نيز بازتابيده مي‌شود و مي‌تواند باعث شود سايه‌ها موازي ديده نشوند؛ بدين معني كه مي‌توان اشيايي را كه در سايه قرار دارند، مشاهده كرد.
همه ما مي‌دانيم كه استنلي كوبريك فرود روي ماه را فيلم‌برداري كرد.
ناسا مي‌توانست از استنلي كوبريك بخواهد يك فيلم ساختگي از فرود روي ماه بسازد. اما ازآنجاكه او يك حرفه‌اي بود، فيلم‌برداري در محل را ترجيح مي‌داد و مستند است كه او با پرواز كردن نيز رابطه خوبي نداشت. بدين ترتيب، اين مسئله نيز منتفي مي‌شود.
همان‌طور كه در پارك ژوراسيك ديديم، مي‌توان دايناسورها را از پشه احيا كرد، اما دولت آن را محرمانه نگه داشته است. دولت‌ها اسرار بسيار زيادي دارند.
اين طرز نگرش به قدري سطحي است كه از پاسخ به آن صرف‌انديشه متخصصين مي‌شود.
اگر از جمله طرفداران انديشه متخصصينيه‌ي توطئه هستند و هيچ‌كدام از پاسخ‌هاي بالا براي‌تان قانع‌كننده نيست و هنوز بر رد ارسال انسان به ماه اصرار مي‌ورزيد، ايرادي ندارد؛ اما پيش از همه بايد به پرسشي اساسي پاسخ دهيد: اگر آمريكا هيچ‌گاه هيچ انساني را به ماه نفرستاد، پس چرا شوروي، ديگر ابرقدرت رقيب ايالات متحده در دوران جنگ سرد كه خود به‌سختي در تلاش براي رسيدن به ماه بود، هيچ‌گاه دست رقيبش را رو نكرد؟ اگر جعلي‌بودن فيلم فرود روي ماه، به‌باور شك‌گرايان مستندات فراواني دارد، چرا شوروي كه بازنده‌ي نهايي مسابقه‌ي فضايي بود، هرگز آن‌ها را عليه آمريكا به‌كار نگرفت؟
انديشه متخصصين شما خوانندگان اخبار تخصصي، علمي، تكنولوژيكي، فناوري مرجع متخصصين ايران چيست؟ چرا با گذشت ۵۰ سال از اين دستاورد بزرگ بشري، هنوز عده‌ي بي‌شماري حاضر به قبول آن نيستند؟
هم انديشي ها