ناسا تصوير معروف نقطه آبي كمرنگ را بازسازي كرد
فضاپيماي وويجر ۱ در ۱۴ فوريه‌ي ۱۹۹۰، يكي از عكس‌هاي نمادين عصر فضا را ثبت كرد. اين تصوير كه نقطه‌ي آبي كمرنگ نام دارد، كره‌ي زمين را از فاصله‌ي تقريبا چهارميلياردكيلومتري به‌عنوان لكه‌اي ريز در فضاي بيكران و در ميان نواري از روشنايي ايجاد‌شده براثر نور خورشيد نشان مي‌دهد.
اكنون پس از گذشت سه دهه، ناسا براي بزرگ‌داشت سي‌امين سالگرد ثبت عكس تأثيرگذار از سياره‌ي آبي، با استفاده از نرم‌افزارها و تكنيك‌هاي امروزي آن را بازپردازش كرده است. به‌گفته‌ي سازمان فضايي آمريكا، اين بازسازي در عين اداي احترام به نسخه‌ي اصلي انجام شده است؛ ازاين‌رو، نسخه‌ي تازه همچنان همان نقطه‌ي آبي را در احاطه‌ي پرتو نورخورشيد نشان مي‌دهد؛ اما تصوير اكنون واضح‌تر و تشخيص زمين آسان‌تر شده است.
تصوير اصلي تلفيقي از تصاوير ثبت‌شده با استفاده از سه فيلتر رنگ مختلف است. در تصوير جديد، آن كانال‌ها دوباره متعادل شده‌اند تا تصوير واضح‌تر به‌انديشه متخصصين بيايد و همچنين پرتو نورخورشيد كه زمين را احاطه كرده است، به‌نحوي اصلاح شده تا جلوه‌اي سفيد داشته باشد.
تصوير معروف نقطه‌ي آبي كمرنگ نتيجه‌ي كارزاري بود كه كارل سيگن، دانشمند عضو تيم مأموريت فضاپيما، با هدف متقاعدكردن ناسا براي برگرداندن وويجر ۱ و ثبت عكس از سياره‌مان به‌راه انداخت. اين تصوير بخشي از دنباله‌ي نهايي فريم‌هاي ثبت‌شده‌ي وويجر بود و به‌نقل از ناسا، تنها ۳۴ دقيقه پس از گرفتن عكس، سامانه‌ي دوربين فضاپيما به‌منظور ذخيره‌ي انرژي خاموش شد.
نسخه‌ي اصلي تصوير نقطه‌ي آبي كمرنگ. تنها چند دقيقه پس از ثبت اين عكس، سامانه‌ي دوربين وويجر خاموش شد.
وويجر ۱ هنگام ثبت تصوير معروف، گشت‌وگذار در ميان سياره‌ها را به‌پايان رسانده بود و با پيشروي به‌سمت فضاي ميان‌ستاره‌اي، هيچ متخصصدي براي دوربينش در آينده متصور نبود. فضاپيما در خلال تلاش براي ثبت تصوير زمين، از پنج سياره‌ي ديگر شامل زهره، مشتري، زحل، اورانوس و نپتون و همچنين خورشيد عكس‌برداري كرد و درمجموع، توانست ۶۰ تصويري راثبت كند كه ناسا آن‌ها را «پرتره‌ي خانوادگي منظومه‌ي شمسي» مي‌نامد.
يكي از دلايل شهرت بسيار زياد تصوير يادشده معروفيت دست‌نوشته‌هاي سيگن است. او در سال ۱۹۹۴ در جزوه رايگانش به‌نام «نقطه‌ي آبي كمرنگ؛ نمايي از آينده‌ي انسان در فضا» نوشت:
دوباره به آن نقطه نگاه كنيد. نقطه آنجا است. آنجا خانه است. آن ما هستيم.
او درادامه زمين را به‌عنوان ذره‌اي خاك معلق در پرتو آفتاب توصيف كرد. به‌عبارت بهتر، نقطه‌ي آبي كمرنگ به‌نحو بي‌نظيري چشم‌انداز ژرف به‌دست‌آمده از كاوش فضا را در يك قاب خلاصه كرده است.
فضاپيماي كاسيني در سال ۲۰۱۳ نسخه‌ي خود را از نقطه‌ي آبي كمرنگ با پيش‌زمينه سياره‌ي زحل ثبت كرد.
ثبت نما از سياره‌ي آبي ظاهرا اقدامي ضروري براي مأموريت‌هاي فضايي دوردست به‌شمار مي‌آيد. كارولين پوركو، ديگر دانشمند عضو مأموريت وويجر ۱، در سال ۲۰۱۳ با برگرداندن سامانه‌ي دوربين فضاپيماي كاسيني به‌سمت زمين و ثبت پيكسل آبي زير حلقه‌هاي زحل، دوباره نقطه‌ي آبي كمرنگ را با اين كاوشگر تصويرسازي كرد. علاوه‌بر‌اين، فضاپيماي نيوهورايزنز كه در سال ۲۰۱۵ از كنار پلوتو پرواز كرد، اكنون بيش از هفت‌ميليارد كيلومتر از زمين فاصله دارد و انتظار مي‌رود به‌زودي دستاورد وويجر در حوزه‌ي عكاسي را تكرار كند.
نگاه‌كردن به مركز منظومه‌ي شمسي و به‌طور مستقيم به خورشيد، آشكارسازهاي حساس را در دوربين دوربرد فضاپيما درمعرض خطر قرار مي‌دهد. با‌اين‌حال، پيش از آنكه اهداف اصلي مأموريت نيوهورايزنر به‌دست نيايد، تلاشي براي عكس‌برداري از زمين نخواهد شد.
تصويري هنري كه محل قرارگيري وويجر ۱ و سياره‌هايي را نشان مي‌دهد كه در تصوير نمادين نقطه‌ي آبي كمرنگ ديده مي‌شوند.
كاوشگرهاي دوقلوي وويجر در دهه‌هاي گذشته هيچ تصويري ثبت نكرده‌اند؛ زيرا مسير پرواز آن‌ها به‌اندازه‌ي كافي به اجرامي نزديك نيست كه ارزش عكس‌برداري داشته باشد. باوجوداين، هر دو فضاپيماي ارزشمند همچنان با قدرت در حال پيشروي در فضا هستند و از محدوده‌ي اثرگذاري خورشيد فراتر رفته‌اند و ابزارهاي آن‌ها جزئيات فضاي ميان‌ستاره‌اي را دراختيار دانشمندان قرار مي‌دهند.
هم انديشي ها