درمان ديابت به كمك كپسولهاي ساخته شده از جلبك دريايي
يكي از اين روشها پيوند جزئي پانكراس است كه پژوهشگران بنياد فناوري اوكيناوا و دانشگاه OIST ادعا ميكنند توانستهاند آن را بهبود دهند. در روشهاي كنوني سلولهاي توليدكنندهي انسولين به صورت جزئي در كبد افراد تزريق ميشدند. پس از طي دورهي سازگاري، اين سلولهاي تزريقي شروع به توليد انسولين لازم براي بيمار ميكردند. اين شيوه طي سالهاي اخير پيشرفتهاي زيادي به خوبي ديده است، اما همواره يكي از اشكالات پيشروي آن جمعآوري، نگهداري و انتقال اين سلولها بوده است كه در اثر بلورهاي نوكتيز يخي كه در طي دورهي سرما در آنها ايجاد ميشد آسيبهاي جدي ميديدند.
در اين پژوهش كه به رهبري پروفسور امي شن به انجام رسيده است، شيوهي جديدي براي نگهداري در سرما ابداع شده است كه ميتواند بدون آسيب به سلولهاي زنده، آنها را به نحوي مناسب و پايدار براي استفادههاي بعدي نگهداري كند. در اين روش اين سلولها درون هيدروژلي ساخته شده از جنس مادهاي به نام آلجينات كه از جلبكهاي دريايي استخراج ميشود نگهداري ميشوند. پيوند بسيار قوي كه بين مولكولهاي آب و شبكهي هيدروژني پديد ميآيد مانع از شكل گيري بلورهاي يخ شده و در نتيجه سلولها آسيبي از اين انديشه متخصصين نخواهند ديد. اين روش همچنين نياز به استفاده از ضد يخهايي كه در غلظتهاي بالا سمي هستند را نيز از بين ميبرد.
براي مطالعه ميزان سازگاري سلولها با اين روش، اين گروه مادهي رنگي حساس به اكسيژني را درون اين كپسولهاي هيدروژل به كار بردند. از آن جايي كه اين ژل به صورت متخلخل است، اكسيژن ميتواند به راحتي خود را به سلولهاي زنده برساند و رنگدانههاي حساس به اكسيژن نيز گواهي بر امكان زنده ماندن سلولها در اين بستر بودند. به ادعاي اين پژوهشگران استفاده از اين روش شانس پس زدن سلولهاي پيوندي را كاهش ميدهد؛ چرا كه اين كپسولها ميزان تماس سلولهاي پيوندي با سلولهاي فرد دريافت كنندهي پيوند را كم ميكنند؛ ضمن اينكه مانع رسيدن مواد غذايي مورد نياز به سلولها نميشوند و تراوشات سلولها نيز به راحتي ميتوانند از درون اين غشاي نازك عبور كنند و به جريان خون فرد راه پيدا كنند.
جزئيات اين روش در نشريهي علمي Advanced Healthcare Materials به چاپ رسيده است.
هم انديشي ها