تحليل جديد DNA، حقايقي غيرمنتظره را درباره وايكينگ‌ها فاش مي‌كند
كلمه‌ي وايكينگ چنين تصويري را به ذهن متبادر مي‌كند: مهاجمان جسور اسكانديناوي، غارتگراني ترسناك با پوست سفيد و موي بلوند كه در حدود ۱۰۰۰ سال پيش با بي رحمي مسير خود را به سراسر جهان باز كردند. اما طبق پژوهشي جديد، جزئيات مربوط به افسانه‌ي وايكينگ‌ها اشتباه است. بر اساس تحليل عظيم ژنتيكي روي ۴۰۰ اسكلت وايكينگ كه در سراسر اروپا پراكنده شدند، اجداد بسياري از وايكينگ‌ها اهل اسكانديناوي نبودند و بسياري از آن‌ها موي تيره داشتند نه بلوند. به گفته‌ي اسك ويرسلو، متخصص ژنتيك تكاملي:
نتايج پژوهش جديد، درك ما نسبت به وايكينگ‌ها را تغيير دادند. جزوه رايگان‌هاي تاريخ بايد به‌روزرساني شوند.
ويلرسلو يكي از چالش‌برانگيزترين دانشمندان براي ناشران جزوه رايگان‌هاي تاريخي است. پژوهش‌هاي پيشتاز او درباره‌ي جمعيت‌هاي سراسر جهان از استراليا تا جنوب شرق آسيا، آمريكاي شمالي، اقيانوس آرام جنوبي و بسياري از مناطق ديگر، ذهنيت بسياري را نسبت به ظاهر انسان‌هاي گذشته دگرگون كردند. در پژوهشي جديد به رهبري ويرسليو كه به‌عنوان بزرگ‌ترين تحليل ژنتيكي وايكينگ‌ها شناخته مي‌شود، گروهي از دانشمندان به مطالعه بقاياي اسكلت ۴۴۲ وايكينگ پرداختند. اين اسكلت‌ها از نقاط باستاني اسكانديناوي، بريتانيا، ايرلند، ايسلند، گرينلند، روسيه و نقاط ديگر جمع‌آوري شده‌اند. قدمت اين اسكلت‌ها به دوران وايكينگ‌ها يعني از ۷۹۳ تا ۱۰۶۶ ميلادي بازمي‌گردد.
توالي سازي DNA بقاياي اسكلت مردان، زنان، كودكان و نوزادان نشان مي‌دهند قبل و بعد از عصر وايكينگ، مجموعه‌ي گسترده‌اي از ردپاهاي ژنتيكي از آسيا، اروپاي جنوبي و جزاير بريتانيا وارد خون اهالي اسكانديناوي شدند. به گفته‌ي ويلرسلو:
تا امروز نمي‌دانستيم اهالي اين مناطق از انديشه متخصصين ژنتيكي چه ظاهري دارند. پژوهش جديد ظاهر وايكينگ‌هايي با موي بلوند را نقض مي‌كند، زيرا بسياري از وايكينگ‌ها موي قهوه‌اي داشتند و از انديشه متخصصين ژنتيكي تحت تأثير جرياني خارج از اسكانديناوي بودند.
طبق نتايج، مناطق جنوبي اسكانديناوي را مي‌توان منطقه‌ي تنوع نژادي در انديشه متخصصين گرفت، زيرا از انديشه متخصصين جغرافيايي به جنوب اروپا و آسيا نزديك‌تر است. در مقابل، جريان ژن داخل اسكانديناوي محدودتر بود و برخي جمعيت‌هاي وايكينگي نسبت به بقيه ايزوله بودند. بنابراين وايكينگ‌ها با سفرهاي خود نه‌تنها در فتوحات و تجارت پيشرفت كردند بلكه ژن خود را گسترش دادند. به‌طوري‌كه طبق تخمين‌ها ۶ درصد از مردم بريتانيا و ۱۰ درصد از مردم سوئد داراي ژن وايكينگ‌ها هستند. به گفته‌ي اشات مارگاريان از دانشگاه كپنهاگ:
وايكينگ‌هاي دانماركي به انگلستان رفتند درحالي‌كه وايكينگ‌هاي سوئدي به بالتيك و وايكينگ‌هاي نروژي به ايرلند، ايسلند و گرينلند رفتند. بااين‌حال وايكينگ‌هاي اين مناطق تنوع ژنتيكي كمتري دارند. شايد اين گروه‌ها با يكديگر دشمن بودند يا شايد دلايل قانع‌كننده‌ي ديگري براي اين عدم تلفيق نژادي وجود دارد. هنوز نمي‌دانيم
طبق نتايج به دست‌آمده، وايكينگ‌ها علاوه بر وراثت ژنتيكي به دليل بافت و فرهنگ خود نيز شناخته شده بودند. براي مثال پژوهشگرها دو اسكلت وايكينگ را در جزاير شمالي اسكاتلند كشف كردند كه به‌انديشه متخصصين مي‌رسيد نژاد ايرلندي و اسكاتلندي خالص دارند و هيچ اثر ژنتيكي از نژاد اسكانديناوي در آن‌ها ديده نشد. به گفته‌ي سورن سيندبك، باستان شناس موزه‌ي موسگارد دانمارك:
پراكندگي اهالي اسكانديناوي، قاره‌ي آمريكا تا استپ‌هاي آسيايي را دربر مي‌گيرد. آن‌ها از ايده‌ها، فناوري، زبان، باورها و آيين مختلف استفاده كردند و ساختارهاي سياسي اجتماعي جديدي را توسعه دادند.
هم انديشي ها