ابرخودرو جديد گوردون موري و جايگزين مك لارن F1 تا سال ۲۰۲۲ توليد خواهد شد

گوردون موري، طراح افسانه‌اي و خالق خودرو سوپراسپرت مك‌لارن F1، ابرخودرو ۳.۸ ميليون دلاري فوق‌العاده سبك‌وزني با ظرفيت سه سرنشين طراحي كرده كه تا سال ۲۰۲۲ رونمايي خواهد شد. موري معتقد است اين ابرخودرو مي‌تواند ازانديشه متخصصين متخصصد و فناوري پيشرفته، تمام رقباي خود ازجمله استون مارتين والكري و مرسدس AMG One را شكست دهد.

ابرخودرو جديد با تيراژ سالانه ۱۰۰ دستگاه را شركت گوردون موري اتوموتيو (Gordon Murray Automotive) توليد خواهد كرد و از فناوري انقلابي «فن كار» (Fan Car) براي توليد نيروي آيروديناميكي و بهبود چسبندگي در پيچ بهره مي‌برد. فناوري «فن كار» شبيه به سيستمي است كه گوردون موري اولين‌بار در خودرو فرمول يك مباحثه‌برانگيز BT46B در سال ۱۹۷۸ استفاده كرد و برنده‌ي تنها جايزه‌ي بزرگ خود قبل از بازنشستگي شد.

ابرخودرو جديد به‌نام گوردون موري T.50 شناخته مي‌شود تا يادآور نيم‌قرن سابقه‌ي طراح بريتانيايي خود باشد و از پيشرانه‌ي مياني و سيستم محرك عقب و ساختار كاملا فيبركربني است. T.50 با ۴.۴ متر طول، كمي بزرگ‌تر از مك‌لارن F1 است كه گوردون موري در سال ۱۹۹۳ طراحي كرد؛ اما هنوزهم طول كمتري درمقايسه‌با پورشه ۹۱۱ دارد. 

همچنين، T.50 به‌طرز درخورملاحظه‌اي سبك است و تنها ۹۸۰ كيلوگرم وزن دارد. مك‌لارن F1 از پيشرانه‌ي خورجيني ۱۲ سيلندر بي‌ام‌و بهره مي‌برد و حدود ۱۲۰ كيلوگرم سنگين‌تر از T.50 است؛ درحالي‌كه خودروهاي سوپراسپرت كنوني بين ۴۰۰ تا ۶۰۰ كيلوگرم از اين ابرخودرو سنگين‌تر هستند. 

T.50 از پيشرانه‌ي ۳.۹ ليتري V12 با قدرت ۶۴۱ اسب‌بخار بهره مي‌برد كه GMA با همكاري كازورث (Cosworth) آن را ساخته است. نيروي اين پيشرانه ازطريق جعبه‌دنده‌ي دستي ۶ سرعته Xtrac به چرخ‌ها مي‌رسد. اگرچه T.50 از سيستم الكتريكي ۴۸ ولت براي حركت‌دادن فن به قطر ۴۰۰ ميلي‌متر و ايجاد نيروي دان‌فورس بيشتر استفاده مي‌كند، اين خودرو از فناوري هيبريدي بهره نمي‌برد؛ زيرا احساس موري اين است كه آن را سنگين و پيچيده مي‌كند. به‌گفته‌ي موري، دليل اصلي كارايي T.50 طراحي سبك‌وزن آن است.

انتظار مي‌رود T.50 نسبت قدرت به وزني برابر خودرو مسابقه‌اي سبك‌وزن F1 GTR، برنده‌ي مسابقات ۲۴ ساعته لمانز در سال ۱۹۹۵ و مدل‌هاي هيبريدي مك‌لارن P1 و فراري لافراري داشته باشد. باوجوداين، موري گفته است به‌دنبال آمار دقيقي از عملكرد خاص يا زمان‌گيري آن در پيست نخواهد بود و فقط اشاره مي‌كند:

مك‌لارن F1 سريع بود؛ T.50 سريع‌تر خواهد بود.

T.50 نيز مانند مك‌لارن F1، شاسي يكپارچه تمام فيبركربني دارد كه با پنل‌هاي كربني تزيين مي‌شود. تمام اجزاي خودرو براي مطابقت با قوانين كنوني طراحي شده‌اند؛ به‌همين‌دليل، T.50 از كيسه‌هوا براي راننده برخوردار است. طرح سه صندلي به آن اجازه مي‌دهد بخش راننده اساسا بيشتر به‌سمت جلو باشد. هيچ‌ زيربندي اضافه‌اي وجود ندارد و تعليق عقب به‌طورمستقيم روي قالب جعبه‌دنده‌ي آلومينيومي قرار دارد و اتصالات تعليق جلو نيز به سبك مسابقه‌اي، به ساختار شاسي متصل شده‌اند.

موري با استفاده از فيبركربن براي اجزاي سيستم تعليق مخالف و معتقد است اين قطعات دوام موردنياز خودرو جاده‌اي را نخواهند داشت. تمام قطعات سيستم تعليق آلومينيومي هستند، به‌جز جناغ‌هاي پاييني عقب كه از فولاد ساخته مي‌شود و ترمزها از نوع ديسكي كربن سراميكي همراه‌با سيستم ترمز ضدقفل (ABS) است. T.50 از سيستم كنترل كشش استفاده مي‌كند؛ اما باتوجه‌به تمايل موري براي حداكثر كنترل راننده، كنترل پايداري شاسي وجود ندارد.

از سيستم تعليق دوجناغي در جلو و عقب استفاده مي‌شود و با كويل‌اورهايي همراه شده‌اند كه به‌كمك اتصالات طراحي شده، باعث افزايش ارتفاع خواهند شد. همچنين امكان تغيير فاصله‌ي كف خودرو تا زمين در حالت ايستا و سرعت‌هاي پايين وجود دارد.

لاستيك‌هاي ۲۳۵ ميلي‌متري روي رينگ‌هاي ۱۹ اينچي در جلو و لاستيك‌هاي ۲۹۵ ميلي‌متري روي رينگ‌هاي ۲۰ اينچي در عقب، تركيب مناسبي به‌وجود مي‌آورند. موري مي‌گويد:

ما اين‌ها را انتخاب كرده‌ايم؛ زيرا چيزي‌هايي هستند كه به آن نياز داريم. اين بخش ديگري از دايره‌ي برتري است. آن‌ها وزن استاتيك و فنربندي‌نشده را حفظ مي‌كنند و كمتر مزاحم بدنه مي‌شوند.

پيشرانه‌ي ۳.۹ ليتري T.50 براي خودرو ۱۲ سيلندر بسيار كوچك و سبك است. باتوجه‌به‌ گفته‌هاي طراح، خط قرمز ۱۲,۱۰۰ دوربردقيقه و آستانه‌ي تحمل آن ۱۲,۴۰۰ دوربردقيقه برآورد مي‌شود و قدرت آن كمي بيشتر از پيشرانه ۶.۱ ليتري خورجيني ۱۲ سيلندر مك‌لارن F1 متعلق به سال ۱۹۹۳ خواهد بود. هم‌اكنون جزئيات داخلي پيشرانه محرمانه است؛ اما موري مي‌گويد تمام اجزا از تيتانيوم ساخته شده‌اند. 

موري اعتقاد دارد:

انعطاف‌پذيري پيشرانه و گشتاور (۴۶۲ نيوتن‌متري) هيچ اشكالي ايجاد نمي‌كند.

زمان‌بندي متغير سوپاپ پيشرانه كه با حالت‌هاي سرعت بيشينه و كمينه به‌وسيله‌ي راننده انتخاب مي‌شود، بايد به‌اندازه‌ي پيست با حركت در خيابان نيز مطابقت داشته باشد. هنگامي‌كه خودرويي ۹۸۰ كيلوگرم وزن دارد، همانند خودروهاي سنگين‌تر به گشتاور نياز نيست.

انتخاب جعبه‌دنده دستي ۶ سرعته‌ي Xtrac، شايد تنها جنبه‌اي باشد كه T.50 در آن درخورتوجه نيست. تصميم به استفاده از آن به‌دنبال درخواست فهرستي مخفي از مشتريان احتمالي است كه ترجيح مي‌دهند از جعبه‌دنده‌ي دستي استفاده كنند؛ انديشه متخصصيناتي كه البته با انديشه متخصصينات‌هاي خود موري هم مطابقت دارد.

جذاب‌ترين ويژگي T.50، فن ۴۰۰ ميلي‌متري با موتور الكتريكي آن است كه موجب كاهش نيرو در زير خودرو مي‌شود تا ثبات و قدرت را افزايش دهد و به‌معناي واقعي كلمه باعث چسبيدن آن به جاده شود.

فن به‌طورخودكار خودرو را براي شرايط مختلف تنظيم مي‌كند؛ اما راننده نيز مي‌تواند آن را كنترل كند. چنين سيستمي مي‌تواند حالت‌هاي داون‌فورس بالا را براي جاده‌هاي مرطوب و حالت‌هاي درگ پايين را براي رانندگي بسيار سريع دراختيار قرار دهد. همچنين، اين سيستم حتي مي‌تواند هنگام رانندگي، درگ كمتري براي مسيرهاي مستقيم و داون‌فورس بالايي براي پيچ‌ها ايجاد كند. يكي ديگر از مزاياي حياتي فن اين است كه خودرو مي‌تواند اصل طراحي را حفظ كند كه به‌راحتي در خودروهاي سوپراسپرت موجود نيست؛ خودروهايي كه هم‌اكنون با بال‌ها، خروجي‌ها، دريچه‌ها و برآمدگي‌هاي ناخوشايند پوشيده شده‌اند.

ترجيح موري براي ابرخودرو T.50، استفاده از صندلي مركزي راننده به‌همراه دو صندلي براي سرنشينان عقب در هر طرف است. داشبورد آنالوگ سنتي و كليدهاي قديمي به‌همراه سرعت‌سنج بزرگ در مركز، ازجمله ساير امكانات داشبورد به‌شمار مي‌روند. دسترسي به داخل كابين بزرگ و شگفت‌آور آن ازطريق درهاي پروانه‌اي خواهد بود. صندلي‌ها نسبتا باريك‌ هستند؛ اما براي صرفه‌جويي در فضا كاملا شكل داده شده‌اند. همان‌طوركه در مك‌لارن F1 نيز توجه زيادي به قابليت ديد و سيستم تهويه شده، موري هم‌اكنون مي‌خواهد تصميم‌ بگيرد از كدام سيستم صوتي براي دستيابي به خودرويي سبك‌وزن استفاده كند.

موري مي‌گويد بسياري از كار‌هاي طراحي T.50 تكميل شده و بخش بزرگي از كارها نيز طبق برنامه پيش مي‌رود. شركت خودروسازي گوردون موري با يكي از تيم‌هاي حاضر در مسابقات فرمول يك كه هنوز نامش فاش نشده، قراردادي براي استفاده از تونل باد و انجام آزمايش آيروديناميكي T.50 امضا كرده است. كار روي نمونه اوليه آغاز شده؛ درحالي‌كه كازورث روي سخت‌افزار پيشرانه‌ي اوليه كار مي‌كند. موري همچنين گفته است همه‌چيز به‌صورت برنامه‌ريزي‌شده پيش مي‌رود و قرار است در سال ۲۰۲۲، توليد با تيراژ سالانه‌ي ۱۰۰ دستگاه آغاز شود. 

موري گفت:

در دهه‌ي ۱۹۹۰، مك‌لارن F1 را به‌عنوان خودرو سوپراسپرت GT طراحي كردم. F1 خودرويي كاملا متمركز بر جاده بود وهيچ برنامه‌اي براي رفتن به پيست و مسابقه نداشتيم؛ به‌همين‌دليل، استانداردهاي جديدي براي فضاي جاده تعيين كرديم. T.50 دقيقا بر همان ويژگي‌ها تمركز دارد و در هر زمينه‌اي از مك‌لارن F1 بهتر خواهد بود. دشوار است تصور كنيد فرد ديگري بتواند دوباره خودرويي مانند اين بسازد. من كه قطعا نمي‌توانم.

در ادامه‌ي مطلب، خواننده‌ي مصاحبه‌ي اتوكار با گوردون موري باشيد.

كاملا عادلانه است كه T.50 را معادل امروزي مك‌لارن F1 بدانيم. قطعا هدف ما اين بود. البته، T.50 بسيار متفاوت است؛ زيرا مواد و فناوري‌هاي موجود امروزي بسيار بهتر از آن زمان هستند. به امكاناتي كه اكنون دراختيار داريم نگاه مي‌كنم و اين بيشتر از هميشه من را تحريك مي‌كند.

درست نيست. من با همه‌ي آن‌ها رانندگي كرده‌ام و بسياري از آن‌ها واقعا‌ برجسته هستند. اكثر آن‌ها قابليت‌هاي شگفت‌آوري دارند؛ اما تقريبا همگي سنگين هستند و اين موضوعي است كه مي‌توانيد در زمان‌هاي مختلف پنهان كنيد؛ اما هنگام رانندگي واقعا‌ به‌چشم مي‌آيد. شما به‌سادگي وزن خودرو را احساس مي‌كنيد. خودروهاي سنگين نمي‌توانند به‌اندازه‌ي خودروهاي قدرتمند و سبك‌وزن تحسين شما را برانگيزند.

اهميت اين موضوع را درك نمي‌كنم. مك‌لارن F1 سريع بود و T.50 سريع‌تر مي‌شود. اين رقابت تمام نمي‌شود. انتخاب سرعت فوق‌العاده زياد به‌عنوان اصلي براي طراحي خودرو، باعث مي‌شود به‌زودي بهتر از آن بيايد و شما را شكست دهد؛ زيرا اين خودرو فقط همين قوت را داشت. ساختن خودرو براي دنبال‌كردن چنين اهدافي، باعث بازماندن از اهداف ديگر مي‌شود؛ به‌همين‌دليل، در‌حال‌تلاش براي ساختن خودرويي كامل هستيم.

ظاهر طراحي خودروهاي سوپراسپرت مدرن مي‌تواند بسيار زشت باشد و بهانه‌اي براي اينكه خودرو با استفاده از تونل باد طراحي شده است. فكر مي‌كنم اين فقط بهانه‌گيري است و نبايد درست باشد. به‌كمك فن براي ارائه‌ي نيروي‌ دان‌فورس، مي‌توانيم T.50 را با نسبت ايده‌آل و خطوط جذاب طراحي كنيم. 

خيلي. ما اين كار را با مك‌لارن F1 انجام داديم و هم‌اكنون بهتر از آن را براي T.50 انجام مي‌دهيم. ما فقط يك پنل كامپوزيت بزرگ نخواهيم داشت كه از انديشه متخصصينات ديگران كمي شبيه پيشرانه به‌انديشه متخصصين برسد. شما قادر خواهيد بود مهندسي ما را ببينيد. ما حتي پيشرانه را با گالري‌هاي داخلي براي لوله‌ها و سيم‌ها طراحي كرده‌ايم؛ بنابراين، زيبايي‌هاي آن را شامل پوشش بادامك‌ها و منيفولد ورودي و خروجي مي‌ببينيد.

ممكن است. اگر طلا در سال ۲۰۲۲ بهترين وسيله براي بازتاب گرما در ساختن خودروهاي ما باشد، احتمالا از آن استفاده خواهيم كرد. 

مسخره‌ترين كاري كه الان مي‌توانيد انجام دهيد، اين است كه خودرو سوپراسپرت الكتريكي بسازيد. در حالت فعلي و با باتري‌هاي موجود، مي‌توانيد خودرويي بسازيد كه وزن آن از دو تن عبور مي‌كند. چنين خودرويي به‌خوبي مي‌تواند در مسير مستقيم حركت كند؛ اما در پيچ با اشكال مواجه خواهد شد و شعاع حركتي چنداني هم نخواهد داشت. خودرو جديد ما تقريبا در هر زمينه‌اي نقطه مقابل سوپراسپرت‌هاي الكتريكي است.