اشكالات موجود بر سر راه ساخت شهرهاي هوشمند

اگر بتوانيم پنج مانع را از سر راه برداريم، رنسانس شهري با فناوري قدرتمند را شاهد خواهيم بود. براساس پيش‌بيني‌هاي سازمان ملل، جمعيت جهان تا سال ۲۰۵۰ به ۹.۷ ميليارد نفر خواهد رسيد و دوسوم اين جمعيت در شهرها زندگي خواهند كرد. در‌حال‌حاضر، تمام كشورهاي جهان با مجموعه‌اي از اشكالات درزمينه‌ي تضمين پايداري و امنيت و موفقيت سياره‌اي پرجمعيت‌تر دست‌وپنجه نرم مي‌كنند. فوريت اين اشكالات بر لاخبار تخصصي حركت به‌سوي شهرهاي هوشمند تأكيد مي‌كند. دولت‌‌مردان براي بهبود خدمات شهري و مديريت روزانه و جذب سرمايه، بايد به فكر ابزارهاي تحليل داده، زيرساخت‌هاي هوشمند، فناوري‌هاي حسگر و شبكه‌هاي نوآوري باشند.

اگرچه شهرهاي هوشمند ساده به‌انديشه متخصصين مي‌رسند، مسير ساخت آن‌ها به‌هيچ‌وجه ساده نيست. موانع مهمي سر راه بهره‌برداري از ظرفيت كامل شهرهاي هوشمند وجود دارد. در اينجا، به پنج اشكال از اشكالات اساسي اشاره مي‌كنيم كه بايد مدانديشه متخصصين قرار گيرند.:

در ميان مباحث شديد درباره‌ي چگونگي استفاده از اطلاعات به‌وسيله‌ي غول‌هاي فناوري، شهرهاي هوشمند نقطه‌ي جديد ديگري در مباحثه دفاع از حريم خصوصي ديجيتال محسوب مي‌شوند. حتي در ميان افرادي كه از شهرهاي ديجيتال حمايت مي‌كنند، ترس‌هايي درارتباط‌با تجاوز به حريم خصوصي افراد وجود دارد. در تورنتو كه با آزمايشگاه‌هاي سايدواك شركت آلفابت براي ساخت مركز نوآوري همكاري مي‌كند، يكي از متخصص كارشناسان حفظ حريم خصوصي اخيرا از اين پروژه به‌‌دليل كمبودهاي احتمالي رعايت حريم خصوصي كناره‌گيري كرده و خواستار اقدامات بيشتري عليه بهره‌برداري شخص ثالث از اطلاعات فردي شده است.

همان‌طوركه شهر با ديجيتالي‌سازي و فراواني رو‌به‌افزايش داده‌ها رو‌به‌رو مي‌شود، مباحثي درزمينه‌ي چگونگي تحقق‌يافتن مزاياي شهرهاي هوشمند بدون قرباني‌كردن حريم خصوصي افراد مطرح مي‌شود و به‌انديشه متخصصين نمي‌رسد راه‌حل آسان و مشخصي براي اين اشكال در دست باشد.

اگرچه مباحثه حفاظت از حريم خصوصي يكي از مباحث جدي پيش روي شهرهاي هوشمند است، اين شهرها از برخي جهات نيز دچار كمبود داده هستند. براي مثال، عمده‌ي داده‌هاي استفاده‌شده در حوزه‌ي وسايل نقليه اطلاعات بصري هستند؛ اما طراحان بايد براي كنترل هوشمندانه‌تر ترافيك و اطمينان از ايمني جاده‌ها در شهرهاي هوشمند، به جمع‌آوري داده‌هاي غيربصري روي آورند. براي مثال، ما انسان‌ها مي‌توانيم احساس كنيم و براساس آن احساس، به موقعيت‌هاي جاده‌اي خاص (مانند يخ سياه و گودال‌ها و شرايط بادي) پاسخ مي‌دهيم؛ اما وسايل نقليه‌ي خودكار و فناوري نقشه‌يابي موردنياز براي يادگيري آن‌ها، اغلب اين عناصر را در انديشه متخصصين نمي‌گيرند. علاوه‌بر‌اين، بسياري از روش‌هاي جمع‌آوري اطلاعات بصري بسيار هزينه‌بر و در‌عين‌حال بي‌دقت هستند و به‌ندرت قابليت تغيير مقياس دارند. همان‌طوركه اغلب درباره‌ي داده‌هاي جمع‌آوري‌شده از تلفن‌هاي همراه چنين چيزي وجود دارد.

طبق ادعاي شركت‌هاي مرتبط، با اتصال پرسرعت 5G توسعه‌ي شهر هوشمند تسريع خواهد شد. براي ساكنان هوستون، ايندياناپوليس، لس‌آنجلس و ساكرامنتو، درحال‌حاضر، خدمات تجاري 5G واقعيتي بديهي است و شهرداري‌هاي بيشتري درحال‌آماده‌شدن براي ورود به دوران 5G هستند. اگرچه شبكه‌ي 5G مزايايي نظير اتصال بهتر و سريع‌تر بين سيستم‌ها و خدمات مختلف شهري دارد، برخي از مناطق شهري زيرپوشش اين شبكه قرار نخواهند گرفت و ارائه‌دهندگاني مانند AT&T كه به ارائه‌ي سرويس جعلي 5G متهم هستند، اشكالاتي به‌وجود مي‌آورند.

با راه‌اندازي شبكه‌هاي 5G، مايكروسل‌ها و آنتن‌هاي كوچك سلولي كه پوشش شبكه را امكان‌پذير مي‌كنند، بايد به برج‌هاي سلولي متصل شوند. اين امر مي‌تواند درنهايت به ساخت ميليون‌ها برج سلولي جديد منجر شود كه قطعا موجب بروز مباحثه‌هاي شديدي درزمينه‌ي هزينه و زيبايي شهر و حتي سلامت عمومي خواهد شد. همچنين، خودروهاي متصل براي همراهي از داده‌هاي بصري به پهناي باند فراواني نياز دارند و با نياز بيشتر به نصب سيستم‌هاي كامپيوتري پيچيده‌تر روي خودروها شهر نمي‌تواند به‌راحتي از سد اين موانع زيرساختي عبور كند.

باتوجه‌به محدوديت‌هاي مالي، دولت به‌تنهايي نمي‌تواند از شهرهاي هوشمند حمايت مالي كند. مشاركت‌هاي عمومي‌خصوصي مي‌توانند راهي براي سرمايه‌گذاري در اين شهرها و ايجاد نوآوري‌هاي محلي بازكنند. براي مثال، سيسكو با همكاري گروهي از شركت‌هاي مالي قصد دارد فناوري‌هاي جديد را در شهرهاي هوشمند راه‌اندازي كند. ازآنجاكه رشد جمعيت موجب محدوديت بيشتر زيرساخت‌ها مي‌شود و تقاضاي بيشتري بر مقام‌هاي محلي تحميل مي‌كند، براي حمايت از رشد شهرهاي هوشمند نياز به چنين همكاري‌هايي وجود خواهد داشت. علاوه‌بر‌اين، اين ابتكارهاي عمومي‌خصوصي مي‌توانند به غلبه بر مقاومت عمومي دربرابر هزينه‌هاي سرمايه‌گذاري‌هاي عمده‌اي مانند ريل‌هاي پرسرعت كمك كنند.

تأكيد بر آينده‌اي كه در آن شهرهاي ما هوشمندتر، امن‌تر، سبزتر، رقابتي‌تر و مسكوني‌تر هستند، به همكاري ارگان‌هاي عمومي و خصوصي نياز دارد تا بتوانند از عهده‌ي هزينه‌هاي تكنولوژيكي، اقتصادي، زيست‌محيطي و سياسي مرتبط با توسعه‌ي شهر هوشمند برآيند. براي حفظ سلامت و رفاه بلندمدت جهان، اكنون بهترين زمان براي عمل است.