ايمني دربرابر ويروس كرونا ممكن است گستردهتر از چيزي باشد كه آزمايشها نشان ميدهند
بهازاي هر فردي كه نتيجهي آزمايش آنتيباديهاي ويروس كروناي او مثبت بود، دو مورد وجود داشتند كه داراي سلولهاي T اختصاصي بودند. اين سلولها، سلولهاي آلوده را شناسايي و تخريب ميكنند. اين وضعيت حتي در موارد كوويد ۱۹ كه نشانههاي خفيف بيماري را داشتند يا بدون علامت بودند، نيز ديده ميشد. اما هنوز اين موضوع مشخص نيست كه آيا اين سطح از ايمني فقط از فرد محافظت ميكند يا ممكن است مانع از اين شود كه او عفونت را به ديگران منتقل كند.
پژوهشگران موسسهي كارولينسكا در سوئد، ۲۰۰ نفر را هم براي آنتيباديها و هم براي سلولهاي T مورد آزمايش قرار دادند. برخي از آنها اهداكنندهي خون بودند درحاليكه برخي ديگر از نخستين موارد عفوني در سوئد بودند كه عمدتا از مناطق آلودهاي مانند شمال ايتاليا آمده بودند. اين مساله ميتواند بهمعناي آن باشد كه ممكن است نسبتبه چيزي كه آزمايشهاي آنتيبادي نشان ميدهد، گروه بزرگتري از مردم داراي قدري ايمني دربرابر كوويد ۱۹ باشند. اين احتمال وجود دارد كه آن افراد يك پاسخ آنتيبادي تدارك ديده باشند اما يا اين پاسخ ناپديد شده باشد يا با روشهاي فعلي آزمايش قابل تشخيص نباشد. اگر اين افراد براي بار دوم درمعرض ويروس قرار گيرند، اين پاسخ بايد از آنها محافظت كند.
پروفسور دني آلتمن از كالج سلطنتي لندن اين مطالعه را بهعنوان مطالعهاي قاطع، اثرگذار و كامل توصيف كرد و گفت به شواهدي كه نشان ميدهند آزمايش آنتيبادي بهتنهايي سطح ايمني جامعه را كمتر از حد برآورد ميكند، ميافزايد.
ايمني جمعي
بنا به گفتهي ماركوس باگرت يكي از نويسندگان مطالعه: «اين لاخبار تخصصيا ما را به ايمني جمعي نزديكتر نميكند. براي درك اين موضوع كه آيا اين سلولهاي T، ايمني استريلكننده فراهم ميكنند يا نه، بايد تجزيهوتحليلهاي بيشتري انجام شود (يعني اينكه آيا آنها ويروس را كاملا مهار كرده يا اينكه ممكن است فقط از فرد دربرابر ابتلاي مجدد محافظت كرده اما مانع از حمل و انتقال ويروس نشوند). بيشتر مباحث پيرامون ايمني كوويد ۱۹ بر آنتيباديها تمركز كرده است كه پروتئينهاي Y شكلي هستند كه مانند شليك موشك به سمت هدف عمل ميكنند.»
آنتيباديها قبل از اينكه ويروس بتواند وارد سلولهاي شما شود، به آن متصل شده و آن را خنثي ميكنند. اگر آنتيباديها نتوانند ويروس را خنثي كنند، ويروس ميتواند وارد سلولها شده و آنها را به كارخانههاي توليد ويروس مبدل كنند. از طرف ديگر، سلولهاي T، سلولهايي را مورد هدف قرار ميدهند كه قبلا به ويروس آلوده شدهاند و آنها را كاملا تخريب ميكنند و مانع از سرايت ويروس به سلولهاي سالم ميشوند.
سلولهاي T نيز مانند آنتيباديها بخشي از سيستم ايمني بدن هستند كه داراي يك حافظه است. اين سيستم وقتي ويروس خاصي را شناسايي كند، ميتواند سريعا سلولهاي آلوده به آن را مورد هدف قرار داده و آنها را از بين ببرد.
دارويي به نام اينترلوكين ۷ كه موجب تقويت توليد سلولهاي T ميشود، در بريتانيا درحال آزمايش است تا مشخص شود كه آيا ميتواند به بهبود بيمار كمك كند.
پژوهشگراني از موسسهي فرانسيس كريك، دانشگاه كينگز لندن و بيمارستان بنياد تراست متوجه شدند گروهي متشكل از ۶۰ فرد مبتلاي بهشدت بيمار ظاهرا دچار كاهش شديدي سلولهاي T شده بودند. اين اتفاق در مطالعهي كارولينسكا مشاهده نشد كه نشان ميداد هرچه فرد بيمارتر باشد، سطح آنتيباديها و سلولهاي T او بالاتر است. پژوهشگران ميگويند براي مشخص شدن اين مساله به پژوهشهاي بيشتري نياز است.
درحاليكه مطالعهي جديد، بزرگترين مطالعهاي است كه تاكنون درزمينهي سلولهاي T انجام شده است، هنوز شامل گروه نسبتا كوچكي از بيماران ميشود. سلولهاي T نسبتبه آنتيباديها بسيار پيچيدهتر هستند. تشخيص آنها نياز به آزمايشگاههاي تخصصي و آزمايش دستي دارد كه زمان زيادي ميبرد. اين بدان معنا است كه درحالحاضر آزمايش گسترده براي سلولهاي T چشمانداز چندان ممكني نيست.
هم انديشي ها