معرفي روش درمان جديد براي سرطان سينه تهاجمي
نتيجهي پژوهشي جديد نشان داده است زناني كه مبتلا به نوع تهاجمي سرطان سينه هستند، در صورت دريافت ايمني درماني همراه با شيميدرماني، طول عمر بيشتري خواهند داشت. انتظار ميرود كه اين نتايج، موجب تغيير استانداردهاي مراقبتي در خصوص زناني شود كه مشابه موارد حاضر در پژوهش بوده و داراي انواع پيشرفتهي سرطان سينهي سهگانهي منفي هستند. اين شكل از بيماري (سهگانهي منفي) اغلب در برابر درمانهاي استاندارد مقاومت بوده و ميزان زندهماني كمي دارد. احتمال وقوع اين بيماري در ميان زنان جوانتر بيشتر است. پژوهشگران ميگويند كه مطالعهي جديد پيشرفتي در زمينهي ايمنيدرماني به شمار ميرود كه مدتها براي سرطان سينه مورد انتظار بوده است. تاكنون بيشتر پيشرفتها در زمينهي درمان سرطان، در مورد سرطانهاي ديگر از جمله سرطان ريه و ملانوم (نوعي سرطان تهاجمي پوست) اتفاق افتاده است. نتيجهي اين امر، تاييد اولين داروي ايمنيدرماني براي درمان سرطان سينه از سوي سازمان غذا و داروي آمريكا (FDA) خواهد بود. البته احتمالا اين تاييد فقط محدود به نوع خاصي از اين سرطان تهاجمي باشد.
اگرچه تومورهاي سهگانهي منفي در آمريكا فقط شامل حدود ۱۵ درصد بيماران داراي فرم سرطان سينهي تهاجمي هستند، ولي همين تومورها موجب مرگومير ۳۰ تا ۴۰ درصد اين افراد ميشوند. اصطلاح سهگانهي منفي به عدم حساسيت تومورها نسبت به هورمونهاي استروژن و پروژسترون و فقدان پژوتئيني به نام HER2 اشاره دارد كه يك هدف درماني به شمار ميرود. داروي ايمنيدرماني مورد استفاده در اين مطالعه، آتزولياخبار تخصصياب بود كه به گروهي از داروها با نام مهاركنندههاي كنترلي تعلق دارد. داروي مورد استفاده براي شيميدرماني هم نب-پاكليتاكسل بود. اين يافتهها در ژورنال The New England Journal of Medicine منتشر شد و قرار است كه در نشست اروپايي سرطانشناسي نيز ارائه شود.
در اين اين مطالعه، ۹۰۲ بيمار تحت درمان در ۲۴۶ مركز پزشكي از ۴۱ كشور شركت داشتند. شركت ژنتك (Genetech) نيز اطلاعات مربوط براي دريافت تاييد دارو را در اختيار FDA گذاشته است.
مهاركنندههاي كنترلي نظير آتزولياخبار تخصصياب با كمك به سلولهاي T (نوعي از سلولهاي سفيد خون كه بخشي از سيستم ايمني هستند)، سرطان را شناسايي و مورد حمله قرار ميدهند. پژوهشي كه منجر به ارائهي اين داروها شد، جايزهي نوبل پزشكي را دريافت كرد. در ديگر انواع سرطان پژوهشگران گاهي تومورها را با عنوان جديد توصيف ميكنند، بدين معنا كه داراي جهشهاي زيادي هستند؛ بدشكليهاي ژنتيكي كه سيستم ايمني ميتواند آنها را بهعنوان عامل خارجي شناسايي كند و به آنها حمله كند. سرطان سينه از اين جهت نبستا سرد بوده و داراي جهشهاي كمتري است، بنابراين سيستم ايمني احتمال كمتري دارد كه آنها را بهعنوان مهاجم بشناسد؛ اين امر ميتواند توجيه اين باشد كه چرا مطالعات پيشين روي مهاركنندههاي كنترلي در سرطان سينه تا حدودي نااميدكننده بودهاند. كليد موفقيت مطالعهي جديد، استفاده از شيميدرماني به همراه ايمنيدرماني است.
دكتر اينگريد ماير ميگويد: «شيميدرماني حالت پنهانشدگي سرطان را از بين ميبرد». شيميدرماني با كشتن سلولهاي سرطاني و آزاد كردن موادي كه سلولهاي T آن را بهعنوان عامل خارجي تلقي ميكنند و به آن حمله ميكنند، به سيستم ايمني كمك ميكند.
دكتر لري نورتون ميگويد: «پژوهش جديد، پژوهشي برجسته بوده و آوازهي آن در كل دنياي سرطان پخش شده است».
نورتون در اين پژوهش مشاركتي نداشت ولي ميگويد در توليد داروي پاكليتاكسل، نقش مشاور را داشته است. او معتقد است اين پژوهش، فراتر از تغيير شيوههاي درمان، آغازي براي يافتن روشهاي جديدي براي بهرهگيري از سيستم ايمني بهمنظور حمله به سرطان سينه به شمار ميرود و انتظار پيشرفتهاي زيادي در اين زمينه وجود دارد. او هشدار داد كه بهمنظور مطالعهي اثرات جانبي ممكن، روش درمان تركيبي بايد مورد مطالعه بيشتري قرار گيرد. دكتر كلوين كالينسكي متخصص سرطان سينه پيشنهاد ميكند بيماراني كه داراي وضعيتي مشابه بيماران شركتكننده در اين مطالعه هستند، بهتر است با پزشكان خود در مورد امكان دسترسي به اين داروها حتي قبل از اينكه تاييد نهايي FDA بيايد، صحبت كنند. كلوين در اين پژوهش نقشي نداشت ولي مشاور ۱۰ شركت دارويي است.
ماريبل راموس، مبتلا بهنوعي از سرطان بود كه اغلب در برابر درمانهاي استاندارد مقاومت ميكند؛ پس از اينكه او از تركيب ايمنيدرماني و شيميدرماني استفاده كرد، تورموهايش كوچكتر شدند
زنان حاضر در اين مطالعه، مبتلا به سرطان سينهي سهگانهي منفي بودند كه اخيرا تشخيص داده شده بود و اين سرطان در حال بدن آنها بود (متاستاز). وقتي چنين اتفاقي بيفتد، چشمانداز دردناكي وجود دارد: بسياري از بيماران بيش از ۱۸ ماه زنده نخواهند ماند. نيمي از بيماران فقط شيميدرماني دريافت كردند و نيمي نيز تحت شيميدرماني و ايمنيدرماني قرار گرفتند. متوسط زندهماني در كساني كه از درمان تركيبي استفاده كردند، ۲۱/۳ ماه بود ولي افرادي كه فقط تحت شيميدرماني قرار گرفتند، داراي متوسط زندماني ۱۷/۶ ماه بودند. با اين حال، اين تفاوت از لحاظ آماري معنيدار نبود. اما نتايج در مورد زناني كه داراي نشانگري به نام PD-L1 در سلولهاي سرطاني خود بودند، قابلتوجه بود: ميانگين ماندگاري در گروه درمان تركيبي ۲۵ ماه بود در حالي كه در گروهي كه فقط از شيميدرماني استفاده كردند، ۱۵/۵ ماه بود. اين نتايج هنوز مورد تجزيهوتحليل آماري قرار نگرفته است و وضعيت بيماران هنوز دنبال ميشود. پاسخ به مهاركنندههاي كنترلي در بيماران سرطاني داراي نشانگر PD-L1 نسبت به بيماراني كه اين نشانگر را نداشتند، بهتر بود. در اين مطالعه، ۴۱ درصد بيماران داراي نشانگر يادشده بودند. شركت داروي ژنتك به دنبال تاييد داروي مربوط به بيماران مبتلا به سرطان سهگانهي منفي است كه داراي اين نشانگر هستند. دكتر آدامز گفت:
برخي از بيماران پس از درمان تركيبي اوليه، براي دو تا سه سال فقط با استفاده از ايمنيدرماني، در شرايط خوبي بودهاند. اين يك سوال ميليون دلاري است؛ آيا آنها ميتوانند اگر هيچ نشانهاي از سرطان وجود نداشته باشد، ايمنيدرماني را متوقف كنند؟ هماكنون اين بيماران تحت درمان قرار دارند.
او اشاره كرد كه بيماران حاضر در اين مطالعه داراي برخي عوارض مورد انتظار ايمنيدرماني شامل التهاب ريه و پانكراس نيز بودهاند. ماريبل راموس ۴۲ ساله، در حال درمان در بيمارستان ديگري بود كه براي سرطان سينهي سهگانهي منفي پيشرفتهي او شيميدرماني توصيه شد. خانم راموس گفت:
من خيلي نگران بودم؛ زيرا ميدانم در مورد اين نوع سرطان، شيميدرماني موثر نيست.
خواهر او كه يك پرستار در دانشگاه نيويورك بود، با او در مورد اين مطالعه صحبت كرد و ماريبل درمان خود را از فوريهي ۲۰۱۶ آغاز كرد. او در آن زمان خبر نداشت ولي او يكي از افرادي بود كه بهطور تصادفي براي دريافت درمان تركيبي در انديشه متخصصين گرفته شده بود. در عرض چند ماه تومورهاي او شروع به كوچك شدن كردند. ۹ ماه بعد، براي نخستين بار در يك اسكن انجامشده از بدن او، هيچ علامتي از سرطان ديده نشد. او هنوز در حال انجام ايمنيدرماني است. خانم راموس گفت:
من اميدوارم تمام زناني كه مبتلا به سرطان و به ويژه سرطان سهگانهي منفي هستند، بتوانند از اين درمان استفاده كنند. اينكه بتوانيم بيشتر زنده كنيم، خيلي خوشحالكننده است.
هم انديشي ها