برنامه ناسا براي قطع همكاري با ايستگاه فضايي بين المللي تا سال ۲۰۲۵
به‌گزارش پايگاه ورج، طبق پيش‌نويس پيشنهاد بودجه، دولت ترامپ درحال آماده شدن براي پايان دادن به حمايت‌هاي خود از برنامه‌ي ايستگاه فضايي بين‌المللي تا سال ۲۰۲۵ است. فضانوردان آمريكايي بدون اين ايستگاه ممكن است روي زمين فرود بيايند و به‌مدت سال‌ها، مقصدي در فضا نداشته باشند. اين حالت احتمالا تا زماني ادامه پيدا مي‌كند كه ناسا امكانات جديدي براي برنامه‌هاي سفرهاي فضايي خود ارائه كند.
اين پيش‌نويس ممكن است تا قبل از درخواست بودجه‌ي رسمي منتشرشده در ۱۲ فوريه، تغيير كند. اما طبق دو نقل قول از افراد آگاه، همه‌چيز در پيشنهاد نهايي مشخص خواهد شد. پايگاه ورج از ناسا درخواست انديشه متخصصين دادن دراين خصوص كرده است؛ ولي تا لحظه‌ي انتشار جوابي دريافت نشده است.
هر پيشنهاد بودجه‌اي از طرف دولت ترامپ بايد مطالعه شود و تأييد كنگره را به دست بياورد؛ اما همين كه موضوع لغو شدن برنامه‌هاي ايستگاه فضايي بين‌المللي توسط آمريكا اعلام مي‌شود، پيامي به ناسا است مبني بر اينكه ايالات متحده‌ي امريكا ديگر علاقه‌اي به ادامه دادن اين برنامه ندارد. بسياري از كشورهاي عضو ناسا بايد درمورد اينكه مي‌خواهند به اين برنامه تا فراتر از سال ۲۰۲۴ ادامه دهند يا خير، تصميم بگيرند.
ايستگاه فضايي بين‌المللي برنامه‌اي است كه عمري بالغ بر ۲ دهه دارد. هزينه‌ي اين ايستگاه براي ناسا بين ۳ تا ۴ ميليارد دلار در سال و سرمايه‌گذاري دولت آمريكا در آن بيش از ۸۷ ميليارد دلار بوده است. اين ايستگاه، مركز اصلي انجام آزمايش‌هاي دولتي و تجاري در ميكروگرانش است، از سويي مسائل مربوط به چگونگي واكنش بدن انسان به بي‌وزني نيز در آنجا تست و مطالعه مي‌شود.
ناسا متعهد شده بود كه از برنامه‌ي ايستگاه فضايي بين‌المللي از انديشه متخصصين مالي تا سال ۲۰۲۴ حمايت كند. در واقع دولت اباما درسال ۲۰۱۴ اين عمل را توسعه داد؛ اما پس از آن، سرنوشت ايستگاه مبهم شد. كنگره به‌صورت آشكارا بعد از اينكه سرمايه‌اش تمام شد به مباحثه درمورد سرنوشت ايستگاه پرداخت؛ ولي تصميم قاطعي براي اين برنامه نگرفت. بسياري از افراد درگير در صنعت تجاري فضايي از ناسا خواستند برنامه را بار ديگر و تا سال ۲۰۲۸ گسترش دهد. درواقع سال ۲۰۲۸ سالي است كه عمر عملياتي اين ايستگاه به پايان مي‌رسد. اين كار به ناسا زمان مي‌دهد راهي براي انتقال عمليات‌هاي ايستگاه به بخش تجاري تمام‌وقت يا كمپاني‌ها پيدا كند تا آن‌ها يك نمونه‌ي تجاري ديگر را در مدار نزديك زمين راه‌اندازي كنند. اما كمپاني‌هاي تجاري اعلام كردند كه ممكن است براي اين انجام كار تا سال ۲۰۲۴ آماده نباشند.
لايحه‌ي اختيارات انتقال ناسا كه سال گذشته توسط ترامپ امضا شد، باعث مي‌شود كه اين آژانس به دنبال راهي براي خارج كردن ايستگاه فضايي از بودجه ناسا باشد. اين طرح در اول دسامبر سال ۲۰۱۷ به كنگره فرستاده شد؛ ولي ناسا اطلاعاتي براي عموم مبني بر اينكه آيا طرح گزارش را ارائه داده است يا خير، منتشر نكرد.
خارج كردن سريع ايستگاه فضايي بين‌المللي بدون يك جايگزين مي‌تواند به فعاليت‌هاي انساني در مدار نزديك زمين خدشه وارد كند
كنگره و سايرين علاقه دارند ايستگاه فضايي بين‌المللي را از ناسا جدا كنند و بدين ترتيب سرمايه‌ي توسعه‌ي وسايل مورد نياز براي كشف فضاي عميق‌تر را به دست بياورند. ناسا تا به حال يك موشك بزرگ (سيستم پرتاب فضايي) و يك كپسول خدمه (اوريون) را توسعه داده است تا فضانوردان را به جايي فراتر از مدار نزديك زمين بفرستد. اما اين آژانس فضايي با حكم اخير ترامپ مبني بر بازگشت فضانوردان ناسا به ماه، به ابزار بيشتري براي موفق شدن در برنامه‌هاي فضايي انساني خود نياز خواهد داشت. بازگشت به ماه و اقامت طولاني در آنجا نيازمند يك فضاپيماي سطح‌نشين، محل سكونت و فناوري بيشتري براي زنده نگه داشتن فضانوردان خواهد بود و از آنجايي كه بودجه‌ي ناسا براي سال‌هاي پيش رو محدود است، خلاص شدن از شر ايستگاه فضايي بين‌المللي ميلياردها دلار پول را براي كمك به چنين تكنولوژي‌هايي آزاد خواهد كرد.
اما خارج كردن سريع ايستگاه فضايي بين‌المللي بدون يك جايگزين مي‌تواند به فعاليت‌هاي انساني در مدار نزديك زمين خدشه وارد كند. سناريويي مشابه همين عمل در سال ۲۰۱۱ اجرا شد و برنامه شاتل‌هاي فضايي به پايان رسيد. دولت اباما ابتكار عمل ناسا براي بازگشت به ماه (مشهور به برنامه‌ي صور فلكي) را لغو كرد و راهي براي فرستادن فضانوردان آژانس فضايي به فضا باقي نگذاشت. اين طرح براي كمپاني‌هاي تجاري بود تا وارد كار شوند و فضانوردان را به مدار نزديك زمين بفرستند. اين ايده در برنامه‌ي خدمه تجاري نيز نفوذ كرد كه در آن دو كمپاني اسپيس‌ايكس و بوئينگ روي فضاپيماها براي جابه‌جايي فضانوردان بين زمين و ايستگاه فضايي بين المللي كار مي‌كردند. اما باگذشت تقريبا ۷ سال از پايان برنامه شاتل‌هاي فضايي، كمپاني‌ها هنوز براي فرستادن افراد به مدار آماده نيستند و احتمالا سال‌هاي ديگر نيز آماده نخواهند شد. اين ناآمادگي، ناسا را مجبور كرده است كه براي فرستادن انسان‌ها به فضا به ابزارهاي روسي تكيه كند.
از دست دادن ايستگاه فضايي بين‌المللي خسارتي عظيم به صنعت تجاري فضايي وارد مي‌كند. اين صنعت براي تست فناوري‌هاي جديد به اين ايستگاه وابسته است. اپراتورهاي ماهواره‌اي كوچك، كاوشگرهاي فضايي خود را از ايستگاه فضايي بين‌المللي پرتاب مي‌كردند؛ درحالي‌كه محيط بي‌وزن آزمايشگاه به كمپاني‌ها اجازه مي‌دهد تا مطالعه كنند كه آيا ابزار آن‌ها براي فضا آماده است يا خير. بيگلو آئرواسپيس كه زيستگاه‌هاي فضايي داراي هوا مي‌سازد، يكي از نمونه‌هاي خود در ايستگاه فضايي را به مدت دو سال تست كرده است. ناسا نيز از اين ايستگاه براي يادگيري بيشتر درمورد چگونگي تأثير پرواز‌هاي فضايي طولاني‌مدت بر بدن انسان استفاده مي‌كند. اين اطلاعات كليدي موقع سفرهاي طولاني‌مدت انسان به مريخ نياز خواهند بود.
به‌علاوه، برنامه‌ي خدمه تجاري موقع پايان يافتن برنامه ايستگاه فضايي بين‌المللي، به‌طور كامل وارد كار خواهد شد. بازرسي اخير دولتي نشان داد كه اسپيس‌ايكس و بوئينگ مجوز فرستادن فضانوردان به ايستگاه بين‌المللي را تا اواخر ۲۰۱۹ يا اوايل ۲۰۲۰ كسب نخواهند كرد. اين باعث مي‌شود كه كمپاني‌ها بتوانند تنها به‌مدت ۵ سال فضانورد به ايستگاه فضايي بفرستند.
فراتراز همه‌ي مزاياي علمي و تجاري، ايستگاه فضايي بين المللي يكي از بنيادهايي است كه همكاري‌هاي بين‌المللي را در خود جاي مي‌دهد. ناسا اين ايستگاه را با همكاري آژانس فضايي روسيه و فضانورداني از كانادا، اروپا و ژاپن اداره مي‌كند كه همگي در اين ايستگاه زندگي مي‌كنند. ممكن است ناسا همين مزايا را از شراكت با ساير كشورها نيز به دست بياورد؛ ولي شايد اين كار با قرباني شدن برنامه‌ي فضايي آمريكا همراه باشد.
هم انديشي ها