تماس با طبيعت موجب كاهش سطح هورمون استرس مي‌شود
نتايج مطالعه‌اي كه نخستين‌بار مؤثرترين ميزان مؤثر مواجهه با طبيعت شهري را تعيين كرده، نشان مي‌دهد طبيعت موجب كاهش سطح هورمون استرس مي‌شود. متخصصان مراقبت‌هاي بهداشتي مي‌توانند با آگاهي از نتايج اين مطالعه كه تأثير حقيقي و اندازه‌گيري‌شدني دارند، «قرص‌هاي طبيعت» تجويز كنند. شايان ذكر است نتايج اين پژوهش در مجله‌ي Frontiers in Psychology منتشر شده است. دكتر مري‌كارول هانتر، استاد دانشگاه ميشيگان و نويسنده‌ي ارشد پژوهش مي‌گويد:
مي‌دانستيم بودن در طبيعت موجب كاهش استرس مي‌شود؛ اما تاكنون اين موضوع نامشخص بود كه اين زمان بايد چقدر باشد و چندبار بايد تكرار شود و حتي اينكه مواجهه با كدام نوع طبيعت براي ما سودمند است. مطالعه‌ي ما نشان مي‌دهد ازلحاظ تأثير روي كاهش سطح هورمون استرس، يعني كورتيزول، بايد ۲۰ تا ۳۰ دقيقه در جايي قدم بزنيد يا بنشينيد كه به شما حس‌بودن در طبيعت را مي‌دهد.
درماني مجاني و طبيعي براي تسكين استرس
قرص‌هاي طبيعت مي‌توانند راه‌حلي ارزان براي كاهش تأثيرات منفي سلامتي حاصل از رشد شهرنشيني و سبك زندگي مدرن باشند كه به‌شدت متأثر از صفحه‌نمايش‌هاي مختلف است. هانتر و همكارانش براي كمك به متخصصان سلامتي كه به‌دنبال توصيه‌هاي مبتني بر شواهد هستند، آزمايشي طراحي كردند كه حاصل آن برآوردي واقع‌گرايانه از دُز مؤثر مواجهه با طبيعت بود.
در طول دوره‌اي ۸ هفته‌اي، از شركت‌كنندگان خواسته شد حداقل سه‌بار در هفته از يك قرص طبيعت ۱۰ دقيقه‌اي يا بيشتر استفاده كنند. سطوح هورمون كورتيزول آن‌ها از نمونه‌هاي بزاق گرفته‌شده قبل و پس از مواجهه با طبيعت اندازه‌گيري شد. شركت‌كنندگان آزاد بودند اين موارد را انتخاب كنند: زمان روز و مدت زمان و جايي كه قرار بود در آن طبيعت را تجربه كنند. طبيعت اين‌گونه تعريف شد: هرجايي خارج از محيط منزل كه به شركت‌كننده اين احساس را بدهد در طبيعت قرار گرفته است. هانتر توضيح مي‌دهد در اين آزمايش، محدوديت‌هايي براي كاهش اثر عوامل ديگري وجود داشت كه روي استرس تأثيرگذارند: مصرف قرص طبيعت در روشنايي روز، بدون تمرين هوازي و اجتناب از رسانه‌هاي اجتماعي، اينترنت، تماس‌هاي تلفني، مكالمات و خواندن مطالب. او صحبت‌هايش را اين‌گونه ادامه مي‌دهد:
ايجاد انعطاف‌پذيري شخصي در آزمايش به ما اجازه مي‌داد دوره‌ي بهينه‌ي مصرف قرص طبيعت را بدون توجه به اينكه كجا يا كِي مصرف شود و در شرايط طبيعي زندگي مدرن تعيين كنيم.
اين آزمايش علاوه‌بر كمك به سبك زندگي شلوغ حاضر و نيز ارائه‌ي نتايج مطمئن، از ديگر جنبه‌ها بود. هانتر مي‌گويد:
ما تفاوت‌هاي روز‌به‌روز در وضعيت استرس شركت‌كنندگان را به‌وسيله‌ي جمع‌آوري چهار تصوير از تغيير كورتيزول ناشي از مصرف قرص طبيعت دنبال كرديم. اين امر به ما اين امكان را داد تأثير كاهش در سطوح كورتيزول را در طول زمان رصد كنيم و بتوانيم برآورد مطمئن‌تري از دوره‌ي مؤثر به‌دست آوريم.
پياده‌روي دلپذير در ميان درختان، «قرص طبيعت» است كه به‌ميزان درخورتوجهي موجب كاهش سطح هورمون استرس مي‌شود
داده‌هاي اين مطالعه نشان دادند مواجهه‌اي ۲۰ دقيقه‌اي با طبيعت به‌اندازه‌اي كافي است كه موجب كاهش معني‌دار در سطوح كورتيزول شود؛ اما اگر كمي بيشتر در طبيعت غرق شويد، سطح كورتيزول بيشتر كاهش خواهد يافت. تأثير ضداسترس طبيعت همراه‌با افزايش مدت زمان، با سرعت آهسته‌اي افزايش مي‌يابد. هانتر مي‌گويد:
متخصصان مراقبت‌هاي بهداشتي مي‌توانند از نتايج ما به‌عنوان قاعده‌اي سرانگشتي مبتني بر شواهد استفاده كنند و در نسخه‌ي خود قرص طبيعت را نيز تجويز كنند. اين نخستين برآورد درباره‌ي ميزان تأثير حاصل از مواجهه با طبيعت روي سطح هورمون استرس در زندگي روزمره است.
در اين مطالعه، به برخي از پيچيدگي‌هاي اندازه‌گيري دُز مؤثر طبيعت نيز پرداخته شده است. هانتر اميدوار است اين مطالعه اساس انجام پژوهش‌هاي بيشتر در‌اين‌زمينه باشد:
رويكرد آزمايشي ما مي‌تواند به‌عنوان ابزاري براي ارزيابي اين مسئله استفاده شوند كه چگونه سن، جنسيت، فصل، توانايي جسمي و فرهنگي روي مؤثربودن مواجهه با طبيعت اثرگذار هستند. اين امر امكان سفارشي‌شدن تجويز قرص‌هاي طبيعت را مي‌دهد و نيز بينشي عميق‌تر روي نحوه‌ي طراحي شهرها و اجراي برنامه‌هاي رفاهي براي مردم را فراهم مي‌كند.
هم انديشي ها