تأثير مثبت كاهش وزن بر بهبودي ديابت نوع ۲
ديابت نوع ۲ وضعيتي متابوليكي است كه ويژگي آن ناتواني بدن در فرايندكردن گلوكز است كه يكي از پيامدهاي آن، افزايش مداوم سطح قندخون محسوب ميشود. اين بيماري بيش از ۳۰ ميليون نفر را در كشور آمريكا درگير كرده است و اگر كنترل نشود، ميتواند منجر به بروز اشكالات مختلفي مانند افزايش قندخون (هايپرگلايسمي) و فشارخون و اشكالات بينايي شود.
معمولا پزشكان براي كمك به كنترل علائم افراد مبتلا به ديابت نوع ۲ دارو تجويز ميكنند و از آنها ميخواهند نكاتي را درزمينهي رژيم غذايي رعايت كنند. بااينحال، بهبودي (كاهش چشمگير يا حتي ناپديدشدن علائم كه به افراد بيمار اين امكان را ميدهد، درمان را متوقف كنند) در شرايط خاصي امكانپذير است. بهعنوان مثال، افراد چاق مبتلا به ديابت نوع 2، پس از عمل جراحي كاهش وزن، بهبودي ديابت را تجربه ميكنند. پيشازاين و در سال ۲۰۱۶، مطالعهاي نشان داد افراد مبتلا به ديابت كه رژيم غذايي داراي كالري بسيار كم رعايت را ميكنند (درحدود ۶۲۴ تا ۷۰۰ كيلوكالري در روز) نيز ميتوانند اين بهبودي را تجربه كنند؛ اما آيا اين امر امكانپذير است كه ديابت نوع ۲ را با مداخلهي رژيمي آسانتر در مسير بهبودي قرار داد؟ اين سؤال باعث شد گروهي از پژوهشگران دانشگاه كمبريج آزمايشي در اين زمينه انجام دهند.
پژوهشگران دانشگاه كمبريج در مطالعهي جديدي كه يافتههاي آن در مجلهي Diabetic Medicine منتشر شده است، اطلاعات ۸۶۷ فرد ۴۰ تا ۶۹ ساله را تجزيهوتحليل كردند كه ديابت نوع ۲ آنها بهتازگي تشخيص داده شده بود. تمام اين افراد در آزمايش ADDITION-Cambridge ثبتنام كرده بودند. اين مطالعه، مطالعهاي آيندهنگر است كه اثربخشي و سودمندي غربالگري ديابت را ارزيابي ميكند. پژوهشگران پيشرفت شركتكنندگان را در دورهي پنجساله پيگيري كردند. آنها در مطالعه اطلاعات پزشكي گروه مطالعهشده متوجه شدند ۲۵۷ نفر يا ۳۰ درصد از شركتكنندگان در پايان دورهي پنجساله بهبودي ديابت را تجربه كرده بودند. احتمال بهبودي در شركتكنندگاني كه در پنج سال اول پس از تشخيص ديابت نوع ۲ حداقل ۱۰ درصد از وزن خود را كم كرده بودند، در مقايسه با كساني كه دچار كاهش وزن نشده بودند، دوبرابر بيشتر بود. هجيره دامبا ميلر، نويسندهي نخست مقاله ميگويد:
مدتي است ميدانيم با اقدامات نسبتا سختگيرانه مانند رعايت برنامههاي كاهش وزن شديد و محدوديت شديد كالري ميتوانيم ديابت نوع ۲ را وارد مرحلهي بهبودي كنيم. بااينحال، اين مداخلات ميتواند براي افراد بسيار دشوار و چالشبرانگيز باشد. نتايج ما نشان ميدهد با كاهش وزن نسبتا كم و حدود ۱۰ درصد وزن بدن، ميتوان حداقل براي پنج سال از دست ديابت رهايي پيدا كرد. اين براي افراد انگيزانندهتر و قابلدستيابيتر است.
بهگفتهي سيمون گريفين، نويسندهي ارشد اين مقاله، يافتههاي حاضر بر اين نكته تأكيد ميكند مداخلات مداوم رژيمي و سبك زندگي چقدر ازانديشه متخصصين مديريت و حتي معكوسكردن روند ديابت اهميت دارد. او ميگويد:
اين موضوع بر اهميت مديريت وزن تأكيد ميكند كه ميتواند با تغييراتي در رژيم غذايي و افزايش در فعاليت بدني حاصل شود. اگرچه ديابت نوع ۲ يك بيماري مزمن است و ميتواند منجر به بروز عوارض جانبي شديدي شود، درعينحال همانطوركه نتايج مطالعه نشان ميدهد، ميتواند تحت كنترل درآيد و حتي روند آن معكوس شود.
درحاليكه اين پژوهش اميد بيشتري پيش روي افراد مبتلا به ديابت نوع ۲ قرار ميدهد و پژوهشگران ميگويند اين بهبودي با كاهش وزن متوسطي قابلدستيابي است، مطالعات ديگر نشان دادهاند ميزان بهبودي بسيار كم است. براي مثال، اوايل سال جاري نتايج پژوهشي منتشر شد كه روي ۱۰ هزار و ۵۹ فرد مبتلا به ديابت نوع ۲ انجام شده بود. اين نتايج نشان ميداد در پايان دورهي هشتسالهي مطالعه، تنها ۴/۹۷ درصد از شركتكنندگان در مسير بهبودي قرار گرفته بودند.
پژوهشگران مطالعهي جديد قصد دارند درادامهي پژوهش خود اين موضوع را مطالعه كنند كه متخصصان بهداشت و درمان چگونه ميتوانند به بهترين نحو به افراد مبتلا به ديابت نوع ۲ براي كاهش وزن و حفظ وزن سالم كمك كنند.
هم انديشي ها